maries gedachtenwereld

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Fer

Ach ja die menselijke verliefdheid, chemicaliën en hormonen in het lichaam geven een bepaald gevoel en de stem in het hoofd zegt "ik ben verliefd". Als de chemie is uitgewerkt en de een zegt niet meer wat de ander wil horen dan komt er vroeg of laat een einde aan.

Inderdaad praten vind plaats op het relatieve vlak, daar waar jij, ik en de rest van elkaar gescheiden zijn, wereld van concepten. Wereld waar diamant duurder is dan glas. Verder geen probleem in het dagelijks leven als je het maar realiseert mijns inziens. Misschien komt daar de uitspraak spreken is zilver en zwijgen is goud vandaan.

Wat ik zelf zie is als ik zwijg en ook de geest zwijgt er vanzelf een verschuiving plaatsvindt naar die zijns toestand, nonduaal bewustzijn, hoe je het ook wil noemen. Verder heb ik het idee, ondanks dat je vaak hoort dat wij bewustzijn zijn, dit niet juist is. Ik denk dat bewustzijn ook overstegen dient te worden. Bewustzijn is niet wat ik ben. Ik en de rest van het universum komen op in bewustzijn maar het is niet wat ik ben. Hoe denk jij hierover?


Er komt nu een zinnetje op uit het onpersoonlijk leven : Be still and know I am God.

Dus dat ga ik nu maar even doen, stil zijn.

gr,
ferry

Ik denk inderdaad dat het Zijn het bewustzijn overstijgt... Het bewustzijn is nog altijd een zoeken, een verder doordringen, een menselijk middel om de weg te gaan...
Maar dat allemaal valt op een dag van je af... je bent... en alles is goed zoals het is...

Ik weet niet of ik het al verteld heb; maar een jaar geleden hebben ze kanker bij mij vastgesteld (geen medelijden want het is geen dodelijke kanker, maar dat wist ik op het eerste moment niet)...
Waarom ik dit vertel??? Omdat op dat moment ik wist dat alles goed was zoals het was... zou ik sterven, waarom niet... dat is toch het lot van alle mensen... Alles is goed zoals het is, die zekerheid en meer valt er niet te zeggen...

[Fer]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ik denk inderdaad dat het Zijn het bewustzijn overstijgt... Het bewustzijn is nog altijd een zoeken, een verder doordringen, een menselijk middel om de weg te gaan...
Maar dat allemaal valt op een dag van je af... je bent... en alles is goed zoals het is...

Ik weet niet of ik het al verteld heb; maar een jaar geleden hebben ze kanker bij mij vastgesteld (geen medelijden want het is geen dodelijke kanker, maar dat wist ik op het eerste moment niet)...
Waarom ik dit vertel??? Omdat op dat moment ik wist dat alles goed was zoals het was... zou ik sterven, waarom niet... dat is toch het lot van alle mensen... Alles is goed zoals het is, die zekerheid en meer valt er niet te zeggen...

Goedemorgen Marie,

Dank je voor het delen! Laatst zat ik een beetje te zappen op Netflix en toen kwam ik daar een documentaire tegen genaamd "Weed the People" Misschien vindt je deze wel interessant!!

fijne dag!

[marie]

Een fabeltje...

Een entiteit manifesteert zichzelf in een veld vol prachtige bloemen, die beurtelings ontluiken, bloeien en vergaan...
Diezelfde entiteit manifesteert zich als etterende zweren op een lichaam...

Maar dan beginnen die bloemen zichzelf te bewonderen en tegen elkaar op te stoefen, zelfs mekaar te bestrijden van wie wel of niet de mooiste is... ze beginnen mekaar zoveel mogelijk meststof af te snoepen en zouden het liefst mekaar de nek omwringen... En ze zijn zo verwaand geworden te denken dat ze op zichzelf bestaan...

En de zweren die doen juist hetzelfde en beginnen mekaar de loef af te steken...

Wat denk u??? is dat een gevaarlijk of ongevaarlijk bijgeloof en de entiteit gaat die tussenkomen, kan die überhaupt tussenkomen, of laat die koudbloedig begaan???

En denken jullie niet dat er wel eens een enorme vergelijking zou kunnen bestaan tussen deze fabel en ons leven???

Het zou evenzeer al een goed antwoord kunnen geven op de vraag 'wat is leven?'

[Dorje]

Een oud Zen-verhaal gaat als volgt:

Twee monniken waren aan het ruziën over een vlag. Eén daarvan zei: "De vlag beweegt."
De andere zei: "De wind beweegt."
Hun meester kwam toevallig langs. Hij zei tegen hen: "Niet de wind, niet de vlag, het is je geest die beweegt."

Evenzo: niet een entiteit manifesteert zich als een bloem, niet een etterende zweer manifesteert zich als een entiteit, het is "jouw" geest die dit alles tot "leven" roept. In plaats van je bezig te houden met een fabel over bloemen en mest, en zweren en loef, richt je je misschien beter op die geest die dit alles uitvindt en inkleurt (bedenkt)?

Wat denk je?

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Een oud Zen-verhaal gaat als volgt:

Twee monniken waren aan het ruziën over een vlag. Eén daarvan zei: "De vlag beweegt."
De andere zei: "De wind beweegt."
Hun meester kwam toevallig langs. Hij zei tegen hen: "Niet de wind, niet de vlag, het is je geest die beweegt."

Evenzo: niet een entiteit manifesteert zich als een bloem, niet een etterende zweer manifesteert zich als een entiteit, het is "jouw" geest die dit alles tot "leven" roept. In plaats van je bezig te houden met een fabel over bloemen en mest, en zweren en loef, richt je je misschien beter op die geest die dit alles uitvindt en inkleurt (bedenkt)?

Wat denk je?

Ik denk dat die geest hier de entiteit is en jij, enfin ik, ben de bloem, ben de wind, ben de etterende zweer...
Wij zijn niets; de geest is alles... en dan niet mijn geest of jouw geest; maar gewoon de geest...

Wat denk je?

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Ik denk dat die geest hier de entiteit is en jij, enfin ik, ben de bloem, ben de wind, ben de etterende zweer...
Wij zijn niets; de geest is alles... en dan niet mijn geest of jouw geest; maar gewoon de geest...

Wat denk je?

Wat ik denk, Marie, is van geen belang, het is invulling, inkleuring.

Begrijp mij niet verkeerd, ik ben niet tegen invulling (zoals velen hier wel zijn). Als je maar weet dat het invulling is (dus van geen belang), en dat het gaat om de invuller in het vizier te krijgen, niet de invulling.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

In plaats van je bezig te houden met een fabel over bloemen en mest, en zweren en loef, richt je je misschien beter op die geest die dit alles uitvindt en inkleurt (bedenkt)?

M.a.w. in plaats van ons bezig te houden met invulling (entiteit, de geest, bloemen en mest, en zweren en loef), richten we ons misschien beter op de invuller?

M.a.w. de invulling heeft niet tot doel in te vullen, maar terug te wijzen naar de invuller, ik dus, enfin jij.

Wat denkt te denken dat die geest hier entiteit is?
Antwoorden is optioneel. Zwijgen is prima, wat je geschreven hebt als bullshit inzien nog beter, of niet?
Het is een maar vraag, geen trigger.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Wat ik denk, Marie, is van geen belang, het is invulling, inkleuring.

Begrijp mij niet verkeerd, ik ben niet tegen invulling (zoals velen hier wel zijn). Als je maar weet dat het invulling is (dus van geen belang), en dat het gaat om de invuller in het vizier te krijgen, niet de invulling.



M.a.w. in plaats van ons bezig te houden met invulling (entiteit, de geest, bloemen en mest, en zweren en loef), richten we ons misschien beter op de invuller?

M.a.w. de invulling heeft niet tot doel in te vullen, maar terug te wijzen naar de invuller, ik dus, enfin jij.

Wat denkt te denken dat die geest hier entiteit is?
Antwoorden is optioneel. Zwijgen is prima, wat je geschreven hebt als bullshit inzien nog beter, of niet?
Het is een maar vraag, geen trigger.

Maar de invuller, ik dus, enfin jij, dat is niet het ik, het jij zoals wij denken, maar dat is juist de geest, de entiteit of welke naam je het ook wil geven...
Wij bestaan slechts als een emanatie, een voorkomen van dat en de naam die ik of jij het geeft doet er inderdaad niet toe...

Ik heb het als een fabeltje voorgesteld om het te doen inzien, om het te doen begrijpen... maar het is...

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Maar de invuller, ik dus, enfin jij, dat is niet het ik, het jij zoals wij denken, maar dat is juist de geest, de entiteit of welke naam je het ook wil geven...
Wij bestaan slechts als een emanatie, een voorkomen van dat en de naam die ik of jij het geeft doet er inderdaad niet toe...

Ik heb het als een fabeltje voorgesteld om het te doen inzien, om het te doen begrijpen... maar het is...

Maar Marie, je begrijpt blijkbaar niet dat "het doen begrijpen" ook weer invullen is?

Om even verder te borduren op je invulling: wat drijft de geest, de enititeit of welke naam je het ook wil geven om out of the blue zo'n bullshit neer te schrijven? Kan je dit in het vizier brengen, of niet?

Evenzo kan ik in het vizier brengen wat mij drijft om op jouw invulling verder te borduren. Zo schieten we samen toch tenminste op met al die bullshit. Maar jij mag beginnen, maar kom niet af dat je mij, enfin jou iets wil doen begrijpen, dat is even grote bullshit.
WiNk

Wat is de werkelijke drijfveer?




.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Maar Marie, je begrijpt blijkbaar niet dat "het doen begrijpen" ook weer invullen is?

Om even verder te borduren op je invulling: wat drijft de geest, de enititeit of welke naam je het ook wil geven om out of the blue zo'n bullshit neer te schrijven? Kan je dit in het vizier brengen, of niet?

Evenzo kan ik in het vizier brengen wat mij drijft om op jouw invulling verder te borduren. Zo schieten we samen toch tenminste op met al die bullshit. Maar jij mag beginnen, maar kom niet af dat je mij, enfin jou iets wil doen begrijpen, dat is even grote bullshit.
WiNk

Wat is de werkelijke drijfveer?






.

Als we dat wisten... Is het leven???

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Als we dat wisten... Is het leven???

Ok, niet dan. Zo moeilijk was het nu ook weer niet. Je wilt het weten of je wilt het niet.

En als je het niet wilt weten, wordt met al die bullshit dat wat je niet wilt weten alleen maar versterkt, dus ik kap er maar weer eens mee.