Afgerond?

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

En waarom sluit dat ego dan wel uit als zijnde iets dat uitgedoofd moet worden?

Omdat ego niet gekend wordt in realisatie bestaat de indruk dat het weg MOET, maar het moet niet weg het verlaat je. Gedegen zelfonderzoek laat het ontsnappen, met stille trom de aftocht blazen.

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Omdat ego niet gekend wordt in realisatie bestaat de indruk dat het weg MOET, maar het moet niet weg het verlaat je. Gedegen zelfonderzoek laat het ontsnappen, met stille trom de aftocht blazen.

De vraag was niet aan jou gericht.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Voor mij heeft advaita(onderricht) betrekking op totale acceptatie van (al) wat is. Dat impliceert dat niets anders hoeft te zijn, of zou moeten zijn, dan precies dat wat (het) is. Daaruit volgt dat zo lang de overtuiging nog heeft post gevat dat er zoiets is als ego dat nog (zou) moet(en) uitdoven, je het nogniet echt gezien hebt. Dan is er nog steeds het geloof in een doener. En daarop hebben zuiver en onzuiver betrekking.

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

En waarom sluit dat ego dan wel uit als zijnde iets dat uitgedoofd moet worden?

Het klopt dat alles verschijnt in Bewustzijn en daarin alles is wat het is en niets anders hoeft te zijn dan wat het is. Alles begint, zo te zeggen, met acceptatie.

Het is ook niet zo dat ego niet geaccepteerd zou worden. Maar we kunnen ego op verschillende manieren defini?ren. In dit geval is het misschien het meest duidelijk om de omschrijving van AS te gebruiken: 'ego is niet willen wat er is en willen wat er niet is.' In die zin staat het haaks op zelfrealisatie. Het 'niet willen wat er is en willen wat er niet is' vindt zijn oorsprong juist in de aanname dat er iemand is die iets zou kunnen veranderen aan wat is. Vandaar dat het gedachtes en emoties teweegbrengt die haaks staan op 'het leven zoals het is'.

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Het klopt dat alles verschijnt in Bewustzijn en daarin alles is wat het is en niets anders hoeft te zijn dan wat het is. Alles begint, zo te zeggen, met acceptatie.

Het is ook niet zo dat ego niet geaccepteerd zou worden. Maar we kunnen ego op verschillende manieren defini?ren. In dit geval is het misschien het meest duidelijk om de omschrijving van AS te gebruiken: 'ego is niet willen wat er is en willen wat er niet is.' In die zin staat het haaks op zelfrealisatie. Het 'niet willen wat er is en willen wat er niet is' vindt zijn oorsprong juist in de aanname dat er iemand is die iets zou kunnen veranderen aan wat is. Vandaar dat het gedachtes en emoties teweegbrengt die haaks staan op 'het leven zoals het is'.

En zelfonderzoek begint, aldus jou zelf, met onvrede. Hoe verhoudt acceptatie zich dan met betrekking tot die onvrede? Waaraan moet je gevolg geven? Volgens mij manoeuvreer je je hier in een spagaat en hoef c.q. kun je al lekker niks meer doen. Alexander heeft in datzelfde kader een onwerkbare definitie van ego nagelaten, je hoeft evenals de neoadvaitisten niets te doen. Het is aanname dat er iemand is, er is het gevestigde geloof iemand te zijn en de basis om daaraan iets te veranderen. Maar schuif het gerust weer terzijde, we (ik) spreken het de komende jaren gewoon wel weer tegen, er hoeft wat jou betreft immers niets gedaan te worden, die of die zegt dat immers ook.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

En zelfonderzoek begint, aldus jou zelf, met onvrede. Hoe verhoudt acceptatie zich dan met betrekking tot die onvrede? Waaraan moet je gevolg geven? Volgens mij manoeuvreer je je hier in een spagaat en hoef c.q. kun je al lekker niks meer doen. Alexander heeft in datzelfde kader een onwerkbare definitie van ego nagelaten, je hoeft evenals de neoadvaitisten niets te doen. Het is aanname dat er iemand is, er is het gevestigde geloof iemand te zijn en de basis om daaraan iets te veranderen. Maar schuif het gerust weer terzijde, we (ik) spreken het de komende jaren gewoon wel weer tegen, er hoeft wat jou betreft immers niets gedaan te worden, die of die zegt dat immers ook.

Je hebt me verkeerd begrepen. Als er ego is, dat haaks staat op dat we zijn, dan is er wel degelijk werk aan de winkel. Het oplossen van ego is iets dat gedaan kan worden. Met het oplossen van ego zal het verschil zijn (met voor en na, zoals de oorspronkelijke vraag was in dit draadje ?) dat gedachtes en gevoelens ten gevolge van ego niet meer opkomen, vanwege het verdwijnen van dat zelfde ego. Verder is een aanname voor mij identiek met geloof.

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Je hebt me verkeerd begrepen. Als er ego is, dat haaks staat op dat we zijn, dan is er wel degelijk werk aan de winkel. Het oplossen van ego is iets dat gedaan kan worden. Met het oplossen van ego zal het verschil zijn (met voor en na, zoals de oorspronkelijke vraag was in dit draadje ?) dat gedachtes en gevoelens ten gevolge van ego niet meer opkomen, vanwege het verdwijnen van dat zelfde ego. Verder is een aanname voor mij identiek met geloof.

Je past er een mouw aan, ego behoort ook tot dat zijn en daaraan hoeft in datzelfde kader niets gedaan te worden, hetgeen in essentie ook Alexander in zijn bewoording alsmede je vrouw zegt. Er zou geen sprake zijn van het moeten verdwijnen van ego ware het niet dat het de aanvang van gedegen zelfonderzoek frustreert, echter wanneer er mee begonnen wordt verdwijnt het vanzelf.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Je past er een mouw aan, ego behoort ook tot dat zijn en daaraan hoeft in datzelfde kader niets gedaan te worden (?).

Dat is nu precies het uitgangspunt van NA. Dat er niets gedaan hoeft te worden. Maar daar waar ego bestaat, in de vorm van de overtuiging iets te zijn wat je niet bent, daar is simpelweg werk aan de winkel.

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Dat is nu precies het uitgangspunt van NA. Dat er niets gedaan hoeft te worden. Maar daar waar ego bestaat, in de vorm van de overtuiging iets te zijn wat je niet bent, daar is simpelweg werk aan de winkel.

Ik ken de uitgangspunten van NA en dat propageert dus Alexander in deze bewoording en Nadje.

[Ben]

Oorspronkelijk geplaatst door habbuthabnot

Schei toch uit man, ik word er doodmoe van.
Er is werkelijk geen zinnig gesprek met jou mogelijk.
Elk zinvol argument negeer je of ontwijk je, je lapt alle bruikbare en nuttige conventies omtrent communicatie aan je laars.
Daarnaast is je taalgebruik meestal van dien aard, dat al zou ik je willen lezen, ik stuit op een wereld van wolligheden en nietszeggende wartaal.

Je hebt in de lopende uitwisseling met Rob niet een normale of eenvoudige vraag rechtstreeks beantwoord en je weigert domweg inhoudelijk in te gaan op hetgeen naar voren wordt gebracht.

Zoals ik al eerder zei, een volstrekt hopeloze toestand.

Het is een wonder van grootmoedigheid dat Rob het geduld opbrengt om het met je te blijven proberen.
Je zou het eens moeten proberen, een normale discussie voeren waarbij je elkaars argumenten weegt en serieus neemt om er vervolgens inhoudelijk op te reageren. Kan heel verhelderend werken, geloof me.

Het moge je vreemd in de oren klinken, maar argumentaties zoals jij die hanteert werken juist de populariteit en aanhang van neo-advaita in de hand.
Jij maakt het allemaal zo ongelofelijk complex en omslachtig, dat jij hoogst waarschijnlijk totaal niet meer in de gaten hebt in wat voor geestelijk/ intellectueel doolhof je je bevind.
Het enigste wat ik opmaak uit wat jij hierover te zeggen hebt, is dat jij dat middels 99% van horen en zeggen hebt opgedaan, in combinatie met een idolate naiviteit.
Ik kan alleen maar zeggen dat jij van 'gisteren' bent, en absoluut niet van vandaag.
Sorry Hab, ik kan er ff niks anders van maken.

[Ben]

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

Duhuh

En de adder?