Een Curus in Wonderen

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Je standpunt in deze is me bekend. Ik zie dan ook niet hoe jouw integriteit aangetast zou worden door te doen alsof. Mijn punt was inderdaad dat je een entiteit die alleen maar geloof heeft in zijn werkelijkheidswaarde, dus ook alleen maar met entiteit erkennende woorden kunt bereiken. Of je bereikt hem niet en dat vind ik dan weer jammer. Maar goed, dat is jouw keus.

Ik begrijp dat je dat niet ziet, maar in waarheidvinding is dat een vereiste. Ik meende wel eens, omdat ik in een vlaag van verstandsverbijstering dacht 'nood breekt wet' me ten opzichte van onze onvolprezen Marijke integriteit te kunnen laten varen en ik kreeg dat volkomen terecht geprojecteerd terug. Ik heb me recentelijk nog ten opzichte van Alliswell voorgedaan als de beledigde majesteit om te laten zien dat z'n hamonie model niet werkt, maar anderen gaan daar dan weer ego in zien en moet ik dat weer ontzenuwen. Om kort te gaan in de gangbare egowereld is het gewoon beter dat ik mij niet verlaag tot egobusiness.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Ik begrijp dat je dat niet ziet, maar in waarheidvinding is dat een vereiste. Ik meende wel eens, omdat ik in een vlaag van verstandsverbijstering dacht 'nood breekt wet' me ten opzichte van onze onvolprezen Marijke integriteit te kunnen laten varen en ik kreeg dat volkomen terecht geprojecteerd terug. Ik heb me recentelijk nog ten opzichte van Alliswell voorgedaan als de beledigde majesteit om te laten zien dat z'n hamonie model niet werkt, maar anderen gaan daar dan weer ego in zien en moet ik dat weer ontzenuwen. Om kort te gaan in de gangbare egowereld is het gewoon beter dat ik mij niet verlaag tot egobusiness.

Niet iedere keer weer over beginnen he? Ik zou het niet meer doen.
Ik persoonlijk zie de truc niet zitten, maar als jij wilt dan ga je je gang maar.

Trouwens?de ego modus dien je met overtuiging te spelen.
Je moet in je rol kruipen.

[InX]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Je quote wekt de indruk dat je het beter weet Inx maar je weten is gebrekkig omdat je het gedegen zelfonderzoek niet gedaan hebt.

Noch jij, noch ik kan zeker weten wat beter is Laurens. Ook als je weet Wat je bent.

Ik wil het wel uitleggen vanuit mijn point of view maar je zult toch tegen je vermeende werkelijkheid blijven aankijken omdat je de mogelijkheid niet hebt van doorzien.

Jouw point of view leg je regelmatig uit, ik lees wat je schrijft regelmatig. Het is niet altijd even congruent.

We leven in een vermeende wereld, niet in mijn of jouw vermeende wereld d? vermeende wereld. Er is er maar een die je kent en die wij collectief gestalte mogen geven omdat we daar de vrije hand in hebben gekregen die te scheppen naar ons eigen beeld en gelijkenis. Wat je dus aan ellende ziet is ons beeld en gelijkenis, je ziet wat je bent oftewel we zijn die ellende, en die wordt veroorzaakt doordat we denken iets te zijn wat we niet zijn. We hebben ons ontwikkeld tot nietsontziende egogecentreerde moordmachines terwijl we er iets moois van hadden kunnen maken. Dat kon anders met een andere ontwikkeling en dat is niet gebeurd. Er staat met opzet 'kon' en wel omdat ik er niet meer in geloof dat het tij nog kan keren we zijn al te ver van onze oorsprong afgedwaald.

De wereld, dat zijn wij. Dat is een point of view die ik met je deel. Het beeld wat jij in bovenstaande quote schetst is eenzijdig en mist de andere kant. De kant die jij af lijkt te wijzen, als zijnde romantiek. Beiden bestaan in wat jij de vermeende wereld noemt.
Het toekomstbeeld wat je schetst is daardoor nogal fatalistisch. Noch jij, noch ik kunnen weten wat zeker is in de toekomst.

Er bestaat b.v. het vermoeden dat een belangrijke grondstof voor de landbouw op raakt (fosfaat), waardoor binnen honderd jaar er een wereldwijde voedselcrisis ontstaat. Het kan ook zijn dat de mens hier oplossingen voor gaat vinden. Het kan zijn dat hongersnood nog meer oorlog gaat veroorzaken, het kan ook zijn dat de mens leert te aanvaarden dat het leven op deze planeet eindig is. Niets is zeker...

Er is wel nog onderzoek te doen naar 'wat' we in feite werkelijk zijn want dan keert de goddelijke vonk in ons terug onafgescheiden van elkaar te zijn. Alle mooie new age verhalen, een aquarius samenzwering, astrologische gunstige gesternten en voorspellingen ten spijt de wereld is ten dode opgeschreven en laat ik daarover duidelijk zijn dat ik daar niet rauwig om ben, want er is te veel mis met deze wereld ten gevolge waarin de meer sensibele jeugdige mens zich doodongelukkig voelt te moeten leven. Ook een curus in wonderen gaat niet de doorbraak betekenen, flower power heeft dat al bewezen.

De goddelijke vonk hoeft niet terug te keren, die hoeven we ons alleen maar te her-inneren. En afgescheiden zijn, is niet meer dan een gedachte.
En uiteindelijk is niets ten dode opgeschreven, het verandert van vorm.
Rouwig zijn kan een momentopname zijn, net als doodongelukkig. Ook de sensibele mens heeft een keuze: de godsvonk her-inneren en weten dat doodongelukkig voelen ook weer voorbij gaat of zich verzetten tegen het doodongelukkig voelen en het daarmee juist in stand houden.

ECIW is net als Advaita een middel, een methode, die de weg weer terug naar binnen, naar de godsvonk, kunnen wijzen.

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Trouwens?de ego modus dien je met overtuiging te spelen.
Je moet in je rol kruipen.

Mooi toch dat me dat niet meer lukt, ik ben de rol ontgroeid.

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Noch jij, noch ik kan zeker weten wat beter is Laurens. Ook als je weet Wat je bent.

Daar valt (als buitenstaander) niet over te oordelen als je daar niet bent Inx.

Jouw point of view leg je regelmatig uit, ik lees wat je schrijft regelmatig. Het is niet altijd even congruent.

Je gebruikt niet congruent omdat ik de gedachtegang van Theo zo noemde? Wat ik schrijf kan heel goed niet congruent zijn het is dan ook afhankelijk van de noden van de diverse personages.

De wereld, dat zijn wij. Dat is een point of view die ik met je deel. Het beeld wat jij in bovenstaande quote schetst is eenzijdig en mist de andere kant. De kant die jij af lijkt te wijzen, als zijnde romantiek. Beiden bestaan in wat jij de vermeende wereld noemt.
Het toekomstbeeld wat je schetst is daardoor nogal fatalistisch. Noch jij, noch ik kunnen weten wat zeker is in de toekomst.

Dat heeft te maken met dat ik me hier wil beperken tot zelfonderzoek. Ik vind dit forum waarbij kritisch naar de gedachtegang wordt gekeken niet de uitgelezen plaats voor romantiek. Ik kan veel aspecten die hier bij sommigen zo dwingend aan de orde lijken te moeten komen in mijn privésfeer ook wel kwijt. Natuurlijk leven wij in de vermeende wereld waar dat bedoeld is geleefd te worden maar het lijkt me dienstig de romantiek en andere triviale zaken even buiten de orde van zelfonderzoek te houden want die materie is op zich dan wel helemaal niet complex maar wel als je er van alles bijhaalt. Ik kan me indenken dat je mijn toekomstbeeld fatalistisch vind maar gezien de teneur, in hoofdlijn want er zijn natuurlijk ook tegenovergestelde krachten werkzaam, is waarheen het zich alsmaar blijft ontwikkelen niet hoopvol. Al is dat maar een mening.

Er bestaat b.v. het vermoeden dat een belangrijke grondstof voor de landbouw op raakt (fosfaat), waardoor binnen honderd jaar er een wereldwijde voedselcrisis ontstaat. Het kan ook zijn dat de mens hier oplossingen voor gaat vinden. Het kan zijn dat hongersnood nog meer oorlog gaat veroorzaken, het kan ook zijn dat de mens leert te aanvaarden dat het leven op deze planeet eindig is. Niets is zeker...

Niets van dat alles is mij een zorg, de natuur kan prima voor zichzelf zorgen en roeit (sans rancune) gewoon hele volksstammen uit als dat nodig is. Het was maar een visie en niet iets waarover ik mij druk maak. Het 'kunnen oplossen van problemen' door de mens heeft vaker tot ontwikkeling met een nog desastreuzer gevolg geleid. Ik heb ook al geen hoge pet op van het menselijk kunnen.

De goddelijke vonk hoeft niet terug te keren, die hoeven we ons alleen maar te her-inneren. En afgescheiden zijn, is niet meer dan een gedachte.

Herinneren is ook goed maar ook dat gebeurd niet zomaar vanzelf.

En uiteindelijk is niets ten dode opgeschreven, het verandert van vorm.
Rouwig zijn kan een momentopname zijn, net als doodongelukkig. Ook de sensibele mens heeft een keuze: de godsvonk her-inneren en weten dat doodongelukkig voelen ook weer voorbij gaat of zich verzetten tegen het doodongelukkig voelen en het daarmee juist in stand houden.

We zouden als we wisten wat we zijn een heel andere attitude ten opzichte van elkaar hebben. Je zou je moeten herinneren wat ongelukkig zijn was.

ECIW is net als Advaita een middel, een methode, die de weg weer terug naar binnen, naar de godsvonk, kunnen wijzen.

Het eciw heeft een goede onderbouwing die ik wel herken uit advaita, echter vervolgd met verwachtingsvolle, zo niet romantische, aannames waarbij het ontwikkelen van positieve gedachten centraal staat. Dat zal aanvankelijk de kwaliteit van leven helpen verbeteren maar kan geen steek blijven houden. Het zou me ook niet bevallen zo alleen in mijn gouden kooitje.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Mooi toch dat me dat niet meer lukt, ik ben de rol ontgroeid.

Ja! Je bent een slecht acteur Laurens. Toch zie ik jou al 2 jaar lang die acteur uithangen. Waarom moet ik ego in jou zien? Je hoeft niet iets te spelen wat ik overal om me heen zie. Je jaagt er alleen maar mensen mee weg. En die arme Ben ziet zich ook al genoodzaakt om de ego modus aan nemen. Laat die man fijn de orakel modus behouden. Dan hebben we geen last van hem

[Ben]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

En die arme Ben ziet zich ook al genoodzaakt om de ego modus aan nemen. Laat die man fijn de orakel modus behouden. Dan hebben we geen last van hem

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door Ben

Reageerbehoefte Ben? Ach, het maakt je wat menselijk.

[Laurens]

'Er is geen wereld' lees ik hier (tot mijn verbazing) uit ECIW (een cursus in wonderen).

Wat voor “logische” consequenties heeft deze kerngedachte “Er is geen wereld” eigenlijk als we even heel eerlijk durven te kijken dwars door de weerstand die bij dit idee ervaren wordt heen.
Alles wat ik ogenschijnlijk met de ogen van het lichaam geloof te zien is niets anders dan “de uiterlijke weergave van een innerlijke toestand”(T21.In.1:5). Dus er is eerst een gedachte (een innerlijke toestand van de denkgeest) die vervolgens geprojecteerd wordt (de uiterlijke weergave). Dat lijkt te bewijzen dat er wel degelijk een wereld is, doordat “de wereld” enkel en alleen de functie heeft om te verbergen dat er geen wereld is door de bron van dit idee de egodenkgeest te verbergen dmv “vergeten”, zodat alleen de projectie overblijft en vervolgens de projectie tot werkelijkheid te maken waardoor de bron, de (ego)denkgeest onzichtbaar is geworden.
Bijna grappig om waar te nemen dat het idee van “vergeten” geprojecteerd kan worden als een lichaam met slecht geheugen of juist een heel goed geheugen.
Ik hing (projecteerde) mijn gevoel van “ik vergeet iets, ik ben iets kwijt maar weet niet meer waar ik het gelaten heb” op aan “mijn” lichamelijke toestand namelijk het hebben van een slecht geheugen, waardoor dat wat eigenlijk vergeten wordt dat dit hele vergeet gebeuren zich in de denkgeest afspeelt, met als enig doel te vergeten dat de denkgeest de bron is van elke gedachte en niet het lichaam/brein.
Ook het geloven een zeer goed geheugen te hebben is de uiterlijke weergave (projectie) van een innerlijke toestand (de denkgeest). Dit geeft tevens het dualistische karakter van de gespleten egodenkgeest weer. In dit voorbeeld slecht geheugen/goed geheugen, vertegenwoordigen de beide zijde van de egodenkgeest medaille, met maar één doel Éénheid op te splitsen in twee: goed/slecht.
Beide zijden lijken recht tegenover elkaar te staan, maar hebben toch maar één (verborgen/vergeten) gemeenschappelijk doel: de aandacht af te leiden van de bron, de denkgeest, en deze te “vergeten”, zodat alleen een dualistische projectie van schijnbare tegenstellingen overblijft. Daardoor komt de focus totaal te liggen op conflict en chaos van tegenover elkaar staande partijen die elkaar bevechten om hun gelijk te krijgen en niet zien (met opzet vergeten) dat ze één ding gemeenschappelijk hebben, namelijk de wens tot afscheiding.
Het egodenksysteem lijkt welliswaar in zijn uitvoering een dualistisch denksysteem te zijn, maar is altijd afkomstig vanuit één denkbeeldig denkgeest-systeem: het ego.
Dus als ik in mijn leven in deze wereld op mijn schijnbaar persoonlijke podium een conflict waarneem, hoe groot of klein het ook mag lijken, van een dreigende oorlog tussen verschillende partijen tot een schijnbaar onschuldige irritatie over iets, het is allemaal afkomstig van dat ene nietig dwaze idee dat denkt en geloofd zich te hebben kunnen afscheiden van Één.
Als dat echt gezien wordt wat, waar, wie/wat is dan het slachtoffer en wie/wat de vijand?
Beide zijde zijn onlosmakelijk verbonden in die ene ego-overeenkomst om Éénheid op te splitsen in twee.

Als we eraan toe zijn, als de denkgeest er rijp voor is dan zal er onvermijdelijk hulp opduiken, bijvoorbeeld in geprojecteerde vorm als de uiterlijke weergave van de innerlijke waarnemende/keuzemakende denkgeest wens om het allemaal anders te gaan zien, zoals een pad zoals ECIW.
ECIW probeert ons (de tot het waarnemen van dit alles in staat zijnde waarnemende denkgeest) met zachte hand, stap voor stap terug te begeleiden naar de herinnering aan de met opzet “vergeten” bron, de denkgeest.
Dat het met zachte hand niet altijd als zodanig wordt ervaren, ook al lijkt de denkgeest bereid tot “anders zien”, zal het proces toch meestal onvermijdelijk als zeer zwaar, en moeilijk worden ervaren. Dat ligt niet aan de leergang, maar komt enkel en alleen omdat de weerstand om terug te laten leiden, eigenlijk te laten herinneren dat er alleen denkgeest is en niet een lichaam, enorm is. Er wordt namelijk gevreesd voor het verdwijnen van onze zogenaamde individualiteit als we dit proces van Ware Vergeving aangaan. Een individualiteit die alleen gedroomd wordt binnen de illusie van het geloof in de egodenkgeest.

Toch, zei het met enige fantasie, wel enige overeenkomst in het ont'dekken te vinden dus.

Al stuit dat 'broeder' gedoe als aanspreektitel me wel tegen de borst.

[Laurens]

Oorspronkelijk geplaatst door Darsho

Ramesh Balsekar sluit bij deze ideeën aan vanuit het perspectief van Advaita Vedanta, waarin hij de concepten van illusie en werkelijkheid verder uitwerkt. Balsekar benadrukt, net als Een Cursus in Wonderen en het boeddhisme, dat de wereld zoals we die waarnemen een illusie is, een projectie van het denken en het ego. Hij noemt deze wereld een manifestatie van bewustzijn dat zichzelf ervaart door middel van schijnbare dualiteit en verscheidenheid. Vanuit zijn visie is er uiteindelijk geen schepping of vernietiging, en alles wat we als "de wereld" beschouwen, is een tijdelijke verschijning in het Ene, het non-duale bewustzijn.

Zo kan alleen iemand reageren die de klok heeft horen luiden maar niet weet waar de klepel hangt. Logisch dat het aansluit aan bij wat Artificial Inteligentie daarover zegt. Waarschijnlijk put AI uit vele bronnen waaronder Balsekar en formuleert daaruit een eensluidend standpunt dat overigens eveneens ook maar een slag in de lucht is. Gedegen zelfonderzoek wijst uit dat het 'ik' niet bestaat, dientengevolge de ander niet bestaat en als gevolg daar weer van de wereld niet bestaat. Het wordt door het doen van gedegen zelfonderzoek ont'dekt. Dat ont'dekt wil zeggen dat er een actief onderzoek naar is geweest en het niet van horen zeggen is. Het wil tevens zeggen dat het niet wordt toegevoegd aan de hoeveelheid kennis die je bezit maar aan het intrinsiek weten. Het intrinsiek weten is op zijn beurt een diep besef waarover geen meningsverschil kan bestaan.

Ramesh Balsekar sluit bij deze ideeën aan vanuit het perspectief van Advaita Vedanta, waarin hij de concepten van illusie en werkelijkheid verder uitwerkt.

Ideeën, uitwerken? Schriftgeleerdheid ten top.
Balsekar past wel op een Boeddha forum waar zijn 'ideeën' over een fijner leven voor de persoon en zijn lijden middels het wijzigen van de mindset de boventoon voert.

Dat is allemaal prima hoor, maar pretendeer dan niet op weg te zijn naar realisatie. Verlichting mag je nog wel zeggen omdat dat streven op het persoonlijke vlak ligt.

Oorspronkelijk geplaatst door ChatGTP

Ja, volgens veel spirituele tradities is het grootste probleem inderdaad de niet doorziene denkbeeldigheid, oftewel het onbewust blijven van de illusoire aard van gedachten, concepten en de wereld zoals we die ervaren. Deze denkbeeldigheid vormt de basis van onwetendheid (avidya in het boeddhisme en hindoeïsme), die op haar beurt verantwoordelijk is voor lijden en afgescheidenheid.

Dit is allemaal kennis uitwisseling, leuk om over te discussiëren, de leraar uit te hangen die het allemaal zo goed weet, maar onderzoek die gedachten dan op waarheid als je hoort dat ze illusoir zijn. Ont'dek dat nou eens een keer zelf.