Dader en slachtoffer...

[Peer]

Oorspronkelijk geplaatst door kabu

"Misschien" en "lijkt".
Maar niets is wat het lijkt.
Ik heb bewustzijn belichaamd, of een ander dat nu bevestigd of ontkend, meent oude wonden te zien, of verlichting, maakt mij absoluut niet uit.
]Ik zijn] terug wat ik was voor ik geboren was.
KiSs

Authentieker dan dit kan niet.

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Peer

Authentieker dan dit kan niet.

Kun je authenticiteit ook bij anderen zien, Kabu?

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Ik zou niet weten wanneer excuses aanbieden kwaad zou kunnen, mits het oprechte excuses zijn na inzicht dat er een daderschap is bij degene die de excuses maakt.

Het aanbieden van excuses (wat vaak niet verwacht wordt bij degene die ze ontvangt) kan juist ook iets los maken wat zonder dat niet los was gekomen.



Het is niet bedoelt als dogmatisch gegeven.
Het is geen wet; het is een mogelijkheid, een uitnodiging.

.......

Zo herkenbaar écht, als je het doorhebt, eigen ego kan loslaten....

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Waar begint een gedachte, een woord of een daad, een vorm van geweld aan te nemen?
Stel: je bent met iemand in gesprek en je denkt: "wat een kneus!"
Een ander in een soortgelijke situatie denkt dat, en noemt het ook.
Een ander weer, gaat ook nog extra woorden met het doel om doeltreffender te beledigen gebruiken.
En dan de laatste, die gaat ook een schop geven na het uitspreken van de woorden.

Ik wil daar wel (mijn) antwoord op geven. Maar belangrijker is wat iemand zich bewust kan zijn / worden. Als iemand zichzelf vragen gaat stellen 'of ik niet de wereld en de ander geweld aan het aandoen ben', dan zal dat (het begin van inzicht) aan het eind zijn (= ja, ik had die schop niet moeten geven ...). Daarna kan, bij nader onderzoeken, dat moment steeds eerder komen te liggen. En ja, in mijn kijk is het in bijna alle gevallen zo dat het geweld begint bij de gedachte 'wat een kneus!'. Sterker nog, nadat het inzicht is gekomen dat men daarmee een ander geweld aan doet, is het finale inzicht dat men dat (ook) zichzelf aandoet. Daar kan het inzicht landen dat er geen 'ik en de ander' is.