De laatste illusie

[Madelief]

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan

Zonder zelfbeeld is er geen zelf-herinering, dus geen correctie mogelijk vanuit het geheugen.
Voorbeeld: Een wijze man uit India ging wandelen in de natuur. Hij was zo leeg, vol van de natuur dat het zo zou zijn dat ie niet meer terug zou keren. Vanuit zijn herinnering keerde hij toch dan terug naar huis om weer lezingen te gaan geven.

Je kunt je ook alleen maar je geld en je bezittingen herinneren. Hahaha.

Ach ja zo....

[Nathan]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Je draait er om heen.
Of je het nu ego noemt
of het persoonlijke (dat aangevallen wordt)
of de man (waarop gespeeld wordt),
het komt per saldo op het zelfde neer.

Door het anders te noemen wordt het niet anders.

Iedere grote leraar was (is) ook een persoon, omdat ie een naam had en een bepaald verleden en herkenbaar.
Deze persoon kan letterlijk en figuurlijk worden aangevallen, met bijvoorbeeld stenen en harde leugens. De persoon kan daardoor de gevolgen van ondergaan. Bijvoorbeeld ergens vals van beschuldigd worden. Ook kan deze persoon kenbaar maken dat ie daar niet blij van zal worden. Deze man of vrouw is sterfelijk.
Hoe verlicht je ook zal zijn, de persoon zal er niet door verdwijnen. Je blijft herkenbaar e.d.
Het begrip ego heeft voor veel mensen een negatieve lading. Iets zwarts in de mens, de schaduwkant van de persoon.
Ook wordt er gesproken dat je het ego kunt vernietigen. Wanneer je de persoon vernietigt naar wie zal je dan kijken en een gesprek meevoeren?
Het ego verwijst naar iets wat meer op de achtergrond is en toch ook op de voorgrond kan komen.
Voor mij is het 'ego' niet meer dan een hersenspinsel, onzin.
Je kunt mij als persoon aanvallen, zeker, maar je kunt niet mijn ego aanvallen. In mij is er niemand. Mijn gedachten en gevoelsleven kan reageren op jou, absoluut.

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

En over verantwoordelijkheid ...
ben ik verantwoordelijk voor jouw geraaktheid (aangevallen voelen)
of ben jij verantwoordelijk voor jouw geraaktheid?

Als jij niets doet, niet eens bestaat, door wie zal ik me dan aangevallen moeten voelen, dus je bent op zijn minst medeverantwoordelijk.
Een mens kan zich, zeg maar, op twee manieren aangevallen voelen. Gewoon een heleboel shit over zich uitgestort krijgen in woorden, beledigd worden. Maar in werkelijkheid zich leeg blijven voelen. Maar wanneer die leegte wordt gevuld door een geloof in een ego, kan de mens dubbel geraakt worden (dat is dan zijn of haar ervaring).

[Nathan]

Oorspronkelijk geplaatst door Aad

Ik zie het ego als een vernauwing, een uit angst vasthouden aan iets, ik zou het ook een voorwaarde voor bewustwording kunnen noemen.

Als eenmaal gezien/ervaren wordt dat alle angst niet op realiteit gebaseerd is dan verdwijnt de vernauwing uit zichzelf.

Zolang er een vernauwing is, is die een feit, je hoeft er niet mee te strijden. Is de tijd rijp dan zul je wel moeten kijken hoe die vernauwing ontstaan is/daar inzicht in moeten krijgen.

Ik zie het ego als een vorm van onwetendheid. Je gelooft ergens in, je ziet ergens spoken, ja dan zal er ook wel sprake zijn van vernauwing.
Maar wat was hier eerder, het zien van spoken en dan de vernauwing of...?

[Nathan]

Er is niemand...
Ik bedoel, er is geen ik in mij.
Ik ben alles en er is geen tweede.
Ik ben mijn eigen angst, daar zit geen ego achter.
Ik ben mijn eigen boosheid, daar geef ik niemand anders in mij de schuld van.
Wat ik voel voel ik, wat ik denk denk ik.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan

Ik zie het ego als een vorm van onwetendheid. Je gelooft ergens in, je ziet ergens spoken, ja dan zal er ook wel sprake zijn van vernauwing.
Maar wat was hier eerder, het zien van spoken en dan de vernauwing of...?

Zonder vernauwing is er niet het zien van spoken.

Wie is datgene wat ergens in gelooft en spoken ziet, dat is de vernauwing.

[Nathan]

Oorspronkelijk geplaatst door Aad

Zonder vernauwing is er niet het zien van spoken.

Wie is datgene wat ergens in gelooft en spoken ziet, dat is de vernauwing.

Het zal wel het samenvallen zijn van diverse zaken, hier en nu.

Denk maar hoe bijgeloof werkt.
Mensen zien een natuurverschijnsel en kunnen het niet verklaren, begrijpen.
...

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan

Voor mij is het 'ego' niet meer dan een hersenspinsel, onzin.
Je kunt mij als persoon aanvallen, zeker, maar je kunt niet mijn ego aanvallen. In mij is er niemand. Mijn gedachten en gevoelsleven kan reageren op jou, absoluut.

Als die gedachten en gevoelens die opkomen gebaseerd te zijn op spoken, op hersenspinsels, dan noemt Aad dat vernauwing, anderen noemen dat ego en jij noemt het nu onwetendheid.

Wat is het verschil?
Door het anders te noemen wordt het niet anders.

[Nathan]

Regeert het ego, kan er zoiets in onszelf aanwezig zijn?
Wanneer we denken geen keuze te hebben, omdat het ego sterker is, dan denken we dus geregeerd te worden door iets anders. Bijvoorbeeld de woede in ons leven zijn we niet de baas, denken we.
Gedachten en gevoelens, zijn niet zo toevallig aanwezig als we vaak denken. We oogsten zeg maar wat we zaaien. Zie je dit niet, dan verdenk je er iets of iemand anders van, van de oorzaak.
Zolang als je overtuigd bent van het bestaan van een ego, zal er geen volledige ruimte zijn voor wat is.
Als een arts denkt dat er een betere arts bestaat verwijst ie de patient al snel door. Achteraf blijkt dat er niets aan de hand was, had de patient het zelf kunnen oplossen. Maar de patient ging meteen naar de dokter en de arts zag vervolgens ook spoken. Hahaha.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Nathan

Een mens kan zich, zeg maar, op twee manieren aangevallen voelen. Gewoon een heleboel shit over zich uitgestort krijgen in woorden, beledigd worden. Maar in werkelijkheid zich leeg blijven voelen. Maar wanneer die leegte wordt gevuld door een geloof in een ego, kan de mens dubbel geraakt worden (dat is dan zijn of haar ervaring).

Wat is het verschil tussen de twee manieren van aangevallen voelen?

[Nathan]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Als die gedachten en gevoelens die opkomen gebaseerd te zijn op spoken, op hersenspinsels, dan noemt Aad dat vernauwing, anderen noemen dat ego en jij noemt het nu onwetendheid.

Wat is het verschil?
Door het anders te noemen wordt het niet anders.

Welk beeld krijg je bij een 'platte aarde'? Natuurlijk is de aarde niet plat maar mensen lieten zich er wel door leiden.