Marie's perikelen

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Je blijft maar vasthouden aan het concept 'Marie' en iedere keer als je een stukje ego doorziet, dan perfectioneer je dat concept weer. En hoppa: ego blijft weer op de troon. Ik heb niet zo veel zin meer om jouw ego te helpen zich te verbeteren.

En voor je zelf heb je al besloten dat het opgeven van dat concept wel in het niet bestaande hiernamaals kan gebeuren. Yeah right. Het ene niet bestaande concept geeft 'zichzelf' in een ander niet bestaand concept op. Hans en Grietje is er niks bij, de sprookjeswereld waar jij in verblijft.

Ik laat de sprookjes zoals Hans en Grietje aan jouw over.

Wat jij het concept 'Marie' noemt heeft niets met 'Marie' als persoon van doen maar alles met het concept 'Mens', waar Marie, en jij ook, ook al schijnt je dat liever onder de mat te vegen, ook toe behoort.

En het concept 'Mens' is een evolutieconcept, komende van het ontstaan van de wereld over de oertijden heen tot heden ten dage en het concept 'Mens' is de schakel die de eenheid tussen de scheppende wereld en de schepping zelf moet herstellen.

En dat heeft niets met sprookjes te maken. Om daar toe te komen, om dat inzicht onder de mensen te doen inzien zullen er inderdaad meer en meer mensen moeten opstaan die inzien dat er buiten of naast de 'reële wereld' een voor ons nu nog 'irre?le wereld' bestaat. In het begin duikelen die mensen, die tot die ontdekking komen, nog onherroepelijk van de ene wereld in de andere wereld, waar ze als voorbeeld van het bestaan van die 'andere wereld' kunnen dienen maar echte linken zijn ze niet omdat ze steeds weer de reële wereld als niet ter zake doende afschrijven ipv in te zien dat die reële wereld één is met de irre?le wereld en dat de echte verbinding tussen die twee alleen dan kan tot stand gebracht worden indien men echt de éénheid van alles nastreeft en beleeft.

Dan zal God, de schepper en zijn totale schepping opnieuw verenigd zijn.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Deze draad draait minder en minder om Marie's perikelen; het is ten andere Renoir die deze naam gegeven heeft, niet ik.

Het hele forum verzand ook al te dikwijls buiten het eigenlijke onderzoek naar waarheidvinding; in ieder geval vind ik mij er minder en minder in terug.
Zou het kunnen zijn dat dat is omdat mijn 'zijn' opgeschoven is naar hogere idealen en hier niet veel meer op te steken heeft?
In ieder geval voelt het aan alsof het hier niets meer bij te leren heeft, en bijleren is dat niet eerder een ego-werking?

Dus aangekomen ben ik niet; indien er anderen zijn die mij een verder gevorderde site kunnen aanduiden, iedere hint is Welkom.

Ik vraag mij af of je het gevonden hebt, het recht op afzondering. De afzondering heb je bekomen maar heb je ook het recht gevonden om dat te doen? Daar was het je toch allemaal om te doen, zie het eerste bericht van dit draadje.

Zoals wij ons de afwezigheid van tijd niet kunnen voorstellen, weten wij dat 'al het waargenome' tijdelijk is. Wij kunnen ons niet afzonderen van de tijd omdat wij zelf tijdelijk zijn. In die zin hebben wij geen recht om ons af te zonderen maar blijven voor de duur van ons bestaan betrokken.

Het zelfonderzoek begint met het waarnemen, met de tijdelijkheid van 'mijn' betrokkenheid. Vandaag voel ik mij prettig en gisteren voelde ik mij opgelaten. Omdat 'ik' in mijn verhaal besta van tijdelijke betrokkenheid, leef ik dat verhaal en beleef de wijzigingen van het script.
Door deze waarnemingen in vraag te stellen, stel ik de vraag naar 'wat ik ben'.
Daarover gaat waarheidsvinding. Wat ben ik wanneer ik de waarnemingen die ik doe in vraag stel en besta ik nog wanneer ik het verhaal van mijn bestaan zelf in vraag stel.
Deze vragen en verder alle vragen bedienen zich van redelijkheid als de verwerking van de waarnemingen die ik doe.
Bestaat er 'iets' waarbij ik mijn redelijkheid niet verlies maar toch de vraagstelling te boven kom.

In waarheidsvinding wordt geen antwoord op vragen gezocht. Het gaat om het vinden van een manier boven het redelijke. Een soort verhoogde waarneming.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Theo

Chapeau. Wederom zoek je in de buitenwereld. Nu is het Theo' s stinkende ego. Terwijl je een paar dagen terug nog zei dat we het vrijwel eens waren.
Hopelijk komen Puppetji en nog een paar anderen hier jou bijval verlenen en dan is de consensus dat Theo een stinkend ego heeft weer vastgesteld.

Kruidje roer mij niet. Zichzelf het recht opeisen om iedereen zijn waarheid in het gezicht te gooien; maar o wee als men hem weerwoord durft te geven.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ik laat de sprookjes zoals Hans en Grietje aan jouw over.

Wat jij het concept 'Marie' noemt heeft niets met 'Marie' als persoon van doen maar alles met het concept 'Mens', waar Marie, en jij ook, ook al schijnt je dat liever onder de mat te vegen, ook toe behoort.

En het concept 'Mens' is een evolutieconcept, komende van het ontstaan van de wereld over de oertijden heen tot heden ten dage en het concept 'Mens' is de schakel die de eenheid tussen de scheppende wereld en de schepping zelf moet herstellen.

En dat heeft niets met sprookjes te maken. Om daar toe te komen, om dat inzicht onder de mensen te doen inzien zullen er inderdaad meer en meer mensen moeten opstaan die inzien dat er buiten of naast de 'reële wereld' een voor ons nu nog 'irre?le wereld' bestaat. In het begin duikelen die mensen, die tot die ontdekking komen, nog onherroepelijk van de ene wereld in de andere wereld, waar ze als voorbeeld van het bestaan van die 'andere wereld' kunnen dienen maar echte linken zijn ze niet omdat ze steeds weer de reële wereld als niet ter zake doende afschrijven ipv in te zien dat die reële wereld één is met de irre?le wereld en dat de echte verbinding tussen die twee alleen dan kan tot stand gebracht worden indien men echt de éénheid van alles nastreeft en beleeft.

Dan zal God, de schepper en zijn totale schepping opnieuw verenigd zijn.

Ik heb je een tijdje gevolgd en wilde mij niet zo hard uitspreken. Hopende dat er een kwartje zou vallen. Maar nu dat niet het geval blijkt, zal ik mij maar eens ronduit uitspreken. Die 'irre?le wereld' en ook God heb jij zelf bedacht. Dat wil niet zeggen dat die 'irre?le wereld' en God niet bestaan. Voor jou bestaan ze vanuit een gedachte in je hoofd. En zo probeer jij dat dan innerlijk te verwezenlijken. En als ik je er op wijs dat er maar 1 universele weg is en dat die niet verloopt zoals jij schetst, dan fantaseer je dat er meerdere voorstellingen van 'eenheid' zijn. Kennelijk zijn er 2 eenheiden.

Maar je verkeert in goed gezelschap, driekwart van dit forum is op dezelfde manier bezig. Zo kunnen jullie elkaar bevestigen in het eigen gelijk.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Kruidje roer mij niet. Zichzelf het recht opeisen om iedereen zijn waarheid in het gezicht te gooien; maar o wee als men hem weerwoord durft te geven.

Je kan alleen jezelf de waarheid in het gezicht gooien.
Ik kan dat niet.

Ik ga maar weer eens wat nuttigers doen.

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ik heb niets tegen deze theorieën zolang ze niet worden opgelegd.

Wie leg hier iets op, Looro en is iets opleggen niet rechtstreeks in tegenspraak met hun theorieën?

Zij die zich bedienen van gnostiek leggen hun visie op door het gebruik van begrippen ontleend aan het Joods/Christelijk bewustzijn.
Om toegang te vinden tot het Joods/Christelijk begrippenkader is 1. een leraar nodig, 2. een geloof boven de rede en 3. de wil om te studeren.

Wat Theo hier oplegt als gnostiek is zijn persoonlijke visie van een begrip 'Christus en Christusbewustzijn' en kadert dit in wat hij gnosis noemt. Tot in den treure vult hij deze begrippen aan met wat hem invalt en draagt dat over als 'kennis'.
Om te weten wie Christus is, is het Evangelie daar als kennismaking. In die kennismaking begint de studie.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Wat Theo hier oplegt als gnostiek is zijn persoonlijke visie van een begrip 'Christus en Christusbewustzijn' en kadert dit in wat hij gnosis noemt. Tot in den treure vult hij deze begrippen aan met wat hem invalt en draagt dat over als 'kennis'.
Om te weten wie Christus is, is het Evangelie daar als kennismaking. In die kennismaking begint de studie.

Ik ben niet zo thuis in de gnostiek maar ben benieuwd wat Maria daar van vindt.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Ik vraag mij af of je het gevonden hebt, het recht op afzondering. De afzondering heb je bekomen maar heb je ook het recht gevonden om dat te doen? Daar was het je toch allemaal om te doen, zie het eerste bericht van dit draadje.

Zoals wij ons de afwezigheid van tijd niet kunnen voorstellen, weten wij dat 'al het waargenome' tijdelijk is. Wij kunnen ons niet afzonderen van de tijd omdat wij zelf tijdelijk zijn. In die zin hebben wij geen recht om ons af te zonderen maar blijven voor de duur van ons bestaan betrokken.

Het zelfonderzoek begint met het waarnemen, met de tijdelijkheid van 'mijn' betrokkenheid. Vandaag voel ik mij prettig en gisteren voelde ik mij opgelaten. Omdat 'ik' in mijn verhaal besta van tijdelijke betrokkenheid, leef ik dat verhaal en beleef de wijzigingen van het script.
Door deze waarnemingen in vraag te stellen, stel ik de vraag naar 'wat ik ben'.
Daarover gaat waarheidsvinding. Wat ben ik wanneer ik de waarnemingen die ik doe in vraag stel en besta ik nog wanneer ik het verhaal van mijn bestaan zelf in vraag stel.
Deze vragen en verder alle vragen bedienen zich van redelijkheid als de verwerking van de waarnemingen die ik doe.
Bestaat er 'iets' waarbij ik mijn redelijkheid niet verlies maar toch de vraagstelling te boven kom.

In waarheidsvinding wordt geen antwoord op vragen gezocht. Het gaat om het vinden van een manier boven het redelijke. Een soort verhoogde waarneming.

Dank je voor je eerlijk antwoord.

Heb ik het recht op afzondering bekomen? Indien je afzondering ziet als afzondering van het dagelijkse wereldse gebeuren en dus in feiten als vereniging, als opgaan in het tijdloze, dan kan ik alleen maar zeggen dat ik inderdaad dat recht altijd al had (zoals iedere mens trouwens), maar dat ik er mij nu ook bewust van ben dat ik inderdaad dat recht heb.

Indien je de vereniging met het tijdloze, daar waar ik meer dan honderd procent voel dat ik leef en dus dan ook niet eraan twijfel dat de dood enkel een overgang is en dat buiten de aardse Marie er een veel diepere innerlijke entiteit bestaat, indien je vindt, zoals ik, dat dat hoort tot het domein van de redelijkheid, dan blijf ik vaststellen dat ik nog niet aangekomen ben.
En dan moet ik zelfs bekennen dat er weinig drang, zelfs een enorme weerstand in mijzelf bestaat om dat allemaal over boord te gooien; want dat zou niet alleen pure zelfmoord van Marie betekenen, maar ook pure zelfmoord van alles wat Leven is.
Hetgeen, zoals jullie beweren, niet mogelijk is.

En toch blijf ik mij vragen stellen, omdat ik denk dat dat mijn opdracht op deze wereld is en omdat ik denk dat dat mijn bijdrage aan de verdere uitbouw van deze wereld is.

Vele mensen, die een doodsbedreiging, vb ongeneeslijke ziekte, krijgen, gooien het roer van hun leven totaal om.
Indien ik morgen zou sterven dan weet ik dat ik gedaan heb wat ik moest doen. Wat ik gedaan heb is misschien niet altijd het juiste en het goede, maar in eer en geweten ik zou niet weten wat en hoe ik anders had moeten doen.

En die vaststelling weegt op tegen alle waarheidsvinding hier; maar gaat voor mij rechtstreeks naar de kern van zuivere waarheidsvinding.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik zie je werkelijk nooit in jezelf keren en aan zelfreflectie doen en raak dus niet overtuigd van je bewering dat je aan zelfonderzoek doet. Wat ik je wel zie doen is alsmaar heftig verbaal tegenargumenteren en terugverwijzen (meppen) naar de reflector terwijl je het zelf bent die zich in de schone spiegel waarneemt.

Je spartelt aan een touwtje als een puppet dat zichzelf in beroering brengt en het idee heeft dat een ander daar de oorzaak van is. Het is ronduit lachwekkend dat je ter adstructie een wereld in progressie ten tonele voert die toch overduidelijk gestadig berg afgaande is en je degenen die daarvan overduidelijk geen deel uitmaken de grote ego's noemt.

Je zit er met je ideeën hoe het in elkaar steekt compleet naast Marie en ik heb net als Theo niet de verwachting dat er uit jouw vastgeroeste ideeën nog iets ten positieve is te keren.

Ik heb het ook al opgegeven om nog op je te reageren.

Noemen ze dat niet de vlucht vooruit?

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

En dan moet ik zelfs bekennen dat er weinig drang, zelfs een enorme weerstand in mijzelf bestaat om dat allemaal over boord te gooien; want dat zou niet alleen pure zelfmoord van Marie betekenen, maar ook pure zelfmoord van alles wat Leven is.

Deze weerstand is er in elk van ons, die weerstand om iets anders te zien dan wat wij zien, voelen, ervaren, willen. Deze weerstand is de basisidee van wie ik ben.
Waarheidsvinding gaat NIET in tegen deze weerstand. Zelfonderzoek is geen overboord gooien maar een uitstijgen boven deze weerstand in 'iets' dat geheel anders is dan wat ik waarneem.
Ik herinner mij dat je ooit aan Mihaela vertelde over die bijzondere ervaring toen een hond naar je toesprong en je in een flits de wereld op een geheel andere wijze zag en waarnam.
Het gaat om dat anders zien ondanks de redelijkheid van wie je bent. Toen werd je er in geduwd en nu kan je je er naartoe studeren of leren.
Voor je het roer kan omgooien en 'echt' kan gaan leven door te weten, is er het zelfonderzoek.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Vele mensen, die een doodsbedreiging, vb ongeneeslijke ziekte, krijgen, gooien het roer van hun leven totaal om. Indien ik morgen zou sterven dan weet ik dat ik gedaan heb wat ik moest doen. Wat ik gedaan heb is misschien niet altijd het juiste en het goede, maar in eer en geweten ik zou niet weten wat en hoe ik anders had moeten doen.

Dat is het verhaal van wie ik ben die vroeg of laat ten einde loopt. Ik kan het script van dat verhaal omgooien en het zodanig wijzigen dat het geschikt is om te leven naar wat ik ben. Wanneer ik mijn verhaal wijzig volgens de correcties in het zelfonderzoek verworven, wordt waarheidsvinding een bevrijding uit de ketenen van het persoonlijke.

Meer kan ik er niet over getuigen. Het is mogelijk om van het zelfonderzoek te leren en tot weten te komen. In elke generatie zijn er mensen die het verhaal van hun leven hebben herschreven in het licht van weten.