Aankomen

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

M.a.w je beseft dus de vrijheid om te kunnen zijn wie' en hoe' je bent, maar ,ken' je dat als Wat' je bent?

Wat ik ben noem ik levensenergie/scheppingskracht; wie en hoe ik ben is de vorm en inhoud die deze energie in/via mij aanneemt. Die energie oefent een soort ?invloed? uit op mijn zijn maar het persoonlijk bewustzijn heeft (via denken/voelen/handelen) de keuze zich al dan niet tegen deze invloed te ?verzetten?. Meer ?kennen? kan ik er niet van maken?

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Waar rust je natuurlijke aandacht, bij de zintuiglijke beleving of bij conceptuele ervaringen?

Welk ?belang? heeft het maken van dit onderscheid volgens jou? Men kan immers (d.m.v. herinneren of fantaseren) van een conceptuele ervaring een zintuiglijke beleving ?maken?, en een zintuiglijke beleving kan ?omgezet? worden naar een conceptuele ervaring, die dan op zijn beurt weer een zintuiglijke beleving kan ?creëren?. Maar de aandacht bevindt zich sowieso in de natuurlijkheid van het hier en nu?
Ik kan in een nachtelijke droom blijkbaar zelfs in mijn bed plassen (met alle daaraan gepaard gaande zintuiglijke belevingen!) maar bij het wakker worden constateren dat het bed desondanks toch droog gebleven is. Deze uiterst fysisch aanvoelende beleving bleek dus eigenlijk een conceptuele ervaring te zijn, m.a.w. mijn zintuigen kunnen mij blijkbaar ?bedriegen??

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

In mijn bevinding is er noch een objectieve noch een subjectieve waarheid, er hoeft dus niks teniet gedaan te worden om dat te ,Herkennen'.

Ik was ook niet van plan om iets teniet te doen hoor. In mijn ?bevinding? is alles subjectief en is tegelijk zowel alles als niets waarheid, dus dan zijn we wat dit betreft alvast uitgepraat hé

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Wat' je bent is concept vrij..en absoluut onafhankelijk van wel of geen conceptvorming.

De levensenergie op zich beschouw ik als een kracht die aanwezig is in zowel het kleinste korreltje zand als in een complex systeem zoals het mens-zijn, en beide zie ik als concepten. Het is dus blijkbaar de levensenergie zélf die allerhande concepten vormt (creëert).

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Het is dan ook een z??r subtiel ,herkennen', waar een subjectief besef al gauw kan weglopen met de ogenschijnlijke winst het menen te kennen

Op welke manier houdt dit ?het menen te kennen? volgens jou een (al dan niet ogenschijnlijke) winst in? Kennis ?winnen? kan toch alleen maar van belang zijn voor iemand die gelooft kennis NODIG te hebben? Het leven zelf heeft er echter soms een handje van weg om al het zogenaamde weten waaraan een iemand zich ?vastklampt? in één klap onderuit te halen, wat voor de persoon in kwestie op dat moment misschien wel schrijnend is maar waar ik ondertussen alleszins wel de humor kan van inzien (ook al ben ik zélf ooit zo'n 'persoon in kwestie' geweest)?

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Alle verschijnselen/fenomenen die zich voordoen als beleving/ervaring binnen de duale 'werkelijkheid'.

Dit dus in tegenstelling met alles wat zich ?voordoet? binnen de non-duale werkelijkheid? Iemand die echter in het eigen bewustzijn een tegenstelling ?creëert? (duaal versus non-duaal) is zélf ?lid? van/deelnemer aan een duale werkelijkheid (wat niet betekent dat hij/zij dit inziet).

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Gedachten denken' jou, er is geen jou die gedachtes denkt. Noem dat maar geen continuiteit.

Dat mag gerust hoor, de dingen zelf malen er immers niet om hoe ik ze benoem. En gedachten krijgen wat mij betreft alle vrijheid eender welke ?mij? te bedenken; die ?mij? vindt dat niet zo belangrijk omdat ze weet dat ze niet deze gedachten IS en er dus niet hoeft in te geloven?

[moi]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Natuurlijk Moi,

je geheugen maakt je tot wat je bent ?

en in je geheugen zitten feiten verborgen ?

Verder alles goed?

Ach Rob als jij persoonlijkheden/denken, niet kan onderscheiden in wat je Bent.

En jij je verhaaltje ervan maakt dat ik zei, geheugen maakt tot wat je bent, dan begrijp je er niks van,

Het geheugen maakt hem tot Monnik/duaal mijn beste .......
Met daarin als besloten. alles wat menselijk is.

Of hij het IS, is een ander verhaal.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Ach Rob als jij persoonlijkheden/denken, niet kan onderscheiden in wat je Bent.

En jij je verhaaltje ervan maakt dat ik zei, geheugen maakt tot wat je bent, dan begrijp je er niks van,

Het geheugen maakt hem tot Monnik/duaal mijn beste .......
Met daarin als besloten. alles wat menselijk is.

Of hij het IS, is een ander verhaal.

Het zal je taalgebruik zijn die ik niet kan volgen.

Daar ging het nu net over, over dat wat je Bent. Als een persoon op basis van geheugen, denken en taal denkt (overtuigd is van) een monnik te zijn, dan hebben we het over een droomfigurant. Een droomfiguur die net zo 'echt' (dus niet) is als de vlinder in de droom. De monnik bestaat niet als monnik, slechts als idee. Net als de vlinder in de droom.

[moi]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Het zal je taalgebruik zijn die ik niet kan volgen.

Ja Rob dat zou ik ook zeggen, zo kan je je natuurlijk overal achter verschuilen.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Ja Rob dat zou ik ook zeggen, zo kan je je natuurlijk overal achter verschuilen.

Ik neem alle verantwoordelijkheid op mij ?

Je zou mij een plezier kunnen doen om hele zinnen te schrijven met een kop en een staart, maar voel je niet verplicht.

[marie]

Ok. We zijn op pagina 69, het toppunt van volmaaktheid aangekomen en hier nu dus de berijkte conclusies voor mij van deze draad, welke Tinne hier haarfijn heeft uitgelegd, nl.:

Wat ik ben noem ik levensenergie/scheppingskracht; wie en hoe ik ben is de vorm en inhoud die deze energie in/via mij aanneemt. Die energie oefent een soort ?invloed? uit op mijn zijn.

Verder zegt ze:
Men kan (d.m.v. herinneren of fantaseren) van een conceptuele ervaring een zintuiglijke beleving ?maken?, en een zintuiglijke beleving kan ?omgezet? worden naar een conceptuele ervaring, die dan op zijn beurt weer een zintuiglijke beleving kan ?creëren?. Maar de aandacht bevindt zich sowieso in de natuurlijkheid van het hier en nu?

en nog:
De levensenergie op zich beschouw ik als een kracht die aanwezig is in zowel het kleinste korreltje zand als in een complex systeem zoals het mens-zijn, en beide zie ik als concepten. Het is dus blijkbaar de levensenergie zélf die allerhande concepten vormt (creëert).

Daarna vraagt ze zich af:
Op welke manier houdt dit ?het menen te kennen? volgens jou een (al dan niet ogenschijnlijke) winst in? Kennis ?winnen? kan toch alleen maar van belang zijn voor iemand die gelooft kennis NODIG te hebben? Het leven zelf heeft er echter soms een handje van weg om al het zogenaamde weten waaraan een iemand zich ?vastklampt? in één klap onderuit te halen, wat voor de persoon in kwestie op dat moment misschien wel schrijnend is maar waar ik ondertussen alleszins wel de humor kan van inzien (ook al ben ik zélf ooit zo'n 'persoon in kwestie' geweest)?

Hier wil ik op antwoorden dat alles wat ons als kennis wordt voorgeschoteld niet ook kennis is; vandaar dat het leven zelf dikwijls al ons zogenaamd weten in één klap van de baan schuift.
We hebben misschien niet zozeer kennis nodig maar wel inzicht en nl het inzicht van hoe het leven werkt, zuiver geestelijke ideeënvorming (uit het niets) die worden omgezet in levende zijnsvormen (het alles), welke op hun beurt nieuwe ideeën creëren...
Zo werkte de schepping, 'vredig' verder, totdat de mensen roet in het eten kwamen gooien, want zij gooiden heel die zuivere geestelijke ideeënvorming door elkaar, door al hun gekweekte waanideeën die elke harmonie, vooral in het innerlijke van de mens zelf volkomen om zeep hielp.
Maar eens ingezien 'hoe het werkt' kan de mens, vooral wanneer hij zichzelf zuivert van al zijn waanideeën, positief en actief meewerken aan de verdere schepping en aan het verdere leven, in eerste instantie hier op aarde.

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

je geheugen maakt je tot wat je bent ?

en in je geheugen zitten feiten verborgen ?

Euh, dus zonder geheugen bén je niet(s)?? Ga jij er dan van uit dat een pasgeboren baby die voor de eerste keer een schreeuw laat horen niet IS wat hij/zij is (en dat dit 'wat het is' dus nog 'gemaakt' moet worden)?

Kennis/weten/geheugen is geen voorwaarde voor zijn (wat je bent) maar voor een zich bewust-zijn (wat/wie te zijn)... Niet wéten wat/wie je bent (omdat je je er niet van bewust bent) is niet hetzelfde als niet-zijn...

In je geheugen zitten trouwens geen feiten verborgen maar herinneringen aan, interpretaties v?n feiten (wat dus evenmin hetzelfde is).

[Tine]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Als je dat graag wilt dan hoop ik dat je ten minste voor één iemand een droomvrouw bent ?

Ik 'humor-de' eigenlijk gewoon wat tegen de (woord)balletjes (namelijk : gedroomde en dromer) aan die voor open doel lagen.

En neen, ik ambieer niet direct het droomvrouw-zijn. Het gaat voor mij om het zijn van de geliefde. En dat ben ik, voor mezelf als mezelf (ook al is dit mezelf misschien voor niemand een droom-vrouw)...

[Rob]

De spraakverwarring wordt nu compleet ...

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

Euh, dus zonder geheugen bén je niet(s)?? Ga jij er dan van uit dat een pasgeboren baby die voor de eerste keer een schreeuw laat horen niet IS wat hij/zij is (en dat dit 'wat het is' dus nog 'gemaakt' moet worden)?

Nee, het was een uitspraak van Moi (voor zover ik haar goed begrepen heb ?) waar ik mijn vraagtekens bij zette. Ik zeg dat je geheugen je niet maakt tot wat je bent.

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

Kennis/weten/geheugen is geen voorwaarde voor zijn (wat je bent) maar voor een zich bewust-zijn (wat/wie te zijn)... Niet wéten wat/wie je bent (omdat je je er niet van bewust bent) is niet hetzelfde als niet-zijn...

Laten we het eerst hebben over wat je onder zijn / niet-zijn verstaat, om verdere ongelukken te voorkomen ...

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Tine

Ik 'humor-de' eigenlijk gewoon wat tegen de (woord)balletjes (namelijk : gedroomde en dromer) aan die voor open doel lagen.

En neen, ik ambieer niet direct het droomvrouw-zijn. Het gaat voor mij om het zijn van de geliefde. En dat ben ik, voor mezelf als mezelf (ook al is dit mezelf misschien voor niemand een droom-vrouw)...

En ik humor-de er wat op door ?