The beat goes on... and on.... and on..

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Preoccupatie (Zoek het maar op.) kan de gemoederen een leven lang bezighouden, voordat 'niks zijnde een onweerlegbare vaststelling, daagt.. Dan is er eenvoudig 'niks meer om überhaupt te begrijpen. Jouw verhaal verteld de ervaringen van iemand die zijn 'afstandelijkheid' los liet, en wakker werd aan zijn eigen levenslust.

Waarop wacht je om wakker te worden aan je eigen levenslust???
Zou het kunnen dat de angst je tegenhoudt???

Ander ding ; over welk verhaal heb je het hier er wordt zoveel verteld ?

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Een zwaar mentaal gehandicapte jongen, op negen maanden bijna gestorven aan miningitis, die zijn hele leven geen twee woorden wist te zeggen; die een helm op had om zichzelf niet te kwetsen...,, op zesjarige leeftijd in een instelling ver van zijn familie geplaatst...
En toch wat kon hij speels zijn...
Op het moment van zijn dood, hij was 40 jaar toen, heeft hij mij de boodschap "Jan wil leven" doorgeseind... Dat was meer dan 20 jaar geleden.

Dat verhaal heb je eerder al eens opgehangen, mooi verhaal, en nou wat?

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Oké, al die ervaringen, boodschappen... kwamen tegelijker tijd op mij af... en inderdaad blijf niet bij de vorm, ervaringen... zitten, maar ga naar de kern, het ZIJN van wat ze meedelen...

Waar heb je het over? Dat ze iets meedelen is nog steeds ervaring.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Moeder waarom zijn wij er???

Dat kan je aan je moeder vragen, niet aan Werkelijkheid. Werkelijkheid heeft geen waarom, echt niet. Het is.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Omdat in alle vorm van bestaan een enorme Levenswil, noem het voor mijn part het ZIJN aanwezig is...

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Ervaring van ik ben, eenheid, [Leven], enzovoort kan dan gewoon verder gaan, het verdwijnt niet, maar gaat dan verder zonder de grote moeial, zonder dat er nog iemand is die er zich aan vasthoudt.

Ook het Leven blijft ervaren, het moet wat mij betreft niet weg. Het Leven blijft zich ook voortzetten, ook dat hoeft niet weg. Daar gaat het helemaal niet om. Het gaat helemaal niet om het Leven uit te doven, zelfs niet de ervaring ervan, maar die hardnekkige terugkoppeling op de 'ik' die waant te ervaren, te leven.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Het misterie is die Levenswil, het nirvana van Boudha.

Boeddha omschreef nirvana (Arahantschap) als het uitdoven van de waan "Ik ben", asmimana, zoek maar op.

Heb het even vertaald voor jou:

Asmi-māna (asmimana) ligt aan de basis van alle illusie en is de fundamentele oorzaak voor het in stand houden van de cycli van geboorte en dood, samsara (lijden). De 'Ik ben'-waan, de 'ego-verwaandheid', kan variëren van de grofste trots en zelfbevestiging tot een subtiel gevoel van iemands onderscheidend vermogen of superioriteit dat aanhoudt, en dit houdt aan tot de 8e keten samyojana, tot het bereiken van arahantschap of verlichting.

Het veronderstelt ten onrechte dat een entiteit 'ik' echt en bestaand is. Het is gebaseerd op de vergelijking van jezelf met anderen, en kan zich daarom, naast een gevoel van meerdewaardigheid, ook manifesteren als een gevoel van minderwaardigheid of de aanspraak op gelijkwaardigheid.

Het is niet hetzelfde als 'ik-geloof' sakkāya-ditthi, wat een bepaald geloof of visie (ditthi) inhoudt met betrekking tot de aanname van een zelf, persoonlijkheid of ziel, en, zijnde de eerste van de mentale ketens. Dit geloof verdwijnt al veel vroeger, nl. bij het bereiken van Stroomintrede (sotāpatti).

Maar zelfs wanneer de vijf lagere mentale ketens zijn verdwenen (waaronder dat ik-geloof), is er nog steeds in hem, met betrekking tot de vijf groepen van vastklampen, een kleine resterende mate van de verwaandheid 'Ik ben', van het verlangen 'Ik ben', van de latente neiging 'ik ben' Dit is de grondaanname van het egoïsme (illusie).

Bron: http://tibetanbuddhistencyclopedia.c...x.php/Asmimana

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Oh jawel, ik heb alle verhaaltjes doorprikt...

Overal waar een begin aan zit, zit ook een einde aan en is behorende tot de verhaaltjes. Jouw eigen leven is ook een verhaaltje. Het begon bij je geboorte en eindigt als je in de kist ligt.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Logisch jij zit in de fascinatie van de fenomenen van het bestaan (het zijn waarvan je onderdeel uitmaakt het 'ik ben') en een Guido die op de golflengte van een ont'dekking niet werkelijk te bestaan zit. De bekende Babylonische spraakverwarring, allemaal mensen op verschillende golflengten, ieder behept met zijn eigen gelijk maar niet in staat tot het elkander verstaan.

En daarmee lullen we, volstrekt zinloos, duizendtallen draden vol.

Wat is dan wel zinvol? In het wordende is helemaal geen zin, behoudens als ik als persoon/ego zijnde er zin in zie.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ken jij andere fenomenen dan de bestaande???
Oh ja, storen die bestaande fenomenen misschien en moeten ze dan maar allemaal uitgeroepen worden tot ingebeelde???
In plaats van te vertrekken van wat bestaat en tot de kern van dat bestaande door te dringen, het is ten andere het enige dat we hebben... Alles maar uitroepen tot verbeeld en niet bestaand en aan de andere kant het duidelijk niet bestaande, omdat het dan ook niet bestaat, uit te roepen tot het echte ZIJN...
Of hoe kromdenken, verbeelding, verhaaltjes... de hele wereld tot waanzin brengt...
Bravo, Laurens, doe vooral zo voort...

Het gaat niet om het fenomenale, maar om het noumenale
https://nl.wikipedia.org/wiki/Noumenon

Noumenon (van het Grieks νοούμενον, "wat wordt gedacht") is een term die binnen de filosofie wordt gebruikt om dingen of gebeurtenissen te benoemen die alleen in de geest bestaan, onafhankelijk van de zintuigen. Het verwijst naar een onkenbare, niet te beschrijven werkelijkheid die op de een of andere manier 'achter' de wereld van geobserveerde verschijnselen ligt. Voor Immanuel Kant kunnen we helemaal niets zeggen over de dingen zoals ze op zichzelf zijn, omdat we de dingen alleen kennen zoals ze aan ons verschijnen via (en gefilterd door) onze zintuigen. Het tegengestelde van noumenon is fenomeen.

Kort gezegd: alles wat je zintuigelijk kunt waarnemen is een fenomeen. Maar ook als je in woede uitbarst is de woede een fenomeen.

Wil je er is een keer zinnig gaan babbelen, laat dan de fenomenen voor wat ze zijn. Van fenomenen kun je alleen verhaaltjes bakken.

Verder had Immanuel Kant ongelijk.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Boeddha omschreef nirvana (Arahantschap) als het uitdoven van de waan "Ik ben", asmimana, zoek maar op.

Dat Boeddha zoiets zegt is geen bewijs voor iets. Voor gelovigen natuurlijk dan weer wel. Maar met geloof houden we ons niet bezig.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Dat Boeddha zoiets zegt is geen bewijs voor iets. Voor gelovigen natuurlijk dan weer wel. Maar met geloof houden we ons niet bezig.

...

Het was dan ook maar om Marie te laten weten dat haar Boudha haar belang van het "ik ben" allerminst onderstreept.

Je 'hoeft' het niet persoonlijk te nemen.

Maar, vanwaar je reactie?
Wat er staat bevalt je klaarblijkelijk echt niet?

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

...

Het was dan ook maar om Marie te laten weten dat haar Boudha haar belang van het "ik ben" allerminst onderstreept.

Je 'hoeft' het niet persoonlijk te nemen.

Maar, vanwaar je reactie?
Wat er staat bevalt je klaarblijkelijk echt niet?

Ik ondersteun Marie in een bepaald opzicht. En spreek daarmee de Boeddha tegen. Het 'ik ben' is van het allerhoogste belang. Het is namelijk 'de kenner'.

Dus nee, het bevalt me niet. Ik verleen Marie verbale steun en de Boeddha zie ik als een dwaal-leraar. Op zijn gunstigst was de Boeddha zo iemand als Laurens met zijn GZO. Al die leraren komen mijn neus en oren uit. Lui die de klok hebben horen luiden maar de klepel nooit gevonden hebben.

[Bassie]

https://www.youtube.com/watch?v=bS3O5zg290k

Even een muziekje er tussen door...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Dat verhaal heb je eerder al eens opgehangen, mooi verhaal, en nou wat?

Duidelijk niets begrepen... Misschien eens nagaan of je niet in het verhaal bent blijven hangen in plaats van naar de kern te gaan...
En dat is hier geen opmerking welke enkel dit verhaal betreft; maar vooral een opmerking die erop duidt dat je, hoe je er ook de nadrukt op legt, zelfs niet uit de verhalen, ervaringen, vertelseltjes en zoveel meer van vormen geraakt en er totaal verstikt in vastzit...
Hier komen prediken dat dat er allemaal niet toe doet, maar zelfs geen pas verder geraken...
Wat zegt Katie Byron of hoe ze heet... blijven doorvragen tot de waarheid komt bovendrijven en zeker niet het gewoon naast je neer leggen, of erin verstrikt blijven zitten tot je totaal verloren bent...

Waar heb je het over? Dat ze iets meedelen is nog steeds ervaring.

Opnieuw, alles is ervaring en niets is dwazer om dan maar alles als stomweg ervaring naast zich neer te leggen...
Er is geen verschil tussen het onopgelost naast je neer te leggen of er tot over je kop in verstrikt te raken...

Dat kan je aan je moeder vragen, niet aan Werkelijkheid. Werkelijkheid heeft geen waarom, echt niet. Het is.

Nog zo'n dwaas ramelaartje; werkelijkheid heeft geen zin, echt niet..., Het is...
Het is niet omdat wij met ons dwaas mensenverstand er niet bij kunnen dat jij hier zonder te blozen kunt komen vertellen dat werkelijkheid geen zin heeft...
Geef verdomme gewoon toe dat je het niet weet en dat je het met je bekrompen mensenverstand, volgens jou, niet kunt weten...
Dat is eerlijk zijn... in eerste plaats tegenover jezelf en in tweede plaats, maar dat is van minder belang, tegenover de anderen...

Ook het Leven blijft ervaren, het moet wat mij betreft niet weg. Het Leven blijft zich ook voortzetten, ook dat hoeft niet weg. Daar gaat het helemaal niet om. Het gaat helemaal niet om het Leven uit te doven, zelfs niet de ervaring ervan, maar die hardnekkige terugkoppeling op de 'ik' die waant te ervaren, te leven.

Ik heb je uitgelegd, enfin ik heb het geprobeerd je uit te leggen waarom we leven...
Je hebt het met een groot armgebaar van de tafel geveegd... Jouw goed recht en dan daarna komen zeggen dat het leven niet uitgedoofd moet worden voor jou, dat het mag blijven zijn; dat het er niet toe doet; dat we er allemaal voor spek en bonen bijlopen...
je weet niets, en zelfs dat weet je niet..., maar toch hier je groot gelijk als de enige waarheid naar voren brengen...

Boeddha omschreef nirvana (Arahantschap) als het uitdoven van de waan "Ik ben", asmimana, zoek maar op.

Inderdaad, het einde van de waan van wat de mensen van het ZIJN gemaakt hebben, niet het einde van de waan van 'ik ben'...
Dat ze niet meer naar een hergeboorte streven is omdat ze het uiteindelijk doel van de Levenswil bereikt hebben, nl. ze ZIJN en er is geen twijfel meer daarover...