Het zwatelen heeft weer een vervolg gekregen

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Leegte is in die zin werkelijk dat waar 'niets' is , ook geen begin of einde te vinden is.

Dat lijkt me niet inwisselbaar met het lichaam, daar zit wel een begin en een einde aan.

Dat de leegte mij toeviel was dan ook gelegen in het feit dat ik onthecht ben aan iedere toekomstvervulling. Het is op zijn beurt weer het lichaam met alles wat er aan vast zit wat in een gedachte toekomst wil existeren.

Existeren als lichaam of existeren als leegte, een wereld van verschil.

Wat jij hier zegt..
Dat is het tonen van wat ik hier zeg.\l/

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Leegte en lichaam zijnde ervaarbaar, zijn inwisselbaar.. met geheel daar aan eigen gerelateerde perspectieven.

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Of beide 'werkelijk' Zijn.. is te ont,dekken.

..

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Wat jij hier zegt..
Dat is het tonen van wat ik hier zeg.\l/

..

Okay. Verkeerd begrepen. De leegte noem ik (werkelijk) 'zijn', het verschijnen in het lichaam noem ik 'worden'. Twee 'werkelijkheden' welke zich niet mengen. Maar toch innig met elkaar verbonden zijn.

Daarom noem ik 'ego' het lichamelijk beleven van een zelf in verhouding met de wereld. (Ik kan als ego niet 'alleen' zijn, ik ben verplicht een verhouding met de wereld aan te gaan om begrijpelijke redenen.)

In de leegte ben ik volstrekt egoloos. Daar zie ik de wereld en ben ik in mijzelf 'alleen'. Daar ben ik aanwezig in een zelf-verhouding.

Zoals je ziet beschouw ik de kwestie in verhoudingen.

Dat gezegd hebbende, heb ik als ego in deze wereld natuurlijk wel weet van egoloosheid. Maar de facto kan ik als ik in mijn lichaam ben nooit beweren dat ik egoloos ben, dan zou ik liegen.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Leegte is geen verzinsel, het is kennende aanwezigheid waar 'willen' per definitie onmogelijk is.

Het 'ervaren van leegte (En dat is niet alleen de mens voorbehouden) creëert leegte.. leegte is de eerste en laatste conditionering van het kennend beginsel.
Daarom zeg ik dat leegte de laatste Barrière is, die verbind met 'de objectieve wereld.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Okay. Verkeerd begrepen. De leegte noem ik (werkelijk) 'zijn', het verschijnen in het lichaam noem ik 'worden'. Twee 'werkelijkheden' welke zich niet mengen. Maar toch innig met elkaar verbonden zijn.

Daarom noem ik 'ego' het lichamelijk beleven van een zelf in verhouding met de wereld. (Ik kan als ego niet 'alleen' zijn, ik ben verplicht een verhouding met de wereld aan te gaan om begrijpelijke redenen.)

In de leegte ben ik volstrekt egoloos. Daar zie ik de wereld en ben ik in mijzelf 'alleen'. Daar ben ik aanwezig in een zelf-verhouding.

Zoals je ziet beschouw ik de kwestie in verhoudingen.

Dat gezegd hebbende, heb ik als ego in deze wereld natuurlijk wel weet van egoloosheid. Maar de facto kan ik als ik in mijn lichaam ben nooit beweren dat ik egoloos ben, dan zou ik liegen.

..

Duidelijk!
(Maar niet 'helder.)

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het kennen van de leegte is ook het bewogen worden door de leegte. Noem dat allemaal maar niks.

P.S. In de leegte is geen 'willen', ook geen wil tot opklimmen van de hemel of andere toekomstvisioenen.

Inderdaad, in die leegte is geen willen, is alleen maar ZIJN en hoe wonderlijk ook die beleving is, ze volstaat voor mij niet om, buiten die ogenblikken van zuiver ZIJN om, alle leed van de aarde te verklaren en goed te keuren...

Waarom werden wij geboren??? Eén reden, omdat wij wouden leven, anders werden we niet geboren... Wij scheppen onszelf...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Leegte is in die zin werkelijk dat waar 'niets' is , ook geen begin of einde te vinden is.

Dat lijkt me niet inwisselbaar met het lichaam, daar zit wel een begin en een einde aan.

Dat de leegte mij toeviel was dan ook gelegen in het feit dat ik onthecht ben aan iedere toekomstvervulling. Het is op zijn beurt weer het lichaam met alles wat er aan vast zit wat in een gedachte toekomst wil existeren.

Existeren als lichaam of existeren als leegte, een wereld van verschil.

Hoe gemakkelijk om voor jezelf niets meer te willen... Hoe zalig en hoe goed het leven dan is; de hemel op aarde...
Geen enkel probleem meer; want het Al draait niet om mijn willetje, niet om mij... Het kan het zonder het minste probleem zonder mij stellen...

Existeren in de leegte...; volheid van ZIJN; pure extase...

Objectief gezien, zonder mijn WIL; het geheel is maar povertjes...

Wat is het verschil met de doping van Boni??? Alleen maar het dopingsproduct???

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Het maakt me, egoloos zijnde, niks uit om voor joker te staan. Ik herken daarin de poging van ego mijn overtuigingskracht teniet te doen maar dat boeit me niet want het gaat niet om overtuigen maar om waarheidvinding, gedachteonderzoek en inzicht in de werking van het ego.
Zoals hiervoor uitgelegd gaat het in 'ik ben' of 'ik heb' niet om de persoon. Dus feitelijk staat er dat er 'weten' is en de persoon er niet toe doet, er is geen 'ik' om dat 'weten' te doen. Dat moet, ego zijnde, wel ongeloofwaardig voor je klinken maar je doet dan ook geen gedegen zelfonderzoek. Dus wil dat tot je kunnen doordringen is gedegen zelfonderzoek een vereiste.

Overtuigingskracht? Waar komt die behoefte vandaan?
Hoezo waarheidvinding?

'Ik ben egoloos en heb onderzoek afgerond?.

Begin eens met het onderzoeken van gedachten, overtuigingen etc..


Waar komt toch elke verdediging, verklaring etc uit voort?

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Het 'ervaren van leegte (En dat is niet alleen de mens voorbehouden) creëert leegte.. leegte is de eerste en laatste conditionering van het kennend beginsel.
Daarom zeg ik dat leegte de laatste Barrière is, die verbind met 'de objectieve wereld.

Kan leegte een barrière zijn? Dat suggereert dan toch weer 'iets.

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Okay. Verkeerd begrepen. De leegte noem ik (werkelijk) 'zijn', het verschijnen in het lichaam noem ik 'worden'. Twee 'werkelijkheden' welke zich niet mengen. Maar toch innig met elkaar verbonden zijn.

Daarom noem ik 'ego' het lichamelijk beleven van een zelf in verhouding met de wereld. (Ik kan als ego niet 'alleen' zijn, ik ben verplicht een verhouding met de wereld aan te gaan om begrijpelijke redenen.)

In de leegte ben ik volstrekt egoloos. Daar zie ik de wereld en ben ik in mijzelf 'alleen'. Daar ben ik aanwezig in een zelf-verhouding.

Zoals je ziet beschouw ik de kwestie in verhoudingen.

Dat gezegd hebbende, heb ik als ego in deze wereld natuurlijk wel weet van egoloosheid. Maar de facto kan ik als ik in mijn lichaam ben nooit beweren dat ik egoloos ben, dan zou ik liegen.

.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Hoe gemakkelijk om voor jezelf niets meer te willen... Hoe zalig en hoe goed het leven dan is; de hemel op aarde...
Geen enkel probleem meer; want het Al draait niet om mijn willetje, niet om mij... Het kan het zonder het minste probleem zonder mij stellen...

Existeren in de leegte...; volheid van ZIJN; pure extase...

Objectief gezien, zonder mijn WIL; het geheel is maar povertjes...

Wat is het verschil met de doping van Boni??? Alleen maar het dopingsproduct???

Beste Marie, 'zijn' is leeg. En is ook geen spirituele extase. Er is daar simpelweg geen zelf die iets wel-wil of niet-wil. Dus ook niemand om waar dan ook op aan te spreken.