'Wat is' en de mentale realisatie

[Bassie]

Anders gesteld is dat alles wat veranderlijk c.q. wordend is, buiten bewustzijn ligt. Dat is bij iedereen zo. Wat er in de daadwerkelijke realisatie gebeurd is dat je de illusie scheidt van dat wat werkelijk is. Waar ik schrijf dat het subject zichzelf terugneemt in de ontmoeting met een object (een ander) is het in werkelijkheid de illusie welke zichzelf terug neemt en daarmee de werkelijkheid betreedt.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Alles is 'heel'. Alleen de illusie wil graag vluchten voor dat wat IS met drugs, boekenwijsheid, guru's, en eigen-ego 'opblazen'.

Maar de illusie heeft wel een bepaald 'nut'. Iets wat enkelvoudig (niet-twee) is kan zich niet bewust zijn van 'iets' buiten zichzelf. Om tot 'leven te komen' spiegelen we ons als mensen aan elkaar. In bewustzijn ben 'ik' me bewust van 'jou' en ben 'jij' je bewust van 'mij'.

Wij als mens zijnde komen in elkaars aangezicht tot leven en zo maakt het enkelvoudige zich middels de mens meervoudig bekend en kunnen we elkaar als 'een ander' beleven en liefhebben.

Voor hen die geen zelfkennis wensen op te doen blijven de drugs, de guru's, de boeken en de 'ervaringen' over om in te vluchten.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna

Deze moest ik hebben.

Herkenbaar en goede verwoording!

Dan herken je de vrijheid er in ook. Het illusionaire zelf is onderworpen aan wat het ervaart/waarneemt. In het zuivere licht, waar iedere spiegeling verdwenen is, is een ongekende vrijheid. Het 'onderworpene' reageert niet meer vanuit de verleden tijd, en er is plaats gemaakt voor conflict-loze actualiteit.

Hetgeen op zijn beurt het 'denken' weer beïnvloed. De ontologische omkering is afgerond, het denken moet zich nog wat aanpassen aan de nieuwe werkelijkheid.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Sam

Het verwonderlijke is dan ook weer, dat juist op een forum als dit, die behoefte aan 'vlucht' zo duidelijk wordt geïllustreerd.

Mijn opinie is dat het illusionaire zelf gradaties kent. In 'zelf' is er een vlucht voor de illusie welke verdooft wordt met zaken als drugs, drank, zucht naar avonturen, seks en bedenk het allemaal maar.

Maar dat is niet bij iedere zelf zo. Er zijn ook genoeg zelven die een rustig bestaan kennen misschien? Ik heb alleen de herinnering er aan toen ik zelf nog een zelf was. Een zelf lijdt pijn als hij gekrenkt wordt, miskend wordt, gepasseerd wordt enz. Hetgeen weer een 'vlucht' kan uitlokken.

Ik kan me er wel iets bij voorstellen, zo leuk is het leven als een zelf niet altijd.

[Anna]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Dan herken je de vrijheid er in ook. Het illusionaire zelf is onderworpen aan wat het ervaart/waarneemt. In het zuivere licht, waar iedere spiegeling verdwenen is, is een ongekende vrijheid. Het 'onderworpene' reageert niet meer vanuit de verleden tijd, en er is plaats gemaakt voor conflict-loze actualiteit.

Hetgeen op zijn beurt het 'denken' weer beïnvloed. De ontologische omkering is afgerond, het denken moet zich nog wat aanpassen aan de nieuwe werkelijkheid.

Een nieuwe vrijheid en een nieuwe werkelijkheid, en nieuwe rust en ook nieuwe blijheid .
Je woorden je vertaling ik zou het niet kunnen. Maar ik herken ieder woord..
Öok dat het denken zich zich nog wat moet aanpassen aan de nieuwe werkelijkheid..

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna

Een nieuwe vrijheid en een nieuwe werkelijkheid, en nieuwe rust en ook nieuwe blijheid .
Je woorden je vertaling ik zou het niet kunnen. Maar ik herken ieder woord..
Öok dat het denken zich zich nog wat moet aanpassen aan de nieuwe werkelijkheid..

Je kunt meer dan je denkt, ik vind je quote betreffende Waarheid meesterlijk omschreven. Ik leer daar weer van, van jou. Jij hebt dat ook alleen zo kunnen omschrijven als je dat in de praktijk hebt opgedaan. Bij het wegvallen van de reflectie openbaart Waarheid zich innerlijk. Met de wijsheid achteraf begrijp ik hoe het spelletje in elkaar steekt. Dat wat 'ongericht' is, is niet-twee: het subject is -even- niet bezig met het desbetreffende object/ander.

Subject en object zijn wel-twee, maar het subject verwordt onder invloed van Waarheid tot enkelvoudig zijn (niet-zelf). In feite laat de onderzoeker dan Waarheid zijn werk doen zonder 'zelf' in de weg te lopen.

[Anna]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Je kunt meer dan je denkt, ik vind je quote betreffende Waarheid meesterlijk omschreven. Ik leer daar weer van, van jou. Jij hebt dat ook alleen zo kunnen omschrijven als je dat in de praktijk hebt opgedaan. Bij het wegvallen van de reflectie openbaart Waarheid zich innerlijk. Met de wijsheid achteraf begrijp ik hoe het spelletje in elkaar steekt. Dat wat 'ongericht' is, is niet-twee: het subject is -even- niet bezig met het desbetreffende object/ander.

Subject en object zijn wel-twee, maar het subject verwordt onder invloed van Waarheid tot enkelvoudig zijn (niet-zelf). In feite laat de onderzoeker dan Waarheid zijn werk doen zonder 'zelf' in de weg te lopen.

Toch wel een wonderlijke herkenning!

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Anna

Toch wel een wonderlijke herkenning!

Zelfkennis is universele kennis. Ik kan niet in een andere Waarheid belanden als iemand anders. En dat lijkt me ook de bedoeling van dit forum, dat we die universele kennis bespreken.

Internet is daarbij een waardevol medium, er zijn meer zaken welke zich voordoen. En in het GZO komt men dezelfde zaken tegen.

[Anna]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Zelfkennis is universele kennis. Ik kan niet in een andere Waarheid belanden als iemand anders. En dat lijkt me ook de bedoeling van dit forum, dat we die universele kennis bespreken.

Internet is daarbij een waardevol medium, er zijn meer zaken welke zich voordoen. En in het GZO komt men dezelfde zaken tegen.

In het ont-moeten vindt waarheid plaats.

[Anna]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Oei, men geeft mij meer en meer gelijk... 'Ik' mag niet in de vuilbak geworpen worden want het is het 'ik' en alleen het 'ik' dat het zelf kan bevrijden...

Is dat zo? Kan het " ik" het "zelf" bevrijden?
Ik denk het niet.

Daar GDO uitwijst dat het "ik" hetzelfde is als het "zelf" , (hetzelfde als een "natuurlijk geworden illusie) kan het een niet door het ander bevrijdt worden.
Het wordt gedaan door helder bewustzijn.

Ten opzichte van de buitenwereld kan je in het best geval enkel als een katalysator dienst doen en een katalystator neemt niet deel aan het proces, het bevordert het alleen maar voor de anderen... Als katalysator ben je dus geen doener...
Maar denk niet dat de katalysator vanzelf blijft werken... Het is aan jou om hem werkzaam te houden en dus daar ben je wel degelijk een doener...