4 June 2022, 14:35 | #71 | |
Kasuaris
Geregistreerd: 2 January 2021
Berichten: 775
|
Citaat:
Ik kan opmaken uit wat hij (be)schrijft dat hij geen 'weet' heeft van zijn.
__________________
De ogen zijn verschillend, het licht is hetzelfde. |
|
4 June 2022, 16:57 | #72 | |
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
Citaat:
Dus laat je blablabla over bang zijn om zichzelf te verliezen, of om niet meer de hoogste viool te kunnen zingen maar varen... Ik weet... Ik laat het aan de anderen over of ze wel of niet in hun eigen soep willen blijven drijven... |
|
4 June 2022, 16:59 | #73 | |
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
Citaat:
|
|
4 June 2022, 18:12 | #74 | ||
Geen lid
Berichten: n/a
|
Citaat:
Citaat:
|
||
4 June 2022, 18:18 | #75 |
Geen lid
Berichten: n/a
|
|
4 June 2022, 19:55 | #76 | |
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
Citaat:
Dat ontkennen is hetzelfde als te zegggen dat je zonder je 'ik' het 'ZIJN' kunnen zijn... |
|
4 June 2022, 19:57 | #77 |
Actuaris
Geregistreerd: 7 July 2014
Berichten: 426
|
|
4 June 2022, 23:28 | #78 | |
Kasuaris
Geregistreerd: 2 January 2021
Berichten: 775
|
Het 'zijn' heeft in het menselijk bestaan een dubbele betekenis. I.c.m. het denken integreert de mens 'zijn' en denken. Het kennen van de gedachte wordt als presentie beleefd. Dat is geen bewust proces. Als ik Jan tegen kom op straat en ik maak een praatje met hem, dan heb ik allerlei gedachten over Jan en de gespreksinhoud. In die presentie heb ik een verhouding met Jan wat binnen het denken presentie veroorzaakt in een verhouding met de wereld.
(Jan is immers present in de wereld.) Dan existeer (besta) ik als denkende presentie. Om het maar eens een naam te geven. Dan ben ik present in de wereld en met een verhouding met de wereld (met Jan in concrete zin). Dan besta ik voor mijzelf, omdat ik middels het denken dat op onbewuste wijze voortdurend bewijs aan mijzelf. Zo bouw ik als denkende presentie een verleden op als een persoon. Immers: om met Jan een praatje te maken moet ik hem kennen en ook wat van hem weten. Dat kun je 'bevroren' kennis noemen: bevroren gedachten uit het verleden. Als denkende presentie ben ik een 'ik' wat je een ego kunt noemen. Immers: als denkende presentie ben ik uniek in mijn 'bevroren' gedachten. Alleen ik ken de eigenaardigheden van Jan op mijn manier. Ego is niks anders dan op unieke wijze 'zelf zijn' waarvan er geen tweede versie is. En nu pak ik even de quote van Marie er bij, want dat is de enige momenteel die zo af en toe nog wat zinnigs schrijft: Citaat:
In het eerste deel van mijn betoog heb ik het denken toegevoegd aan 'presentie'. Daadwerkelijke presentie (zijn) is presentie nog voordat er een gedachte aan toegevoegd is. Marie schrijft hier 'zijn' als wat zich bewust kan zijn van wat we zijn. Maar daar zit een klein foutje in haar redenatie. Bewust ben je altijd van wat anders. (Ik die me bewust ben van Jan tegenover mij.) Je kunt je nooit bewust worden van het 'zijn'. Je kunt alleen het 'zijn' gewaar worden als je, terwijl je de wereld tegenover je hebt, naar binnen keert en dat 'zijn' gewaar wordt. Daar eindigt de 'denkende presentie' en blijft alleen presentie (zijn) over wat geen enkele sympathie of antipathie meer heeft over 'de wereld'. Egoloosheid, welke bewust ervaren wordt in dat gewaarzijn. Met bewust ervaren bedoel ik niet de wereld ervaren (van de wereld bewust zijn), maar het 'zijn' zelf ervaren als in het 'zijn' gewaar zijn. (er besef/weet van hebben) Daarom hou ik me vast aan de woorden van Jezus uit het Thomas Evangelie: om tot zelfkennis te komen dienen we te vasten aan de wereld. Zodat we terwijl we gewoon midden in het leven, midden in de wereld staan ons ware zelf kunnen beleven. Welke geheel anders van aard is dan wat ik eerder 'denkende' presentie' noemde. Waarmee ik staande hou dat zelfkennis over kennis van het zelf gaat. (Waar zou het anders over moeten gaan?)
__________________
De ogen zijn verschillend, het licht is hetzelfde. |
|
4 June 2022, 23:38 | #79 | |
Kasuaris
Geregistreerd: 2 January 2021
Berichten: 775
|
Citaat:
Presentie zonder toegevoegde conceptuele gedachten bevat geen hartstocht betreffende Poetin. Ik ben degene die antipathie heeft als hartstocht. Hartstocht (afschuw in dit geval) bevestigd de 'denkende presentie'. Is daar wat mis mee? Nee, zonder hartstocht kan ik geen mens/persoon zijn. Waar het in zelfkennis om gaat is dat je presentie zonder de persoon leert 'weten'. Daarmee ontneem je de macht van de persoon die je zelf bent. Dan hoef je ook niet langer ego te ontkennen, want dan zie je dat je zonder ego niet eens kunt bestaan in dit leven. Dan zou je een soort van robot/zombie overhouden........
__________________
De ogen zijn verschillend, het licht is hetzelfde. |
|
5 June 2022, 01:04 | #80 |
Geen lid
Berichten: n/a
|
|
|
|
Soortgelijke discussies | ||||
Discussie | Auteur | Forum | Reacties | Laatste bericht |
Gedachten elimineren. | Rennie | Hans Laurentius | 31 | 16 June 2011 17:25 |