Bent u klaar voor de dood?

[Vagebond]

.............. over twee dagen ga ik overlijden.......... Dan gaan liggen en zachtjes gaan slapen om niet meer wakker te worden.

Dat is wel het ultieme je verzoenen met de dood, je eigen moment kiezen, nu ga ik.

Heerlijk lijkt me dat.....

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Heerlijk lijkt me dat.....

Anders mij wel. Het is dat ik zo'n enorme schijterd ben, anders stapte ik er bij voorkeur vandaag nog uit.

[Ornis]

Hoe en waarom ik op dit forum ben gekomen.

Dagelijks houd ik me bezig met mijn moment van sterven. Maar omdat ik niet in de toekomst kan kijken weet ik niet wanneer ik sterf, hoe en waarom.

Ik zou kunnen sterven als mijn hart het begeeft. Dat lijkt me een prima manier om te gaan. Maar nu nog niet, want ik heb huisdieren waar ik voor wil zorgen. Dus ik zorg ervoor dat ik gezond en fit blijf.

Maar de belangrijkste reden waarom ik me met mijn sterven bezig houd is omdat ik denk dat de nabije toekomst er door diverse oorzaken zeer slecht uit kan komen te zien. En ik denk dat ik wat dat betreft nog maximaal twintig jaar heb. Omdat ik niet afschuwelijk wil lijden en ook niet wil vluchten ben ik van plan zelf een eind aan mijn leven te maken als ik dat nodig acht. Ik weet hoe en het is vrij simpel.

Maar het vooruitzicht vind ik niet aangenaam en ik wil het ook niet doen na het nuttigen van heel veel alcohol. Ik wil voor enige soepelheid wel een glas wijn drinken, maar de zelfmoord moet wel lukken en eigenlijk wil ik het sterven bewust meemaken, hoe spannend dat nu ook mag voelen. Ik heb me al langer geleden een beetje verdiept in bijna-dood-ervaringen en reïncarnatie en vind dat heel boeiend. Wie weet hoe het zal zijn. Maar eigenlijk denk ik dat dood gewoon dood is. Stekker eruit, licht uit, klaar.

Een paar dagen geleden kreeg ik het idee dat een lastig doel gemakkelijker te bereiken is als er daarna nóg een doel is. Zo ook blazen zelfmoordterroristen zich vrij gemakkelijk op, omdat zij denken in een paradijs te komen. En ook andere religies beloven een hiernamaals, waardoor mensen vertrouwen hebben in sterven en hun dood. En zich er misschien zelfs op verheugen als het moment daar is. En dat wil ik voor het gemak ook.

Nu ben ik atheïst en geloof ik ook niet in reïncarnatie. Maar dat maakt niet uit, ik kan wel een fantasie bouwen. (Is religie niet ook gewoon fantasie?). Dus nu doe ik net alsof ik ga reïncarneren.

Ik heb bedacht dat ik in mijn volgende leven een vogel wil zijn. Want vliegen lijkt me niet alleen heel fijn en mooi, maar je kunt ook heel gemakkelijk weg van van alles. Denk hierbij bijvoorbeeld aan Aardbevingen, een tsunami, rook, oorlog, etc. Ik wil een niet al te kleine, kwetsbare vogel worden met van die heel dunne pootjes, zoals een roodborstje, maar ook niet een heel grote vogel zoals een albatros. Ik wil gemakkelijk kunnen vliegen en me snel kunnen verstoppen. Ik wil een redelijk intelligente vogel zijn en ik wil in een warm land wonen en ik wil vruchten, groente, noten en zaden eten. Een leuke kleur wil ik ook wel.

Ik heb besloten dat ik een Agapornis (mannetje) wil worden, want ik wil vooral ook heel graag levenslange vriendschap en liefde, want dat mis ik in dit leven. (Zo zal reïncarnatie misschien aldoor gaan; nieuwe lessen en ervaringen. Of je dat nu bewust kiest of niet. Er valt niets te kiezen, want we hebben geen vrije wil. Ja, zo kan ik wel blijven doorgaan).

Langer geleden heb ik me dus al wel verdiept in reïncarnatie en vind het heel interessant, maar ik geloof niet dat het werkelijk bestaat. Maar ik wil me er nu dus wel weer mee bezighouden en vooral ook over dit onderwerp van gedachten wisselen met anderen die er ook over nadenken. In mijn omgeving ken ik niemand met wie ik boeiende gesprekken kan voeren en veel interessante groepen op Facebook en MeWe zijn in het Engels. Ik kan wel Engels lezen en schrijven, maar mijn eigen taal vind ik voor diepgaande zaken toch het prettigst, omdat je vooral ook tussen de regels door moet lezen en voelen om dingen te begrijpen en te doorvoelen.

Dus ging ik op zoek naar een reïncarnatieforum, maar die vond ik niet, maar ik kwam via het zoeken wel op een Boeddhisme-forum. Ik registreerde me als Ornis en begon te lezen. Toen ik ergens wilde reageren bleek ik uitgelogd en met geen mogelijkheid kwam ik er weer op. Ik besloot me opnieuw te registreren, maar er werd aangegeven dat ik met mijn computer al een account had en er geen tweede mocht hebben.

Toen ging ik maar op zoek naar een nieuw forum en vond ik dit forum. En eigenlijk is dit forum interessanter voor mij, want dit zelfkennisforum is veel breder. Maar ja, hier had ik ook meteen inlogproblemen en beperkingen, dus dacht ik dat het mijn les en karma was om niet op een forum te 'mogen' deelnemen, dat ik écht in eenzaamheid zelf alles moest bedenken en ervaren. Maar ook in karma geloof ik niet, dus ik wilde gewoon actief lid worden hier en dat is dan gelukkig toch gelukt, al ging het wel gepaard met enige frustratie waarbij ik dan weer dacht dat die frustratie ook ergens vandaan kwam en die ik dus moest onderzoeken en... Etc.

Ik ben zolang als ik me kan herinneren met zelfkennis bezig. Dag in dag uit. Mijn omstandigheden zijn perfect om me daarmee bezig te houden.

Nou, dit is een lang verhaal, maar ik ben graag duidelijk. Duidelijkheid geeft uiteindelijk de beste inzichten.

Ik hoop op liefdevolle en interessante communicatie hier.

Namasté


(Gisteren leek namasté me opeens zo onaardig en zelfs arrogant, omdat je daarmee zo goed als alles wat menselijk is negeert of wenst te negeren).

[Iona]

Ik heb je met belangstelling gelezen en volg je verdere je postings ook met belangstelling. Ik heb op dit moment niets toe te voegen of te vragen.

[Ornis]

De tekst hierboven is van mij, ik heb het geschreven in mijn introductie, maar een administrator heeft het hier zonder mijn medeweten en toestemming geplaatst en daar ben ik het totaal niet mee eens. Ik wil dat het weer verwijderd wordt. Ik bepaal zelf graag waar ik iets schrijf.