Taal mengen is gif mengen

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Dit ervaar ik als misselijkmakend (ego)gedrag.
Geen dienstbaarheid.

Het is volle maan, misschien dat je daarom overgevoelig reageert op wat gewoon een humoristische voorstelling betreft van jou, als je niet achter je toetsenbordje zit.
Een vermeende wereld, en je dan af vragen hoe je daarin ook al weer boodschappen doet..

Kom op beste man, dat is humor.
En net als iedereen, jan en alleman ben jij ook gewoon feilbaar in/met al jouw uitspraken waar deze duidend en verwijzend trachten te zijn, dat mag je toch wel duidelijk zijn geworden na al die jaren..

Blijkbaar heb jij iets gerealiseerd bij en voor jou zelf, en de uitkomst daarvan vind jij heel goed te rijmen met beschrijvingen en duiding a la Advaita Vedanta.. fijn voor jou.

Wat mij (en mogelijk ook anderen) gewoon keer op keer en om de haverklap opvalt is dat jij je verschuilt in 'jouw' gerealiseerd/afgerond zijn, zo gauw je een beetje meer doortastend benaderd wordt op je uitspraken en voorstelling van zaken in deze.
Je vind het misschien prettig om te meppen, maar je kunt vrijwel niks incasseren.. En dat is toch nogal curieus, ik zelf bv incasseer 24/7, en slechts sporadisch deel ik een tik uit.

Je zegt regelmatig graag te denken, dan zou ik zeggen Laurens, denk hier eens over na.
Schoenmaker blijf bij je leest, al was het alleen maar om je eigen schoenen op orde te hebben.

(p.s En binnen de turbulentie van jouw gedachteleven raad ik je aan de intrinsieke opdracht niet zo serieus te nemen, die opdracht kan prima voor zichzelf zorgen, met of zonder de turbulentie die het gedachteleven er allemaal voor 'betekenis' aan geeft.)

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Dit ervaar ik als misselijkmakend (ego)gedrag.
Geen dienstbaarheid.

Vraag je af waarom je nog steeds misselijk wordt van egogedrag.
Waarnemendheid op zich is zonder oordeel.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Stoa

Als kerngedachte geldt binnen de Stoa de opsplitsing van alle zaken en gebeurtenissen in het leven en de wereld in een scherpe tweedeling: namelijk enerzijds het individu en zijn bijhorende emoties, gevoelens en handelingen, die hij tevens volledig onder controle heeft, en anderzijds al de rest dat buiten de wil en het kunnen van het individu valt (zoals het weer, de mening van een ander, de oneerlijkheid van het leven). Volgens de Stoa dient men zich niet negatief te laten veranderen door het tweede: men moet en zelfs mag zich niet slecht voelen over zaken die men niet direct kan veranderen, maar men dient ze te accepteren en zelfs te waarderen.

In het stoïcisme blijft men onaangedaan over de 'buitenwereld'.

Maar er kan naar gelang men het stoïcisme onder de knie heeft, ook de binnenwereld als buitenwereld beschouwen.

Het gaat hier over het begrip 'misselijk'. Dat is een negatieve kwalificatie van de door Guido geplaatste smiles. De scherpe onderzoeker zal opmerken dat 'misselijkheid' afhankelijk is van het denken. Eet je bijvoorbeeld iets wat je vies vindt, dan is het onverstandig om daar de bijbehorende gedachten bij te denken.

Lees je egogedrag, dan is het onverstandig om daar een kwalificerende gedachte bij te denken. Zo zal het begrip 'stoïcisme' steeds meer aan betekenis toenemen. Het is een gelatenheid, een leeg zijn van gemoedstoestand. Komt er toch een gemoedstoestand op (we zijn en blijven mensen) dan kan deze toestand ook weer tot object van waarneming genomen worden.

Maar in het geval waar je hier specifiek aan refereert kan het niet anders dan dat de misselijkheid oorzakelijk ligt in een kwalificerende gedachte. Neem Guido's opmerkingen c.q. smileys tot object van waarneming. Waarnemendheid is onveranderlijk en niet in staat om misselijk te worden.

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Het is volle maan, misschien dat je daarom overgevoelig reageert op wat gewoon een humoristische voorstelling betreft van jou, als je niet achter je toetsenbordje zit.
Een vermeende wereld, en je dan af vragen hoe je daarin ook al weer boodschappen doet..

Er is een tijd van humor en er is een tijd van ernst. Je moet weten, of het fingerspitzengefühl hebben, in welke toestand de situatie zich bevind alvorens het met je lompe poten te betreden. Het is voor ego altijd grappig om te zien hoe een ander 'weg gezet kan worden'. Sommigen groeien daarvan.
Ik wijs op dat ego gedrag. Niet om het aan te moedigen zoals ego graag doet.

Kom op beste man, dat is humor.
En net als iedereen, jan en alleman ben jij ook gewoon feilbaar in/met al jouw uitspraken waar deze duidend en verwijzend trachten te zijn, dat mag je toch wel duidelijk zijn geworden na al die jaren..

Nogmaals voor ego is dat humor.
Wat mij nu na al die jaren duidelijk is geworden dat ik veel te tolerant ben geweest in de bevolking van dit forum en de onderwerpen die het wenste aan te gaan. Ik heb de doffe ellende die dit forum is zelf, ongewild, mee veroorzaakt door ego uit te dagen. Niet met die intentie daarop als ego te reageren maar om de forumleden de egowerking te kunnen laten zien. Inmiddels is na tien jaar wel duidelijk dat daarvoor geen enkele interesse is omdat het forum bevolkt wordt door ego dat zichzelf daarin slechts nog wil bekwamen en anderen te slim af zijn.

Blijkbaar heb jij iets gerealiseerd bij en voor jou zelf, en de uitkomst daarvan vind jij heel goed te rijmen met beschrijvingen en duiding a la Advaita Vedanta.. fijn voor jou.

Ik zou niet weten waar dat uit blijkt, ik wek die indruk niet dat ik iets heb gerealiseerd. Ik zeg slechts dat ik weet 'wat' ik ben, en zie hier dat eenieder zich aan het uitleven is in 'wie' ze zijn.
Middels deelname aan het Byron Katie forum is mij duidelijk geworden hoe tot waarheidvinding kan worden gekomen. Mijn voorgeschiedenis is inderdaad de Advaita Vedanta en zal van invloed zijn geweest maar ik heb de stroming reeds lange tijd geleden verlaten.
Waarom vindt je het nodig dat allemaal op te rakelen?

Wat mij (en mogelijk ook anderen) gewoon keer op keer en om de haverklap opvalt is dat jij je verschuilt in 'jouw' gerealiseerd/afgerond zijn, zo gauw je een beetje meer doortastend benaderd wordt op je uitspraken en voorstelling van zaken in deze.

Ik wil je er graag op wijzen dat het bovenstaande, alsook overigens het onderstaande, een ego zienswijze is, maar dat zal je vast niet kunnen boeien. Want verschuilen doe ik mij niet. Ik wil voor de twintigduizendste keer wel weer gaan uitleggen waarom ik vermeld dat ik het gedegen zelfonderzoek heb afgerond maar het is toch tot dovemans oren gesproken.

Je vind het misschien prettig om te meppen, maar je kunt vrijwel niks incasseren.. En dat is toch nogal curieus, ik zelf bv incasseer 24/7, en slechts sporadisch deel ik een tik uit.

Ook al *tig keer uitgelegd dat het er voor ego zo uitziet (als meppen) maar dat het geziene bedoeld is om inzichtelijk te maken wat ego met jou vermag te doen. Het is functioneel en dat ego reageert is niet intentioneel zo. Het maakt alleen maar duidelijk dat hier niet het juiste publiek samenkomt.

Je zegt regelmatig graag te denken, dan zou ik zeggen Laurens, denk hier eens over na. Schoenmaker blijf bij je leest, al was het alleen maar om je eigen schoenen op orde te hebben.

Ook al *tig keer uitgelegd. Ik heb gedegen zelfonderzoek afgerond en ben uitermate bekend met de werking van ego. Dat is mijn leest.

(p.s En binnen de turbulentie van jouw gedachteleven raad ik je aan de intrinsieke opdracht niet zo serieus te nemen, die opdracht kan prima voor zichzelf zorgen, met of zonder de turbulentie die het gedachteleven er allemaal voor 'betekenis' aan geeft.)

Grappig dat dat van die intrinsieke opdracht dan weer wél blijft hangen. Ook dit 'serieus nemen' is vanuit een ego point of view. Waar geen ego is openbaart zich een intrinsieke opdracht gedragen door Waarheid. Dat voor zichzelf zorgen is ook precies datgene wat er aan de hand is, het is niet 'ik' maar Waarheid zelf die dit uitvoert. Iedere van ego bevrijde is het instrument van Waarheid.
Het waren alleen maar mijn samengeraapte woorden om aan te geven wat hier gaande is.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Vraag je af waarom je nog steeds misselijk wordt van egogedrag.
Waarnemendheid op zich is zonder oordeel.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Stoa

Alles wat er hier aan gedachten opkomt is, als gold het een automatisme, onderzocht.
Afvragen is er niet meer bij en misselijkmakend is maar een typering.

Daarom zeg ik ook steeds dat er sprake is van een functionele achtergrond opdat de constatering valt te doen. Je moet de figuranten niet verwarren met het toneel zelf. Binnen de stille achtergrond neem je zoiets als 'zijnde' waar en geeft betekenis. Niet altijd een waardeoordeel, hier wel.

In het stoïcisme blijft men onaangedaan over de 'buitenwereld'.

Stoïcisme betekend juist dat we de baas moeten zijn van onze emoties. Waar het stoïcisme op wijst en dat hier wel eens ter harte kan worden genomen is dat we ons voornamelijk richten op 'externe zaken' waar we geen invloed op hebben, en niet genoeg op onze 'interne zaken' waar we wel invloed op hebben.

Maar er kan naar gelang men het stoïcisme onder de knie heeft, ook de binnenwereld als buitenwereld beschouwen.

Dit riekt naar 'kunstjes' aanleren waar ik geen voorstander van ben. Het heeft in het kader van de forumdoelstelling mijn belangstelling ook niet.

Het gaat hier over het begrip 'misselijk'. Dat is een negatieve kwalificatie van de door Guido geplaatste smiles. De scherpe onderzoeker zal opmerken dat 'misselijkheid' afhankelijk is van het denken. Eet je bijvoorbeeld iets wat je vies vindt, dan is het onverstandig om daar de bijbehorende gedachten bij te denken.

Ik beschouw het merendeel van egogedrag als misselijkmakend. Het klopt dat dat een mening is voortkomende uit een misselijkmakend gevoel dat ik erbij krijg.

Lees je egogedrag, dan is het onverstandig om daar een kwalificerende gedachte bij te denken. Zo zal het begrip 'stoïcisme' steeds meer aan betekenis toenemen. Het is een gelatenheid, een leeg zijn van gemoedstoestand. Komt er toch een gemoedstoestand op (we zijn en blijven mensen) dan kan deze toestand ook weer tot object van waarneming genomen worden.

Ach zo uit die hoek waait de wind. Oké. Dus in het kader van iets vies eten is het raadzaam er geen gedachte over te laten gaan en zo zou het ook raadzaam zijn er bij egogedrag geen kwalificatie aan te geven. Ik was hier al over aan het uitweiden maar het past helemaal niet in mijn onderzoeksveld. Daarbij is het niet effectief om de beperkingen die ego je alsmaar oplegt aan te tonen en daarbij euforisch te zijn.

Nu je dit zo schrijft lijkt het stoïcisme de bedoeling te hebben gedrag te beheersen. Ik ben daar geen voorstander van want waar er sprake is van onderdrukking zoekt deze energie zich een weg in het lichaam.

Maar in het geval waar je hier specifiek aan refereert kan het niet anders dan dat de misselijkheid oorzakelijk ligt in een kwalificerende gedachte. Neem Guido's opmerkingen c.q. smileys tot object van waarneming. Waarnemendheid is onveranderlijk en niet in staat om misselijk te worden.

Nogmaals ik poog met het kwalificeren egogedrag als beperkend te duiden, waarbij egogedrag wanneer je daar werkelijk bekend mee bent een typering als misselijkmakend wel is te verantwoorden. Ook het misselijk worden er over is iets wat niet onder controle is te brengen.

Mensen mijn reacties op jullie quotes zijn om daar op te contempleren.
Je hoeft je niet te rechtvaardigen, mij jouw zienswijze te openbaren, mij niet te wijzen op egogedrag of het hebben van verkeerde zienswijzen, want nogmaals voor de *duizendse keer ik heb het gedegen zelfonderzoek afgerond en ben hier, en heb dit forum, om anderen bij dat onderzoek te begeleiden.

Hoe je in het leven staat en welke verhaaltjes je in de wereld de ronde wilt laten gaan boeien mij in genen dele. Hou ze lekker voor je of zoek een forum waar je al je kleinmenselijke wederwaardigheden breed kunt uitmeten. Hier doen we aan zelfreflectie en gedegen zelfonderzoek.

[Bassie]

Er wordt weer veel te veel heisa gemaakt van 'ego'. Wat is er mis mee om mensen in hun waarde te laten? Wat is er mis mee om iemand te pleasen? We leven in een wereld waarin eigenbelang voorop staat.

Daadwerkelijke zelfkennis is dat bewustzijn (eigenlijk gewaarzijn) te zijn en daarmee ook direct te 'zien' dat het verschijnsel (de persoon) niet werkelijk is.

Toch zul je als persoon weer de wereld moeten betreden, het kan niet anders. En gezien dat je dan ook weet dat gewaarzijn niet oordeelt, waarom zou je je dan nog druk maken om wat anderen over jouw verschijning oordelen?

Als verschijning dien je toch een bepaalde rol te spelen. En zoals ik Laurens lees heeft hij er wat op tegen om die (ego)rol te spelen. Ik zie dat als gekunsteld. Dan heb je er een bepaalde intellectuele redenering dat 'ego' fout is en dat 'ego' nergens tegemoet gekomen mag worden. (Het bekende 'ik zie ego bij jou')

Een dergelijk bestaan lijkt me maar een triest bestaan. Ik zie het ook als louter intellectueel beredeneerde zelfkennis. Gewaarzijn denkt helemaal niet na over dergelijke gekunstelde constructies. Gewaarzijn betreedt de wereld en ziet van moment tot moment wel wat er gebeurd. Het is de 'denker' die dergelijke constructies uitdenkt. Gewaarzijn kan alleen maar in het moment verblijven en anticipeert niet vooruit om 'ego' te niet-pleasen.............

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ook hier beschouwde ik mij zelf als bekeken door een ego, geen psychologie.
Ego heeft niet altijd dezelfde gedaante, dat kan ook niet. Het beste om ego te ontwaren is te kijken naar het belang dat er wordt gediend.

Ego is gewoon een ander woord voor 'ik'. Als verschijnsel bezit ik een individualiteit, een 'ik'. Als verschijnselen onder elkaar bekijk ik jou als een ander. Ik ben immers Bassie en niet Laurens.

Wat er in Waarheid-vinding gebeurd (om dat woord maar weer eens te gebruiken) is dat Waarheid zich individualiseert in mij en als mij.
Waarmee de individualisatie gewoon overeind blijft en je kunt blijven spreken van ego/ik.

Dat is ook precies wat we hier allemaal doen, we gebruiken allemaal 'ik' en 'jij'.
Met het uitspreken van 'jou' (Als in "ik zie ego bij jou") schep je tegelijkertijd het 'ik' (ego).

Dus hoe vaak jij hier ook verkondigt egoloos te zijn, ik zie je herhaaldelijk het ego scheppen .....

Hetgeen mij doet vermoeden dat je geen notie hebt van wat zelfloos voor betekenis heeft.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Er wordt weer veel te veel heisa gemaakt van 'ego'. Wat is er mis mee om mensen in hun waarde te laten? Wat is er mis mee om iemand te pleasen? We leven in een wereld waarin eigenbelang voorop staat.

En je ziet in welke toestand de wereld zich bevindt?
En wanneer er iemand opstaat die ziet waar het aan schort en oproept daar iets aan te doen dan wordt diegene een kopje kleiner gemaakt door wat jij zo onschuldig 'eigenbelang' noemt. Kijk gewoon even terug in het verleden. Zelfs hier. Al zijn het alleen nog maar in teksten weergeven gedachten op een forum de boodschapper moet het altijd ontgelden.
De wereld is ziek door ego, maar daar moet je oog voor krijgen.

Daadwerkelijke zelfkennis is dat bewustzijn (eigenlijk gewaarzijn) te zijn en daarmee ook direct te 'zien' dat het verschijnsel (de persoon) niet werkelijk is.

Nou zijn er meerder mogelijkheden om dat ego te doorzien en dat is gedegen zelfonderzoek (gedegen staat voor eveneens onderzoek naar dat 'ik of ego') of de mens bewust maken van wat er met dat ego allemaal wordt aangericht. Iemand die weet wat die is staat heel anders in de wereld en beschadigd niet deze en anderen intentioneel om er beter van te worden.

Jouw, hierboven weergegeven, statement niet het verschijnsel te zijn manifesteert zich niet door het alleen maar uit te spreken. Het moet intrinsiek een plaats krijgen en dat doet het aanhoren helaas niet. Zo'n plaats kan het alleen krijgen door ondervinding van waarheid, oftewel waarheidvinding.

Toch zul je als persoon weer de wereld moeten betreden, het kan niet anders. En gezien dat je dan ook weet dat gewaarzijn niet oordeelt, waarom zou je je dan nog druk maken om wat anderen over jouw verschijning oordelen?

Nu loop je al met grote sprongen op het gebeuren vooruit. Zo ver is het nog lang niet dat je de wereld hernieuwd weer kunt gaat betreden. Niet het verschijnsel te zijn heeft zich slechts als idee in je ontvouwd en nu leg je daar je vervolg idee op namelijk dat 'gewaarzijn niet oordeelt'. Dit alles heeft slechts alleen maar als gedachte vorm gekregen. Het heeft geen intrinsieke waarde bewerkstelligd. Voorstellen 'waarom je druk te maken over het oordelen van anderen' over jouw verschijning is er een uit de moraalleer. Afgezien daarvan is het een ego raadgevingen om je van niemand wat aan te trekken. Het is ook weer ego dat spreekt over oordelen, terwijl waarheid spreekt over zien.

Als verschijning dien je toch een bepaalde rol te spelen. En zoals ik Laurens lees heeft hij er wat op tegen om die (ego)rol te spelen. Ik zie dat als gekunsteld. Dan heb je er een bepaalde intellectuele redenering dat 'ego' fout is en dat 'ego' nergens tegemoet gekomen mag worden. (Het bekende 'ik zie ego bij jou')

Nu ik door gedegen zelfonderzoek weet heb van ego zie ik wat het in de wereld aanricht, hoe het strijd en oorlog veroorzaakt, maar ik zie ook hoe ego jou in persoon beperkt en hoeveel energie ego nodig heeft om zichzelf staande te kunnen houden. Omdat je je ego feitelijk niet bent (dat behelst gedegen zelfonderzoek aan te tonen maar het moet gedaan worden niet aanhoort) is juist dat ego aangeleerd en gekunsteld. De omgekeerde wereld, zeg maar, die vaker het geval is.

Een dergelijk bestaan lijkt me maar een triest bestaan. Ik zie het ook als louter intellectueel beredeneerde zelfkennis. Gewaarzijn denkt helemaal niet na over dergelijke gekunstelde constructies. Gewaarzijn betreedt de wereld en ziet van moment tot moment wel wat er gebeurd. Het is de 'denker' die dergelijke constructies uitdenkt. Gewaarzijn kan alleen maar in het moment verblijven en anticipeert niet vooruit om 'ego' te niet-pleasen.............

Ik heb niet de intentie je af te vallen, maar ik vind juist jouw benadering rationeel. Je mist de praktijkervaring en de bijbehorende voorbeelden om te kunnen staven. Het is jammer dat je juist aan het praktische deel (dat wat ik doe) voorbij lijkt te willen te gaan. Om kort te gaan een door ego gedragen leven is juist uiterst triest om aan te zien. Het is om te janken.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Ego is gewoon een ander woord voor 'ik'. Als verschijnsel bezit ik een individualiteit, een 'ik'. Als verschijnselen onder elkaar bekijk ik jou als een ander. Ik ben immers Bassie en niet Laurens.

Het 'ik' is de entiteit dat in de onderlinge uitwisseling het uitgangspunt is of iets eigens probeert aan te geven. Met 'ik' wordt echter doorgaans het product van je opvoeding (geloof, politieke overtuiging, moraal en dergelijken hier ook wel je rugzakje genoemd) bedoelt. In dat laatste 'ik' zit een kracht om het hele handeltje bij elkaar te houden en dat heet 'ego'. Ego is als het ware de schil om het 'ik' en wel omdat het 'ik' niks voorstelt. Het is zo fragiel als een ballon en zo door te prikken. Om die reden wordt het met hand en tand verdedigd en daar gaat ongelooflijk veel energie in zitten.

Wat er in Waarheid-vinding gebeurd (om dat woord maar weer eens te gebruiken) is dat Waarheid zich individualiseert in mij en als mij.

Een onjuiste veronderstelling want Waarheid individualiseert niet, het vestigt zich in je geheel los van jou als individu. Die gevestigde Waarheid heeft niets met jou, datgene wat je als zodanig kent, uitstaande. Ik noem het 'weten'

Waarmee de individualisatie gewoon overeind blijft en je kunt blijven spreken van ego/ik.

Met het niet kloppen van een eerste veronderstelling gaat ook het rationele logisch vervolg niet door.

Dat is ook precies wat we hier allemaal doen, we gebruiken allemaal 'ik' en 'jij'.

Precies en ga nu eens letten op de meekomende lading van dat 'ik'.

Met het uitspreken van 'jou' (Als in "ik zie ego bij jou") schep je tegelijkertijd het 'ik' (ego).

Het is geloof Bassie dat een 'jij' oproept. Omdat het als realistisch overkomt noem ik dat gebeuren 'vermeend'. Het is niet echt maar een schijn gebeuren. Nochtans benaderen we de vermeende wereld als echt. Het maakt ook geen enkel verschil of het vermeend of echt is.

Dus hoe vaak jij hier ook verkondigt egoloos te zijn, ik zie je herhaaldelijk het ego scheppen .....

Ik bent degene die een 'jij' schept en ook het omgekeerde is het geval. Maar dat gebeuren laten we voor het gemak maar even weg. Mijn aanwezigheid kenmerkt zich voor jou als een andere 'ik'. Zoals hiervoor aangegeven zijn er twee hoedanigheden van 'ik' en het vraagt gedegen zelfonderzoek om te zien met welke je te maken hebt.

De moeilijkheid is dat het ik al zijn levensjaren behept is geweest met ego en al zijn beschermende en afwerende hoedanigheden. Het is zo met je vergroeid dat het daarbuiten zelden in de ander opvalt. Het 'ons ken ons' principe. Wat jij mij ziet doen is jou nader dan je eigen broekzak.

Hetgeen mij doet vermoeden dat je geen notie hebt van wat zelfloos voor betekenis heeft.

Ik hoop dat je ziet dat je opgebouwde betoog gaandeweg als een kaarthuis in elkaar is gevallen.

Vagebond ik ben hier vrijwel alleen maar doende om de werking van ego te duiden. Wanneer je zegt ego doet niks dan zijn we uitgepraat. Maar toch zeg je aan het slot van de eerste quoting dat ik zonder mankeren altijd het oorlogs- oftewel egopad kiest.
En dan maar gewoon stug blijven beweren dat ego niks doet. Je hebt kennelijk nog nooit helder de wereld ingekeken, het is daar allemaal pure lieflijkheid.

Je noemt het eveneens nog steeds stug 'in weerstand zijn tegen ego' terwijl ik alleen maar de egowerking inzichtelijk maak. Maar goed je wilt niet meekijken en dus is onze interactie volstrekt zinloos want jouw niet onderzochte verhalen boeien mij verder ook niet.

Je bent volstrekt onbewust van alle egostrijdlust die je hier verder laat zien en waar ik verder dan ook maar niet meer op inga. Je wilt toch niet meekijken.

Nog wat losse flodders lanceren en dan stop ik er weer mee.
Je zegt 'Uiteindelijk zal iedereen thuiskomen'.
Dat klopt, dat is aan het einde van je leven en dan heb je dit leven zinsloos aan je voorbij laten gaan.
Jij ziet geen armoe maar ziet schoonheid in ontwikkeling. Ontwikkeling kan ontegenzeglijk schoon zijn niettemin is ego lelijk en armoedig.
Beter ingeleid in waarheidsvinding door je leraren dat kan kloppen wij doen hier dan ook aan waarheidvinding. Een subtiel onderscheid maar groot verschil.
Als egoloze volstrekt onmogelijk meegezogen te worden in egostrijd daar heb je geen ervaring mee want je bent niet egoloos. Zoals ik al herhaaldelijk bij je hebt aangetoond maar je wilt niet meekijken dus zie je het niet. Alles verder daarover zeggen is dan zinloos.
Er is inderdaad het risico van het vallen en opstaan bij stoethaspelen.Je als mens willen verbeteren of een beter leven krijgen. Bij waarheidvinding is dat niet het geval.
Aan gedegen zelfonderzoek kun je zomaar beginnen. Een trigger hoeft niet maar kan al zijn dat je ziet hoeveel ego nodig heeft om zichzelf te beschermen. Maar ja nogmaals dan moet je meekijken anders mis je zo'n trigger. Afgezien daarvan kun je zonder trigger daar aan beginnen.
Wat betreft je leraren. Alles wat je van dienst is geweest is fijn om dankbaar voor te zijn maar niemand blijft onnodig zijn gehele verdere leven met verkregen krukken lopen.