Gelijk geven

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

De emotie laten zijn zonder oordelen is in die zin lastig dat de emotie vaak volledig uit oordelen bestaat. Oordelen over jezelf of over de ander. Zonder deze oordelen blijft er misschien al niet veel emotie meer over. Daarom zoek ik een beetje hoe je je reactie bedoelt. Het verhaal laten vertellen zonder oordelen, maar is het verhaal vaak zelf niet een vaatje van oordelen?

Je hebt gelijk, denken en voelen volgen elkaar voortdurend op. Als je er in meegezogen wordt is het vaak niet meer te zeggen wat er nu eerst was en wat daarna kwam. Gedachtes roepen gevoelens op die op hun beurt weer gedachtes oproepen etc. Er is een ingang op beide niveaus. Met 'het verhaal laten vertellen' bedoel ik een stap terug doen uit de maalstroom.

[Esradha]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Ja mooi. Zelfs al ben je al zo ver dat je de "ander" met rust kunt laten ben je alsnog niet klaar. Dan wrikt het nog steeds omdat er nog een
oordeel/gedachte over jezelf rond dwarrelt. Maar wat als een gedachte niet wrikt maar gewoon een leuk gevoel geeft? Is er toch nog ergens een gedachte die die leuke emotie geeft. En moeten we daar iets mee of mag dat er gewoon zijn?

Er zit nog een stapje tussen. Wel een oordeel over de ander hebben, maar toch besluiten de ander met rust te laten en de oordeel en bijbehorende emotie bij jezelf houden. Bv Byron Katie leert ons dat de oordelen over anderen ons vooral ook veel over onszelf leren. Of bedoelde je dat ook met 'omdat er nog een oordeel/gedachte over jezelf rond dwarrelt'?

Of een gedachte nu leuk of vervelend voelt, uiteindelijk is het maar een verhaaltje. Ook de verhaaltjes die leuk voelen, kunnen denk ik wel een opening geven naar zien wat er is. Uiteindelijk is de vervelende of leuke emotie ook wat er is. Is het verschil vooral zie je het of word je erdoor geleid?

[Esradha]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Je hebt gelijk, denken en voelen volgen elkaar voortdurend op. Als je er in meegezogen wordt is het vaak niet meer te zeggen wat er nu eerst was en wat daarna kwam. Gedachtes roepen gevoelens op die op hun beurt weer gedachtes oproepen etc. Er is een ingang op beide niveaus. Met 'het verhaal laten vertellen' bedoel ik een stap terug doen uit de maalstroom.

Ok?, dat was ook beetje mijn idee. Een emotie in een situatie kan flink versterkt worden door de dingen die ik mezelf vertel, vaak ook vermengd met oude pijn die getriggerd wordt. Het besef van mijn rol daarin en het effect van die maalstroom heb ik vaak zo sterk dat ik het vooral bij en in mezelf houd. Maar tegelijkertijd met het waarnemen ervan, gaat de maal- en emotiestroom zelf vaak nog wel door. Eruit stappen en werkelijk laten zijn kan me nog genoeg leren. In de confrontatie met de ander heb ik wel meer overzicht als ik eerst mijn eigen stukje beter gezien heb. En regelmatig is de conclusie ook dat de ander op een bepaalde manier aan me trekt waar ik geen gehoor aan wil geven. Dat ik de drang van die ander dus bij de ander laat. Daarin wordt vaak nog steeds wel iets in mij aangeraakt, maar het is zoveel helderder dat bij mezelf te houden dan me te gaan mengen in het stuk van de ander. Dat lukt alleen niet bij iedereen even gemakkelijk .

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Oke. Toch bedankt. Ik kan mij erin vinden maar het raakt ook iets anders bij mij wat ik nog niet had genoemd. Maar ook naar jouw correctie komt het op hetzelfde neer. Ik weet haar letterlijke uitspraak daarover niet meer maar als we dan toch bij Anja uitkomen: spreuken of citaten van anderen gebruiken is vaak toch ook een vorm van jezelf verschuilen. Die uitspraak van haar heb ik onderzocht en het klopt gewoon. Maar zelfs al heb je het voor jezelf ondervonden kan het gebruiken ervan nog je geraaktheid verdoezelen. Het is een vorm van bekrachtiging ondersteuning om je eigen gelijk te steunen of je geraaktheid te verdoezelen. In situaties dat ik mij ernstig tekort gedaan voelde had ik de neiging nog weleens. Laatste keer is nog niet zo lang geleden.

Elke keer als ik die neiging op voel komen dan ga ik bij mezelf te rade en kom ik bij een eigen geraaktheid uit. Terwijl ik het eerst afschuif en niet toe wil geven of mij er niet helemaal van bewust ben. Zo kun je ook je je eigen tekst bekijken, of die nu van jezelf is of van Jan. Het is immers ook niet zo vreemd dat je je geraakt voelt als een dierbare oftewel je opkom gevoel voor anderen wordt aangesproken. Voor mij heel herkenbaar.

Ik had en heb geen enkele behoefte om bij Anja uit te komen. Het stuk ging over satsang en alle opmerkingen over Anja hoorden daar m.i. niet thuis. Ik zie dat het topic inmiddels is opgesplitst. Blijkbaar is het gebruiken van teksten van anderen voor jou een manier om je geraaktheid te verdoezelen. Of komt het voort uit een behoefte aan ondersteuning. Als je in termen van behoefte wilt spreken dan zou ik zeggen dat het bij mij voortkomt uit een behoefte bij te dragen aan bewustheid of bewustwording. En daarom kan het soms zinvol zijn om te kiezen voor de woorden van een ander, daar waar geen ruimte of openheid bestaat om de woorden van degene die ze zegt hier te laten doordringen, op basis van vooronderstellingen en vooropgezette meningen en (voor)oordelen t.o.v. die persoon. En kan iets van een buitenstaander makkelijker binnenkomen omdat daar geen verleden mee is.

Het is niet vreemd als je je geraakt voelt als een dierbare oftewel je opkomgevoel voor anderen wordt aangesproken. Daar was in dit geval echter geen sprake van. Zoals gezegd, het ging over satsang en niet over Anja O. En geneuzel over ouwe koeien heb ik geen enkele behoefte aan. Dat dient alleen maar om de aandacht weer naar de persoon (ego) te brengen. Verder ben ik van mening dat ik niet voor Rob hoef op te komen, ik acht hem prima in staat om zijn eigen zegje te doen. Zo zie je maar hoe lastig het is om zonder de eigen filters naar een bepaalde situatie te kijken. Dat geldt uiteraard ook voor mij. Maar de enige die in dit geval weet hoe het zit, ben ik. En hoe het zat, heb ik zojuist gepoogd uit te leggen.

En eigenlijk vind ik dat bijzonder vervelend omdat ik er eigenlijk helemaal geen zin in heb. En omdat ik op voorhand al weet dat dit weer uitgelegd kan (en door bepaalde mensen zal) worden als zijnde een poging me te verdedigen omdat ik er zoveel woorden aan vuil maak. Dus per saldo schiet ik er geen ruk mee op. Maar pogingen om bij te dragen aan verheldering/bewustwording gaan nu eenmaal vanzelf. Hoezeer ik er zelf ook soms van baal.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

We gaan de winkel gebruiken om ook satsang te organiseren en dan ligt het voor de hand om daar ruchtbaarheid aan te geven zodat iedereen die dat wil kan komen.

De rest van wat je er van maakt laat ik graag bij jou. Dat wat je je kunt herinneren en dat wat je er in meent te zien deel ik niet.

Zeker deel je dat niet Robje, want je ego verblindt je.
Precies de reactie die Nadje(OR van het forum) heeft had Anja ook, gewoon alles verwijderen wat haar attent op haar ego maakte. Hoe Nadje dat deed was, door gewoon of zelfs of aan Renoir te vragen, om uit JOUW draadje mijn bijdraag te laten verwijderen/verplaatsen terwijl ik over die onderwerp in gesprek ging.
Hoe veel ego is het niet?
Je bespreekt het hier, terwijl je/jullie draadje onberispelijk wilt laten doen lijken. Ga nu niet vertellen dat niet jouw keuze is maar van de Organisatie van het forum, want het gaat erom hoe jouw ego beschermd wordt, door jou of door de ander.. doet het niet toe.
Je gaat weer in je comfortzone, en of jij daar voor zorgt of de omgeving is het aan jou om naar jezelf te kijken. En dat doe je keer op keer niet.
Leuke reclame trouwens, hoe Mosckovici met een wasmiddel alles kan doen verdwijnen.
Zo Nadje ook, of de organisatie van het forum, alles van het draadje weg doen, en jouw ego is weer 'gered' van de ontmaskering.
Haar ego red het toch niet meer, als maar haar mannetje zijn ego weer maar gered kan worden.
Ik vind jou en Nadje een schande voor het beeld van zelfkennis/bewustwording.
Hoe durven jullie te denken dat jullie iemand iets kunnen aanreiken, terwijl jullie continue verzuimen in jullie egocentrisch gedrag onder ogen te zien??
Ik dacht net: ze zijn het niet waard!! en toch schenk ik jullie de aandacht om jullie attent te maken op wat jullie laten zien.

Tevergeefse moeite blijkt ieder keer.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Ik had en heb geen enkele behoefte om bij Anja uit te komen.


Het is niet vreemd als je je geraakt voelt als een dierbare oftewel je opkomgevoel voor anderen wordt aangesproken.

En geneuzel over ouwe koeien heb ik geen enkele behoefte aan.

. Dat geldt uiteraard ook voor mij.


En eigenlijk vind ik dat bijzonder vervelend omdat ik er eigenlijk helemaal geen zin in heb.
omdat ik er zoveel woorden aan vuil maak.

Hoezeer ik er zelf ook soms van baal.

...

[Mihaela]

je ego verblind je schrijft je met een dt? (verblindt)

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Ik had en heb geen enkele behoefte om bij Anja uit te komen. Het stuk ging over satsang en alle opmerkingen over Anja hoorden daar m.i. niet thuis. Ik zie dat het topic inmiddels is opgesplitst. Blijkbaar is het gebruiken van teksten van anderen voor jou een manier om je geraaktheid te verdoezelen. Of komt het voort uit een behoefte aan ondersteuning. Als je in termen van behoefte wilt spreken dan zou ik zeggen dat het bij mij voortkomt uit een behoefte bij te dragen aan bewustheid of bewustwording. En daarom kan het soms zinvol zijn om te kiezen voor de woorden van een ander, daar waar geen ruimte of openheid bestaat om de woorden van degene die ze zegt hier te laten doordringen, op basis van vooronderstellingen en vooropgezette meningen en (voor)oordelen t.o.v. die persoon. En kan iets van een buitenstaander makkelijker binnenkomen omdat daar geen verleden mee is.

Het is niet vreemd als je je geraakt voelt als een dierbare oftewel je opkomgevoel voor anderen wordt aangesproken. Daar was in dit geval echter geen sprake van. Zoals gezegd, het ging over satsang en niet over Anja O. En geneuzel over ouwe koeien heb ik geen enkele behoefte aan. Dat dient alleen maar om de aandacht weer naar de persoon (ego) te brengen. Verder ben ik van mening dat ik niet voor Rob hoef op te komen, ik acht hem prima in staat om zijn eigen zegje te doen. Zo zie je maar hoe lastig het is om zonder de eigen filters naar een bepaalde situatie te kijken. Dat geldt uiteraard ook voor mij. Maar de enige die in dit geval weet hoe het zit, ben ik. En hoe het zat, heb ik zojuist gepoogd uit te leggen.

En eigenlijk vind ik dat bijzonder vervelend omdat ik er eigenlijk helemaal geen zin in heb. En omdat ik op voorhand al weet dat dit weer uitgelegd kan (en door bepaalde mensen zal) worden als zijnde een poging me te verdedigen omdat ik er zoveel woorden aan vuil maak. Dus per saldo schiet ik er geen ruk mee op. Maar pogingen om bij te dragen aan verheldering/bewustwording gaan nu eenmaal vanzelf. Hoezeer ik er zelf ook soms van baal.

Ja, waarom doe je het dan? Ik ben het met je eens dat alleen jij kunt weten hoe het zit en dat een ieder met zijn eigen filters kijkt. Ik reik je hooguit iets aan, wat ik al dan niet zie maar ik claim niet het te weten.
Ik ben mij ervan bewust dat het heel anders kan zijn dan wat ik meen waar te nemen. Zelfs al meen ik het zeker te weten.

Ik ben er zelf nog niet helemaal over uit hoe dat precies zit met andermans teksten.

Zelfs al is het bedoeld als bijdrage voor bewustwording. Als je het zelf helemaal verwezenlijkt heb, zou je deze toch eigenlijk niet meer nodig moeten hebben. Of kun je dan nog de juiste woorden missen en gebruik je daarom treffende teksten? Ik gebruik overigens geen citaten om mijn geraaktheden bewust te willen verdoezelen, ik merk alleen wel de neiging op. Ik heb het meestal wel door en doe het juist daarom niet. Het is allemaal je eigen ikje te verdedigen. En soms kan dat goed zijn maar soms ook contraproductief. Ik heb niet zoveel problemen met egodingen, zolang ik ze bij mezelf kan houden en niemand schade mee berokken. Vanuit mijn beleving is het voldoende ze oprecht te (willen) leren zien. Alles andere wijst zich dan vanzelf.

En je kunt je ook altijd nog afvragen waarom vind je die oude koeien eigenlijk zo vervelend. Ik vroeg het mijzelf ook af maar ben in vervolg wel op andermans teksten uit gekomen. Maar ook oude koeien uit de sloot halen is niets anders dan je eigen gelijk willen bewijzen. Ook weer een bekrachtiging, een middel om je woorden kracht bij te zetten. Als je dat stoort is dat een teken dat ook jouw ego wordt geraakt, want jij (ik) wil zelf gelijk hebben. De eeuwigdurende krachtmeting tussen twee of meerdere ikken.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Er zit nog een stapje tussen. Wel een oordeel over de ander hebben, maar toch besluiten de ander met rust te laten en de oordeel en bijbehorende emotie bij jezelf houden. Bv Byron Katie leert ons dat de oordelen over anderen ons vooral ook veel over onszelf leren. Of bedoelde je dat ook met 'omdat er nog een oordeel/gedachte over jezelf rond dwarrelt'?

Of een gedachte nu leuk of vervelend voelt, uiteindelijk is het maar een verhaaltje. Ook de verhaaltjes die leuk voelen, kunnen denk ik wel een opening geven naar zien wat er is. Uiteindelijk is de vervelende of leuke emotie ook wat er is. Is het verschil vooral zie je het of word je erdoor geleid?

Ja dat bedoelde ik. ( je eerste vraag). En je 2de alinea heb je mooi uitgelegd. Ik miste dus nu even de woorden, maar ook nog de verwezenlijking. Leuk en vervelend vinden mag altijd maar wordt je erdoor geleefd of is het hinderlijk en/of is het voorkeur dat maakt wezenlijk verschil.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Ja, waarom doe je het dan? Ik ben het met je eens dat alleen jij kunt weten hoe het zit en dat een ieder met zijn eigen filters kijkt. Ik reik je hooguit iets aan, wat ik al dan niet zie maar ik claim niet het te weten.
Ik ben mij ervan bewust dat het heel anders kan zijn dan wat ik meen waar te nemen. Zelfs al meen ik het zeker te weten.

Ik ben er zelf ook nog niet helemaal over uit hoe dat precies zit met andermans teksten. Zelfs al is het bedoeld als bijdrage voor
bewustwording. Als je het zelf helemaal verwezenlijkt heb, zou je deze toch eigenlijk niet meer nodig moeten hebben. Of kun je dan nog de juiste woorden missen en gebruik je daarom treffende teksten?

Ulla, waarom ik het doe heb ik in mijn reactie juist getracht uit te leggen. Datzelfde geldt voor de keuze van gebruikmaking van andermans woorden. Wat heb je daar niet aan begrepen dat je deze vragen opnieuw stelt? Of zijn het retorische vragen misschien?

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Ik heb niet zoveel problemen met egodingen, zolang ik ze bij mezelf kan houden en niemand schade mee berokken. Vanuit mijn beleving is het voldoende ze oprecht te (willen) leren zien. Alles andere wijst zich dan vanzelf.

En je kunt je ook altijd nog afvragen waarom vind je die oude koeien eigenlijk zo vervelend. Ik vroeg het mijzelf ook af maar ben in vervolg wel op andermans teksten uit gekomen. Maar ook oude koeien uit de sloot halen is niets anders dan je eigen gelijk willen bewijzen. Ook weer een bekrachtiging, een middel om je woorden kracht bij te zetten. Als je dat stoort is dat een teken dat ook jouw ego wordt geraakt, want jij (ik) wil zelf gelijk hebben. De eeuwigdurende krachtmeting tussen twee of meerdere ikken.

Ik heb ook geen probleem met egodingen, maar nadat onderzoek heeft plaats gevonden. Ik heb niks met ouwe koeien uit de sloot halen. Herinnering is altijd onbetrouwbaar. Het gaat niet om storen, het gaat gewoon om dat ik daar het nut en de zin niet van inzie. Heeft niks met ego te maken. Ik ben simpelweg selectief in zaken die ik wel en niet leuk vind en die al of niet mijn interesse hebben. En mijn interesse ligt niet bij ouwe koeien. En al helemaal niet bij Anja O. Vandaar.