Zicht op mezelf

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Ja

Zie je de mogelijkheid om de reden aan te geven? (Niet dat ik verbaasd zou zijn uiteraard, ik vind het begrijpelijk dat je dat doet, maar mogelijk kan ik daar iets aan hebben...)

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

welke gerealiseerde Hans?

Hierzo allemaal!

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Is zo bij mij met iedereen de laatste jaren, dus sta me bijna niet meer toe om mensen te mogen, want ze zijn toch ''onoprecht'' of ''onbewust'' en beweren ze dat ze ''voltooid'' zijn. Tis wat.

Je geloof/gedachten over deze mensen hindert je dus om mensen te "mogen"? Weet je ook meteen hoe fijn je het zou kunnen met diezelfde mensen hebben als het geloof er niet (meer) tussen staat.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

De pech is aan mijn kant. Ik merk dat ik fijn vind met je te praten. Omdat ik gevoelsmatig ieder keer erom struikel, om dat wat ik, bij jou als niet voltooid vastgesteld heb, ontneem ik me ieder keer een relaxed gesprek. Ik voel me ''verplicht'' om dat wat ik opmerk te noemen, met het gevolg vaak dat het gesprek eindigt.
Als ik niet noem, heb ik het gevoel dat ik mezelf tekort doe en ga ik het gesprek uit de weg. Als ik het noem ontstaat er een soort weleens niet spel, en het gevoel van strijd, en het gesprek eindigt. Hoe dan ook is er iets wat voor mij als een soort doodlopende weg doet voelen.
Is zo bij mij met iedereen de laatste jaren, dus sta me bijna niet meer toe om mensen te mogen, want ze zijn toch ''onoprecht'' of ''onbewust'' en beweren ze dat ze ''voltooid'' zijn. Tis wat.

Ik spreek je toch niet tegen als je vaststelt dat ik niet voltooid ben?
Ik heb zelfs nergens beweert dat wel te zijn.
Ik heb zelfs niet het idee om ooit voltooid te worden.

En ondertussen zeg je tegen me dat ik volmaakt ben .... (bericht 14).
Volgens mij is de pech helemaal aan mijn kant.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Guy

Beste Mihaela, je hebt in jouw ogen iets gevonden wat onvolmaakt is, namelijk mijn onoprechtheid en dat gebruik je nu om de realisatie van de waarheid, voor je uit te schuiven.

Pfffff,.....al is het de vijand,......tis wel raak!

Ga ik mijn tijd nu verdoen om uit te vinden of iemand anders nu oprecht is of niet?
En waar staat die "onoprechte" ander eigenlijk voor, en waarom "moet" die ander dat eigenlijk ook toegeven,....waarom is dat belangrijk?

Aaargh!

[Guy]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Ik zie eerder een joggende Guy in vagebonds dromen(of zijn het nu mijn dromen?),......lekker zweterig en nat, okselgeur met een goedkope deo,....en maar proberen een jonge deerne in te halen.

"Heb ik jou hier vaker zien rennen" komt door het zware gehijg dan ook niet over,.....

Wisent of wieontvangt,.....

That's the question. Maar alleen voor niet-gerealiseerden.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Ik spreek je toch niet tegen als je vaststelt dat ik niet voltooid ben?
Ik heb zelfs nergens beweert dat wel te zijn.
Ik heb zelfs niet het idee om ooit voltooid te worden.

Ik heb het over een houding dat mij ieder keer opvalt, en waarover ik de indruk heb dat jij niet helemaal oprecht over bent. In ieder tekst komt dat in voor. Het is meer een stuk die je ontkent volgens mij, en dat meer uit onbewustheid, dus niet doelgericht.

Weet je, ik ga weer alleen maar over mezelf hebben..

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Zie je de mogelijkheid om de reden aan te geven? (Niet dat ik verbaasd zou zijn uiteraard, ik vind het begrijpelijk dat je dat doet, maar mogelijk kan ik daar iets aan hebben...)

Fopje flauw mopje,.....

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Hans

Fopje flauw mopje,.....

Ik snap niet wat je bedoelt.

[Hans]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Je geloof/gedachten over deze mensen hindert je dus om mensen te "mogen"? Weet je ook meteen hoe fijn je het zou kunnen met diezelfde mensen hebben als het geloof er niet (meer) tussen staat.

Vooral het er niet meer tussen staan is belangrijk denk ik, je kan nog steeds wel denken of geloven bv dat iemand niet helemaal oprecht is. Maar neem je dat die iemand "kwalijk"(waarschijnlijk omdat het jezelf raakt) of zie je ook de fijne/goede dingen van die ander, en is het "gemiddeld" nog niet zo gek eigenlijk?

Maar dan moet je denk ik eerst de "minpunten" van jezelf doorzien/ontmantelen en/of aanvaarden, en de goede/fijne dingen op waarde weten te schatten,.....zelf,....

Als je met jezelf door één deur kan, dan kunnen er meestal ook een berg anderen mee,....