Ego is een functie van het Geheel

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Kweetniet

@Katerie / Pup: ...Sterven is nog niet zo gemakkelijk. We stellen het graag zo veel mogelijk uit. Dat zien we bij fysiek sterven ook. Alle stoere praat ten spijt wil men niet dood. Dood=niet zijn. En niet-zijn daar heeft men angst voor.

Correct.

Nog eentje van Hermes en dan stop ik.
Mijn oog viel toevallig op het hoofdstuk "Dood en onsterfelijkheid".
Te veel om over te typen, en geen E-book versie van beschikbaar, daarom dit kort citaat:

"Alles op aarde moet worden vernietigd,
want zonder vernietiging kan niets ontstaan.
Het nieuwe komt uit het oude.
Elke geboorte van levend vlees,
evenals elk opschieten van gewas uit zaad,
zal worden gevolgd door vernietiging.
Maar op verval vervolgt vernieuwing,
door de rondgang der hemelgoden,
en de macht van de Natuur,
die bestaat
binnen het Wezen Atoem
.......

Geboorte is niet het begin van het leven -
alleen van een individueel bewustzijn.
Overgaan naar een andere toestand is geen dood -
alleen de beïndiging van dit bewustzijn."

Bron: DE HERMETICA - de verloren wijsheid van de Farao's herontdekt.

Oorspronkelijk geplaatst door Kweetniet

Ego is een overlever?.

Zeer zeker.
En sommige ego's blijven maar zeuren om het gzoz te doen.
'Wie dat doet is gered, verlost, verlicht!' Denken zij...

[Kweetniet]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Zo is het dus niet en de oude tegenstelling weer uit de doos halen en breed uitmeten is aan mij niet meer besteed. Zoals Looro al aangaf zijn er voldoende draadjes die het principe van gedegen zelfonderzoek en de daaruit voortvloeiende (geheel door de onderzoeker zelfstandig gevonden) bevindingen haarfijn uit de doeken doen en alwaar dezelfde veelvuldige steeds (zoals ook hier weer) opnieuw opduikende tegenwerpingen al lang zijn gepareerd. Er is namelijk maar een remedie en dat is het gedegen zelfonderzoek doen, het er over filosoferen heeft namelijk geen enkele zin. Voor de werkelijk geënteresseerden kan daar naar worden verwezen. Op het beweerde van Kweetniet hierboven opnieuw ingaan is slechts weer een herhaling van vroegere zetten.

Ik ben het op één punt met je eens: herhaling van zetten heeft geen zin. Discussie tussen mij en de gedegen onderzoekers is zinloos. Maar jullie zijn nog wel nuttig voor anderen om te laten zien hoe het niet moet. Ik krijg steeds scherper in beeld wat het probleem is.

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Zeer zeker.
En sommige ego's blijven maar zeuren om het gzoz te doen.
'Wie dat doet is gered, verlost, verlicht!' Denken zij...

Neen. Dat denken zij niet, het lost alle hier geponeerde misvattingen op. Het voorkomt zinloze discussie want diegenen die het gedaan hebben 'weten' waar ze het over hebben.

[Kweetniet]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

"Alles op aarde moet worden vernietigd,
want zonder vernietiging kan niets ontstaan.
Het nieuwe komt uit het oude.
Elke geboorte van levend vlees,
evenals elk opschieten van gewas uit zaad,
zal worden gevolgd door vernietiging.
Maar op verval vervolgt vernieuwing,
door de rondgang der hemelgoden,
en de macht van de Natuur,
die bestaat
binnen het Wezen Atoem
.......

De mens zoekt naar zekerheid, stabiliteit. Daarom klampt de mens zich wanhopig vast aan zijn mentale wereld en wat die voortbrengt. En dat is gedoemd te mislukken. De afgescheiden persoon is niet bereid "Uw wil? te volgen maar wil zijn eigen wil volgen. Doch alles in het hele universum voltrekt in cycli, in ritmes, in polariteiten die van A naar B gaan en weer terug. En dat alles in een onpersoonlijke oorzakelijkheid.

Maar ipv de veranderlijkheid te doorgronden gaat de mentale onderzoeker het onveranderlijke trachten te doorgronden. Ja d?h, dat kan iedereen. Dat is als mikken op een stilstaand voorwerp.

[Kweetniet]

Feitelijk kun je zeggen dat dat verlangen naar zekerheid gebondenheid is.
De mens is gebonden aan dit korte leven door de zekerheid van zijn.
Dat weet de mens immers zeker: ik bén!

Bevrijding is je ontdoen van alle zekerheden, verlangens, begeertes.
Ook het verlangen naar verlichting (of gedegen zelfkennis) is een begeerte.
Het is gebondenheid als je gehecht bent aan welke zintuigelijke ervaring dan ook. Gehecht aan al je 'weten?. Gehecht aan de inhoud van je hersenpan.

Daarom heet ik Kweetniet, het hoogste weten is niet-weten. Zelfs het 'weten? van degene die het zelfonderzoek hebben gedaan kan daar niet aan tippen.

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door Kweetniet

Daarom heet ik Kweetniet, het hoogste weten is niet-weten. Zelfs het 'weten? van degene die het zelfonderzoek hebben gedaan kan daar niet aan tippen.

Daar zullen diegenen die het gedegen zelfonderzoek afgerond hebben, wat hard werken is volgens hen, waardoor ze weten 'wat' ze zijn, het niet met eens zijn.

Dat weten 'wat' je bent op zich is natuurlijk een simpel gegeven, men is de ruimte, de aanwezigheid achter het denken. En in die ruimte is er niet-weten.
Knots, boem, pats, hoe simpel kan het zijn!

En om dat te beseffen hoeft er helemaal niks hard gewerkt te worden en nog minder hoeft men er een abstracte woorden en zinnen soep van beginnen te maken en achterlijke termen als 'afgerond' gaan verzinnen.

Larie en apekool heel dat zogenaamd afgerond gedegen zelfonderzoek.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Hewel dan is die 'ik' de baby die jij weggooit...
En waarom??? O.w.v. een zuiver theoretisch verhaal, of erger een zuiver theoretische aanname en nog erger, een zuiver theoretische wet die jij uitgeroepen hebt...

Oorspronkelijk geplaatst door marie

'Ik' eigent zich niets toe; 'ik' is. Ontkennen dat 'ik' bestaat, dat is zich iets, wijsheid of moet ik eerder zeggen dwaasheid, toeëigenen...
Als ik zeg ik ben zus of zo, dan eigen ik mij inderdaad zus of zo toe, maar 'ik ben' is gewoon de realiteit, is gewoon zien wat is zonder terugkoppeling... niet meer en niet minder...

Elke theorie heeft praktijk nodig om zgn. werkelijkheid te "worden". Het 'ik ben' is een wordingsgeschiedenis van denkbeeldigheid.
Waar denkbeeldigheid ophoudt, vindt ook de bevestiging of ontkenning van het ego-belang (ik ben) geen toegang.
Het subject (ik ben) is als natuur toegankelijk voor wording omdat het denkbeeldigheid is.
Hoe goed een subject ook voor zichzelf zorgt om beter te worden, niets ervan is te redden maar beleeft het meedogenloze lot van zijn wording, van zijn ik-ben-zijn.
Deze wording van 'ik ben' is een horizontale zelfvervulling en draagt de zorg uit voor zichzelf in de wereld.

Zoals je kan nalezen lopen er in dit draadje ook mensen door het leven met een goocheldoos in hun hoofd. Zij toveren de meest onwaarschijnlijke werelden te voorschijn die gelden voor verleden en toekomst, voor de volmaakte zelfvervulling van vandaag.
Deze betovering is geen natuurlijke toegang tot wording maar is een vanzelfsprekend 'gebruik' van denkbeeldigheid om te zijn en vooral om bovennatuurlijk te zijn. Het is Gods wil zeggen zij om alzo te zijn.
Het gebruik van 'ik ben' is hier een verticale zelfvervulling in de begoocheling van een bovennatuur.

Gedegen zelfonderzoek is doorzien van ego (ik ben) als het stopzetten van zelfvervulling (worden en gebruik van ego-belang).

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Gedegen zelfonderzoek is doorzien van ego (ik ben) als het stopzetten van zelfvervulling (worden en gebruik van ego-belang).

Het moet ook het stopzetten van de luisteraar zijn om bij elk woord dat hij hoort er automatisch van uit te gaan dat de andere, en daarbij hijzelf, aan zelfvervulling doet of in feiten dat 'ik' alleen maar daartoe in staat is...
Hij ziet het woordje 'ik' en de mallemolen, zijn mallemolen, is terug in gang gezet...

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Het moet ook ...

Wat gedegen zelfonderzoek nodig heeft is een open blik. D.w.z. een bereidheid om de logica van zichzelf (ik ben) te doorzien in het licht van ego-belang.
Ander begin kent geen uitgangspunt, geen theorie noch praktijk. Ander begin is geen weten noch is het een niet-weten. Ander begin is geen zien noch is het niet-zien.

Niet het woordje 'ik' zet de denkbeeldigheid, de mallemolen in gang. 'Ik' is de denkbeeldigheid als zichzelf die zegt wat moet, wat de voorwaarden zijn om 'ik ben' te zijn. Het moeten zet de mallemolen van denkbeeldigheid in gang.

Gedegen zelfonderzoek is 'het moeten' stopzetten en dat is mogelijk, is te realiseren als denkbeeldigheid wordt aangetoond als belang, als ego-belang.

[Kweetniet]

Oorspronkelijk geplaatst door katerie

Daar zullen diegenen die het gedegen zelfonderzoek afgerond hebben, wat hard werken is volgens hen, waardoor ze weten 'wat' ze zijn, het niet met eens zijn.

Dat weten 'wat' je bent op zich is natuurlijk een simpel gegeven, men is de ruimte, de aanwezigheid achter het denken. En in die ruimte is er niet-weten.
Knots, boem, pats, hoe simpel kan het zijn!

En om dat te beseffen hoeft er helemaal niks hard gewerkt te worden en nog minder hoeft men er een abstracte woorden en zinnen soep van beginnen te maken en achterlijke termen als 'afgerond' gaan verzinnen.

Larie en apekool heel dat zogenaamd afgerond gedegen zelfonderzoek.

Ja, zo moeilijk is het allemaal niet. Ego heeft zien vanuit het mentale weten. En wie schuilt in het denken? Diezelfde ego. En vanuit dat mentale weten toont ego zijn ego-zijn. Die is per definitie dualistisch van aard. Ego ziet zichzelf -met behulp van dat denken- weerspiegeld in de wereld. Anders gezegd: ego herkent/ziet ander ego. Mensen die zich spiegelen in Trump of andere bruin-rechtse figuren die zeggen daarmee wat over zichzelf. Die zien zichzelf terug in Trump. Grote ego? s resoneren niet met kleine ego? s of laat staan verlichte mensen.