16 November 2011, 08:25 | #61 | |
Jubilaris
Geregistreerd: 8 September 2011
Berichten: 208
|
Citaat:
Ik wilde je alleen maar lokken naar het topic: "MIS-gevatte advaita concepten." |
|
16 November 2011, 11:56 | #62 |
Jubilaris
Geregistreerd: 4 October 2011
Berichten: 176
|
Beste Vesselin, dank voor je verhaal en je enthousiasme voor het gewone leven; het enige leven dat we kunnen leven zoals je schrijft.
Met spijt en verdriet, lees ik van je verlies. Ik wens je alsnog mijn steun en sterkte. Bij de foto van je zus (een mooie vrouw !) moet ik aan de woorden van Ludwig Wittgenstein denken: 'de wereld is een geheel van feiten, niet van dingen'. Hoe troostvol kan deze gedachte niet zijn als je beseft dat in het heden van die foto er een band bestaat met het ontijdelijke, met het altijd nu. Geluk ! Looro |
16 November 2011, 13:25 | #63 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 2 November 2011
Berichten: 0
|
Citaat:
Bedankt voor je troostende woorden. Elk van ons maakt het mee dat hij dierbaren verliest. Ik vind het interessant dat je Wittgenstein leest. Een zeer diepe denker. Ik durf in de verste verte niet beweren dat ik hem begrijp. Maar hij heeft ons geleerd hoe het oneigenlijk gebruik van woorden onze geest verwart. Woorden mogen geen lege dozen zijn waar iedereen zo maar zijn eigen lading in stopt! Dat maakt communicatie onmogelijk. 'Verlichting' is zo'n woord. |
|
16 November 2011, 14:32 | #64 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 14 June 2010
Berichten: 0
|
Citaat:
Ik moet denken aan een aantal jaren terug toen er bij een vuurzee 4 kinderen overleden. Het is niet moeilijk om je de wanhoop, verbijstering en verdriet van de ouders voor te stellen. Maar wat gebeurt er, de grote leugen moet daarvoor in de plaats komen. En dat is dat je van je medemens niet mag zijn wie je bent, en vooral niet mag voelen wat je voelt. In dit geval betekende dat voor de ouders dat er eigenlijk geen leed mocht zijn maar dat er vreugde moest zijn, de kinderen "leven" en worden verheerlijkt door de pastoor. M.i. is het leugen die over de werkelijkheid wordt heengelegd. Ook het innerlijk leven van de ouders wordt in een keurslijf geperst. Geen enkele troost om het verlies, alleen ontkenning. En als zo'n ramp een zegen is, hoef je eigenlijk ook geen medelijden te hebben. En op een dag dan spat die leugen uit elkaar, dan is er verdriet om het gemis van de kinderen. Want zo'n leugen kun je niet onbeperkt volhouden. En wie staat ze dan bij? |
|
16 November 2011, 15:29 | #65 |
Asprirant lid
Geregistreerd: 29 September 2011
Berichten: 0
|
|
17 November 2011, 00:56 | #66 |
Jubilaris
Geregistreerd: 4 October 2011
Berichten: 176
|
Beste Von, natuurlijk moet ik niet overdrijven. Ik zag in de foto een mooie wisseling tussen de foto als ding en de foto als herinnering (als feit van het bestaan van iemand). Het herkennen van dat feit is troostvol, althans voor mij. En dat is niet alleen maar een gedachte, het is ook iets van deze mens die blijft voortbestaan in het feit van deze foto. Ook al is het nu een digitale foto geworden, nog is die feitelijkheid aanwezig. Die aanwezigheid noemde ik troostvol, omdat ik dat voor mijzelf zo ervaar en ook zo kan benoemen. Woorden zijn ook daden. En zoals een gebaar kan troosten, kan een woord dat evenzeer. Dat merk je toch ook in dat trieste verhaal voor de nabestaanden die je vertelt over die kinderen die zijn omgekomen? Ik denk dat er juist veel klaarte schijnt in de uitspraak van Wittgenstein. Door de wereld als een netwerk van feiten te zien, ontstaat een alertheid voor verbondenheid en nauwkeurigheid van de informatie. Wanneer de wereld een object vol dingen is, dan maakt de leugen, noch de waarheid een verschil. Om aanwezigheid als feit te beleven, moet ik subject zij, deel zijn aan dat netwerk van verbanden. In dat uitwerken van aanwezigheid wordt waarheid gekoesterd en leugen ontmaskerd. Maar ook daden kunnen met woorden leugens zijn en haat zaaien en vernederen. In al die feiten van waarheid en van leugen gaan wij door de wereld en door dit leven. Waar herkenning is, ontstaat ook verbondenheid, hoop en troost. Looro |
17 November 2011, 09:22 | #67 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 14 June 2010
Berichten: 0
|
Citaat:
|
|
17 November 2011, 10:02 | #68 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 14 June 2010
Berichten: 0
|
Citaat:
|
|
17 November 2011, 12:08 | #69 | |
Jubilaris
Geregistreerd: 8 September 2011
Berichten: 208
|
Citaat:
Geef jij er zelf betekenis aan of verschijnt die betekenis voor jou zoals ze verschijnt? Je zou toch wel helemaal g?k zijn als JIJ vervelende betekenissen aan woorden GEEFT? Voor mij is dit weer een soort van afgescheiden denken waartoe de mens geneigd is uit pure foutieve programmering. |
|
17 November 2011, 13:56 | #70 | |
Asprirant lid
Geregistreerd: 14 June 2010
Berichten: 0
|
Citaat:
Het zou fijn zijn wanneer er dan iemand met lege handen aanwezig kan zijn, zodat dat wat is bij zijn ware naam genoemd kan worden. (verdriet, pijn, maar ook vreugde). Ik hoop dat je me zo begrijpt. |
|