Marie's perikelen

[Theo]

Je kan je 'ik' pas overgeven als je aan de rand van de afgrond staat en daadwerkelijk een stap in de afgrond zet. Het kan je dan geen ene zak meer schelen wat er met je 'ik' gebeurd. Het kan alleen gebeuren met totale onachtzaamheid vwb alles wat met 'ik' te maken heeft.

Maar niemand kan en zal dat uit zichzelf doen, je wordt hiertoe 'geroepen' (aangezocht). En dan nog zal ego aarzelen?

En op het moment dat je daadwerkelijk die stap in de afgrond zet, bemerk je dat er onder je voeten zich een pad ontvouwt?

Ik kan dit gerust schrijven, ik zeg niks voor. Niemand gaat toch uit zichzelf doen wat ik hierboven schrijf. Ego zal zichzelf gestoord vinden bij het idee alleen al. Je kan gerust ego alles voorschrijven en voorkauwen, luisteren zal ego toch niet. Noch heeft ego de guts om de stap in de afgrond te zetten.
Ego vind het verblijf in egoland veel aantrekkelijker. Zelfs als dat massa' s pijn oplevert. Hetgeen mij de conclusie doet trekken dat ego in aanleg masochistisch is aangelegd.

[Theo]

Hetgeen mij terug brengt bij Jezus. Je kan alleen over water lopen als je gelooft dat je over water kan lopen. Het staat al geschreven: geloof er in en je kan het.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Je kan je 'ik' pas overgeven als je aan de rand van de afgrond staat en daadwerkelijk een stap in de afgrond zet. Het kan je dan geen ene zak meer schelen wat er met je 'ik' gebeurd. Het kan alleen gebeuren met totale onachtzaamheid vwb alles wat met 'ik' te maken heeft.

Maar niemand kan en zal dat uit zichzelf doen, je wordt hiertoe 'geroepen' (aangezocht). En dan nog zal ego aarzelen?

En op het moment dat je daadwerkelijk die stap in de afgrond zet, bemerk je dat er onder je voeten zich een pad ontvouwt?

Ik kan dit gerust schrijven, ik zeg niks voor. Niemand gaat toch uit zichzelf doen wat ik hierboven schrijf. Ego zal zichzelf gestoord vinden bij het idee alleen al. Je kan gerust ego alles voorschrijven en voorkauwen, luisteren zal ego toch niet. Noch heeft ego de guts om de stap in de afgrond te zetten.
Ego vind het verblijf in egoland veel aantrekkelijker. Zelfs als dat massa' s pijn oplevert. Hetgeen mij de conclusie doet trekken dat ego in aanleg masochistisch is aangelegd.

Luister, ik heb misschien al voor afgronden gestaan en ik heb daar misschien veel uit geleerd maar ik ben zelf op pad getrokken om te vinden en vinden doe ik want ik geloof in de woorden van Jezus 'Vraag en men zal antwoorden'; 'klop en men zal opendoen'; 'zoek en je zal vinden".

Jij beschrijft jouw ervaring en ik waardeer die en ik zal de laatste zijn om te ontkennen dat het bij vele mensen zo gebeurt; maar er zijn andere wegen; o.a. mijn weg.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Luister, ik heb misschien al voor afgronden gestaan en ik heb daar misschien veel uit geleerd maar ik ben zelf op pad getrokken om te vinden en vinden doe ik want ik geloof in de woorden van Jezus 'Vraag en men zal antwoorden'; 'klop en men zal opendoen'; 'zoek en je zal vinden".

Ik ben de laatste die jou van je weg af wil houden. En ik schreef al dat ik niks kan 'voor zeggen'.

Jij beschrijft jouw ervaring en ik waardeer die en ik zal de laatste zijn om te ontkennen dat het bij vele mensen zo gebeurt; maar er zijn andere wegen; o.a. mijn weg.

Ieder mens heeft zijn eigen, unieke persoonlijke weg. Daar heb je helemaal gelijk in. Maar er is slechts 1 universeel pad. Jouw, mijn en iedereen's persoonlijke pad slingert rond dat universele pad. Feitelijk is je persoonlijke pad gewoon wat afdwalen van het universele pad. Wat mij betreft mag iedereen zo veel en zo lang dwalen als hij/zij wil.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ok; maar vroegtijdig het bestaan van het 'ik' opgeven voor men het niet bestaan van het 'ik' door en door doorgrond heeft en dus ook weet door en voor wat men het vervangt, kan volgens mij dikwijls meer kwaad dan goed doen.

Je geeft geen ik op, het bestaat niet en dat ontdek je.
Vroegtijdig opgeven zodat je in een vacu?m terecht komt kan ook niet er vindt een gelijktijdige uitwisseling van in en uitstroom plaats zoals bij communicerende vaten.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Je geeft geen ik op, het bestaat niet en dat ontdek je.
Vroegtijdig opgeven zodat je in een vacu?m terecht komt kan ook niet er vindt een gelijktijdige uitwisseling van in en uitstroom plaats zoals bij communicerende vaten.

Renoir, dat het ik niet bestaat, ga je toch niet moeten beweren als je iemand omver gereden hebt, want zijn 'ik' bedriegt hem en bestaat niet.
Het 'ik' bestaat niet maar die entiteit, wat is daar van geworden?

Ok? het zijn enkel mensen die zichzelf verenigen met een entiteit en daar een identiteit 'ik' van maken; maar zolang ze dat doen zal voor hen en voor de wereld dat 'ik' blijven bestaan.

En ook voor mij zal zolang er tussen een bepaalde entiteit en mijzelf banden bestaan, zal ik die entiteit, mijn karros, mijn weg, 'ik' blijven noemen en zal 'ik' die karros en die weg tot in de kleinste uithoek bewandelen en koesteren totdat die entiteit, niet alleen in mijn hoofd, maar met elke vezel van mijn lichaam zal opgeheven zijn als niet ter zake doende en als hinderpaal voor een grotere éénheid waartoe we allemaal behoren.

Voor veel te veel mensen is het verstandelijk inzien van het bestaan van die éénheid eerder een vlucht vooruit en is die waarheid dus niet gegrond en niet onderbouwd en heel wankelbaar en kan verstrekkend negatieve gevolgen hebben want ze hebben een belangrijk deel van de weg, noodzakelijk om die waarheid te ZIJN, gewoonweg overgeslagen.
In feiten dolen ze rond, zoals je zelf komt te zeggen, in een soort van niemandsland.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Renoir, dat het ik niet bestaat, ga je toch niet moeten beweren als je iemand omver gereden hebt, want zijn 'ik' bedriegt hem en bestaat niet.
Het 'ik' bestaat niet maar die entiteit, wat is daar van geworden?

Ok? het zijn enkel mensen die zichzelf verenigen met een entiteit en daar een identiteit 'ik' van maken; maar zolang ze dat doen zal voor hen en voor de wereld dat 'ik' blijven bestaan.

En ook voor mij zal zolang er tussen een bepaalde entiteit en mijzelf banden bestaan, zal ik die entiteit, mijn karros, mijn weg, 'ik' blijven noemen en zal 'ik' die karros en die weg tot in de kleinste uithoek bewandelen en koesteren totdat die entiteit, niet alleen in mijn hoofd, maar met elke vezel van mijn lichaam zal opgeheven zijn als niet ter zake doende en als hinderpaal voor een grotere éénheid waartoe we allemaal behoren.

Voor veel te veel mensen is het verstandelijk inzien van het bestaan van die éénheid eerder een vlucht vooruit en is die waarheid dus niet gegrond en niet onderbouwd en heel wankelbaar en kan verstrekkend negatieve gevolgen hebben want ze hebben een belangrijk deel van de weg, noodzakelijk om die waarheid te ZIJN, gewoonweg overgeslagen.
In feiten dolen ze rond, zoals je zelf komt te zeggen, in een soort van niemandsland.

Het mooie is dat we in een vrij land leven waar je kunt blijven geloven wat je wilt en daar zo lang aan vast kunt blijven houden als je wilt.

Ook als Sinterklaas niet bestaat heb je de vrijheid om er in te blijven geloven zo lang je wilt. En ook als je het niet - bestaan van Sinterklaas hebt doorzien, is het nog steeds mogelijk om het te vieren. Of ben je daarna begonnen met het nietsontziend omver rijden van Sinterklazen, omdat hij toch niet bestaat?

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Het mooie is dat we in een vrij land leven waar je kunt blijven geloven wat je wilt en daar zo lang aan vast kunt blijven houden als je wilt.

Ook als Sinterklaas niet bestaat heb je de vrijheid om er in te blijven geloven zo lang je wilt. En ook als je het niet - bestaan van Sinterklaas hebt doorzien, is het nog steeds mogelijk om het te vieren. Of ben je daarna begonnen met het nietsontziend omver rijden van Sinterklazen, omdat hij toch niet bestaat?

Een antwoord dat totaal naast de kwestie is en dat alleen maar de zelfvoldaanheid van je alles corrumperend ego manifesteert ipv de wijsheid en de waarheid van iemand die het 'ego-vrije' bestaan heeft ingezien, laat staan leeft.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Een antwoord dat totaal naast de kwestie is en dat alleen maar de zelfvoldaanheid van je alles corrumperend ego manifesteert ipv de wijsheid en de waarheid van iemand die het 'ego-vrije' bestaan heeft ingezien, laat staan leeft.

Verklaar je nader.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Mijn inziens is het geloof in afgescheidenheid niet afkomstig van derden.
Maar een door de egomens zelf verzonnen geloof.

Stoppen met dat geloof in afgescheidenheid kan je niet in je eentje.
Ook niet als je overtuigd bent van de heelheid.

Bewustzijn wil zeggen: 'weten dat je bent'. En aangezien de mens in aanleg alleen zichzelf ziet kunnen we spreken van egobewustzijn. Voortkomende uit de natuur doet de mens er alles aan om te 'overleven'. En dat overleven spreekt zich ook uit in het bewustzijn. Daarom wordt het bewustzijn gezien als zijnde van zichzelf door de egomens.

Onderschat je eigen geloof niet en overschat niet de mogelijkheden om te ont-geloven.

Je zult het begrip 'bewustzijn' ook goed in overweging dienen te nemen. Ik lees wel eens van mensen die spreken over een 'verruimd bewustzijn'. Dat klinkt heel interessant, maar dan is er toch nog iets niet goed aangeland.

Er is maar 1 bewustzijn! En dat is het bewustzijn wat jij (Marie) hebt. Keer in jezelf en neem dat bewustzijn waar. Dat is het enige bewustzijn in het héele universum wat er is! Het kan niet verruimen, vergroten of verkleinen. Het kan alleen maar zijn!

Er is alleen een hele grote adder onder het gras. En die adder is dat jij (niet jij persoonlijk, maar de egomens) je eigen bewustzijn aan jezelf koppelt. En dit krijg je niet ongedaan door intellectueel wat anders te gaan geloven.

Wil jij daadwerkelijk geloven, dan willen jouw hersens 'bewijs' zien.
En dat bewijs ligt in je hart, daar dient de omvorming van het geloof plaats te vinden. Zodat je hersens het uiteindelijk als bewijs zal aanvaarden. Het hart is de werkplaats en vanuit het hart zullen je hersens ooit weten en wijsheid ontvangen. Daarom is het hart ook leidend en de hersens volgend.

Daarom: als iemand beweert dat het allemaal in het brein gebeurd, dan weet je gelijk dat je met een dwalende te maken hebt.

Je hebt het over Bewustzijn. Dat kun je inderdaad alleen maar Zijn. Kan dus niet iets zijn dat Marie ( of wie dan ook ) heeft. Dat keer in jezelf en neem Bewustzijn waar, dat moet je me eens uitleggen. Evenals je uitspraak dat is het enige Bewustzijn dat er is in het hele universum. Volgens mij is het namelijk precies andersom. En verschijnt het universum in Bewustzijn, mar ik kan me vergissen natuurlijk.