maries gedachtenwereld

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

De opdracht is water zoeken... en ik vind water... maar jij komt mij vertellen dat dat de verkeerde oplossing is en dat ik verder moet zoeken...???

De opdracht voor mij was dieper inzicht te krijgen in het leven, na te gaan waarom we leven, waarheid van leugens trachten te doorzien, de oorsprong van het ontstaan te zoeken...

De vaststelling is LEVEN...

Willen jullie nu echt dat ik dat overboord ga gooien, meer, dat ik mij daarvan ga afsluiten als niet de juiste oplossing...

Hoe dieper ik zoek, hoe meer ik LEVEN vind... alles overheersend LEVEN... dat mij meer en meer doordringt en waarover ik mijn mond maar moeilijk kan houden... Dus zeg niet dat er niet meer over gesproken kan worden en dat ik verder moet zoeken... Iets wat ik bovendien altijd zal doen zolang mijn geest het mij toelaat en anders zal ik simpelweg verblijven en verblijen in het LEVEN.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

De opdracht is water zoeken... en ik vind water... maar jij komt mij vertellen dat dat de verkeerde oplossing is en dat ik verder moet zoeken...???

Hoe belangrijk is het voor jou wat hij denkt/ zegt/ schrijft over jou?
Het ziet er uit alsof jij zijn toestemming nodig hebt, en vooral dat jij de bevestiging wilt krijgen dat jij het goed doet( op het goeie spoor bent).
Ik herken dit punt, ik betrap mezelf nog steeds op die behoefte, wat ook heel menselijk is.
Dat de hele maatschappij op dit moment vanuit een sterke drang aan behoeften bevredigen draait, is geen excuus om zelf daar niet naar te kijen, maar het is wel een feit. Dit heeft nog steeds mijn aandacht.

Jullie gesprek:
Het gesprek komt op mij over alsof er twee partijen vanuit belangen( behoeften) comuniceren.
Aan de ene kant Marie, tegenover Nowee en vrienden..
De ene heeft behoefte aan herkenning, en de ander heeft een grote behoefte om zijn dogma op te leggen.
Jijj verweert je goed Marie, en je staat de ander niet toe om jou iets op te leggen, maar wat je doet komt uit je behoefte aan herkenning, en de behoefte aan bevestiging. Ook vanuit een natuurlijke behoefte om te delen.
Zelfs zou jij, zoals Nowee ook doet, de ander iets willen leren. Dat ook vanuit een behoefte( trots).
Ik geloof best dat een ieder, hier en daar, wat helderheid heeft op zijn eigen proces, waardoor ook inzichtelijker geworden is dan de doorsnee mens.
Het zou ook niet anders kunnen, iedereen dat hier komt is al jaren op dit gebied gericht, doormidden van lezen, beleven, of op zijn manier aan het onderzoeken.


Als ik jullie gesprek lees ben ik toch een beetje benieuwd naar hoe jij het gesprek ervaart.
Ook vraag ik me af wat de verandering bij jou is de laatste jaar bv., op bewustwoordingsniveau.

Dat wij mensen zijn, en nog steeds vanuit behoeftes reageren, is heel normaal. Ik zie dat continue bij mezelf, en bij ieder mens die ik ken.
De ontwikkeling van de mens houdt dat ook in. Jezelf ontdekken in al je facetten en behoeftes..
De drang om je behoeften te bevredigen te herkennen, en ook op een punt te komen om dat onder ogen te willen zien, om vervolgens dat om te buigen, is eigenlijk een steeds terugkerende onderdeel van 'jezelf kennen'.
Niets om voor te schamen.
Dat Nowee en vrienden dat bij hunzelf ontkennen, maakt dit forum een beetje grotesk.
Tegelijkertijd is er iets wat zulke gesprekken, ook al is dat zeer beperkt, toch mogelijk maakt. Zo zie ik het forum in ieder geval, een karikatuur van de maatschappij,
maar nog steeds een beschut plekje om het bij mezelf en de ander te aanschouwen( observeren).

Hoe gaat het met jou Marie?
Zie jij bij jezelf veranderingen? Ik bedoel wat betreft jezelf anders opstellen naar je omgeving?

Waarom ik de vraag stel? Ik ben zelf in een continue beweging, en ook al houdt soms de bewegingen in dat ik doelloos circeltjes draai, stap ik soms zomaar uit zo een lus.
Als ik mediteer zie ik de verandering, en ook zie ik dat ik me anders opstel naar de omgeving.
Het wordt steeds lichter, en er zijn steeds minder verhalen. Maar het proces gaat subtiel door, en er zijn steeds dezelfde punten die de aandacht vragen.
Het proces gaat gewoon door ook al is het inzicht over wat ik werkelijk ben.
Daarnaast, afdwalen en de focus snel verliezen is heel menselijk....

Hoe gaat het bij jou?

Oorspronkelijk geplaatst door marie

De opdracht voor mij was dieper inzicht te krijgen in het leven, na te gaan waarom we leven, waarheid van leugens trachten te doorzien, de oorsprong van het ontstaan te zoeken...

De vaststelling is LEVEN...

Willen jullie nu echt dat ik dat overboord ga gooien, meer, dat ik mij daarvan ga afsluiten als niet de juiste oplossing...

Hoe dieper ik zoek, hoe meer ik LEVEN vind... alles overheersend LEVEN... dat mij meer en meer doordringt en waarover ik mijn mond maar moeilijk kan houden... Dus zeg niet dat er niet meer over gesproken kan worden en dat ik verder moet zoeken... Iets wat ik bovendien altijd zal doen zolang mijn geest het mij toelaat en anders zal ik simpelweg verblijven en verblijen in het LEVEN.

Dat is het Marie, je onderzoek beweegt zich op een ander terrein dan dat van gedegen zelfonderzoek.

Het wil niet zeggen dat ook het onderzoek op jouw terrein tot de juiste conclusie leidt wanneer je verlangens hebt iets op een bepaalde wijze te willen zien (hier vaak kortweg ego genoemd). Ieder onderzoek ingegeven door ego kleurt dat onderzoek en beïnvloed de uitslag. Het is duidelijk dat je tevreden bent met de uitslag van je onderzoek.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Dat is het Marie, je onderzoek beweegt zich op een ander terrein dan dat van gedegen zelfonderzoek.

Het wil niet zeggen dat ook het onderzoek op jouw terrein tot de juiste conclusie leidt wanneer je verlangens hebt iets op een bepaalde wijze te willen zien (hier vaak kortweg ego genoemd). Ieder onderzoek ingegeven door ego kleurt dat onderzoek en beïnvloed de uitslag. Het is duidelijk dat je tevreden bent met de uitslag van je onderzoek.

voorbeeld...

Iedereen komt op een bepaald moment, meestal al vlug voor de vraag te staan is er wel of niet leven na de dood...
En je mag het draaien en keren zoals je wil, als je ja antwoord op die vraag dan zal men jou verwijten dat je dat doet omdat het 'ego' het 'ik' dat absoluut wil en omdat je antwoord persoonsgebonden is en niet onafhankelijk van je zijn...
En vele die 'neen' antwoorden zullen zichzelf dan op de borst slaan want zij hebben zichzelf, zogezegd boven hun eigen bekrompen 'zijn' en hun afhankelijkheid ervan geplaatst...

Oké, ik voor mijzelf heb het uitgemaakt en ik weet... Mijn vraag is of de anderen, de luisteraar in staat is om te luisteren, om te oordelen niet gehinderd door zovele wellens, nietens die nergens op slaan...

Jullie blijven afkomen met jullie gedegen onderzoek... Sorry, maar als ik van iets overtuigd ben dan is het wel dat ik wel heel degelijk gedegen onderzoek doe...

Het spijt mij Laurens, maar ik kan het niet anders zien dan dat jullie in het ene of andere doodlopende straatje beland zijn en weigeren om te keren en verder aan onderzoek te doen...

Van de andere kant is er niemand die jullie ook maar kan verplichten om dat te doen en als jullie jullie goed voelen met het resultaat van wat jullie nu zijn... Hewel dan kan ik enkel zeggen profiteer ervan... het leven is kort genoeg...

Laurens als jij stelt dat ik het verlangen heb om iets op een bepaalde wijze te willen zien dan zegt je tegen mij dat ik geen onderzoeker ben maar gewoon iemand die zijn dromen naloopt...
Misschien als je het zou uitdrukken dat ik de realiteit, zoals die zich aan ons openbaart en die ik dieper en dieper onderzoekt, naloop dan zou ik het nog kunnen begrijpen, maar mijn dromen...
Of steunt jouw onderzoek niet op de werkelijkheid...

Weet dat ik vroeger al gezegd heb, 'ik wil opstijgen naar de hemel, maar dan wel met mijn voeten vastgebonden op aarde'... waarmee ik wil zeggen dat ik de realiteit nooit zal verloochenen... Natuurlijk een realiteit die onderzocht is en wordt tot in het diepste van zijn zijn...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Hoe belangrijk is het voor jou wat hij denkt/ zegt/ schrijft over jou?
Het ziet er uit alsof jij zijn toestemming nodig hebt, en vooral dat jij de bevestiging wilt krijgen dat jij het goed doet( op het goeie spoor bent).
Ik herken dit punt, ik betrap mezelf nog steeds op die behoefte, wat ook heel menselijk is.
Dat de hele maatschappij op dit moment vanuit een sterke drang aan behoeften bevredigen draait, is geen excuus om zelf daar niet naar te kijen, maar het is wel een feit. Dit heeft nog steeds mijn aandacht.

Jullie gesprek:
Het gesprek komt op mij over alsof er twee partijen vanuit belangen( behoeften) comuniceren.
Aan de ene kant Marie, tegenover Nowee en vrienden..
De ene heeft behoefte aan herkenning, en de ander heeft een grote behoefte om zijn dogma op te leggen.
Jijj verweert je goed Marie, en je staat de ander niet toe om jou iets op te leggen, maar wat je doet komt uit je behoefte aan herkenning, en de behoefte aan bevestiging. Ook vanuit een natuurlijke behoefte om te delen.
Zelfs zou jij, zoals Nowee ook doet, de ander iets willen leren. Dat ook vanuit een behoefte( trots).
Ik geloof best dat een ieder, hier en daar, wat helderheid heeft op zijn eigen proces, waardoor ook inzichtelijker geworden is dan de doorsnee mens.
Het zou ook niet anders kunnen, iedereen dat hier komt is al jaren op dit gebied gericht, doormidden van lezen, beleven, of op zijn manier aan het onderzoeken.


Als ik jullie gesprek lees ben ik toch een beetje benieuwd naar hoe jij het gesprek ervaart.
Ook vraag ik me af wat de verandering bij jou is de laatste jaar bv., op bewustwoordingsniveau.

Dat wij mensen zijn, en nog steeds vanuit behoeftes reageren, is heel normaal. Ik zie dat continue bij mezelf, en bij ieder mens die ik ken.
De ontwikkeling van de mens houdt dat ook in. Jezelf ontdekken in al je facetten en behoeftes..
De drang om je behoeften te bevredigen te herkennen, en ook op een punt te komen om dat onder ogen te willen zien, om vervolgens dat om te buigen, is eigenlijk een steeds terugkerende onderdeel van 'jezelf kennen'.
Niets om voor te schamen.
Dat Nowee en vrienden dat bij hunzelf ontkennen, maakt dit forum een beetje grotesk.
Tegelijkertijd is er iets wat zulke gesprekken, ook al is dat zeer beperkt, toch mogelijk maakt. Zo zie ik het forum in ieder geval, een karikatuur van de maatschappij,
maar nog steeds een beschut plekje om het bij mezelf en de ander te aanschouwen( observeren).

Hoe gaat het met jou Marie?
Zie jij bij jezelf veranderingen? Ik bedoel wat betreft jezelf anders opstellen naar je omgeving?

Waarom ik de vraag stel? Ik ben zelf in een continue beweging, en ook al houdt soms de bewegingen in dat ik doelloos circeltjes draai, stap ik soms zomaar uit zo een lus.
Als ik mediteer zie ik de verandering, en ook zie ik dat ik me anders opstel naar de omgeving.
Het wordt steeds lichter, en er zijn steeds minder verhalen. Maar het proces gaat subtiel door, en er zijn steeds dezelfde punten die de aandacht vragen.
Het proces gaat gewoon door ook al is het inzicht over wat ik werkelijk ben.
Daarnaast, afdwalen en de focus snel verliezen is heel menselijk....

Hoe gaat het bij jou?

Mihaela, je durft, door nu gewoon vragen te stellen alsof er nooit iets tussen ons gebeurd is...
En wat er gebeurd is kon ik wel achter mij laten, maar jouw laatste aanval, waar jij mij verweet dat ik als een zuignap achter je aan zou lopen... Daar Mihaela, daar heb je mij heel diep gekwest want ik heb er altijd een erezaak van gemaakt om mij zelf nooit of te nimmer op te dringen aan anderen...

Zoals ik ook nooit mijn mening wil opdringen aan anderen, maar ik hou wel van discuteren...
Ik heb hier al gezegd dat in feite al die discussies hier dikwijls in eerste plaats een discussie is van mijzelf met mijzelf... want door in discussie te gaan moet je je eigen inzichten, opinies klaar en duidelijk uiteen zetten... , ook voor jezelf...

Waar ik af en toe wel op hoop is gelijklopende geesten, die mekaar kunnen versterken en mekaar ergens kunnen verrijken...
Ik zit ook op andere forums, maar daar spreek ik nooit over de onderwerpen hier, dat past alleen maar hier... Het is dus alleen maar hier dat ik over zulke dingen kan praten en dat doet mij goed...

Loop ik achter de goedkeuring van anderen aan??? Ik geloof het niet, maar ik kan met de beste wil van de wereld niet begrijpen waar ze naartoe willen met hun 'gedegen onderzoek'... Oké schakel je 'ik' uit en je bent niets meer
dan een lege doos en die lege doos kan inderdaad niets meer begrijpen en nog minder doorvertellen...

Dat om gedegen onderzoek te doen je je persoonlijke voorkeur, wensen, liefhebberijen, geloof, dromen, enz... achter je moet laten... Geen probleem... maar verder dan dat???

Oorspronkelijk geplaatst door marie

voorbeeld...

Iedereen komt op een bepaald moment, meestal al vlug voor de vraag te staan is er wel of niet leven na de dood...
En je mag het draaien en keren zoals je wil, als je ja antwoord op die vraag dan zal men jou verwijten dat je dat doet omdat het 'ego' het 'ik' dat absoluut wil en omdat je antwoord persoonsgebonden is en niet onafhankelijk van je zijn...
En vele die 'neen' antwoorden zullen zichzelf dan op de borst slaan want zij hebben zichzelf, zogezegd boven hun eigen bekrompen 'zijn' en hun afhankelijkheid ervan geplaatst...

Oké, ik voor mijzelf heb het uitgemaakt en ik weet... Mijn vraag is of de anderen, de luisteraar in staat is om te luisteren, om te oordelen niet gehinderd door zovele wellens, nietens die nergens op slaan...

Jullie blijven afkomen met jullie gedegen onderzoek... Sorry, maar als ik van iets overtuigd ben dan is het wel dat ik wel heel degelijk gedegen onderzoek doe...

Het spijt mij Laurens, maar ik kan het niet anders zien dan dat jullie in het ene of andere doodlopende straatje beland zijn en weigeren om te keren en verder aan onderzoek te doen...

Van de andere kant is er niemand die jullie ook maar kan verplichten om dat te doen en als jullie jullie goed voelen met het resultaat van wat jullie nu zijn... Hewel dan kan ik enkel zeggen profiteer ervan... het leven is kort genoeg...

Laurens als jij stelt dat ik het verlangen heb om iets op een bepaalde wijze te willen zien dan zegt je tegen mij dat ik geen onderzoeker ben maar gewoon iemand die zijn dromen naloopt...
Misschien als je het zou uitdrukken dat ik de realiteit, zoals die zich aan ons openbaart en die ik dieper en dieper onderzoekt, naloop dan zou ik het nog kunnen begrijpen, maar mijn dromen...
Of steunt jouw onderzoek niet op de werkelijkheid...

Weet dat ik vroeger al gezegd heb, 'ik wil opstijgen naar de hemel, maar dan wel met mijn voeten vastgebonden op aarde'... waarmee ik wil zeggen dat ik de realiteit nooit zal verloochenen... Natuurlijk een realiteit die onderzocht is en wordt tot in het diepste van zijn zijn...

Marie, ik wil je niks afnemen en ook als je je ego de boventoon wilt laten voeren is dat best, verwijten is niet iets wat we hier doen wel het laten horen van kritische noten op halfslachtig onderzoek. Evenmin is het de intentie om iemand onder zich te plaatsen danwel de boventoon te voeren met gedegen zelfonderzoek. Echter moet het toch te denken geven dat degenen die dat onderzoek hebben gedaan tot vrijwel dezelfde bevindingen komen dat het langs de weg van gedegen zelfonderzoek moet gaan. Dat is niet op afspraak of om je gesterkt te weten in elkaars bevestiging maar het onafhankelijk van elkaar herkennen van datgene wat hier regelmatig "Waarheid' genoemd wordt, dat niet persoonsgebonden en onveranderlijk is.

Voor die gedegen zelfonderzoeker beweeg je je, blijkende uit je uitlatingen, niet op het terrein van gedegen zelfonderzoek en daar wordt je hier op verschillende wijzen op gewezen. Het is duidelijk dat je je wenst vast te houden aan bepaald ideeën en deze niet verder te willen onderzoeken en dat is, nogmaals, je goed recht. Je doet onderzoek op je eigen onnavolgbare wijze en krijgt daarvoor bij gedegen zelfonderzoekers niet de handen op elkaar. Om op je vraag te komen mijn onderzoek heeft uitgewezen dat mijn zogenaamde realiteit geheel en al fictie is, veel dieper gaat dan verwacht.

Maar ik wil je niet bekeren, ga gerust je eigen gang.

[Guido]

Dit' laat zich niet verdelen, delen noch mededelen.
Het delen, verdelen of mededelen is van wat dood is.
En wat dood is heeft nooit geleefd.
Naar de dood kun je wijzen en is van de wijzen.
Naar het leven kun je niet wijzen en is zonder wijze.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Mihaela, je durft, door nu gewoon vragen te stellen alsof er nooit iets tussen ons gebeurd is...

Na regen schijnt de zon.
Je gaat het zonnetje ook niet verwijten dat hij even afwezig leek?

Ik zie het niet als durven, maar als openheid.
Laatst, voor dat Teh en Tao een ban kregen, toen ik iets over het ego schreef, reageerde jij ook op die quote van mij op een positieve manier.
Ik vind mijn reactie nu niet anders.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

En wat er gebeurd is kon ik wel achter mij laten, maar jouw laatste aanval, waar jij mij verweet dat ik als een zuignap achter je aan zou lopen... Daar Mihaela, daar heb je mij heel diep gekwest want ik heb er altijd een erezaak van gemaakt om mij zelf nooit of te nimmer op te dringen aan anderen...

Je was toen volgens mij steeds uitdagend, en bij alles wat ik schreef schopte je er tegenaan. Ik liet je toen merken wat ik er van vond. Ik zag het meer als actie en reactie..

Als je werkelijk gelooft in onderzoeken, is het ook een kans om te kijken waarom jij je je zo gekwetst kon voelen toen.
Bij opmerkingen of houdingen van mensen, waardoor ik me gekwetst zou kunnen voelen, en wanneer ik me ook gekwetst voel, kijk ik wat dat mij te zeggen heeft.
Zie je het als een filmscène, en op een gegeven moment worden er, behalve jij, alle andere spelers gewist.
Het enige wat nog draait, ben jij met je gekwetstheid. (Ik en mijn gekwetstheid).
Als ik dat heel bewust doe, kom ik altijd uit op de 'overtuigingen' die ik mee draag, die mogelijk maken om me gekwetst te voelen.
Dat wetende is 'me gekwetst voelen' welkom, want het is een kans om bij mezelf uit te zoeken hoe het werkelijk zit.
'Gekwetst voelen' is zelfs de macht aan iemand gegeven hebben om dat te (kunnen)doen.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Zoals ik ook nooit mijn mening wil opdringen aan anderen, maar ik hou wel van discuteren...

Ruzie hebben, of een gesprek aangaan, een conversatie, een mening opdringen of discuteren. Allemaal vormen om het met elkaar aan te gaan..
Uiteindelijk gaat het mij alleen maar om wat op dit moment gebeurt.

Wij hebben wel een beeld over de ander, na aanleiding van de woorden hier op het forum, maar het is zo betrekkelijke, want wij mensen blijven veranderen. Tenminste, laten wij maar hopen dat er iets verandert in 'het ervaren', anders is alle onderzoek tevergeefs.
Zie jij bij jezelf verandering in jouw manier van denken en ervaren de laatste tijd?

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ik zit ook op andere forums, maar daar spreek ik nooit over de onderwerpen hier, dat past alleen maar hier... Het is dus alleen maar hier dat ik over zulke dingen kan praten en dat doet mij goed...

Het is je gegund.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Marie, ik wil je niks afnemen en ook als je je ego de boventoon wilt laten voeren is dat best, verwijten is niet iets wat we hier doen wel het laten horen van kritische noten op halfslachtig onderzoek. Evenmin is het de intentie om iemand onder zich te plaatsen danwel de boventoon te voeren met gedegen zelfonderzoek. Echter moet het toch te denken geven dat degenen die dat onderzoek hebben gedaan tot vrijwel dezelfde bevindingen komen dat het langs de weg van gedegen zelfonderzoek moet gaan. Dat is niet op afspraak of om je gesterkt te weten in elkaars bevestiging maar het onafhankelijk van elkaar herkennen van datgene wat hier regelmatig "Waarheid' genoemd wordt, dat niet persoonsgebonden en onveranderlijk is.

Voor die gedegen zelfonderzoeker beweeg je je, blijkende uit je uitlatingen, niet op het terrein van gedegen zelfonderzoek en daar wordt je hier op verschillende wijzen op gewezen. Het is duidelijk dat je je wenst vast te houden aan bepaald ideeën en deze niet verder te willen onderzoeken en dat is, nogmaals, je goed recht. Je doet onderzoek op je eigen onnavolgbare wijze en krijgt daarvoor bij gedegen zelfonderzoekers niet de handen op elkaar. Om op je vraag te komen mijn onderzoek heeft uitgewezen dat mijn zogenaamde realiteit geheel en al fictie is, veel dieper gaat dan verwacht.

Maar ik wil je niet bekeren, ga gerust je eigen gang.

Laurens, ik ben niet kwaad en ik voel mij niet aangevallen of onrecht aan gedaan... Ik snap alleen jullie voortdurende verwijzing naar gedegen onderzoek niet..;
Oké hier stel je dat ik weiger bepaalde ideeën op te geven en dat ik weiger ze verder te onderzoeken...
Daar zal ik het voorlopig mee doen, maar kom AUB niet meer af met dat ik mijn vooroordelen, mijn gevoelens niet kan opzij zetten...
Dus ik moet nu mijn ideeën verder onderzoeken...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Dit' laat zich niet verdelen, delen noch mededelen.
Het delen, verdelen of mededelen is van wat dood is.
En wat dood is heeft nooit geleefd.
Naar de dood kun je wijzen en is van de wijzen.
Naar het leven kun je niet wijzen en is zonder wijze.

Het spijt me Guido, maar het klinkt zo doods...