Dit zegt God van zichzelf in een ongewoon gesprek met God.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Waarheid is niet dat wat IS. Wat IS behoeft niet gezocht noch ontdekt te worden. Wat is IS en behoeft geen enkele verdere toelichting. Over wat IS kun je gevoeglijk zwijgen.

Niettemin weet jij daar wel weer betekenis aan te geven middels je verhaaltjes.
Een onzin betekenis want wat is IS, full stop. Wat IS is niet zoekende, staat niet open voor iedereen en heeft maling aan wat er gezien wordt.

Waarheid daarentegen moet ontdekt worden en met verhaaltjes maken over hoe je 'denkt' verwoord je geen waarheid maar bedek je zelfs waarheid of vertroebelt deze.

wat is IS, full stop

Inderdaad Laurens, wat is, is, full stop... Wat leutert jij dan nog over een waarheid die ontdekt zou moeten worden...?

Hoe simplistisch, maar toch wij, arme mensen, kunnen er niet bijkomen...
Het waarom daarvan moet ontdekt worden...

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Ik bied je hulp, maar je luistert nooit.

Ik heb het gedegen zelfonderzoek al afgerond.

Oorspronkelijk geplaatst door marie

wat is IS, full stop

Geen woord meer aan vuil maken, niet meer over spreken, het daarbij laten.

Inderdaad Laurens, wat is, is, full stop... Wat leutert jij dan nog over een waarheid die ontdekt zou moeten worden...?

Ik heb het niet over 'wat IS' maar over waarheid in relatie tot het komen tot Waarheid. Wat dat is moet ieder individu voor zichzelf ont'dekken. Staat helemaal los van 'wat IS'.

Hoe simplistisch, maar toch wij, arme mensen, kunnen er niet bijkomen...
Het waarom daarvan moet ontdekt worden...

Verhaaltjes die je jezelf vertelt (arm/rijk)
We kunnen er prima bijkomen.
Niet het 'waarom' daarvan moet ont'dekt worden.
En zo blijf je maar rectificeren op allerhande aangenomen stellingen.

Eenmaal in het fysieke universum konden jullie, Mijn spirituele kinderen, ervaren wat jullie over jezelf weten. Eerst echter moesten jullie het tegenovergestelde leren kennen. Eenvoudig gesteld: je kunt jezelf niet als lang ervaren tenzij en totdat je er bewust van bent wat kort is. Je kunt niet dat deel van jezelf kennen dat je dik noemt, tenzij je ook dun leert kennen (noot redactie: de vereiste dualiteit).
Uiteindelijk kun je volgens deze logica niet ervaren wat je bent totdat je bent tegengekomen wat je niet bent. Dit is het doel en de leer van de relativiteit en al het fysieke leven. Je kunt jezelf definiëren aan de hand van wat je niet bent. (noot redactie: datgene waar gedegen zelfonderzoek voor staat).
Welnu in het geval van de uiteindelijke kennis - waarbij je jezelf als de Schepper kent - kun je je eigen scheppende Zelf (noot redactie: ook hier dat hoofdletter gebruik om te onderscheiden) niet ervaren tenzij en totdat je schept. En je kunt jezelf niet scheppen totdat je jezelf vernietigt. In zeker zin moet je eerst 'niet zijn' om te kunnen zijn (noot redactie: on'dekken niet te zijn wat je denkt).

Mijn commentaar. Dat klinkt allemaal zeer bekend na het doen van gedegen zelfonderzoek. In ieder geval staan mijn onwaarheidsensoren niet driftig te klapperen zoals met andere verhalen hier.

Ik ga er overigens niet verder mee, God is nogal een kletsmeier.

[Peer]

Goed bezig mannen !

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

wat is IS, full stop

Hoe simplistisch, maar toch wij, arme mensen, kunnen er niet bijkomen...
Het waarom daarvan moet ontdekt worden...

'IK BEN'

Verder met Neale Donald Walsch.

Eenmaal in het fysieke universum konden jullie, Mijn spirituele kinderen, ervaren wat jullie over jezelf weten. Eerst echter moesten jullie het tegenovergestelde leren kennen. Eenvoudig gesteld: je kunt jezelf niet als lang ervaren tenzij en totdat je er bewust van bent wat kort is. Je kunt niet dat deel van jezelf kennen dat je dik noemt, tenzij je ook dun leert kennen (noot redactie: de vereiste dualiteit).
Uiteindelijk kun je volgens deze logica niet ervaren wat je bent totdat je bent tegengekomen wat je niet bent. Dit is het doel en de leer van de relativiteit en al het fysieke leven. Je kunt jezelf definiëren aan de hand van wat je niet bent. (noot redactie: datgene waar gedegen zelfonderzoek voor staat).

Waarom mijn spirituele kinderen; waarom niet mijn kinderen tout court???
Wil men daar dan aanhalen dat God niet fysische zou bestaan???
En verdomme, ik die dacht dat alles één was...

Eerst echter moesten jullie het tegenovergestelde leren kennen
Welke wet heeft dat dan weer bepaald, dat je jezelf niet kunt kennen als je niet eerst de leegte rondom jezelf zou kennen???

Uiteindelijk kun je volgens deze logica niet ervaren wat je bent totdat je bent tegengekomen wat je niet bent.
Of anders gezegd, je kunt het goede niet kennen zonder het kwade tegengekomen te zijn...
zou het niet beter zijn te zeggen... pas als je het goede verloren hebt (nl. door je eigen onbezonnen gedrag) en zo in het kwade terecht bent gekomen; pas dan realiseer je je wat je verloren hebt...
En spijtig genoeg, meestal is definitief verloren... zoals wanneer men het kind met het badwater weggooit...
Hoe goed zijn onze godsdiensten in dat laaste... zo gezegd de mensen voor te houden welke de weg van het goede is om zogezegd God te vinden, terwijl ze juist het omgekeerde bewerkstelligen, nl. de mens afscheiden van hun innerlijke zelf en dus te gelijker tijd van de weg naar God..., waarbuiten er niets bestaat.

Welnu in het geval van de uiteindelijke kennis - waarbij je jezelf als de Schepper kent - kun je je eigen scheppende Zelf (noot redactie: ook hier dat hoofdletter gebruik om te onderscheiden) niet ervaren tenzij en totdat je schept. En je kunt jezelf niet scheppen totdat je jezelf vernietigt. In zeker zin moet je eerst 'niet zijn' om te kunnen zijn (noot redactie: on'dekken niet te zijn wat je denkt).

Zoals ik al de hele tijd beweert, je moet 'IK BEN' zijn in plaats van ''IK DENK DAT IK BEN'.
Dus nogmaals je moet je verstand nemen voor wat het is, nl.een goede helper en geen sikkepit meer, en zeker niet voor het scheppende gedeelte van je zijn, wat het niet is...
In 'IK BEN' ben je één met God, schepper van hemel en aarde
Van alles wat zichtbaar en onzichtbaar is...

Zie je nu in waarom ik nooit of te nimmer, het zou hetzelfde zijn als zelfmoord, meer nog als een godsmoord, mijn 'ik' kan en zal versmoren...
'Ik' is het enige dat ieder van ons heeft, al de rest is verstandelijke rompslomp...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

'IK BEN'

Verder met Neale Donald Walsch.



Waarom mijn spirituele kinderen; waarom niet mijn kinderen tout court???
Wil men daar dan aanhalen dat God niet fysische zou bestaan???
En verdomme, ik die dacht dat alles één was...

Eerst echter moesten jullie het tegenovergestelde leren kennen
Welke wet heeft dat dan weer bepaald, dat je jezelf niet kunt kennen als je niet eerst de leegte rondom jezelf zou kennen???

Uiteindelijk kun je volgens deze logica niet ervaren wat je bent totdat je bent tegengekomen wat je niet bent.
Of anders gezegd, je kunt het goede niet kennen zonder het kwade tegengekomen te zijn...
zou het niet beter zijn te zeggen... pas als je het goede verloren hebt (nl. door je eigen onbezonnen gedrag) en zo in het kwade terecht bent gekomen; pas dan realiseer je je wat je verloren hebt...
En spijtig genoeg, meestal is definitief verloren... zoals wanneer men het kind met het badwater weggooit...
Hoe goed zijn onze godsdiensten in dat laaste... zo gezegd de mensen voor te houden welke de weg van het goede is om zogezegd God te vinden, terwijl ze juist het omgekeerde bewerkstelligen, nl. de mens afscheiden van hun innerlijke zelf en dus te gelijker tijd van de weg naar God..., waarbuiten er niets bestaat.



Zoals ik al de hele tijd beweert, je moet 'IK BEN' zijn in plaats van ''IK DENK DAT IK BEN'.
Dus nogmaals je moet je verstand nemen voor wat het is, nl.een goede helper en geen sikkepit meer, en zeker niet voor het scheppende gedeelte van je zijn, wat het niet is...
In 'IK BEN' ben je één met God, schepper van hemel en aarde
Van alles wat zichtbaar en onzichtbaar is...

Zie je nu in waarom ik nooit of te nimmer, het zou hetzelfde zijn als zelfmoord, meer nog als een godsmoord, mijn 'ik' kan en zal versmoren...
'Ik' is het enige dat ieder van ons heeft, al de rest is verstandelijke rompslomp...

In het kort gezegd; het draait niet om weten, het draait om ZIJN, 'ik ben'... Meer zelfs wanneer je bent, 'ik ben', dan weet je...

Nadenken zien wij, totaal verkeerd, als een exclusieve, een zuivere verstandelijke werking, terwijl heel ons wezen, heel ons ZIJN weet en wij dus eerder ons innerlijke weten, de enige kennis die bestaat, ons denkvermogen boycotten dan vervolmaken...
Iedere cel van ons lichaam weet en ons verstand is er enkel om zich daar bewust van te worden...
De dag dat we eindelijk opnieuw ons bewust zijn van 'ik ben' die dag ben je als herboren en die dag kom je terug tot het volle leven ...
Die dag weet je dat je God bent en die dag weet je ook dat niet jijzelf, noch God de doener is... Jij bent dan als de zon die schijnt, zonder voorbehoud op en voor iedereen; maar zelfs als de zon niet meer zou willen schijnen, heeft zij niet de macht, noch het vermogen om op te houden met schijnen...
Is het daarom dat boven God, de WET staat...
En kom nu niet af met de menselijke wet...
Alle godsdiensten zetten de mensen volkomen op de verkeerde weg; i.p.v. de mensen, de kinderen van God op te voeden tot volwassenheid, tot het zelf Godzijn, de eenheid met God houden zij hen af van hun volkomen Mensheid en herleiden zij hen tot eeuwige onvolmaaktheid met alle gevolgen voor onze wereld als toemaat... Hoeveel Poetins moeten nog geboren worden alvorens de ogen van de meerderheid der mensheid open zullen gaan???

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

In het kort gezegd; het draait niet om weten, het draait om ZIJN, 'ik ben'... Meer zelfs wanneer je bent, 'ik ben', dan weet je...

Nadenken zien wij, totaal verkeerd, als een exclusieve, een zuivere verstandelijke werking, terwijl heel ons wezen, heel ons ZIJN weet en wij dus eerder ons innerlijke weten, de enige kennis die bestaat, ons denkvermogen boycotten dan vervolmaken...
Iedere cel van ons lichaam weet en ons verstand is er enkel om zich daar bewust van te worden...
De dag dat we eindelijk opnieuw ons bewust zijn van 'ik ben' die dag ben je als herboren en die dag kom je terug tot het volle leven ...
Die dag weet je dat je God bent en die dag weet je ook dat niet jijzelf, noch God de doener is... Jij bent dan als de zon die schijnt, zonder voorbehoud op en voor iedereen; maar zelfs als de zon niet meer zou willen schijnen, heeft zij niet de macht, noch het vermogen om op te houden met schijnen...
Is het daarom dat boven God, de WET staat...
En kom nu niet af met de menselijke wet...
Alle godsdiensten zetten de mensen volkomen op de verkeerde weg; i.p.v. de mensen, de kinderen van God op te voeden tot volwassenheid, tot het zelf Godzijn, de eenheid met God houden zij hen af van hun volkomen Mensheid en herleiden zij hen tot eeuwige onvolmaaktheid met alle gevolgen voor onze wereld als toemaat... Hoeveel Poetins moeten nog geboren worden alvorens de ogen van de meerderheid der mensheid open zullen gaan???

Niets is Mensdodelijker dan de voortdurende oproep tot gehoorzaamheid... Wat in 99% van de gevallen overeenkomt met blind gehoorzamen en/of blind geloven...

Hallo Hitler, hallo Poetin, Hallo Mohamed, hallo David...

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Niets is Mensdodelijker dan de voortdurende oproep tot gehoorzaamheid... Wat in 99% van de gevallen overeenkomt met blind gehoorzamen en/of blind geloven...

Hallo Hitler, hallo Poetin, Hallo Mohamed, hallo David...

De ont-dekking die ik gedaan heb is dat als 'ik ben' in plaats van 'ik denk te zijn' dat ik dan niet alleen ben maar dat ik dan ook weet...
Het denkvermogen waarop wij mensen ons zo beroemen is geen privilege, geen zuivere werking van ons verstand, in tegendeel zelf daarvan uitgaande verdwazen wij elke dag meer en meer in plaats van er evolutionair op vooruit te gaan...
De wereld in en rondom ons is er het schreinende voorbeeld van...

Ik ben, dus ik weet want alle kennis zit in ons ADN ingebouwd en het is aan ons om die kennis, dat weten te gebruiken en verder te doen uitgroeien...

Het verstand is er om zich bewust daarvan te zijn, te worden...

HET VERSTAND ZELF WEET NIETS, MEER NOG VINDT ZELF NIETS UIT...

Het dient daar dan ook niet toe...

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Waarom mijn spirituele kinderen; waarom niet mijn kinderen tout court???
Wil men daar dan aanhalen dat God niet fysische zou bestaan???
En verdomme, ik die dacht dat alles één was...

Oftewel zijn 'geesteskinderen' een duiding van het niet werkelijk bestaan.

Eerst echter moesten jullie het tegenovergestelde leren kennen
Welke wet heeft dat dan weer bepaald, dat je jezelf niet kunt kennen als je niet eerst de leegte rondom jezelf zou kennen???

De wet van de dualiteit.

Uiteindelijk kun je volgens deze logica niet ervaren wat je bent totdat je bent tegengekomen wat je niet bent.
Of anders gezegd, je kunt het goede niet kennen zonder het kwade tegengekomen te zijn...

Je kunt het honderden interpretaties geven die min of meer zeggen wat er staat, maar je moet veel verder gaan dan dat. Vrijwel alles is niet wat je bent.

zou het niet beter zijn te zeggen... pas als je het goede verloren hebt (nl. door je eigen onbezonnen gedrag) en zo in het kwade terecht bent gekomen; pas dan realiseer je je wat je verloren hebt...
En spijtig genoeg, meestal is definitief verloren... zoals wanneer men het kind met het badwater weggooit...

Welnee je moet veel verder gaan dan goed en kwaad of datgene wat zich oppervlakkig aandient.

Hoe goed zijn onze godsdiensten in dat laaste... zo gezegd de mensen voor te houden welke de weg van het goede is om zogezegd God te vinden, terwijl ze juist het omgekeerde bewerkstelligen, nl. de mens afscheiden van hun innerlijke zelf en dus te gelijker tijd van de weg naar God..., waarbuiten er niets bestaat.

Ga nou geen godsdiensten bekritiseren, bewandel de voorgeschreven weg, bezie wat je niet bent.

Zoals ik al de hele tijd beweert, je moet 'IK BEN' zijn in plaats van ''IK DENK DAT IK BEN'.
Dus nogmaals je moet je verstand nemen voor wat het is, nl.een goede helper en geen sikkepit meer, en zeker niet voor het scheppende gedeelte van je zijn, wat het niet is...
In 'IK BEN' ben je één met God, schepper van hemel en aarde
Van alles wat zichtbaar en onzichtbaar is...

Zie je nu in waarom ik nooit of te nimmer, het zou hetzelfde zijn als zelfmoord, meer nog als een godsmoord, mijn 'ik' kan en zal versmoren...
'Ik' is het enige dat ieder van ons heeft, al de rest is verstandelijke rompslomp...

Als je alleen maar aansluiting probeert te vinden met datgene wat je al geloofd verdwaal je in eigen hersenspinsels en andere maar verzonnen verhaaltjes.