Angst

[Paul]

Oorspronkelijk geplaatst door hypothese

Aangezien ik geen controle heb en het ook niet kan hebben, kan ik niet preciezer zijn dat je het kunt begrijpen.

Dan kan ik het niet helpen dat ik je niet begrijp.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik vind eigenlijk al heel interessant hoe het gesprek gaat.

Ik merk irritatie naar jou toe op Eshrada. Overaal waar ik iets lees wat in verband met jou gaat, wordt er de nadruk op je intelligentie gelegd. Dat wordt door jou, of door de medechatter gedaan.
En toch, maak jij zo weinig gebruik van je intelligentie volgens mij, als iemand zoals ik jou benaderd. Iemand die in jouw beleving niet duidelijk genoeg is.

Maak er toch gebruik van, als jij zo intelligent bent. Of ga voelen!!

Volgens mij zit dat jou juist in de weg, dat wat hier zo nadrukkelijk genoemd wordt, jouw intellingentie. Alsof het een trofee is die je tegen het contact met de ander afschermt.

En daarnaast is het blijkbaar mijn geraaktheid die hier een rol speelt, maar in ieder geval merk ik dat ik me voor je afsluit.
Het enige wat ik kan doen is naar mijn geraaktheid kijken, en dat met jou delen.
Mogelijk dat er iets voor ons beide hier uit zou kunnen komen in een gesprek.

Ik gok op mijn jaloerzie, en me niet gekend/begrepen voelen, die bij me spelen.

[Esradha]

Ik kom het vaker tegen dat mensen moeite hebben met mijn intelligentie.
Die bang zijn dat ik me beter voel dan de ander.
Intelligentie maakt geen minder of beter mens.
Ik ben er niet trots op, het is er gewoon.
Ik zie mezelf ook niet als slimmer, ik denk enkel sneller en complexer.

Ik ben er enkel over begonnen omdat Frederiki het zo over logisch nadenken had. Ik wou aangeven dat logisch nadenken ook niet alles is. Ik kan het allemaal prima bedenken, maar daarmee ben ik er in de uitvoering nog niet. Dat aspect wou ik aangeven, niet dat ik intelligent ben. Dat zijn twee verschillende boodschappen.

Maar begrijp ik nu goed dat je me niet intelligent noemt, omdat ik aangegeven heb dat jij onduidelijk was? Intelligentie is geen helderziendheid. Ik kan wel gaan invullen of raden wat je bedoelt, maar dat vind ik veel meer hooghartig dan het open houden en jou erom vragen. Ik heb het gevoel dat je een stuk van je eigen onmacht neerlegt bij mijn intelligentie en een vermeend onvermogen daardoor en dat voelt niet fijn.

Je raakt mij nu ook door het zo op mijn intelligentie te gooien. De vooroordelen die mensen daaromtrent hebben maken mij nog regelmatig verdrietig. Ik merk dat mijn koppie anders 'gewired' is dan bij veel mensen, hetgeen mij vaak in mijn leven het gevoel gegeven heeft van een andere planeet te komen. Ik ben juist een groot gevoelsmens en probeer eerlijk open en oprecht andere mensen te benaderen. Veel op dit forum is theoretisch geneuzel, dat probeer ik vaak naar de praktijk te brengen. Ik zie liever de mensen dan dat ik citaten van meesters lees.

Tot zover mijn geraaktheid.
Waarom geeft het bij jou jaloezie?

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Ik kom het vaker tegen dat mensen moeite hebben met mijn intelligentie.

Waarom geeft het bij jou jaloezie?

Toen ik jouw introductie las, waarin je je als een intelligente vrouw voorstelde, vond ik het eigenlijk heel leuk dat jij dat zo noemde.
In de loop der tijd viel me op dat jouw intelligentie door jou en door andere forumleden een paar keer genoemd werd.
Ik had er geen beeld bij, bij wat jouw intelligentie zou kunnen betreffen, want jouw teksten kwamen op mij niet anders over dan die van anderen.
Sommigen schrijven wat rationeler, anderen weer gevoeliger, intenser.
Intelligentie is volgens mij een breed begrip, en omvat mentale, emotionele en sociale aspecten.

Later, toen ik jou voorzichtig benaderde, werd ik verrast door jouw reactie, die ik als erg rationeel en afstandelijk ervoer.
Het kwam op mij over als ongevoelig, en mistte een stuk inleving; ik schrok ervan.

Ik begreep, uit rationeel oogpunt, dat mijn benadering voor jou onduidelijk was. Gevoelsmatig raakte jouw reactie me, waar door ik me sloot, en me geïrriteerd en teleurgesteld voelde.

Nadat ik mijn teleurstelling noemde, ontstond er ruimte om er naar te kijken.
Wanneer ik me voorzichtig opstel, waar bij ik me ietwat kwetsbaar voel, dan word ik snel geraakt. Zodra iemand mij vervolgens afstandelijk en rationeel benadert, voel ik me dom.
Hierin zit dus mijn geraaktheid.
Bij het lezen van het woord ''intelligent'' ervoer ik een vorm van hardheid, en vertaalde het als jaloezie.

Ik heb geen gegronde redenen om jaloers te zijn op de intelligentie van een ander, ik beschik immers zelf ook over een gezond verstand. Mijn ongemak en onzekerheid zijn bepalend in deze situatie.

Wij benaderen mensen allebei op een andere manier, volgens mij.
Persoonlijk vind ik het iets afstandelijk hebben, wanneer mensen zich zo rationeel opstellen.
Mijn voorkeur gaat meer uit naar een contact, waarbij het gevoel meer op de voorgrond speelt.
Het gevaar zit er bij mij in dat ik me daardoor soms vaag opstel, waarna ik me vervolgens alsnog rationeel moet opstellen om alles te verduidelijken.

Het hoeft volgens mij niet uit te maken, dit verschil in benadering.

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

ik denk enkel sneller en complexer.
Ik merk dat mijn koppie anders 'gewired' is dan bij veel mensen

Kan jij een voorbeeld geven waarin jij sneller en complexer denkt?
Hoe zou jij dat anders kunnen omschrijven, ook met voorbeelden, om een ruimere beeld te kunnen vormen?

[Esradha]

Ik kan even niet veel anders zeggen dan dat ik wel een rijk gevoelsleven heb, maar dat misschien wat minder snel in mijn handelen tot uiting komt. Dat wil zeggen, er zit misschien een hardere rationele toets aan. Ik zal minder snel vanuit emotie handelen als het onredelijk is, totdat mijn emoties echt hard geraakt worden. Als het voor mij niet onlogisch of onduidelijk is, krijgt gevoel ook voldoende ruimte. Rationeel is ook niet altijd het juiste woord, soms is het gewoon een objectieve kijk. Iets los kunnen maken van gevoel en emotie. Dat geeft in mijn ogen een helder zicht, maar komt voor sommige mensen gevoelloos over.

Mijn eerste reactie op je bericht aan mij (bij mezelf) was wel vanuit gevoel. Ik ging echter invullen wat je bedoelde met je schrijven. Ik heb ervoor gekozen om jou te vragen naar je intentie. Voor mij is je vaagheid in formuleren juist iets wat afstand creëert. Het geeft mij geen invulling waar ik het contact op kan voortbouwen. Het geeft mij geen gevoel van openheid en warmte waarin ruimte voor contact kan ontstaan. Het gaf mij enkel een gevoel van, oké ik zie iemand die contact met me wil, maar ook mijlenver weg staat. Ik wist die afstand niet te overbruggen. Je wilt contact vanuit gevoel, maar mijn gevoel over jouw benadering vertelde mijn enkel afstand, waardoor ik zelf ook geen openheid meer kon creëren. Daar speelt juist mijn gevoel in mee, niet mijn ratio. Ik blokkeerde net zo goed als jij.

Ik heb er ook moeite mee als mensen mij aanspreken op een gemis aan gevoel, omdat gevoel juist wel een grote rol in mijn leven speelt. Ik kan enkel mijn ratio niet uitzetten. Blijkbaar loopt de samenwerking tussen ratio en gevoel bij mij op een andere manier dan bij veel mensen, maar dat maakt mij nog geen rationeel en gevoelsarm mens. Ik krijg zowat een hekel aan het woord intelligent, juist omdat het bij veel mensen zo gevoelig ligt en mensen mij erop aankijken.

Het spijt me dat ik nog even niet in staat ben om me op jouw verhaal te richten. Je bent een van meerdere mensen in mijn omgeving die dit stuk op dit moment aanraken in mij. Je vraag over mijn denken laat ik ook even liggen, want dat rijmt niet met mijn gevoel op dit moment. Voor de beantwoording zou ik daar uit moeten stappen en dat doe ik nu liever niet.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Toen ik jouw introductie las, waarin je je als een intelligente vrouw voorstelde, vond ik het eigenlijk heel leuk dat jij dat zo noemde.
In de loop der tijd viel me op dat jouw intelligentie door jou en door andere forumleden een paar keer genoemd werd.
Ik had er geen beeld bij, bij wat jouw intelligentie zou kunnen betreffen, want jouw teksten kwamen op mij niet anders over dan die van anderen.
Sommigen schrijven wat rationeler, anderen weer gevoeliger, intenser.
Intelligentie is volgens mij een breed begrip, en omvat mentale, emotionele en sociale aspecten.

Later, toen ik jou voorzichtig benaderde, werd ik verrast door jouw reactie, die ik als erg rationeel en afstandelijk ervoer.
Het kwam op mij over als ongevoelig, en mistte een stuk inleving; ik schrok ervan.

Ik begreep, uit rationeel oogpunt, dat mijn benadering voor jou onduidelijk was. Gevoelsmatig raakte jouw reactie me, waar door ik me sloot, en me ge?rriteerd en teleurgesteld voelde.

Nadat ik mijn teleurstelling noemde, ontstond er ruimte om er naar te kijken.
Wanneer ik me voorzichtig opstel, waar bij ik me ietwat kwetsbaar voel, dan word ik snel geraakt. Zodra iemand mij vervolgens afstandelijk en rationeel benadert, voel ik me dom.
Hierin zit dus mijn geraaktheid.
Bij het lezen van het woord ''intelligent'' ervoer ik een vorm van hardheid, en vertaalde het als jaloezie.

Ik heb geen gegronde redenen om jaloers te zijn op de intelligentie van een ander, ik beschik immers zelf ook over een gezond verstand. Mijn ongemak en onzekerheid zijn bepalend in deze situatie.

Wij benaderen mensen allebei op een andere manier, volgens mij.
Persoonlijk vind ik het iets afstandelijk hebben, wanneer mensen zich zo rationeel opstellen.
Mijn voorkeur gaat meer uit naar een contact, waarbij het gevoel meer op de voorgrond speelt.
Het gevaar zit er bij mij in dat ik me daardoor soms vaag opstel, waarna ik me vervolgens alsnog rationeel moet opstellen om alles te verduidelijken.

Het hoeft volgens mij niet uit te maken, dit verschil in benadering.



Kan jij een voorbeeld geven waarin jij sneller en complexer denkt?
Hoe zou jij dat anders kunnen omschrijven, ook met voorbeelden, om een ruimere beeld te kunnen vormen?

Het kan erg lastig zijn, als je erg snel en complex denkt, het kan zelfs zo voelen alsof je van een andere planeet komt. Dat vergt een soort van inlevingsvermogen, zowel in jezelf als ook in de ander. En begrip van de ander, dat je soms veel te snel bent en hard van stapel lijkt te lopen. Terwijl dit voor jou een normaal tempo is.

Volgens mij zijn er verschillende gradaties en vormen zijn, bv. meer denken in de wetenschappelijke rationele richting/benadering of meer overzicht hebben in de emotionele richting. Al na gelang je interesse/kennis/ en ook je persoonlijk benadering komt een bepaalde kant soms meer naar voren. Iemand heeft binnen een seconde een compleet beeld met alle details, waar een ander eerst nog lang over na moet denken en het overzicht niet heeft. Wat dus niet hoeft te betekenen, dat dat op alle gebieden het geval is.

[Maria]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Ik heb er ook moeite mee als mensen mij aanspreken op een gemis aan gevoel, omdat gevoel juist wel een grote rol in mijn leven speelt. Ik kan enkel mijn ratio niet uitzetten. Blijkbaar loopt de samenwerking tussen ratio en gevoel bij mij op een andere manier dan bij veel mensen, maar dat maakt mij nog geen rationeel en gevoelsarm mens. Ik krijg zowat een hekel aan het woord intelligent, juist omdat het bij veel mensen zo gevoelig ligt en mensen mij erop aankijken.

Hoogintelligent zijn betekent meestal ook hooggevoelig zijn (zoals je zelf ook al schreef). Via de zintuigen komt er meer binnen dan gemiddeld, en dat komt ook nog eens dieper binnen dan gemiddeld. Je ziet meer, hoort meer etc etc (je kan op Elaine Aron googelen hierover).

Ik denk dat de samenwerking tussen gevoel en verstand bij jou net zo loopt als bij andere mensen, maar dat er gewoon "meer van alles" is dat je hoofd moet zien te verwerken. Daar kun je mee leren omgaan, bijv door bepaalde situaties te vermijden (drukte, chaos) en ook door goed te kijken naar hoe het in jouw koppie werkt en dat te accepteren.

Ik had altijd een soort gevoel van schaamte als het over mijn intelligentie ging. Ik wist ook niet zeker of ik nou wel zo bijzonder intelligent was. De buitenwereld zei van wel, maar er is nog wel een verschil tussen intelligent en hoogbegaafd zijn. Pas toen ik door de Mensa test kwam, en er "bewijs" was, werd het langzaamaan veel minder een issue. Het hielp bij het accepteren. Uiteindelijk zou zo'n test niet hoeven uit te maken, maar bij mij was dat wel zo.

Sterkte Es.

[Esradha]

Dank je Maria. Ik meende dat ik het zelf wel accepteer, maar het raakt me als anderen me erop aankijken en geeft me dan het gevoel dat ik mezelf niet mag zijn. Iets waar ik uiteindelijk natuurlijk alleen mezelf toestemming voor kan geven.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Ik blokkeerde net zo goed als jij.

Tijdens ons gesprek ontstond er een opening, waardoor er contact tussen ons mogelijk werd, tijdens het aansnijden van een gemeenschappelijk thema.

Het leek me interessant om dit met jou aan te gaan, wat wij in mijn beleving al deden, voor de opmerking van Maria.
Na het plaatsen van Maria's tekst en jouw reactie hierop zie ik nu geen opening meer om er verder op in te willen gaan. Wat wij eerder tijdens ons gesprek hadden opgebouwd, werd plots van tafel geveegd in mijn beleving.

Ik wilde wat meer bespreken over jaloezie, het is voor mij actueel. Hier maak ik nu een apart draadje voor.

Het gaat mij er niet om wat mij raakt, of wie mij raakt, maar wat ik zelf met mijn geraaktheid doe.

[Esradha]

Ok?, doe wat voor jou goed voelt. Ik hoop dat je op die manier dan wel de openheid voor jezelf kan vinden.