sat-chit-ananda (tot hier gecorrigeerd)

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Inderdaad is mijn eigen opvatting voor mij de enige graadmeter. Als je je opvattingen stoelt op de zogenaamde eeuwenoude doorwrochte wijsheid, dan heb je het over tweedehands kennis, en daar geef ik niet zo hoog van op.
Ik zeg nergens dat dualiteit de voorwaarde is voor Bewustzijn. Ik zeg dat het één niet zonder het ander kan. In mijn optiek is dat iets anders. Verder heb ik geen enkele intentie of behoefte om een eigen spirituele lijn op te zetten. Daar hebben we er meer dan genoeg van, en het is alleen maar voedsel voor het ego.

Dan is er voor mij geen enkel verschil tussen de uitspraak: het behoeft een "mij", dan wel het bedient zich van een "mij". Als het geen "mij" behoeft, is er ook geen reden zich ervan te bedienen en vice versa.
Wat betreft Leila, zij is voor mij een toonbeeld van iemand die in tweedehands kennis grossiert, en wat is jouw belang om mij op andere gedachten te (laten) brengen? Alsof de ene gedachte beter is dan de andere.
Het is een misvatting te geloven dat andere lieden jou kunnen vertellen hoe het zit.

Mooi dat waarheid voor jou het belangrijkste thema van je leven is. Het zegt mij hoegenaamd niks (meer). Ik heb geen flauw benul wat wel of niet belangrijk is voor of in dit leven en ik heb ook niet (meer) de behoefte om het ene belangrijker te achten dan het ander. Dat veroorzaakt maar onrust. En zo kabbelt mijn leven derhalve rustig voort en ik zie wel waar het me naar toe brengt.

Waar het 't level van subjectieve kennis, waaronder ook opvattingen, betreft is het goed om tot de ontdekking te komen dat je feitelijk helemaal niets weet. Dat heeft het zijdelingse voordeel niet vervuld te geraken van een jezelf.

Juist zonder het vervuld zijn van mijn eigen opvattingen kwam ik open te staan voor deze eeuwenoude doorwrochte wijsheid, die niemand toebehoort. Er is niks van mij bij, dus er is geen mij mee te profileren.

Je standpunt dat dualiteit de voorwaarde is voor bewustzijn was weliswaar een eerdere discussie, maar in feite zeg je met andere woorden nu hetzelfde. Immers het een kan niet zonder het ander betekend dat bewustzijn niet zonder dualiteit kan. Met deze woorden ga je dwars door de heersende opvatting, dus dat 'eigen spirituele lijn' was een satirisch grapje.

Natuurlijk zijn er daar genoeg van. De ancien e wijsheden spreken, nog steeds, de meest onvervalste waarheid er is geen behoefte aan verdere popularisatie.

Voor dat 'bedienen van een mij' staat dat er een besef is niet de doener te zijn. Dat betekend ook dat ik me niet bezig hou met de vraag van een reden waarom dit plaats vindt. Het doet zich.

Leila grossierde tot voor kort inderdaad met allerhand wijsheden over hoe het er precies moest uitzien indien je gerealiseerd zou zijn. Ze kent dus het klappen van de zweep als geen ander.

Ik vind het de ultieme vraag wat mijn belang is om je van gedachten te laten veranderen. De eerste vraag die je altijd het eerst moet stellen. Allereerst moet ik vermelden dat ik het nut heb ervaren van het veelvuldig van gedachten veranderen. Het doorbreekt de bestendigheid van hardnekkige gedachten. De veranderlijkheid toont aan dat je er geen belang aan kan blijven hechten.

Dus gedachten veranderen c.q. niet geloven is pas een eerste stap. Ik heb er, voor zover ik kan ont-dekken geen persoonlijk belang bij, maar ik zie mij steeds maar bezig zijn met bewust worden, maken. Dat is wat ik kennelijk verondersteld wordt te doen. Als je een belang ziet sta ik daar voor open.

Waarheid zie ik daar ook als het rechtstreekse gevolg van. Ik dank je voor het bieden van de gelegenheid om over datgene waar mijn hart naar uitgaat iets te kunnen zeggen.

[Maria]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik heb er, voor zover ik kan ont-dekken geen persoonlijk belang bij, maar ik zie mij steeds maar bezig zijn met bewust worden, maken. Dat is wat ik kennelijk verondersteld wordt te doen.

Mooi, dat noem ik passie. Dat wat je niet laten kunt, daar waar je niks doet maar a.h.w. gedaan wordt.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

Mooi, dat noem ik passie. Dat wat je niet laten kunt, daar waar je niks doet maar a.h.w. gedaan wordt.

Misschien Maria moeten we af van de superlatieven, ananda vertaald in bliss dat vervolgens mogelijk slechts gezegend betekend in plaats van de vertaling gelukzaligheid. Het schept maar verwachtingen die er niet zijn.

De betekenis van passie ervaar ik hier niet bij het is eerder een stille vreugde dit te mogen doen.

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Waar het 't level van subjectieve kennis, waaronder ook opvattingen, betreft is het goed om tot de ontdekking te komen dat je feitelijk helemaal niets weet. Dat heeft het zijdelingse voordeel niet vervuld te geraken van een jezelf.

Juist zonder het vervuld zijn van mijn eigen opvattingen kwam ik open te staan voor deze eeuwenoude doorwrochte wijsheid, die niemand toebehoort. Er is niks van mij bij, dus er is geen mij mee te profileren.

Je standpunt dat dualiteit de voorwaarde is voor bewustzijn was weliswaar een eerdere discussie, maar in feite zeg je met andere woorden nu hetzelfde. Immers het een kan niet zonder het ander betekend dat bewustzijn niet zonder dualiteit kan. Met deze woorden ga je dwars door de heersende opvatting, dus dat 'eigen spirituele lijn' was een satirisch grapje.

Natuurlijk zijn er daar genoeg van. De ancien e wijsheden spreken, nog steeds, de meest onvervalste waarheid er is geen behoefte aan verdere popularisatie.

Voor dat 'bedienen van een mij' staat dat er een besef is niet de doener te zijn. Dat betekend ook dat ik me niet bezig hou met de vraag van een reden waarom dit plaats vindt. Het doet zich.

Leila grossierde tot voor kort inderdaad met allerhand wijsheden over hoe het er precies moest uitzien indien je gerealiseerd zou zijn. Ze kent dus het klappen van de zweep als geen ander.

Ik vind het de ultieme vraag wat mijn belang is om je van gedachten te laten veranderen. De eerste vraag die je altijd het eerst moet stellen. Allereerst moet ik vermelden dat ik het nut heb ervaren van het veelvuldig van gedachten veranderen. Het doorbreekt de bestendigheid van hardnekkige gedachten. De veranderlijkheid toont aan dat je er geen belang aan kan blijven hechten.

Dus gedachten veranderen c.q. niet geloven is pas een eerste stap. Ik heb er, voor zover ik kan ont-dekken geen persoonlijk belang bij, maar ik zie mij steeds maar bezig zijn met bewust worden, maken. Dat is wat ik kennelijk verondersteld wordt te doen. Als je een belang ziet sta ik daar voor open.

Waarheid zie ik daar ook als het rechtstreekse gevolg van. Ik dank je voor het bieden van de gelegenheid om over datgene waar mijn hart naar uitgaat iets te kunnen zeggen.

Nou, dan zal ik je proberen het belang dat ik zie uit te leggen. Zoals je zelf al treffend zegt, zie ook ik jou steeds maar bezig zijn met (bewust) worden en maken. Hetgeen vanzelfsprekend haaks staat op de door jou aangehaalde, door advaitisten steevast gebruikte term: het doet zich. Dat wat zich doet, hoeft niks te worden, en is ook niet maakbaar.

Er is bij jou een kennelijk belang bij (de zoektocht naar) de zin van het bestaan. Gezien jouw uitspraak (en jouw voortdurende gehamer op) dat het veranderen cq het niet geloven van je gedachten wenselijk zou zijn. Als alles zich doet, zoals je zegt, wat (of beter gezegd voor wie) valt er dan nog wat te wensen?
Het belang wordt daarnaast ook duidelijk uit je bewering dat het voor jou nut had, het veelvuldig veranderen van je gedachten te ervaren. Wat is dat anders dan zin of betekenis geven aan je ervaringen? En die kunnen niet anders dan voortkomen uit een (persoonlijk) belang.

Dan heb je het ook nog over het voordeel van een niet vervuld raken van (een) jezelf. Voordelen, nadelen, allemaal interpretaties, waar dat wat zich doet, allemaal in het geheel geen boodschap aan heeft.
Je suggereert dat het beter ware dat men niet vervuld is van zichzelf. Voor wie (of wat?) is dat beter? Ik lees hierin een onmiskenbaar verlangen naar een betere wereld. In ieder geval het nastreven van een verandering op dat vlak, maar waarom zou je dat wilen nastreven? Beogen? Behalve als je vindt dat wat zich simpelweg doet, niet (goed) genoeg zou zijn.

Je gaat ervan uit dat Bewustzijn gebruikt kan worden om een verandering in jezelf of in de wereld te bewerkstelligen. Dat is een sprookje. Net zoals je overtuigingen omtrent de Waarheid. Er bestaat helemaal niet zoiets als de Waarheid. Wie weet wat de Waarheid is? Ik weet het niet en dat is de Waarheid.

Enfin....zo kan ik nog wel even doorgaan. Daar waar Leila de kroon spant mbt het grossieren in tweedehandskennis, ben jij op zijn minst een goeie tweede.

En je hoeft me niet te bedanken voor het bieden van de gelegenheid om iets te zeggen over dat waar je hart naar uitgaat . Dat doet zich.....alleen is je anatomische kennis niet wat het geweest is, je hart staat namelijk niet op je romp.

[Maria]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Misschien Maria moeten we af van de superlatieven, ananda vertaald in bliss dat vervolgens mogelijk slechts gezegend betekend in plaats van de vertaling gelukzaligheid. Het schept maar verwachtingen die er niet zijn.

Dus jij ziet in "passie" een superlatief? Zoals gelukzaligheid dat is van gezegend? Grappig, ik zie dat niet zo. Ik vind het een gewoon woord, iets dat aangeeft dat iets van heel diep van binnen komt. Zo had ik het althans bedoeld.

En welke verwachtingen?

De betekenis van passie ervaar ik hier niet bij het is eerder een stille vreugde dit te mogen doen.

Het ging mij niet om vreugde, al is dat natuurlijk een fijne bijkomstigheid.

Maar Renoir, het was gewoon een spontane en liefdevol bedoelde opmerking van mij, waarvan ik door jouw reactie nu het gevoel heb dat ik die moet gaan verdedigen. Die heb ik nu dan mooi in de smiezen, bedankt daarvoor en voor nu adieu!

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

Dus jij ziet in "passie" een superlatief? Zoals gelukzaligheid dat is van gezegend? Grappig, ik zie dat niet zo. Ik vind het een gewoon woord, iets dat aangeeft dat iets van heel diep van binnen komt. Zo had ik het althans bedoeld.

En welke verwachtingen?

Het ging mij niet om vreugde, al is dat natuurlijk een fijne bijkomstigheid.

Maar Renoir, het was gewoon een spontane en liefdevol bedoelde opmerking van mij, waarvan ik door jouw reactie nu het gevoel heb dat ik die moet gaan verdedigen. Die heb ik nu dan mooi in de smiezen, bedankt daarvoor en voor nu adieu!

A Dieu, tot God betekend voor mij tot nooit meer ziens, vaarwel tot in een volgend leven, wij zullen elkaar niet meer treffen, ontmoeten of een betekenis van een gelijke strekking. In Passie zit voor mij zoiets als er je hele ziel en zaligheid inleggen als betekenis.

De discussie met Natan stond model voor een eindeloos bezig zijn met het herleiden van het woordje gelukzaligheid, tot iets wat meer lijkt op ingetogen vreugde. Dus de onterechte verwachting dat je bij het bereiken van realisatie alleen nog maar gelukzaligheid te wachten staat.

Ik vergat aan te geven dat ik je liefdevolle bedoelde opmerking had gezien KiSs.

Dat menen te moeten verdedigen is je item idd.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Nou, dan zal ik je proberen het belang dat ik zie uit te leggen. Zoals je zelf al treffend zegt, zie ook ik jou steeds maar bezig zijn met (bewust) worden en maken. Hetgeen vanzelfsprekend haaks staat op de door jou aangehaalde, door advaitisten steevast gebruikte term: het doet zich. Dat wat zich doet, hoeft niks te worden, en is ook niet maakbaar.

Er is bij jou een kennelijk belang bij (de zoektocht naar) de zin van het bestaan. Gezien jouw uitspraak (en jouw voortdurende gehamer op) dat het veranderen cq het niet geloven van je gedachten wenselijk zou zijn. Als alles zich doet, zoals je zegt, wat (of beter gezegd voor wie) valt er dan nog wat te wensen?
Het belang wordt daarnaast ook duidelijk uit je bewering dat het voor jou nut had, het veelvuldig veranderen van je gedachten te ervaren. Wat is dat anders dan zin of betekenis geven aan je ervaringen? En die kunnen niet anders dan voortkomen uit een (persoonlijk) belang.

Dan heb je het ook nog over het voordeel van een niet vervuld raken van (een) jezelf. Voordelen, nadelen, allemaal interpretaties, waar dat wat zich doet, allemaal in het geheel geen boodschap aan heeft.
Je suggereert dat het beter ware dat men niet vervuld is van zichzelf. Voor wie (of wat?) is dat beter? Ik lees hierin een onmiskenbaar verlangen naar een betere wereld. In ieder geval het nastreven van een verandering op dat vlak, maar waarom zou je dat wilen nastreven? Beogen? Behalve als je vindt dat wat zich simpelweg doet, niet (goed) genoeg zou zijn.

Je gaat ervan uit dat Bewustzijn gebruikt kan worden om een verandering in jezelf of in de wereld te bewerkstelligen. Dat is een sprookje. Net zoals je overtuigingen omtrent de Waarheid. Er bestaat helemaal niet zoiets als de Waarheid. Wie weet wat de Waarheid is? Ik weet het niet en dat is de Waarheid.

Enfin....zo kan ik nog wel even doorgaan. Daar waar Leila de kroon spant mbt het grossieren in tweedehandskennis, ben jij op zijn minst een goeie tweede.

En je hoeft me niet te bedanken voor het bieden van de gelegenheid om iets te zeggen over dat waar je hart naar uitgaat . Dat doet zich.....alleen is je anatomische kennis niet wat het geweest is, je hart staat namelijk niet op je romp.

Zoals ik mezelf met iets bezig zie zijn impliceert dat geen identificatie, geen belang met de uitkomst van dat bezig zijn, zodat het dus onderdeel uitmaakt van het zich zelf doen. Ik zie hier geen discrepantie.

De door je geziene zoektocht naar de zin van het bestaan herken ik niet, en ook het ondervinden 'dat mijn gedachten niet waar zijn' betreft niet mij.

Wat je echter verderop zegt te zien over mijn 'onmiskenbare verlangen naar een betere wereld' dat herken ik maar al te goed. ik zou daar inderdaad een belang kunnen hebben. Echter is het zo dat ik geen enkele hoop heb op een wereld die zich nog ten goede zou kunnen keren. Voor mij gaat de mensheid gestaag bergafwaarts en er is niets dat op een tegengestelde beweging lijkt. Dus kan ik in alle oprechtheid vermelden dat er wat betreft 'het verlangen naar een betere wereld' geen belang is deze te bewerkstelligen.

Je laat wel steekjes vallen door te beweren dat het een belang van mij zou zijn om gedachten veelvuldig te veranderen. Zie jij daar dan iets in wat voor mij van belang zou kunnen zijn ? Althans betekend een belang voor mij iets dat ten mijnen gunste gaat uitpakken en dat doen veranderde gedachten elders voor mij niet. Dat het nut heeft gehad was als voorbeeld bedoeld, ik heb het verder als uitermate nuttig gezien op het forum van Byron Katie.

Ik zie dat als een effect hebbende bezigheid en allesbehalve als het geven van betekenis aan iets wat dat niet heeft maar alleen verondersteld wordt te zijn. Zelfs al zou het zo'n zinsbegoogeling zijn dan nog is het een vreemde conclusie Naad om daar een belang mijnerzijds aan vast te knopen.

Ook overigens zou zoiets dat 'mij' van nut is een voordeel heten te zijn en geen belang. Wat belang heet te zijn ontgaat je kennelijk een beetje.

Bewustzijn is het meest elementaire in een mensenleven, dat ben je en dat heb je en zoniet kun je het krijgen (bewust) worden. In zowel het eigen belang als dat van de wereld zou bewust zijn en de wording ervan centraal moeten staan in ieders leven.

Het gemis er aan heeft tot op heden de gang van de mensheid negatief beinvloed, maar ga daar niet de conclusie verbinden dat mij dat een zorg is, het individu dat onder de bewusteloosheid van de wereld lijdt is wat mij aan het hart gaat. Iets wordt vanuit de eigen perceptie een belang als er wat voor hem inzit maar ik ben niet langer meer lijdende aan de wereld.

Je standpunt over veranderingen in de wereld en de waarheid over Waarheid is me wel duidelijk Naadje ik onderneem even geen pogingen meer om je op andere gedachten te brengen.

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Zoals ik mezelf met iets bezig zie zijn impliceert dat geen identificatie, geen belang met de uitkomst van dat bezig zijn, zodat het dus onderdeel uitmaakt van het zich zelf doen. Ik zie hier geen discrepantie.

De door je geziene zoektocht naar de zin van het bestaan herken ik niet, en ook het ondervinden 'dat mijn gedachten niet waar zijn' betreft niet mij.

Wat je echter verderop zegt te zien over mijn 'onmiskenbare verlangen naar een betere wereld' dat herken ik maar al te goed. ik zou daar inderdaad een belang kunnen hebben. Echter is het zo dat ik geen enkele hoop heb op een wereld die zich nog ten goede zou kunnen keren. Voor mij gaat de mensheid gestaag bergafwaarts en er is niets dat op een tegengestelde beweging lijkt. Dus kan ik in alle oprechtheid vermelden dat er wat betreft 'het verlangen naar een betere wereld' geen belang is deze te bewerkstelligen.

Je laat wel steekjes vallen door te beweren dat het een belang van mij zou zijn om gedachten veelvuldig te veranderen. Zie jij daar dan iets in wat voor mij van belang zou kunnen zijn ? Althans betekend een belang voor mij iets dat ten mijnen gunste gaat uitpakken en dat doen veranderde gedachten elders voor mij niet. Dat het nut heeft gehad was als voorbeeld bedoeld, ik heb het verder als uitermate nuttig gezien op het forum van Byron Katie.

Ik zie dat als een effect hebbende bezigheid en allesbehalve als het geven van betekenis aan iets wat dat niet heeft maar alleen verondersteld wordt te zijn. Zelfs al zou het zo'n zinsbegoogeling zijn dan nog is het een vreemde conclusie Naad om daar een belang mijnerzijds aan vast te knopen.

Ook overigens zou zoiets dat 'mij' van nut is een voordeel heten te zijn en geen belang. Wat belang heet te zijn ontgaat je kennelijk een beetje.

Bewustzijn is het meest elementaire in een mensenleven, dat ben je en dat heb je en zoniet kun je het krijgen (bewust) worden. In zowel het eigen belang als dat van de wereld zou bewust zijn en de wording ervan centraal moeten staan in ieders leven.

Het gemis er aan heeft tot op heden de gang van de mensheid negatief beinvloed, maar ga daar niet de conclusie verbinden dat mij dat een zorg is, het individu dat onder de bewusteloosheid van de wereld lijdt is wat mij aan het hart gaat. Iets wordt vanuit de eigen perceptie een belang als er wat voor hem inzit maar ik ben niet langer meer lijdende aan de wereld.

Je standpunt over veranderingen in de wereld en de waarheid over Waarheid is me wel duidelijk Naadje ik onderneem even geen pogingen meer om je op andere gedachten te brengen.

Tja Rennie....waar wij elkaar misverstaan is vermoedelijk in het toekennnen van de betekenis van het woord belang. Jij ziet belang als iets wat te maken heeft met de uitkomst van iets, terwijl ik de (effect hebbende) bezigheid zelf al als een belang zie. Effect heeft in mijn betekenis in elk geval iets te maken met invloed (willen hebben). Daaruit spreekt voor mij al het belang. Het eigen(ego)belang wel te verstaan. Met als doel zichzelf belangrijk te maken/voelen.

Dat blijkt voor mij ook uit jouw uitspraak, hoe nobel op het eerste oog ook, dat het lijden van het individu onder de bewusteloosheid van de wereld, jouw aan het hart gaat. Jij weet namelijk al waar de oplossing voor het lijden van de wereld gelegen is, namelijk in het bewust worden. Daarmee suggereer je op zijn minst dat jij (beter) weet en de ander (nog) niet. In mijn optiek is dat alleen maar voeding voor het ego.

Dat wat zich doet, doet zich. Iedereen die geen oogkleppen opheeft kan zien dat lijden inherent is aan het bestaan. Zoals ik al eerder zei, is dat onontkoombaar, maar niet onoverkomelijk.

Ik zie dus wel degelijk de discrepantie en het eigenbelang, hoe subtiel ook. Maar blijkbaar is er geen herkenning, tja....het doet zich of het doet zich niet, zullen we maar zeggen.

Nou godzijdank probeer je me niet langer op andere gedachten te brengen , dat wat zich doet (als het zich doet) heeft jouw (goedbedoelde) hulp daar niet bij nodig. Zullen we het hier dan maar bij laten?

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Tja Rennie....waar wij elkaar misverstaan is vermoedelijk in het toekennnen van de betekenis van het woord belang. Jij ziet belang als iets wat te maken heeft met de uitkomst van iets, terwijl ik de (effect hebbende) bezigheid zelf al als een belang zie. Effect heeft in mijn betekenis in elk geval iets te maken met invloed (willen hebben). Daaruit spreekt voor mij al het belang. Het eigen(ego)belang wel te verstaan. Met als doel zichzelf belangrijk te maken/voelen.

Dat blijkt voor mij ook uit jouw uitspraak, hoe nobel op het eerste oog ook, dat het lijden van het individu onder de bewusteloosheid van de wereld, jouw aan het hart gaat. Jij weet namelijk al waar de oplossing voor het lijden van de wereld gelegen is, namelijk in het bewust worden. Daarmee suggereer je op zijn minst dat jij (beter) weet en de ander (nog) niet. In mijn optiek is dat alleen maar voeding voor het ego.

Dat wat zich doet, doet zich. Iedereen die geen oogkleppen opheeft kan zien dat lijden inherent is aan het bestaan. Zoals ik al eerder zei, is dat onontkoombaar, maar niet onoverkomelijk.

Ik zie dus wel degelijk de discrepantie en het eigenbelang, hoe subtiel ook. Maar blijkbaar is er geen herkenning, tja....het doet zich of het doet zich niet, zullen we maar zeggen.

Nou godzijdank probeer je me niet langer op andere gedachten te brengen , dat wat zich doet (als het zich doet) heeft jouw (goedbedoelde) hulp daar niet bij nodig. Zullen we het hier dan maar bij laten?

Inderdaad Naad wanneer je een belang ter versterking van het ego ziet kun je beter iedere daarvan afkomstige boodschap wantrouwen. Je ziet dus bij mij een doel om me belangrijk te maken en (ook) in mijn eigen optiek is een in het belang van een ego afkomstige boodschap vals, dus ik erken vanuit jouw gezichtspunt de aanleiding om die te wantrouwen.

Wat betreft de betekenis van woorden ga ik uiterst omzichtig te werk want aan een uitgebreid ouwehoeren over eigen interpretaties heb ik een broertje dood. Ik heb weinig met gelul en ouwehoer praatjes die geen hout snijden. Oppervlakkige en nauwelijks doorleefde, bewust of doordachte uitspraken zijn er al genoeg, al kan het zijn, en dat is allesbehalve verwijtbaar, dat iemands bewustzijnsgraad tekort schiet om de betekenis te doorgronden maar daar, zeer bewonderenswaardig, niettemin toch moeite voor doet.

Ik kan geen aangepraat gevoel van schaamte over het bewuste zien tot mij nemen. Ik zie voor niemand reden om zijn licht onder de korenmaat te stellen. Dat mag als arrogant gezien worden het is, getrouw aan Waarheid die ik voorsta, dat het mij aangaande geen voeding voor het ego betreft. Wat ik zie is, zoals zo vaak gezegd, dat het zich doet en dat dit verklarende enkel maar een beredeneerde boodschap achteraf is.

Wat betreft het zien, het zijn jouw ogen, en het betreft niet zelden een reflectie van de zelf geprojecteerde perceptie. Dat het kan zijn dat je daar feitelijk tegenaan kijkt in plaats van het werkelijke geziene vraagt om oefening.

Een lijden aan het bestaan is niet anders dan het lijden aan gedachten. Ik heb het hier recentelijk uitgebreid gehad over het draaiboek dat aan een ziekte, bijvoorbeeld kanker, kan hangen waardoor een toekomstig leven zich voor doet als een zich afwikkelend horror verhaal.

Het is te gek dat dit soort dingen nog uitgelegd moeten worden omdat je niet van je geloof af wil dat lijden onontkoombaar is. Afgezien daarvan blijf je (vooral jij) bij een veelvuldig aantonen van onzinnige gedachten gewoon bij het ingenomen standpunt. Zo' n uitspraak dat het onontkoombaar is is niet eens meer verrassend bij zoveel onbereidwilligheid om zelfs maar een minder omstreden gedachte los te laten.

Het is om die reden dat het (ook) wat mij betreft maar beter is het hierbij te laten.

KiSs

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

Mooi, dat noem ik passie. Dat wat je niet laten kunt, daar waar je niks doet maar a.h.w. gedaan wordt.

Maria, ik las dat je net terug was van een weekje varen op de turkse wateren. Ik wil al zo lang een keer gaan zeilen in de Griekse wateren, maar de turkse lijken me ook wel wat. Het komt er bij mij, om de een of andere reden nooit van, mogelijk omdat ik eigenlijk nooit solo gezeild heb en zo'n vakantie, naar het zich laat aanzien, uiteindelijk toch alleen moet maken.

Hoe regelde je dat of boekte jij zoiets ?