terugkeer naar Liefde

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Ik heb enkel deze titel van les 73 in mijn email gelezen, de rest vind ik weer te moeilijk.
Ik houd het bij de daily qoutes van Diederik Wolsak...

Bij mij gaat de tekst lezen ook niet vanzelf.
Omdat het een ander manier van schrijven is, merk ik dat ik het geduld niet direct voor heb om de hele tekst te lezen.
Eerst vlieg ik een beetje doorheen, half-lezend, en dan zet ik mezelf aan om het met aandacht te lezen.
Ik vind het zeker inspirerend, en mooi.


Dit viel me op.
''Verlossing komt jou toe. Boven alles wens jij de vrijheid om je te herinneren Wie jij werkelijk bent. Vandaag is het 't ego dat machteloos staat tegenover jouw wil. Jouw wil is vrij en niets kan daarover zegevieren.''

Vroeger als ik iets inspirerend las voelde ik me 'opgetild', later voelde het 'kil', als ik weer terug in het 'vertrouwde' zelf(persoon Mihaela) was.
Nu merk ik hoe in mijn hoofd helder wordt, en ik verstil. Er is stilte.
Als 'de bezigheid' terugkeert, ervaar ik mededogen, en geduld, want ik weet nu dat het goed is..

Als ik iets lees, en ik 'begrijp' dat, niet alleen maar rationeel, maar dat het als 'weten' beleeft wordt, heb ik nu de moed om erin te geloven.

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Omdat we zo goed bezig zijn elkaar te begrijpen en aan te vullen, wil ik dat ook niet nalaten. Klikt allemaal juist, en als prodeo advocaat van het directe inzicht wil ik daar wel nog aan toevoegen dat in het directe inzicht het niet nodig is te begrijpen hoe het in elkaar zit.

In een onbegrensde ruimte is er sowieso plaats voor alles en iedereen, dus ook voor jouw aanvullingen en toevoegingen.

Al zie je mij misschien als 'een advocaat van begrijpen-hoe-het-zit', tegelijk weet ik dat begrip-op-zich geen advocaat 'nodig' heeft. Deze 'functie' bekleed ik dus louter en alleen ten behoeve van mezelf

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

In het directe inzicht is er geen verleden, noch heden, noch toekomst, enkel werkelijkheid zoals het is en dat behoeft geen verklaring, noch rechtzetting of aanpassing. In het directe inzicht wordt direct gezien dat ook het beschrevene denkbeeldigheid is, m.a.w. niet echt waar, enkel waar voor het zelf dat zich afgezonderd ervaart van de buitenwereld. Vandaar dat het onderzoeken van de waarheid van dit zelf veel directer naar de kern van de niet bestaande zaak kan gaan, dan via de omwegen van het beschrijven, begrijpen en ingrijpen op een proces.

Ingrijpen in een proces is me nog nooit gelukt. Eender welk proces waarin ik mij bevond, ontvouwde zich gewoon gaan-de-weg aan mij, LOS van mijn eigen al dan niet 'willen'. Zo lang ik me echter niet bewust was van de grote impact welke het verleden had op (de werkelijkheid van) het heden en op de 'werking' van mijn eigen bewustzijn, kon ik me evenmin los-maken van die impact en bleef de werkelijkheid-van-het-nu er door bepaald worden. Het mezelf 'vertellen' dat het allemaal denkbeeldig is (zowel het verleden waarin ik me ooit bevond als het nu dat zich in elk moment aan mij voordoet als dat-wat-het-is) te samen met mijn eigen 'weigering' om de onlosmakelijke verbinding tussen beiden te zien, bleek slechts een continue poging om niét te moeten voelen, niét te moeten weten wat ik niet wilde weten Blijkbaar 'vroeg' het verleden begrip en ik heb uiteindelijk gehoor gegeven aan die roep. En als gevolg van het (kunnen) begrijpen -en aanvaarden- van het verleden, verdween de impact ervan op de-werkelijkheid-van-het-nu in het niets. Begrip en acceptatie was blijkbaar wat mijn bewustzijn nodig had om de 'lading' van de bewustzijnsinhoud te 'neutraliseren', waardoor het zichzelf uit de 'gevangenis' van beperking bevrijdde

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Niet dat er in het directe inzicht geen proces meer is. Zelfs al is ingezien dat er geen zelf is, zal, zolang lichaam aanspraak maakt op het bewustzijn dat noch ik, noch niet-ik en toch alles is, er een zelf-beeld in verschijnen, en mogelijks geloofd worden en dan kan dit zelf-beeld weer aan de haal gaan met zijn beeld of zijn vermeende verworvenheid van niet-zelf (niet-beeld). Dit kan echter steeds weer onderzocht en ontdekt worden als noch ik, noch niet-ik en toch alles, steeds weer, steeds meer, zodat het verschijnen van dat zelf, zolang het nog aanhoudt, stilaan zal worden als schrijven in water. De ondeelbare werkelijkheid blijft zijn verhaal schrijven als van iemand (afgescheiden), maar het laat aan niemand nog sporen na, de iemand en zijn verhaal verdwijnen haast gelijktijdig met het schrijven (verschijnen).

Alles verschijnt en verdwijnt inderdaad : zowel het 'zelfbeeld' als het 'ontdekken' en 'onderzoeken' ervan, het 'geloven' erin of 'aan de haal gaan' ermee; zowel het 'schrijven van een verhaal' als het 'kijken' of dit verhaal al dan niet 'sporen nalaat' Je kan echter noch het verschijnen, noch het verdwijnen van dit alles 'tegen-houden'.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Wat niet wil zeggen dat ik dit heb gerealiseerd, nee, nee, ik maak enkel het directe inzicht bespreekbaar en wil het bespreekbaar houden, ik sta in voor de verdediging ervan, dus beschuldig niet de advocaat, richt uw pijlen op de beschuldigde: het directe inzicht zelf. Onderzoek het zelf op waarheid.

Ik heb niet de behoefte om iets of iemand te 'beschuldigen', noch om iets of iemand te 'verdedigen'. Waarom zou ik dan 'pijlen' richten op iets of iemand? Ik beschrijf slechts een bepaald proces waar ik zélf ben doorgegaan, zonder daarmee te insinueren dat iemand anders eenzelfde proces zou moeten doormaken. Iedereen is immers even vrij als ik dat ben. Jij mag dus bespreken/verdedigen wat je maar wil bespreken/verdedigen.

En wat 'realiseren' betreft Ik bevind me sowieso in een levenslang, zich aan-mij-ontvouwend-proces, een proces dat ZICHZELF dus als het ware realiseert. Maar al heeft het ego geen directe zeggenschap over dat proces, dat houdt niet automatisch in dat er niets over te 'vertellen' (beschrijven) zou zijn

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

En wat 'realiseren' betreft Ik bevind me sowieso in een levenslang, zich aan-mij-ontvouwend-proces, een proces dat ZICHZELF dus als het ware realiseert. Maar al heeft het ego geen directe zeggenschap over dat proces, dat houdt niet automatisch in dat er niets over te 'vertellen' (beschrijven) zou zijn

Oef; we beginnen hetzelfde te zeggen.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

Al zie je mij misschien als 'een advocaat van begrijpen-hoe-het-zit', tegelijk weet ik dat begrip-op-zich geen advocaat 'nodig' heeft. Deze 'functie' bekleed ik dus louter en alleen ten behoeve van mezelf

Nee hoor, ik speel maar wat met woorden, prodeo advocaat vond ik leuk klinken, de advocaat voor God (Werkelijkheid).

Bedankt voor het delen van jouw proces.
Prettige avond nog!

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

@Katerie: Bij mij gaat de tekst lezen ook niet vanzelf.
Omdat het een ander manier van schrijven is, merk ik dat ik het geduld niet direct voor heb om de hele tekst te lezen.

ah, ik ben niet alleen daarin.
Ik heb met de ECIW vaak hetzelfde dan met de teksten van Looro / Turrio / Nowee: Als ik de derde regel lees weet ik al niet meer wat ik in de eerste twee gelezen heb...

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Dit viel me op.
''Verlossing komt jou toe. Boven alles wens jij de vrijheid om je te herinneren Wie jij werkelijk bent. Vandaag is het 't ego dat machteloos staat tegenover jouw wil. Jouw wil is vrij en niets kan daarover zegevieren.''

ja, is mooi, enkele regels gaat nog net.
Wat me sinds het ontdekken van Diederik Wolsak weer opvalt is dat tussenpersonen als hij, Paul Ferrini, Marianna Williamson of Gerald Jampolsky al 27 jaar geleden - die hun inspiratie aan ECIW ontlenen en de ECIW in gewone menselijke woorden vorm geven - me wel kunnen inspireren.

Misschien moet er is iemand de teksten van Nowee vertalen...

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Ik heb met de ECIW vaak hetzelfde dan met de teksten van Looro / Turrio / Nowee: Als ik de derde regel lees weet ik al niet meer wat ik in de eerste twee gelezen heb...

ja, is mooi, enkele regels gaat nog net.
Wat me sinds het ontdekken van Diederik Wolsak weer opvalt is dat tussenpersonen als hij, Paul Ferrini, Marianna Williamson of Gerald Jampolsky al 27 jaar geleden - die hun inspiratie aan ECIW ontlenen en de ECIW in gewone menselijke woorden vorm geven - me wel kunnen inspireren.

Wat ik vaak ervaar, met teksten die een te duidelijke religieuze toon hebben, is dat ik me er voor afsluit.
Een zin zoals deze bijvoorbeeld:"Er is alleen de wil van God", is voor mij rationeel aannemelijk, maar gevoelsmatig ervaar ik dit gebiedend, en bij het lezen schiet ik emotioneel in verdediging, en sluit ik me voor af.
Je noemt nu een paar mensen die hezelfde zeggen, maar het op een manier vertaalt hebben, en vervolgens hun woord niet meer op weerstand stuit bij jou, of op onbegrip.
Ik merk dat ik de laatste tijd de vertaling zelf maak, want daar waar ik in verdediging schiet, kijk ik naar de krampachtigheid, en de lading verdwijnt.
Alsof de betekenis van vroeger, het gebiedende, (het opleggen)nu veranderd wordt naar een nieuwe betekenis en intentie.
Vroeger was de wil van God iets buiten mij, iets hoger en machtiger dan ik, iets wat een mens dient te gehoorzamen.
Nu besef ik dat de wil van God, mijn wil is. Ik heb het niet over de wil van een egocentrische Mihaela, maar simpelweg de wil van God, dat ik ook ben.

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

.
Misschien moet er is iemand de teksten van Nowee vertalen.

De teksten van Nowee zijn eigenlijk al een vertaling, van het eenvoudige, naar ongebruikelijke woorden.
Ik ervaar dat hij juist de lading en het gebiedende van bijbel teksten in een kleine mantra geconcentreerd heeft.
Het lijkt mij juist een uitdaging om me daar los van te maken.
Als het niet meer raakt, is het alleen de wil van God..

[Mihaela]

"Verlossing komt jou toe. Boven alles wens jij de vrijheid om je te herinneren Wie jij werkelijk bent. Vandaag is het 't ego dat machteloos staat tegenover jouw wil. Jouw wil is vrij en niets kan daarover zegevieren."

"Er is alleen de wil van God."

'Mijn' wil van God...

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

.

'Mijn' wil van God...

Mijn= wil van God

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Zo is dat, het ego kan zichzelf niet opheffen.
Volgens Nowee kan het ego wel zichzelf doorzien, wat ik zeer bedenkelijk vind, maar goed, het ultieme begrijpen is niet onder woorden te brengen en een 'zelf', een 'ik' entiteit is een mythisch monster dat inderdaad zichzelf niet gaat opheffen...

Het gaat niet om opheffen maar om zien wat (ego)denken (niet) is en wat zijn plaats is in dat hele denk gebeuren. Het is ook niet iets wat iemand anders voor je kan doen, alleen daarom zijn je bedenkingen ertegen ook niet waar en alleen maar het zoveelste ego trucje om het te kunnen blijven handhaven.

Het is juist het denken wat zichzelf moet ontmantelen en dat maakt het zo lastig omdat je met dat denken haast onophoudelijk van alles kunt bedenken. Bedenkelijk zoals je het zegt is weer een trucje..ego (denken) verzint van alles om er niet aan te hoeven. Als je een keer beseft dat het ego niets verder een rijtje gedachten constructies zijn dan is het helder en weet je zeker dat
je dat niet kunt zijn, niet bent. Het betekent niet dat je daarom geen gevoelens of hechtingen meer hebt..zoals sommige denken alsof ze geen gevoelens meer hoeven hebben en daar weer een nieuwe denkconstructie (ego loos) van maken. Je ziet dan wel dat Bewustzijn onaantastbaar is wat er ook gebeurt en wat zich ook aan gedachten/gevoelens voordoet.

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Mijn= wil van God

Volledig mee eens!

Les 74

Er is geen wil dan Die van God.

Het idee voor vandaag kan als de centrale gedachte worden beschouwd waarop al onze oefeningen zijn gericht. Gods Wil is de enige wil. Wannneer je dit hebt ingezien, heb je ingezien dat jouw wil de Zijne is. De overtuiging dat er conflict mogelijk is, is verdwenen. Vrede is in de plaats gekomen van het vreemde idee dat jij door tegenstrijdige doelen wordt verscheurd. Als een uitdrukking van de Wil van God, heb jij geen ander doel dan dat van Hem.

Er schuilt diepe vrede in het idee van vandaag, en de oefeningen voor vandaag zijn erop gericht die te vinden. Het idee zelf is geheel en al waar. Daarom kan het geen aanleiding tot illusies geven. Zonder illusies is conflict onmogelijk. Laten we proberen dit vandaag in te zien, en de vrede ervaren die dit inzicht brengt.

Makes sense er vanuit gaande dat de mens zijn overtuigingen ooit zelf gekozen heeft...