Marie's perikelen

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Het ego is de kanariepiet in de kolenmijn.

Is dat een uitdrukking?
Ik heb er nooit van gehoord.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Is dat een uitdrukking?
Ik heb er nooit van gehoord.

Vroeger hadden ze in de kolenmijn een kanariepiet mee. Als er kolendamp vrij kwam dan ging hij dood. De kanariepiet is dus een levende verklikker dat er onraad is.

Zo werkt het ego ook. Als de doener in mij wakker wordt, dan is er onraad.
Het ego is de kanariepiet in de kolenmijn.

Ik ben geen mijnwerker geweest of zo.

In vroeger tijden namen de mijnwerkers kanaries mee om te waarschuwen voor brandbaar mijngas (methaangas) en giftig koolstofmonoxide gas. De kanaries gingen namelijk al bij kleine concentraties van het gas van hun stokje. Omdat mijngas lichter is dan lucht hingen ze het kooitje van de kanarie aan het plafond van de galerij waar ze aan het werk waren. Kwam het dodelijke gas vrij tijdens de winning van de kolen dan stierf de kanarie, maar hadden de mijnwerkers nog een korte tijd om zich uit de voeten te maken voordat de zaak ontplofte

http://www.frumingelo.nl/2014/03/kan...kolenmijn.html

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik vrees van wel, tenminste aan je reactie te oordelen dat je er geen zin in hebt. Er is kennelijk een doener in je werkzaam, al hoeft dat niet zo te zijn hoor. Het is maar een suggestie daar eens naar te kijken. Eigen ego inbrengen lokt altijd egostrijd uit dus je doet er goed aan die niet in te brengen.

Als je zelf egokenmerken vertoont en op die van anderen wijst zul je onmiddellijk verweer krijgen dat je je eigen schoenveter eerst maar eens moet strikken. Maar ook als je egoloos bent wordt er al snel ego gezien. Ego komt vrijwel niet om zichzelf heen.

Op fora ontbranden al gauw egostrijden. Dat komt omdat je op fora meestal to the point bent.

In real life werkt het anders. Ik denk dat dat komt omdat er op een forum eigenlijk alleen met het verstand wordt gecommuniceerd. In rl werkt het allemaal net even anders en gemakkelijker.

Ik zie in ieder geval geen nut in een egostrijd met iemand. Hoewel er toch een bepaalde dualiteit in een discussie moet zijn om zaken goed scherp in het vizier te krijgen.

[Puppetji]

@Marie: kom maar bij mij hoor.
Laat ze maar zwammen en eindeloos leuteren hier over jouw ego dit, jouw ego dat, ego overal.
'Al wat ze zeggen van jou zijn ze zelf'. ''.

Vertel mij is welke in het oog springende ziekte of aandoening je hebt (als er één is). Ik zal is kijken in mijn toverboeken of ik de symbolische betekenis er van vind en het kort kan overbrengen aan jou als signaal van je ziel.
Ik leer er ook altijd veel van me daar in te verdiepen.

lieve groet.
Puppetji

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik vrees van wel, tenminste aan je reactie te oordelen dat je er geen zin in hebt. Er is kennelijk een doener in je werkzaam, al hoeft dat niet zo te zijn hoor. Het is maar een suggestie daar eens naar te kijken. Eigen ego inbrengen lokt altijd egostrijd uit dus je doet er goed aan die niet in te brengen.

Als je zelf egokenmerken vertoont en op die van anderen wijst zul je onmiddellijk verweer krijgen dat je je eigen schoenveter eerst maar eens moet strikken. Maar ook als je egoloos bent wordt er al snel ego gezien. Ego komt vrijwel niet om zichzelf heen.

Eigen ego inbrengen lokt altijd egostrijd uit dus je doet er goed aan die niet in te brengen. Die schoen kan ik aantrekken. Dank.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Ik denk dat de geboorte van mijn kinderen de eerste keer is geweest dat ik met liefde (als zelf-beleving) in aanraking kwam. Het welde in mij op zonder dat ik er invloed op had.
Ik dacht er niet over na, het overkwam mij.

Dit in tegenstelling tot de seksuele liefde, waar toch altijd ego belangen in schuilen.

Lange tijd heb ik de geboorte van mijn kinderen als het grootste gevoel van liefde beschouwd. Verbazing was mijn deel dat er toch nog een grotere liefde bleek te zijn.

Mooi is ook als je ontdekt dat deze Liefde nooit ophoud en eeuwig is
en niet aangetast wordt. Wat er ook gebeurt en hoe ver ze ook weg gaan.

Wat bedoel je met grotere Liefde?

(Al las ik dat je pleite was? Jammer als dat zo is.)

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Mooi is ook als je ontdekt dat deze Liefde nooit ophoud en eeuwig is
en niet aangetast wordt. Wat er ook gebeurt en hoe ver ze ook weg gaan.

Wat bedoel je met grotere Liefde?

(Al las ik dat je pleite was? Jammer als dat zo is.)

Ik ben er nog hoor.

Met grote Liefde bedoel ik de dag dat de Liefde zich IN mij openbaarde.
De dag dat ik constateerde dat ik geen liefde gaf, maar was.
Het meest bevreemde vind ik nog dat ik was uitgenodigd en het zelf niet eens wist. Ergo: dat ik drie jaar had gewacht voor ik op de uitnodiging in ging.
Dat ik eigenlijk niet eens wilde gaan omdat ik mijzelf geheel zou moeten overgeven.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Ik ben er nog hoor.

Met grote Liefde bedoel ik de dag dat de Liefde zich IN mij openbaarde.
De dag dat ik constateerde dat ik geen liefde gaf, maar was.
Het meest bevreemde vind ik nog dat ik was uitgenodigd en het zelf niet eens wist. Ergo: dat ik drie jaar had gewacht voor ik op de uitnodiging in ging.
Dat ik eigenlijk niet eens wilde gaan omdat ik mijzelf geheel zou moeten overgeven.

Ja, ik verwachtte iets dergelijks maar was toch erg belangstellend naar je beschrijving. Ergens las ik dat je die dag nooit meer vergeet, is het niet mogelijk dat dit ook geleidelijk aan gebeurt en je het opeens helemaal beseft?En mooi dat je er nog bent.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Ja, ik verwachtte iets dergelijks maar was toch erg belangstellend naar je beschrijving. Ergens las ik dat je die dag nooit meer vergeet, is het niet mogelijk dat dit ook geleidelijk aan gebeurt en je het opeens helemaal beseft?En mooi dat je er nog bent.

Ik weet het niet, Ulla. Ik kan uiteindelijk alleen mijzelf onderzoeken.
Ik denk iedere dag aan die ene dag terug en mijn verwondering groeit nog dagelijks. Die ene dag is het anker -een levend anker- in mijn leven geworden.
Het heeft zelfs alle persoonlijke ellende verdrongen.

Dat het hele universum in mij aanwezig is.
Dat kan mijn brein niet bevatten.
Dat ik al iets van 14 miljard jaar oud ben.
Dat kan mijn brein niet bevatten.
Dat de dood geen betekenis meer heeft.
Dat kan mijn brein niet bevatten.

Het was vandaag weer een zware dag. Mijn vrouw is erg ziek, vandaag morfine gehaald. Net toen een andere kwestie was opgelost komt er weer wat anders. En haar pijn voel ik in mijn 'zijn'.

En toch is er geen wanhoop. Niemand hoeft mij sterkte te wensen. Meelij is ook niet nodig. Ik weet dat het enige wat ik hoef te doen, niet doen is. Ik hoef mij nergens tegen te verzetten, dat is alles wat er van mij gevraagd wordt.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Ik weet het niet, Ulla. Ik kan uiteindelijk alleen mijzelf onderzoeken.
Ik denk iedere dag aan die ene dag terug en mijn verwondering groeit nog dagelijks. Die ene dag is het anker -een levend anker- in mijn leven geworden.
Het heeft zelfs alle persoonlijke ellende verdrongen.

Dat het hele universum in mij aanwezig is.
Dat kan mijn brein niet bevatten.
Dat ik al iets van 14 miljard jaar oud ben.
Dat kan mijn brein niet bevatten.
Dat de dood geen betekenis meer heeft.
Dat kan mijn brein niet bevatten.

Het was vandaag weer een zware dag. Mijn vrouw is erg ziek, vandaag morfine gehaald. Net toen een andere kwestie was opgelost komt er weer wat anders. En haar pijn voel ik in mijn 'zijn'.

En toch is er geen wanhoop. Niemand hoeft mij sterkte te wensen. Meelij is ook niet nodig. Ik weet dat het enige wat ik hoef te doen, niet doen is. Ik hoef mij nergens tegen te verzetten, dat is alles wat er van mij gevraagd wordt.

Ook al zal het misschien niet vergelijkbaar of hetzelfde zijn, op de een of andere manier herken ik het wel. Dat wat je voorstelde is verdwenen in het Niets. En voelt als een genade en oplossing van alles wat kwelde en je ooit bezig hield. En de kracht die het soms nodig heeft om de dag te leven en de energie te vinden die je leeft wens ik je wel. Van harte.

Lekker slapen voor straks.