Advaita in de praktijk.

[Pionne]

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Heeft het nou nut? Of heeft het nou geen nut?
Beide situaties kunnen zich niet tegelijkertijd voordoen.

Klopt, Niets. Het is me simpelweg nog niet duidelijk. Zoals zoveel mij (nog) niet duidelijk is.

Of ehhhh, vermoedelijk heeft het wel nut. Alles heeft zo z'n nut.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Pionne

Klopt, Niets. Het is me simpelweg nog niet duidelijk. Zoals zoveel mij (nog) niet duidelijk is.

Of ehhhh, vermoedelijk heeft het wel nut. Alles heeft zo z'n nut.

Als ik je zo hoor, dan zie ik het nut. Er is 'iets' (wat dat is heb ik geen idee van) jou nog niet duidelijk. Met het 'niet-duidelijk' zijn geef je aan inzicht te willen verwerven. Je zoekt?

Maar dat zoeken kan ook zijn naar een sterke groep om bij aan te sluiten voor een toekomstige woordenstrijd. Dan zou het toch nog weer onnuttig kunnen zijn.

Zo zie je maar, je kunt alle kanten op.


Maar ik heb tot dusver nog niet zo veel van je gezien, Pionne. Ik zie je zelden stelling nemen. Ik heb (misschien verkeerd) begrepen dat het toch wel een beetje belangrijk is wat anderen van jou vinden. Hoe kan ik nou wat van je vinden als je je niet laat zien? Je bent intelligent zei je en dat geloof ik ook wel.
Maar ik wil het ook graag blijven geloven.

[Pionne]

Niets, voor mijn gevoel heb ik met het stelling nemen op zich niet zoveel moeite. Het is ook niet zo dat ik moeite heb met een 'sterke groep'. Wat wel speelt is dat ik altijd zoveel 'kanten aan een zaak' zie. Dus voor ik mij werkelijk uitspreek, wil ik het eerst helder hebben voor mijzelf. En hoeveel weet ik nou helemaal?!

Oorspronkelijk geplaatst door Niets

Maar dat zoeken kan ook zijn naar een sterke groep om bij aan te sluiten voor een toekomstige woordenstrijd.

Neuhh. Juist die woordenstrijd (mijn god, wat een woordenstrijd hier!) trekt me helem??l niet. Ik lees, denk er het mijne van, zie het nut van reageren meestal totaal niet.

Ik vind veel van de discussies hier helemaal niet interessant. Ik wil wel onderwerpen bespreken, ideeën genoeg, maar als ik zie hoe heel veel al snel ontaardt in een opeenvolging van reacties die ik niet ter zake doend vind, die voor mij allemaal op elkaar lijken, ontgaat mij de lust. Soms word ik er slechts melig van.

Ach, ik leer ook van lezen. Van observeren.

[Freerider]

Als je weet hoe bewustzijn werkt, dan vind je die woordenstrijd helemaal geen probleem meer. Jouw bewustzijn ontstaat doordat je 24/7 indrukken opdoet.
Een woordenstrijd bevestigt dus je bewustzijn. Maar onder bewustzijn kom je toch niet uit.

Je moet alleen uitkijken voor een polemiek. Laat je niet in een loopgraaf lokken. Want dan ben je aan het strijden om het strijden. Dan strijdt je dus om bewustzijnsbevestiging. Dat doet een woordenstrijd ook, maar een woordenstrijd dient er voor om te kijken of al je beweringen wel waar zijn.

Ik bedoel dus: maak onderscheid (voor jezelf) tussen deze twee.

En trek het je ook niet persoonlijk aan.

Maar bovenstaande kan je pas bevatten als je gevorderd ben in je zelfonderzoek.

Ik sluit meestal de dag af met terugkeren naar mijzelf. Of meditatie. Meditatie is eigenlijk een tegenstelling van de woordenstrijd. In meditatie laat ik bewustzijn los, waar ik die in de woordenstrijd heb opgedaan.

Je leert jezelf steeds beter kennen en ook omgaan met het alledaagse leven (wat dit forum ook is)

Maar zie maar wat je doet, het is jouw feestje. Jij wilde verdieping en ik zie die genoeg leggen voor jou. Maar door aan de kant te staan leer je niet voetballen en ook niet jezelf kennen.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Pionne

Ik lees, denk er het mijne van, zie het nut van reageren meestal totaal niet.

Bovenstaande kan je meestal pas bevatten als je zelf zover bent in zelfonderzoek.

Ik vind het klasse!

[Lily]

Oorspronkelijk geplaatst door Pionne

Niets, voor mijn gevoel heb ik met het stelling nemen op zich niet zoveel moeite. Het is ook niet zo dat ik moeite heb met een 'sterke groep'. Wat wel speelt is dat ik altijd zoveel 'kanten aan een zaak' zie. Dus voor ik mij werkelijk uitspreek, wil ik het eerst helder hebben voor mijzelf. En hoeveel weet ik nou helemaal?!

Neuhh. Juist die woordenstrijd (mijn god, wat een woordenstrijd hier!) trekt me helem??l niet. Ik lees, denk er het mijne van, zie het nut van reageren meestal totaal niet.

Ik vind veel van de discussies hier helemaal niet interessant. Ik wil wel onderwerpen bespreken, ideeën genoeg, maar als ik zie hoe heel veel al snel ontaardt in een opeenvolging van reacties die ik niet ter zake doend vind, die voor mij allemaal op elkaar lijken, ontgaat mij de lust. Soms word ik er slechts melig van.

Ach, ik leer ook van lezen. Van observeren.

In deze woorden kan ik me goed herkennen.