(Advaita in a nutshell)

[habbuthabnot]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Hab, heb jij de vragen hier niet gezien?

Jawel, maar een antwoord erop helpt jou helemaal niks.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Jawel, maar een antwoord erop helpt jou helemaal niks.

Maak je nu een grap?

[habbuthabnot]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Maak je nu een grap?

Nee.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Jawel, maar een antwoord erop helpt jou helemaal niks.

Volgens mij schiet je weer in je hoogmoed.

[habbuthabnot]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Volgens mij schiet je weer in je hoogmoed.

Ben ik er ooit uit geweest....?!

[habbuthabnot]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Volgens mij schiet je weer in je hoogmoed.

I remembered about the original Shankaracharya, Adi Shankaracharya. He is a predecessor of nearly fourteen hundred years ago. He died a young man, he died when he was thirty-three. He created a new tradition of sannyasins, he created four temples in all the four directions, and he appointed four shankaracharyas, one for each direction.
I remembered about him that he traveled all over the country defeating great, well-known philosophers -- that was in a totally different atmosphere. One great philosopher was Mandan Mishra; he had a great following. Still in his memory a town exists. I have been there many times. It is on a beautiful bank of the Narmada, one of the most beautiful rivers.
That is the place where the river descends from the mountains, so it has tremendous beauty. The city is called Mandala, in memory of Mandan Mishra. Shankara must have been at the age of thirty when he reached Mandala. Just on the outskirts of the town, by a well, a few women were drawing water. He asked them, "I want to know where the great philosopher Mandan Mishra lives."
Those women started giggling and they said, "Don't be worried, you just go inside. You will find it."
Shankara said, "How will I find it?"
They said, "You will find it, because even the parrots around his house -- he has a big garden and there are so many parrots in the garden -- they repeat poetries from the UPANISHADS, from the VEDAS. If you hear parrots repeating, singing beautiful poetries from the Upanishads, you can be certain that this is the house of Mandan Mishra."
He could not believe it, but when he went and he saw, he had to believe. He asked Mandan Mishra -- he was old, nearabout seventy -- "I have come a very long way from South India to have a discussion with you, with a condition: If I am defeated, I will become your disciple, and if you are defeated, you will have to become my disciple. Naturally, when I become your disciple all my disciples will become your disciples and the same will be true if you become my disciple -- all your disciples will become my disciples."
Old Mandan Mishra looked at the young man and he said, "You are too young and I feel a little hesitant whether to accept this challenge or not. But if you are insistent, then there is no way; I have to accept it. But it does not look right that a seventy year old man who has fought thousands of debates should be fighting with a young man of thirty.
But to balance, I would suggest one thing" -- and this was the atmosphere that has a tremendous value -- "to substitute, I will give you the chance to choose the judge who will decide. So you find a judge. You are too young, and I feel that if you are defeated at least you should have the satisfaction that the judge was your choice."
Now where to find a judge? The young man had heard much about Mandan Mishra's wife. Her name was Bharti. She was also old, sixty-five. He said, "I will choose your wife to be the judge."
This is the atmosphere, so human, so loving. First Mandan Mishra gave him the chance to choose, and then Shankara chose Maridan Mishra's own wife! And Bharti said, "But this is not right, I'm his wife, and if you are defeated you may think it is because I may have been prejudiced, favorable towards my husband."
Shankara said, "There is no question of any suspicion. I have heard much about your sincerity. If I'm defeated, I'm defeated. And I know perfectly well if your husband is defeated, you will be the last person to hide the fact."
Six months it took for the discussion. On each single point that man has thought about they quarreled, argued, quoted, interpreted, and after six months the wife said, "Shankara is declared victorious. Mandan Mishra is defeated."
Thousands of people were listening for these six months. It was a great experience to listen to these two so refined logicians, and this was a tremendous experience, that the wife declared Shankara to be the winner. There was great silence a for few moments, and then Bharti said, "But remember that you are only half a winner, because according to the scriptures the wife and husband makes one whole. I'm half of Mandan Mishra. You have defeated one half; now you will have to discuss with me."
Shankara was at a loss. For six months he had tried so hard; many times he had been thinking of giving up -- the old man was really very sharp even in his old age. Nobody has been able to stand against Shankara for six months, and now the wife says his victory is only half. Bharti said, "But I will also give you the chance to choose your judge."
He said, "Where am I going to find a better judge than Mandan Mishra? You are such simple and fair and sincere people. But Bharti was very clever, more clever than Shankara had imagined, because she started asking questions about the science of sex.
Shankara said, "Forgive me, I am a celibate and I don't know anything about sex."
Bharti said, "Then you will have to accept your defeat, or if you want some time to study and experience, I'm willing to give you some time."
He was caught in such a strange situation; he asked for six months and six months were given. "You can go and learn as much as you can because this will be the subject to begin with, then later on, other subjects. It is not easy," Bharti said, "to beat Mandan Mishra. But that half was easier! I am a much harder woman. If I can declare the defeat of my husband, you can understand that I am a hard woman. It is not going to be easy. If you feel afraid don't come back; otherwise we will wait for six months."
This atmosphere continued for thousands of years. There was no question of being angry, there was no question of being abusive, there was no question of trying to prove that you are right by your physical strength or by your arms or by your armies. These were thought to be barbarous methods; these were not for the cultured people.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door NN

Dankjewel, zo begrijp ik beter wat jij bedoelt.
Door voorbeelden van anderen raak ik op dit punt snel de draad kwijt merk ik.

Voor mij is het op dit moment belangrijk om juist niet de ongerichte aandacht te volgen, maar heel bewust de aandacht te richten en te houden bij de dingen die ik doe.

Het is ons verstand dat ons juist de hele tijd van de wijs brengt en ons verhinderd om onze aandacht te centreren of bij een bepaald onderwerp te houden; want ons verstand springt van de hak op de tak.
Dus eens ons verstand (on)ledig gehouden met dwaze spelletjes is er een innerlijke concentratie mogelijk die een nieuwe wereld van inzien voor ons opent...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Observatie helpt niks!
Observatie is zelfs geen onderzoek en levert dan ook geen inzichten op.
Alle constateringen omtrent jezelf zijn niet meer dan dat.
Dat kan nog vele eeuwen zo door gaan.

Je zou iets moeten gaan doen........handeling zuivert!

Observatie is het begin van onderzoek; het hangt van het individu af of hij verder doorstoot naar het niveau van inzicht of enkel in het rond blijft ronddraaien bij zijn observatie. Evenmin zal handelen op zich zuiverend werken en kan men er ook eeuwen mee doorgaan.

Handelen, observeren, dwaas of niet geloven... het zijn allemaal middelen die wij tot onze beschikking hebben en de ene zal er ver mee komen terwijl de meeste geen pas verder geraken...

Ze allemaal samen verzamelen en in de vuilbak kieperen omdat men niet weet hoe er gunstig mee om te springen zal je dan ook geen stap vooruit helpen... In tegendeel... Zo verbrand je alleen maar alle boten achter je en blijf er je alleen dwaze hoop over om toch nog ergens te kunnen aanmeren.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Volgens mij de grotste misvatting van mensen die zich met zelfonderzoek bezig houden, is dat ego dingetjes er niet zo toedoen.
Ego dingetjes zijn juist de basis van waaruit wij moeten beginen, omdat wij mensen slaven zijn van onze grillen.
Zonder de basis te kennen en te beheersen is de rest maar gebakken lucht.

Ik sta er steeds versteld van hoeveel mensen zich voor het lapje houden dat ze
'bewuste mensen zijn', terwijl ze zich dat alleen maar wensen. Vaak niet eens omdat er een oprechte innerlijke bereidheid is, maar omdat het interesant overkomt.
Een surogaat, een vervanging van iets.
Je identificeren met de gedachten dat je een bewust mens bent, terwijl dat voornamelijk het ego vleit.
Het geldt voor ons allen, steeds weer.

De ego dingetjes op zich zelf staande zijn idd niet het struikelblok maar het idee dat ze er toe doen en belangrijk worden gemaakt alsof je leven ervan afhangt. Het echte besef waar het vandaan komt en welke rol ze spelen laten ze juist transparant worden. Daarvoor hoeven we niet te wroeten in de modder en voor psycholoog gaan spelen. Ook dat is uiteindelijk een ego dingetje.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

De ego dingetjes op zich zelf staande zijn idd niet het struikelblok maar het idee dat ze er toe doen en belangrijk worden gemaakt alsof je leven ervan afhangt. Het echte besef waar het vandaan komt en welke rol ze spelen laten ze juist transparant worden. Daarvoor hoeven we niet te wroeten in de modder en voor psycholoog gaan spelen. Ook dat is uiteindelijk een ego dingetje.

Ulla, er zijn geen dingetjes. Wij mensen zijn overmeesterd door het ego- spel. Het is mega-belangrijk.
Het leven hangt er ook vanaf, in de zin dat bv. zolang jij het belang bagatelliseert door te denken dat iets transparant wordt, door alleen nu en dan in te zien wat bij jou onbewust speelt, versnipperd raakt.
Je snapt blijkbaar niet wat ik bedoel. Ik heb het niet over het gedrag, of over de pshiche in het bijzonder.
Het gaat om het geheel, niets staat los van elkaar.