Identificatie

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Je bent niet het begrip, je bent niet wat anderen over je zeggen of van je vinden.

Lekker belangrijk?

Lees de tekst van Laurens zijn tekstballon eens goed. Dan weet je waar zijn horkerige gedrag vandaan komt: daar moeten wij maar tegen kunnen.....

Wat kan een mens toch dwalen, hij heeft een horkerig ego geschapen.
Rare jongens, die gedegen onderzoekers.

Van liefde weet hij dan naar eigen zeggen weer niks.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

De identificatie-ontkenners op dit forum begrijpen niet dat in de wereld vóór mij alle mensen een identificatie hebben. Anders zou ik mijn eigen kinderen niet eens kunnen herkennen!

Met begrijpen kom je er echt niet. Dat er wel nog ik, mijn (kinderen) zich voordoet, is vast te stellen. Dat het gewoon een functie is, geen identiteit, ook. En dat functioneel ik en mijn kinderen en de natuurlijke gang van zaken van een ik dat voor zijn kinderen zorgt gaat dan gewoon door. Vast te stellen is dat daar geen identiteit voor nodig is. Het gaat helemaal vanzelf.

De verwarring schiet in als er de 'ik ben dat ik' waan zich indient. Het nu en dan verschijnende ik dat zijn functie heeft, is dan van functie tot identifeit gemaakt, met alle gevolgen van dien: die identiteit verdedigen alsof het Werkelijk zou bestaan.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

In de leegte ben je 'aanwezig' zonder identificatie, zo een'voudig is het. All een.
Daar neem je dan ook alle identificatie waar.

Dat is de waan van een ik ("ben je") die denkt in de leegte "'aanwezig'" te kunnen zijn en daar waar te nemen. In die leegte is er in Werkelijkheid geen ik en dus ook geen waarnemen. En dat blijft altijd zo, ook als ikken en waarnemen zich zo nu en dan op natuurlijke wijzen gaan voordoen.

In die leegte valt het 'ik ben dat ik' weg... Functioneel blijft ik en waarnemen zich voordoen, maar omdat het zich voordoet en vastgesteld is geen Werkelijkheid te zijn, geen identiteit, niet wat je bent, kan zich dit eenvoudig voordoen zonder de leegte (het ikloze) te verlaten.

Het is alleen maar als er identificatie is met een functie, ik, dat die identificatie gaat wanen in en uit leegte te kunnen gaan, nu eens iets "te zijn" dat andere identiteiten waarneemt, dan iets "te zijn" dat zijn eigen identiteit waarneemt. Het is en blijft identificatie met iets dat waarneemt, het is en blijft leegte toedekken. In leegte is er gewoon geen enkele identificatie, noch met wat waargenomen wordt, noch met wat waarneemt. Waarnemen en dat wat waarneemt zijn daar gewoon zaken die zich voordoen, niet wat je bent.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Rare jongens, die identificatie/ego ontkenners....

Er wordt niets ontkend, er wordt gezien waar de waan begint: bij identificatie, niet bij het zich functioneel voordoen van een waarnemer ("ik") en dat wat waargenomen wordt ("mijn kinderen"). Dat laatste wordt helemaal niet ontkend, alleen als zich voordoende, niet Werkelijk, vermeend, niet wat je bent geduid. Dat valt allemaal vast te stellen, Bassie. Daar hoeft niets van mentaal begrepen worden, noch ontkend. Het wordt de eenvoud zelve eens vastgesteld.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Laurens, in eer en geweten ben ik overtuigd dat ik mijzelf tot op de draad onderzoek... en ik wacht nog altijd op de eerste hint, maar die zie ik niet, om mij te doen inzien dat ik op het verkeerde spoor zit...

Eerder al heb ik je gezegd dat ik er niet aan twijfel dat je jezelf aan een onderzoek onderwerpt. Je vermeld hier regelmatig je resultaten dus dat is voor eenieder onmiskenbaar het geval. Echter wat je onderzoekt is het 'wie je bent'. Dus de status quo van 'ik' blijft gehandhaafd en daar is je herhaaldelijk op gewezen en vervolgens zeg je dat een onderzoek naar het 'ik' niet op je programma staat (je wilt er feitelijk helemaal niet van weten).
Even goede vrienden, maar ga er dan niet tegenin als er iets over wordt gezegd.

Ten andere wat jij hier als zogezegde dooddoener van mij naar voren brengt, nl. "als anderen het niet doen waarom zou ik het dan doen"... weet je dat dat gewoon een slag in het gezicht is van iedereen die zichzelf als onderzoeker voorstelt...

Een slag in het gezicht van 'wie' Marie dat is de kernvraag op mijn forum. Wie is dat 'wie' waar bestaat dat uit. Stel ik zo'n vraag dan overlaad je mij vervolgens met de inhoud van Marie, terwijl ik dat helemaal niet wil weten. Daar moet je zelf naar op zoek, niet ik.

Wat verdomme doet de mening van anderen, wat anderen doen af aan mijn eigen onderzoek???
Als zij lui zijn, dan is dat hun probleem en niet het mijne...

Daar ging het niet om, waar het om ging is dat je je verschuilde achter anderen om iets ook niet te hoeven doen. Zo af en toe vraag ik me af hoe het komt dat je helemaal geen zicht heb waarover het gaat en of ik me wel moet bemoeien met iemand die tevreden is met zijn eigen onderzoek.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

De identificatie-ontkenners op dit forum begrijpen niet dat in de wereld vóór mij alle mensen een identificatie hebben. Anders zou ik mijn eigen kinderen niet eens kunnen herkennen!

Identificatie is hier helemaal geen onderwerp van onderzoek, hier gaat het er om dat je je kennelijk met je 'ik' geïdentificeerd hebt en al zijn wederwaardigheden geloofd waar te zijn.

In de leegte ben je 'aanwezig' zonder identificatie, zo een'voudig is het. All een.
Daar neem je dan ook alle identificatie waar.

Ook in leegte vertoeven is hier geen onderwerp van onderzoek. Leegte kom je tegen op weg naar 'wat je bent' maar is helemaal niet interessant lang bij stil te staan. Je komt wel meer verschijnselen tegen die machtig interessant zijn. Mocht je je alsmaar laten afleiden duurt het onderzoek veel te lang en soms kom je, als je erin bent blijven hangen, nooit meer bij de afronding.

Rare jongens, die identificatie/ego ontkenners....

Rare jongens die ondanks regelmatige tegenwerpingen blijven beweren als zou het hier om ontkennen gaan.

(Het zijn meestal jongetjes, hoe zou dat kunnen?)

Die kunnen verder plassen.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Lees de tekst van Laurens zijn tekstballon eens goed. Dan weet je waar zijn horkerige gedrag vandaan komt: daar moeten wij maar tegen kunnen.....

Wat Wolter Keers hier in die tekstballon zegt zou je psychologie van de koude grond kunnen noemen. Iets wat jij zelfs zou kunnen zeggen in de trant van 'trek het je niet aan' of wat Jezus zegt 'vergeef het hun want ze weten niet wat ze doen' is ook een goede vervanger om er onberoerd van af te komen. Wat hier beoogd werd is weerbaar worden en dat is mijn oogmerk niet.

Wat wij hier beogen te doen gaat veel verder dan dat. Wat is datgene dat zich gekwetst voelt is hier de hamvraag. Ga op zoek naar dat wat er gekwetst is, wat is dat, waar bestaat dat uit?

Als je, zoals ik inmiddels, weet dat het ego is dat zich opwerpt als de verdediger van 'ik' kun je daar gebruik van maken. Om zicht te krijgen op wat ego nou feitelijk doet moet je hem uit z'n tent lokken. Een ware onderzoek grijpt deze gelegenheid aan. Een fantast komt zielig doen met zijn verhaaltje overgeleverd te zijn aan horkerig gedrag van ene Laurens.

Wat kan een mens toch dwalen, hij heeft een horkerig ego geschapen.
Rare jongens, die gedegen onderzoekers.

Vreemde conclusies bezig je.

Van liefde weet hij dan naar eigen zeggen weer niks.

Dan moet je maar eens aantonen waar ik dat gezegd heb, ik weet namelijk alles van Liefde. Ik herken dat horkerig gedrag een liefdevolle achtergrond heeft, zelfs het gedrag van Hitler. Als je weet 'wat je bent' ben je alles (ook Hitler) en kun je je eigen beweegredenen doorzien.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

En dat functioneel ik en mijn kinderen en de natuurlijke gang van zaken van een ik dat voor zijn kinderen zorgt gaat dan gewoon door. Vast te stellen is dat daar geen identiteit voor nodig is. Het gaat helemaal vanzelf.

Zelfs de woorden 'ik' en 'mijn' komen daar niet voor.
Je komt tot het besef dat alles (alle kinderen) mijn kinderen zijn.

Dat is de waan van een ik ("ben je") die denkt in de leegte "'aanwezig'" te kunnen zijn en daar waar te nemen. In die leegte is er in Werkelijkheid geen ik en dus ook geen waarnemen. En dat blijft altijd zo, ook als ikken en waarnemen zich zo nu en dan op natuurlijke wijzen gaan voordoen.

..

De rest kan gevoeglijk achterwege blijven want weer voer voor vervolg hypotheses.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Dat is de waan van een ik ("ben je") die denkt in de leegte "'aanwezig'" te kunnen zijn en daar waar te nemen. In die leegte is er in Werkelijkheid geen ik en dus ook geen waarnemen. En dat blijft altijd zo, ook als ikken en waarnemen zich zo nu en dan op natuurlijke wijzen gaan voordoen.

Hier ben ik maar weer gestopt met lezen. Ik ga niet in op zelfkennis welke ontbreekt bij je. Dat is in het verleden zinloos gebleken.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Zelfs de woorden 'ik' en 'mijn' komen daar niet voor.
Je komt tot het besef dat alles (alle kinderen) mijn kinderen zijn.

Zelfs een ik die tot een besef komt, komt daar niet voor. Dat doet zich allemaal voor binnen het functionele: het geheel natuurlijk en vanzelf verantwoordelijkheid blijven opnemen voor de kinderen die biologisch uit jezelf zijn voortgekomen. Dit gaat perfect samen met het besef dat het in Werkelijkheid niet "mijn" kinderen zijn of zoals je wil: "dat alles (alle kinderen) mijn kinderen zijn." Het is niet zo dat het één zomaar wordt ingewisseld met het ander. Het één wordt gerelativeerd (niet meer voor Werkelijk gehouden) door het ander, maar blijft zich op geheel natuurlijke wijze wel voordoen. Ook dat is vast te stellen.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Met begrijpen kom je er echt niet. Dat er wel nog ik, mijn (kinderen) zich voordoet, is vast te stellen. Dat het gewoon een functie is, geen identiteit, ook. En dat functioneel ik en mijn kinderen en de natuurlijke gang van zaken van een ik dat voor zijn kinderen zorgt gaat dan gewoon door. Vast te stellen is dat daar geen identiteit voor nodig is. Het gaat helemaal vanzelf.

De verwarring schiet in als er de 'ik ben dat ik' waan zich indient. Het nu en dan verschijnende ik dat zijn functie heeft, is dan van functie tot identifeit gemaakt, met alle gevolgen van dien: die identiteit verdedigen alsof het Werkelijk zou bestaan.

Neem de wereld van voor het door jouw zogezegde ingevoerde 'ik'...
De mensen, dieren handelden toen instinctief, noemt men dat nu, maar zogezegd enkel functioneel en daar was geen 'ik' voor nodig...
En van waar kwam dat instinctieve, dat functionele, denk je???
Hewel dat was gewoon ingeschreven in het DNA van de toen levende wezens...
Een kip kwam uit het ei en wist automatisch wat het moest doen... Een klein hertejong dat geboren werd wist automatisch dat het muisstil en onbewegelijk moest blijven zitten (zijn meeste kans op overleven) als zijn moeder uit eten was... Vogels vlogen km ver op hun instinct en staken zelfs de himalaya over met een hoog dodentol als gevolg... maar zo overleefden ze ... Niets 'ik' zul je zeggen...
Hewel, verander eens een komma aan om het even welke van die gewoontens... Hewel hele diersoorten, nog altijd geen 'ik' zouden in opstand komen... automatisch, zonder ook maar een komma verstand dat er aan te pas kwam... Hun DNA regeerde... Verdomme, voor hen was het gewoon hun 'ik'.

En door dat automatisme zijn inderdaad hele diersoorten in elkaar gestroken en uitgestorven... Maar ik zou nog altijd niet zeggen dat ze geen 'ik' hadden; hun 'ik' was hun ADN...

Om een lang verhaal kort te maken... sommige diersoorten hebben weten te overleven, niet omdat ze keihard en braaf vasthielden aan hun DNA, aan hun instinctieve werking, maar omdat er enkele uitzonderingen hun ontwakend verstand gebruikten en buiten de lijntjes kleurden...
En inderdaad, die redders werden op een platform geplaatst en het verstand ontwikkelde zich verder...

En de haantjes de voorsten zagen goed in welk voordeel hun grotere intelligentie ten opzichte van de andere betekende...
Met hun verstand corrumpeerden ze de hele wereld...

En diegene die dat verstand als dwaze koeien achterna liepen in plaats van hun eigen wijsheid, hun DNA, hun 'ik' te blijven gebruiken als controle op de haantjes de eerste...
Hewel zij kwamen van de regen in den drop...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Die kunnen verder plassen.

zou het kunnen dat dat het enige is dat ze beter kunnen??? WiNk