Meister Eckhart

[Ogenblik-sem]

HET deed zich zeggen..

Dualiteit maakt er een verhaaltje van, b.v waarom/de pijn ervan/overkomt mij dat etc. die etiketten maken dat weerstand het tot een iemand maakt.

[Ogenblik-sem]

Oorspronkelijk geplaatst door diane

Het gaat hier om normaal taalgebruik.
Als ik elke keer de "je" of "ik" zou moeten omschrijven ben ik nog wel even bezig.

Om dat gebruik van het woord "je" en "ik" gaat 't niet echt.

Als een kind wordt geboren heeft het nog geen besef van "ik" e.d.
Het is Geest/Bewustzijn wat zich in en als een mensje manifesteert.
Via de gebruikelijke programmering raakt Geest ahw "gevangen", geïdentificeerd met de programmering.
Al is het de vrije keus van Bewustzijn om dit te doen..
Soms kan het nodig lijken (voor het ge?dentificeerde Bewustzijn) om zich proberen te ontdoen van allerlei mechanismes.

Psychologische patronen dus?

Dit impliceert niet per definitie dat hierdoor de vraag naar waarheidsvinding op zal komen.
Het kan echter wel een opening zijn om het geprogrammeerde zelfbeeld te leren doorzien en ditmaal zonder angst voor verlies ervan.

Zo kan het denken een UI te zijn enorm versterkt worden.

Wanneer het gehele geheel dit bewerkstelligt zal het verlies van het zelfbeeld (ik ben een ui) gebeuren.
Wanneer niet het hele geheel (dat bestaat uit tálloze en tálloze samenwerkende invloeden van schier eindeloze vóór-invloeden) dit niet bewerkstelligt zal dat ni?t gebeuren.

De mens doet niiks..(ik wil hier simpelweg niet zeggen dat er niemand is die iets doet.. )

Want de mens is een samenwerkend verschijnsel (microkosmos) van de gehele samenwerkende samenwerking (macrokosmos) dat de gehele uni-versele manifestatie is.
Maar hij denkt dat hij een 'UI' is..

Een ui echter is uni-verseel aan (de) aarde.
Een verschijnsel van (de) aarde.
Elk aards wezen IS uni-verseel aan de aarde, IS (de) aarde.
De aarde is een verschijnsel van de gehele verschenen kosmos.

Wanneer de ui wordt afgepeld blijkt er geen 'UI' te bestaan.

Zolang iemand ( als UI zijnde) nog meent een 'UI' te zijn is 't 'n UI- (lskuiken)

Dat wil dus niet zeggen dat er niks kan gebeuren dat er sterk op lijkt dat iemand iet doet.
Maar dat is de mind-story...

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Zou het ook niet zo kunnen zijn Renoir, als dat je recht is, er eerst een vraagstelling aan jou adres gericht moest zijn, om ook maar "iemand" ergens op te wijzen?

Jammer dat de vraag niet aan mij gericht is,
anders zou ik iemand ergens op kunnen wijzen ...

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik betwist allesbehalve iemands recht om de meest uiteenlopende dwaalwegen te bewandelen, maar ik betwist evenmin mijn recht je daar op te mogen wijzen.

Er zijn geen dwaalwegen, alleen als jij gelooft dat die er zijn.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door moi

Zou het ook niet zo kunnen zijn Renoir, als dat je recht is, er eerst een vraagstelling aan jou adres gericht moest zijn, om ook maar "iemand" ergens op te wijzen?
Wie "oordeelt" over uiteenlopende dwaalwegen?
Belevingen vanuit jezelf als Ziener, zou lijkt mij althans, de grootste gemene deler van aanwezigheid ZIJN.
Het ontleden en afdoen van Zienswijzen brengt dan ook onheil.
Andere aangereikingen kunnen waarlijke raakvlakken in ervaren zijn door eigen belevingen, van wie dan ook.
Hou het ZIEN dan bij jezelf, i.p.v van een wijzend vingertje van ? ? jij Ziet niet goed.
Sorry als ik te vrijpostig ben in mijn uitlating, vanuit mij kwam die vraag op.

Moi niks sorry, ik ben blij met je reactie.

Dat zou inderdaad wel zo zo netjes zijn Moi om eerst te vragen of een reactie wel gewenst is. Echter ik krijg in mijn dagelijks praktijk ook van alles zomaar ongezouten op mijn bordje en moet daar dan toch zelf mijn modus in te zien vinden.

Daarbij komt dat ik de vrijwel niet te onderdrukken neiging heb om iemand die dwars door een gestage verkeersstroom heen met de kennelijk indruk de weg te willen oversteken te waarschuwen het zebrapad te gebruiken. Ik ben nou eenmaal zo'n mafketel.

Wanneer je dan vervolgens in termen van oordelen spreekt komen we weer op een door jou subjectief zo beleefd terrein. In mijn optiek doe ik dat namelijk niet dat 'oordelen'. Van mij mag (hallo wie ben jij nou helemaal Renoir ?) alles gedaan worden naar een overtuiging alleen spreek ik mijn twijfel uit over de overtuiging en is het ten aanzien van bepaalde wegen zo dat die, in mijn optiek althans, dwaalwegen zijn. Ik behoud me altijd het recht voor ergens een mening over te mogen hebben. Voor mij is dat geen oordeel.

Ik vind het mooi wat je zegt 'Belevingen vanuit jezelf als Ziener, zou lijkt mij althans, de grootste gemene deler van aanwezigheid ZIJN.', ik heb moeite om je hierin niet tegen te spreken. Maar bedenk dan ineens hoe onmogelijk dat is bij een wereldbevolking van 7180825820 (naar de stand van een minuut geleden) zielen die hier hetgeen ze verlangen mogen komen scheppen.

Daarbij is het vrijwel onmogelijkheid om niet in elkaars vaarwater terecht te komen. Door welke grootst gemene deler kan dat vertegenwoordigd worden ?

Is hier al geen sprake van onheil ?

Niet het ontleden en afdoen van zienswijzen maar het scheppen van tegenstrijdige belangen zijn hetgeen het onheil veroorzaakt.

En het zien van dat belang is bewustwording en ten aanzien van bewustwording is een wijzend vingertje, in mijn ogen, behulpzaamheid en geen bemoeizucht. Ik zie bepaalde zienswijze komende vanuit bescherming van een 'in jou als persoon gevestigd zijn' en ik zie het (nou eenmaal) als mijn opgave jou daarin niet te laten geloven.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Naadje

Er zijn geen dwaalwegen, alleen als jij gelooft dat die er zijn.

Jammer dat je het al weet anders zou ik mijn visie er op los kunnen laten.

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Jammer dat je het al weet anders zou ik mijn visie er op los kunnen laten.

Ik geloof er niet in en daarom zijn ze er voor mij niet.

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Niet het ontleden en afdoen van zienswijzen maar het scheppen van tegenstrijdige belangen zijn hetgeen het onheil veroorzaakt.

????? Met het afdoen van zienswijzen wordt een (ogenschijnlijk)tegenstrijdig belang geschapen. Het gaat er eerder om zienswijzen naast elkaar te laten bestaan.

[moi]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

En het zien van dat belang is bewustwording en ten aanzien van bewustwording is een wijzend vingertje, in mijn ogen, behulpzaamheid en geen bemoeizucht. Ik zie bepaalde zienswijze komende vanuit bescherming van een 'in jou als persoon gevestigd zijn' en ik zie het (nou eenmaal) als mijn opgave jou daarin niet te laten geloven.

Het is idd je goed recht deze wijze te hanteren, het zijn de gevolgen ervan die zich dan weleens je tot teleurstellingen brengt, onbegrepen te worden.
Hoe je goedbedoelde intenties ook mogen zijn.
Wijzende vingers, kunnen idd de weg wijzen, maar dan wel letterlijk, van A naar B. als behulpzaam.
Maar die wijzende vinger die meestal op een ander niveau wordt aangereikt, als belerend, (ik goed, jij fout.),( zie dat ik je help om juist te kijken)
Verweer oproept.
Snap je wat ik bedoel?
Dat je behulpzaam wenst te zijn trek ik dan ook niet in twijfel.

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Je stelt de vraag aan Renoir maar ik wil je graag mijn reactie geven.

Het uitdiepen van kindmechanismes komt mij voor als het zoeken naar zaken van vroeger. Daarbij ben je dan aangewezen op je geheugen en als er iets onbetrouwbaar is, dan is het ons geheugen. Probeer je maar je laatste zomervakantie voor de geest te halen, dan zie je dat je je alleen fragmenten kunt herinneren. En als er iemand bij is geweest dan zal die weer net andere dingen kunnen herinneren dan jij. Zelfs dat waarvan jij vindt dat die hebben plaatsgevonden kunnen door iemand anders weer heel anders worden gezien.
Laat staan als je een zomervakantie van toen je een kind was wilt proberen in herinnering te brengen.

En vervolgens is het m.i. helemaal niet nodig om je kindmechanismes uit te diepen. Alles wat je nodig hebt voor 'verandering' is nu voor handen. Het kan zijn dat wat zich nu voordoet zijn basis heeft in eerdere ervaringen. Maar de ervaring die zich nu in de aktualiteit voordoet heeft alles in zich om er mee te aan de slag te gaan. Om een link te kunnen leggen met vroegere ervaringen zul je in je hoofd (geheugen) te rade moeten gaan en dat haalt je alleen maar weg van de directie ervaring die zich nu voordoet.

Het heeft een link met wat ik eerder deze week schreef over het onbewuste. Het is mijn ervaring dat als ik mij beroep op het onbewuste dat ik weg ga van de directe ervaring in het moment die alles in zich heeft. Over het onbewuste (dat wat ik niet weet) kan ik alleen maar speculeren. Daarom is voor mij een beroep op het onbewust een manier om weg te komen van dat wat is, dat wat zich nu direct voordoet en dat wat alles in zich heeft wat ik op dit moment nodig heb.

Het bezig zijn met 'elimineren wat je niet bent' (zoals Renoir dat omschrijft), is iets wat je direct, hier en nu, elk moment kunt doen. Het is een manier om er mee aan de slag te gaan, zonder de directe ervaring of gedachte die zich voordoet uit de weg te gaan, b.v. door in je geheugen te rade te gaan.

Rob, je directe ervaring is al gebaseerd op een kindmechanisme dat is waar het om gaat.

Je directe ervaring is niet op het moment gebaseerd.

Kom ik weer even met dat mooie voorbeeld van kwaad worden.

Je kunt enkel kwaad worden vanuit een kindmechanisme.

Als het kindmechanisme er niet was geweest dan was er geen kwaad worden (of verdriet, etc). Er is in het NU geen reden tot kwaad worden/zijn.

Er is wat er is en pas als het geheugen daar iets mee doet dan ontstaat er zoiets als kwaad worden. Als iemand je vrouw iets aandoet dan is dat geen reden tot kwaad worden, dat kwaad worden ontstaat uit eigenbelang. Wat je wel met een glimlach zou kunnen doen is te door bepaalde handelingen te zorgen dat die iemand je vrouw op dat moment niets meer kan aandoen. Dat zou met een schreeuw kunnen maar is waarschijnlijk vanuit een andere beleving (openheid/helderheid) en niet vanuit een eigen stukje (ik hoop niet dat dit vb verwarrend is).

'Elimineren wat je niet bent' houdt in dat je schijnbaar al weet wat je bent.

Hoe kan het nu dat je iets moet elimineren om te weten/zijn wat je bent.

Als je werkelijk weet wat je bent/bent wat je bent dan is dat hele proces er niet meer, toch?