Gesprek over non dualiteit ...

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Jij spreekt en redeneert voortdurend vanuit een absoluut standpunt dat in onze situatie niet relevant is of te handhaven.
Alles begint vanuit denkbeeldigheid en het kennen van de onmiddellijkheid, zoals jij dat noemt, is niet in een slag of stoot te realiseren.
Alle verworvenheden die jij als vanzelfsprekend veronderstelt en benoemt, zoals 'doorzien van ego', 'het zijn van onmiddellijkheid' en wat dies meer zij, zijn het product van persoonlijke inspanning en discipline en komen op geen enkel wijze zomaar aanwaaien.

Wat ik aanwijs is als het ander begin, als van beschikbaarheid zonder voorwaarden.
Verworvenheden, persoonlijke inspanning en discipline staan volledig in het belang van gehechtheid aan de persoon, aan onderwerp (hier het kennen van onmiddellijkheid).

Ik wijs dit ander begin aan als zijn van gedegen zelfonderzoek. Dit is geen standpunt innemen of verdedigen, absoluut noch concreet en heeft niets met kennen te maken, noch van onmiddellijkheid noch van gelijktijdigheid.
Gedegen zelfonderzoek is doorzien van ego, onderwerp.
Een zekere mate van zelfbesef is nodig om als van beschikbaarheid zonder voorwaarden te zijn.

Wanneer de persoon des morgens de ogen opent en ziet ... is daar een guru of een meester aan te pas gekomen? Het zien van onderwerp begint gewoon als natuurlijk en met de eenvoud van bestaan.
Wanneer de persoon doorzien wordt in gedegen zelfonderzoek en 'dat is als van onmiddellijkheid, dan is dat natuurlijk en eenvoudig; niet als bestaan maar als van beschikbaarheid zonder voorwaarden.
Dat van beschikbaarheid zijn is het ander begin.

[habbuthabnot]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Verworvenheden, persoonlijke inspanning en discipline staan volledig in het belang van gehechtheid aan de persoon, aan onderwerp (hier het kennen van onmiddellijkheid).

Ik ben het zo absoluut en fundamenteel met je oneens op dit vlak Looro.
Of het enig persoonlijk belang dient hangt volkomen en totaal af van de persoon in kwestie.
Er kan in algemene termen niets over worden gezegd.

Voor mij is het in ieder geval zo dat zaken als inspanning en verworvenheden een onvermijdelijke rol spelen in het bewustwordingsproces.
Elke kandidaat begint in diepe slaap en dient te ontwaken.
De meesten hebben een wekker nodig om op tijd op te staan.

Als je wacht tot het moment dat je vanzelf wakker wordt is de dag al voorbij en de kans verkeken.

Hab

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door NN

owja, gerealiseerde meesters met een hoofdletter zijn onfeilbaar...dat was ik even vergeten...

Excuses, zo wou ik het niet echt bedoelen. Je hebt gelijk dat het vaak mis loopt in de afstemming tussen leraar en leerling en het zal ook niet altijd 101% juist zitten tussen leerling en Meester. Ik wil hier geen verheerlijking van een onfeilbaar iemand promoten. Ik wil hier toch wat genuanceerder zijn.

Hetgeen er vaak misloopt is door inmenging van ego en dit alleszins speelt normaal gezien niet tussen Meester en leerling, toch niet in die richting.

[NN]

Geen excuses nodig Dorje, het is goed om te zien dat er nuances zijn en tevens aangebracht worden.
Ik ben me bewust dat ik ook wat korte bochten kan draaien als het gaat om 'Ware Leraren'.
Verder gaan mijn eerdere opmerkingen wellicht wat buiten het gesprek dat hier gevoerd wordt tussen Looro, Hab en jou.
Ik wil deze samenspraak geenszins verstoren met zijpaden, waar eerder in andere topics ook al eens over gesproken is...

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Ik ben het zo absoluut en fundamenteel met je oneens op dit vlak Looro.

Het vlak waarop dit oneens zich uitdrukt is het terugkoppelen naar de persoon (ik ben). De persoonlijke inbreng maakt het verwerken van onmiddellijkheid als beschikbaarheid zonder voorwaarden onmogelijk.
Denkbeeldigheid sluit de persoon volledig af en er geen ander begin is.

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Of (verworvenheden en persoonlijke inspanningen) enig persoonlijk belang dient hangt volkomen en totaal af van de persoon in kwestie. Er kan in algemene termen niets over worden gezegd.

Zelfbesef (ego, ik-gevoel, eigenwaarde, assertiviteit) is het vertrekpunt om dit onderwerp te doorzien.
Welke termen er ook zijn om dit zelfbesef als onderwerp te omschrijven of uit te drukken; gedegen zelfonderzoek gaat om het doorzien van ego ?n het verwerken van onmiddellijkheid als dat zijn: beschikbaarheid zonder voorwaarden.
De afhankelijkheid van kwesties is terugkoppelen naar de persoon. Door het afwijzen om in algemene termen daarvan te spreken is het voortzetten van de denkbeeldigheid (het worden door persoonlijke inspanning en discipline).

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Voor mij is het in ieder geval zo dat zaken als inspanning en verworvenheden een onvermijdelijke rol spelen in het bewustwordingsproces.
Elke kandidaat begint in diepe slaap en dient te ontwaken.
De meesten hebben een wekker nodig om op tijd op te staan.
Als je wacht tot het moment dat je vanzelf wakker wordt is de dag al voorbij en de kans verkeken.

Persoonlijke bekrachtiging van bewustwording als proces van (geestelijk) ontwaken, is bekrachtiging van subjectieve hypnose (bevangen zijn in zelfbesef).
Gedegen zelfonderzoek dient geen belang, heeft geen doel, geeft geen kansen, gaat niet vanzelf maar wordt aangewezen en is in de afronding ander begin.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Verworvenheden, persoonlijke inspanning en discipline staan volledig in het belang van gehechtheid aan de persoon, aan onderwerp (hier het kennen van onmiddellijkheid).

Het steeds opnieuw aanwenden van een bepaald kader (hier het gedegen zelfonderzoek) staat volledig in het belang van gehechtheid aan de persoon, aan onderwerp (hier Looro).

[Looro]

Spreken over non-dualiteit als niet-tweeheid heeft geen woorden, heeft geen kader.
Niet-tweeheid is doorheen het uitspreken van woorden aanwijzen van ander begin.

Niet het onderwerp (wat in zelfbesef denkbeeldig verschijnt) wordt aangewezen maar het ander begin (wat ?dat is van onmiddellijkheid en als dat zijn uitspreken is van beschikbaarheid zonder voorwaarden).

De eenvoud van als dat zijn, het als beschikbaar zijn zonder voorwaarden heeft geen natuur en is als zijn van natuurlijkheid.
De eenvoud van als dat zijn zet het denken niet voort en is als zijn van wat denkt.

Het doorzien van aanwijzen is als van het ander begin zijn, als van niet-tweeheid zijn.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Het steeds opnieuw aanwenden

Wat ik aanwijs is niet steeds en is niet opnieuw en is geen aanwenden.
Ik wijs doorheen woorden naar ander begin als van gedegen zelfonderzoek zijn.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

van een bepaald kader (hier het gedegen zelfonderzoek)

Het gedegen zelfonderzoek is geen kader, geen proces, geen methode, geen traditie maar het doorzien van ego, waarbij het onderwerp gezien wordt en het zelfbesef (de terugkoppeling) volkomen afgesloten is in denkbeeldigheid.

In de totale bevangenheid van de persoon is het aanwijzen van doorzien een leeg laten lopen van denkbeeldigheid.

Ook het kader waarin als persoon bestaan en zingeving is gevonden, is van stilte en leegte, is van niets en niemand.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

staat volledig in het belang van gehechtheid aan de persoon, aan onderwerp (hier Looro)

Het aanwijzen van ander begin is het verwerken van dat wat doorzien is.
Het is verwerken van wat als dat van onmiddellijkheid is.

Het verwerken heeft geen belang, is van geen enkele waarde, heeft niets en niemand tot beschikking maar is dat wat als beschikbaarheid zonder voorwaarden van onmiddellijkheid is.

Dat zijn als van onmiddellijkheid is als van ander begin, is als van gedegen zelfonderzoek zijn.

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Spreken over non-dualiteit als niet-tweeheid heeft geen woorden, heeft geen kader.
Niet-tweeheid is doorheen het uitspreken van woorden aanwijzen van ander begin.

Niet-tweeheid is doorheen het uitspreken van woorden (het plaatsen van een kader), het aanwijzen van ander begin.
Het uitspreken van deze woorden, dit kader ten dienste stellen van een subject die hiermee bewijst te verwijzen naar die niet-tweeheid, maar eigenlijk alleen maar verwijst naar zichzelf (het subject dat niet ten volle doorzien is) is de subjectieve hypnose.

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Niet het onderwerp (wat in zelfbesef denkbeeldig verschijnt) wordt aangewezen maar het ander begin (wat ?dat is van onmiddellijkheid en als dat zijn uitspreken is van beschikbaarheid zonder voorwaarden).

Het onderwerp is dit wat aanwijst, maar ziet zichzelf bij dit aanwijzen over het hoofd en lijkt dus te verwijzen naar een ander begin, zonder subject, terwijl het uitspreken op zich niet anders verwijst dan naar zichzelf, het subject.

Het subject kan niet verwijzen naar niet-tweeheid. Enkel de gelijktijdigheid van wat men uitspreekt en de relativiteit hiervan, m.a.w. het relativeren van zowel subject, als het kader, de woorden die gebruikt worden, kunnen verwijzen naar een ander begin. Het bevestiging zoeken van deze woorden, maakt het subject slaaf van zijn eigen kader. De verslaving (hier het steeds opnieuw aanwenden van het kader) is wat nog niet is doorzien.

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

De eenvoud van als dat zijn, het als beschikbaar zijn zonder voorwaarden heeft geen natuur en is als zijn van natuurlijkheid.
De eenvoud van als dat zijn zet het denken niet voort en is als zijn van wat denkt.

De eenvoud is dat subject gebruikt wordt om naar iets te verwijzen waar subject niet kan naar verwijzen en dus dat verwijzen zelf ook subjectief is. Het is enkel in de paradox dat kan verwezen worden naar niet-tweeheid.
Het blijven vast hangen aan een kader dat zich steeds keert naar uitspraken van anderen, maar niet naar de eigen paradoxaliteit, is versterken van tweeheid, niet verwijzen naar niet-tweeheid.

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

De eenvoud van als dat zijn, het als beschikbaar zijn zonder voorwaarden heeft geen natuur en is als zijn van natuurlijkheid.

En ook dat is waar en niet waar.

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Het doorzien van aanwijzen is als van het ander begin zijn, als van niet-tweeheid zijn.

Inderdaad, en dat is nu juist wat nog niet is doorzien.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Niet-tweeheid is doorheen het uitspreken van woorden (het plaatsen van een kader), het aanwijzen van ander begin.
Het uitspreken van deze woorden, dit kader ten dienste stellen van een subject die hiermee bewijst te verwijzen naar die niet-tweeheid, maar eigenlijk alleen maar verwijst naar zichzelf (het subject dat niet ten volle doorzien is) is de subjectieve hypnose.

Het belang van het kaderen is niet doorzien waardoor het spreken van niet-tweeheid een spreken wordt over niet-tweeheid.
Het is het terugkoppelen naar zichzelf (het belang hechten aan denkkader) dat subjectieve hypnose doet voortzetten.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Het onderwerp is dit wat aanwijst, maar ziet zichzelf bij dit aanwijzen over het hoofd en lijkt dus te verwijzen naar een ander begin, zonder subject, terwijl het uitspreken op zich niet anders verwijst dan naar zichzelf, het subject.

Het ander begin is onverklaarbaar en onbegrijpbaar. Waarom dan zeggen dat het zonder subject is?

Door dit te zeggen 'zonder subject'is er geen ander zeggen meer dan het zeggen dat naar zichzelf, het subject-zijn zal verwijzen.
Dit zonder subject-zijn is daarmee niet doorzien, is geen ander begin van als dat zijn als van onmiddellijkheid.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Het subject kan niet verwijzen naar niet-tweeheid. Enkel de gelijktijdigheid van wat men uitspreekt en de relativiteit hiervan, m.a.w. het relativeren van zowel subject, als het kader, de woorden die gebruikt worden, kunnen verwijzen naar een ander begin. Het bevestiging zoeken van deze woorden, maakt het subject slaaf van zijn eigen kader. De verslaving (hier het steeds opnieuw aanwenden van het kader) is wat nog niet is doorzien.

Ik verwijs niet maar wijs doorheen woorden aan wat zijn is van niet-tweeheid.

De gelijktijdigheid waarvan je spreekt is niet doorzien en is bevestiging van de subjectiviteit, het onderwerp zijn van het verwijzen naar gelijktijdigheid. De bevestiging van het subject is de hypnose ervan voortzetten.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

De eenvoud is dat subject gebruikt wordt om naar iets te verwijzen waar subject niet kan naar verwijzen en dus dat verwijzen zelf ook subjectief is. Het is enkel in de paradox dat kan verwezen worden naar niet-tweeheid.
Het blijven vast hangen aan een kader dat zich steeds keert naar uitspraken van anderen, maar niet naar de eigen paradoxaliteit, is versterken van tweeheid, niet verwijzen naar niet-tweeheid.

Het gedegen zelfonderzoek is paradox ten volle uit. De subjectiviteit kan zichzelf uitsluitend als onderwerp kennen en het kan onmogelijk zichzelf kennen als 'dat.

'Dat is het onmiddellijk kennen van alle invullen.

Wat zich als gedegen zelfonderzoek realiseert is geen subject, heeft geen identiteit maar is als ander begin, als van beschikbaarheid zonder voorwaarden.