Poll banner.

[Aart]

Dit soort mensen is van alle tijden, van alle levensovertuigingen. Ze hebben in de gehele geschiedenis van de mensheid bestaan en bestaan nu nog. In kerkelijke kringen, in sekten, onder volgelingen van de een of andere goeroe, onder zakenmensen, natuurvolken, noem maar op. In onze tijd zijn dat natuurlijk vooral de kerkmensen (want niets leent zich beter voor manipulatie dan ?geloof?), maar zeer zeker ook bijvoorbeeld volgelingen van Jakob Lorber, in feite iedere groep die haar ?profeet? op de een of ander manier koestert. Maar laten we de psychologen, medici en de hele club overige hulpverleners, begeleiders en managers niet vergeten!

Het gaat hier tenslotte om een levenshouding die in feite niet zoveel te maken heeft met wat je gelooft, maar alles met de (dikwijls ook nog voor oprecht doorgaande) wil om anderen tot hun bestwil de weg te wijzen. ?Ik heb een overtuiging, en aangezien die de enig juiste is, moet iedereen ernaar leven om zalig (of zoiets) te worden?. ?Ik ben thuis in de menselijke natuur, dus weet ik als geen ander hoe iedereen moet leven om een harmonieuze samenleving te creëren?. ?Doe wat ik zeg en alles komt goed?. Het is het ?Aanbid mij en ik zal u alles geven? van Lucifer himself in alle mogelijke toonaarden.

Geen wonder dat zulke mensen gekwetst en boos (en uiteindelijk ?rrug vals) worden als je ze vertelt dat ze het bij het verkeerde eind hebben. Het is namelijk niet de bedoeling om te discussiëren over de juistheid van hun benadering; die staat buiten kijf. En het is de bedoeling dat je meedoet en gehoorzaam (zonder pretenties, nederig, deemoedig, blijmoedig - de term wisselt al naargelang de sekte) doet wat er wordt gezegd. Dan komt het goed, anders niet.

Ze hebben namelijk geen alternatief, geen antwoord op de kritiek. Wie alleen maar doet, leert op den duur af om na te denken. En wie alleen maar nadenkt, weet op den duur niet meer hoe het is om iets metterdaad toe te passen. Laat staan dat je nog iets begrijpt van wat 'lijden', 'geduld', 'angst' en dergelijke werkelijk inhouden. Laat staan dat je dan beide kanten van de medaille met elkaar in overeenstemming zou kunnen brengen. Vraag dus aan een Farizee?r naar het ?waarom? van zijn handelen, dan komt hij niet verder dan het verwijzen naar traditie en overlevering (Mozes, de wet der vaderen). Vraag aan een schriftgeleerde om metterdaad, d.w.z in eigen levenskeuze en -houding te laten zien wat hij beweert, en hij zal met veel overtuigingskracht en minzame zelfverheffing blijven steken in algemene beschouwingen (overtuiging, dogma?s, ?profeten?). Verder aandringen is dan vragen om problemen - en Jezus kreeg problemen, zoals we weten, evenals trouwens iedere vernieuwer die gekregen heeft.

Waar zit hem nu de kneep? Waarom heeft er altijd een zekere onmin bestaan tussen schriftgeleerden en Farizee?n, tussen de ?denkers? en de ?doeners?, tussen directies en werkvolk, tussen ?geloof? en ?werken?, tussen iedere vorm van theorie en praktijk, in feite tussen ?geest? en ?materie?? De kneep zit hem in datgene, wat ons doel van menselijke ontwikkeling op deze aarde zou moeten zijn: het ontwikkelen van een eigen 'ik', een eigen, bewuste kern die bepaalt hoe we ons leven inrichten. Schriftgeleerden hebben heus wel gelijk, en Farizee?n ook. De ?wet? klopt en ook de ?profeten? hebben alle recht van bestaan.

Maar het gaat erom, de wet en de profeten te ?vervullen?, d.w.z. ze als in ons eigen leven geëntegreerde vorm uit te drukken. Dat betekent dat onze woorden en daden met elkaar in overeenstemming dienen te zijn (?Uw ja zij ja en uw nee, nee?), en dat kan alleen maar als we ophouden met anderen na te praten of na te volgen en in plaats daarvan onze eigen koers gaan varen. Die koers kan tamelijk gemakkelijk bepaald worden, aangezien ieder mens ?van binnen? een plek heeft waar hij ?weet? wat goed of slecht is om te doen. Maar alleen iemand die bewust en wel 'ik' zegt, die zijn eigen keuzes maakt en zelf de consequenties van zijn handelen wil dragen (ver-antwoord-elijk wil zijn), die heeft bewustzijn, kan bewust 'zijn', kan bewust 'ik ben' zeggen.

[Aart]

De Farizee?n en schriftgeleerden werden woest, toen Jezus zei: ?Ik ben (JHVH) eer Abraham was?. Wie zoiets zegt, begaat een onvergeeflijke fout. Zoiets moet je namelijk niet zeggen tegen mensen die geen eigen 'ik' ontwikkeld hebben. Zij hebben het niet (zijn dus geestelijk ?dood?) en raken dus buiten alle proporties jaloers als iemand wel degelijk een eigen leven in zich draagt. Zo?n opmerking brengt immers hun eigen innerlijke leegte aan het licht. De meeste mensen reageren erop met een slaafs volgende houding (het volk volgde hem, want ?hij sprak als iemand met gezag?). Maar in de leiders, die gewend zijn dat het gezag bij hen berust, ontwaakt ?het vuur die nooit dooft?, ?de worm die nooit sterft?, en ze komen pas enigszins tot rust als de levende tot de doden behoort (?Vanaf die tijd overlegden zij, hoe zij hem konden doden?).

Vandaar dat geloven prima gevonden wordt, streven naar een zalige toestand die ?later? zal optreden (hemel, pensioen) heel verstandig en bidden tot een verre God of tot heiligen (eredienst, mediteren, workshops ?werken aan jezelf?) aanbevelenswaardig - zolang het maar ver van mijn persoonlijke bed blijft, geen persoonlijke consequenties heeft, zolang de daad maar niet bij het woord gevoegd hoeft te worden, zolang het maar niets kost. ?Uw wil geschiede in de hemel alsook op aarde?, ja natuurlijk - zolang een goddelijk bestaan op aarde maar geen realiteit wordt. Liever elkaar een paar Lorber-boeken naar het hoofd slingeren, met een stralende EO-glimlach verblinden of met luid geprofeteer en halleluja-geroep verdoven dan gewoon met elkaar op te trekken zoals het eerlijke, open mensen betaamt. Liever ?nuchter? en ?verstandig? zijn en dus het ?worden als een kind? zo vroeg mogelijk (begeleiding, ondersteuning, opvoeding) proberen de kop in te drukken. Er is vrijwel geen facet van onze samenleving, waar deze afwijzing van het goddelijke in de mens - de eigen geestelijke individualiteit, de 'ik ben' - niet gesignaleerd kan worden, er is nagenoeg geen plek waar mensen dit geestelijke kind niet proberen te vermoorden. Waarschijnlijk zouden veel mensen, als ze eerlijk zijn, Herodes heel goed begrijpen.

Spijtig, heel spijtig dat dit hangen aan eigen ego steeds en overal weer voorkomt. In eerste instantie lijkt de oorzaak een geestelijke blindheid te zijn. Lijkt - want bij het doorkomen van de Nieuwe Openbaring blijken de volgelingen vrijwel zonder uitzondering weer dezelfde houding aan te nemen, alleen nu met een ander jasje aan. Moderne, vrijdenkende Farizee?n, eigentijdse would-be theologen en schriftgeleerden. Steeds weer opnieuw dat blijmoedig napraten van andermans inzichten, steeds weer opnieuw dat heftige, van haat vervulde verzet tegen het ontwikkelen van een vrij, eigen ikbesef in mensen. Jezus had gelijk met zijn kritiek: ?Zelf willen jullie het rijk Gods niet binnengaan en anderen houden jullie ervan terug?.

Ondanks het nieuwe ?licht? blijkt de houding dan ook niet te veranderen - en blijkt de oorzaak ervan dus dieper te liggen, in werkelijkheid in een ongelooflijke geestelijke traagheid, luiheid ofwel onwil. Dat deze vaak gepresenteerd worden als ?angst?, ?ziekte?, ?wil van de hemel?, ?deemoed? of een ander bewijs van onvermogen doet niets ter zake: zo'n etiket dient alleen maar om de inhoud te verdoezelen. En wat kan de werkelijke reden achter de onwil anders zijn dan een grenzeloze hoogmoed, de inbeelding zelf de plaats van God in te kunnen nemen. Jawel: de oude Lucifer, nog steeds ?gevallen?, nog steeds de oude vertrouwde egotripper, vertegenwoordigd in diegenen waar de meesten het niet verwachten: de trouwe, uitverkoren gelovigen en knechten van de Heer, die het luciferische licht van ganser harte aanbidden en derhalve ?volkomen gelukkig? zijn - zolang ze er maar voor zorgen dat ze niet zelf gaan nadenken over de geestelijke werkelijkheid.

De Farizee?n en schriftgeleerden zijn nog steeds onder ons, ze zijn in feite nooit uitgestorven. Het is niet zo moeilijk ze te herkennen: let alleen maar op ?licht?, ?liefde?, ?Heer? en dat soort uitlatingen, liefst met hoofdletters. Tien tegen een dat er dan weer eentje in de buurt is die Jezus zelf liever niet volgt. Betlehem is er nog altijd vol van.

[Vagebond]

Mooie verklaren tekst van wat farieeers en schriftgeleerden eigenlijk zijn Aart.

[glans]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Glans, hier volgt mijn beleving.

Dankjewel

M.b.t. het quoten had te maken met dat ik in eerste instantie de tekst van Ulla niet 'wilde' quoten omdat ik niet iets persoonlijks aan haar wilde schrijven maar gewoon een beetje wilde blablaen.

Toen ging er een geheugenlaadje open m.b.t. het verzoek van quoten van Gargamel wat ik geheel praktisch vind en rolde er de tekst uit die er staat, zonder de bedoeling tot wat jij prikactie (eerlijk gezegd kan ik dat niet eens, al zou ik willen) noemt. Het was eerder een soort dankbaarheid (aan de schepper, diegene die dit schrijven mogelijk maakt) en een bewustheid dat quoten gewoon praktisch is/kan zijn.

Deze verklaring klinkt aannemelijk.
Maar ik geloof je niet.
Je schrijft soms nogal associatief in mijn ogen, de sterkste prikkel telt en deze zie ik je vaak direct meenemen in je volgende reactie(s).
Dit maakt het lezen van jouw berichten voor mij soms best lastig.
Binnen het topic zag ik totaal geen relevantie voor de opmerking over het quoten.
En ja?dan ga ik zelf invullen wat er eventueel bedoeld kan zijn als ik niet elke keer wil vragen: wat bedoel je hiermee?

Het geheugen blijft bij voortduring nieuwe info/input (in)laden en laat laatjes soms ook spontaan openspringen.
Hiermee is er niet alleen NU wat doorklinkt in een reactie.
Zo worden we a.h.w. elke keer ingehaald door het verleden?alle pogingen om enkel en alleen in het NU te leven/schrijven ten spijt.
Dit laatste naar aanleiding van het woord ?geheugenlaatje? wat je gebruikt.

Het absolute (het is maar een woord hoor, schrijf ik omdat er veel te veel lading opgelegd is door mensen die het nog niet kennen), ik geloof wel dat je dat juist ziet.

Vergeet wat mij betreft het woord/begrip maar snel.

Het is niet zo dat je 'vanuit het absolute' geen onderscheid ziet, ik zie gewoon dat de mens er op aarde een zootje van maakt en zelfs wat de gemiddelde mens als positief zou zien (zeehondje redden of lief zijn voor elkaar, etc, etc), zie ik nog als geroer in de angstbrij.

Dat is voor mij gewoon een constatering en ik voel dat niet als een mening en ook al heb ik een mening (wat de ander als mening zou zien) dan zegt dat me niets, die zogenaamde mening heeft geen (eigen persoonlijke) lading.

De zin die ik dik gemaakt heb vind ik opmerkelijk om bij jou te lezen.
Het zien/aanbrengen van onderscheid kan m.i. alleen in/vanuit een duale relatie(ve) wereld.
Eenheid maakt/kent geen scheiding!
Alles is m.i. begonnen met het aanbrengen van scheiding, met beweging als gevolg.
Scheppen is scheiden.
Een oud verhaal laat mij dit zien wat haakt aan een eigen gezien hebben.
Er was duisternis, als eerste ontstaat een scheiding tussen licht en donker. Toen was er licht en donker.
Hierna ontstaan in het verhaal nog vele scheidingen/scheppingen en deze worden ook benoemd.
Wij scheiden/scheppen nog steeds, vanuit het geheel.
Jij dus ook, als je onderscheid ziet.
Soms lijkt het wel alsof we door te (onder)scheiden, steeds verder af raken van het begin/onze oorsprong.
Verbinding/verbondenheid is voor mij een tegen(over)gestelde natuurlijke beweging van scheiden/scheppen.

Niet ik, maar wij (de mensheid)
Niet wij (de mensheid), maar al het leven(de)
Niet al het leven(de), maar de aarde.
Niet de aarde, maar alle planeten,
Niet alle planeten, maar het universum.
Niet het universum, maar alle universa
Niet alle universa, maar het heel-AL
...............................................

Het woord 'mening', was een onzorgvuldige woordkeuze van mij.
Wat ik beter had kunnen zeggen is dat ik regelmatig een oordeel zie verpakt in een mening, of constatering als dit voor jou een beter woord is.
Over een mening kunnen we een verschil van opvatting hebben.
Een constatering berust op feiten (verifieerbaar), anders is het gewoon geloof.
En dan doe je de naam van dit forum eer aan.

Bij een (onderliggend) oordeel wordt het een ander verhaal.
Ik zie je wel strakke/scherpe/pijnlijke scheidingen (oordelen) aanbrengen.
Het lijkt alsof je uit je luchtkasteel berichtjes verzendt.
Als goed/fout afwezig is (zoals je zelf aangeeft)?waarom ga je je dan bijvoorbeeld (oordelend) bemoeien met mensen die er in jouw ogen een zootje van maken, of erger in jouw ogen, mensen die zeehonden beschermen, of lief zijn voor elkaar?
Zie je eigenlijk nog wel mensen, of zie je misschien alleen angstig wandelende kindmechanismen?

Nou ja, ik zie in je woorden dus gewoon wel een persoonlijke lading.
Dit is wat mij betreft geen probleem, lastig(er) vind ik dat je dit ontkent.
Iets wat je niet kent, kan je volgens mij niet ont-kennen.
Er is voor mij gewoon een persoon aan het woord met de naam Aart.
Voor mij schrijf je veelal 24 karaat onzin.

Woorden hebben hoe dan ook een lading, hoe zeer jij (of iemand anders) ook je best doet om ze neutraal over te laten komen.
Woorden hebben altijd lading...ook mijn woorden.
En ja, het doet mij pijn om je zo aan te spreken.

Glans, ik zal een apart topic maken m.b.t. wat ik schreef over dat elkaar niet meer zien, etc.

Dit heb ik gezien.
Doe wat je niet laten kunt

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door glans

En ja, het doet mij pijn om je zo aan te spreken.

Lieve Glans, vanuit je persoonlijkheid, beleef je ook alles in termen van persoonlijkheid.

[glans]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Lieve Glans, vanuit je persoonlijkheid, beleef je ook alles in termen van persoonlijkheid.

Hoe voorspelbaar deze reactie...

[glans]

kan er misschien een andere naam boven het forum?
voor mijn part: wijs en waan...of: wijs vs. waan...als er maar iets anders komt te staan.
(het zou mooi zijn om Mara niet terug te wensen omdat wij dit zo graag zouden willen o.i.d....maar laten we hem zijn RUIMTE gunnen.)

[Von]

Oorspronkelijk geplaatst door glans

kan er misschien een andere naam boven het forum?
voor mijn part: wijs en waan...of: wijs vs. waan...als er maar iets anders komt te staan.
(het zou mooi zijn om Mara niet terug te wensen omdat wij dit zo graag zouden willen o.i.d....maar laten we hem zijn RUIMTE gunnen.)

Mee, eens Glans, denk dat hij het er al moeilijk genoeg mee heeft.

[glans]

maybe, but it may be

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door glans

kan er misschien een andere naam boven het forum?
voor mijn part: wijs en waan...of: wijs vs. waan...als er maar iets anders komt te staan.
(het zou mooi zijn om Mara niet terug te wensen omdat wij dit zo graag zouden willen o.i.d....maar laten we hem zijn RUIMTE gunnen.)

Terug wensen ?

Ik zie dat anders, maar oké als het iets anders oproept.