We gaan tot in het oneindige blijven doorlullen

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Door eindelijk eens uit dat denken en begrijpen te geraken en direct te zien. Het denken, begrijpen, boeken lezen, Bevrijdingswegen bewandelen of bestuderen is er geen rechtstreekse aanloop toe, net als koemelk roeren geen aanloop is naar lucht inademen. Het is wel zo dat boter maken uit melk opeens de betrekkelijkheid ervan in zicht kan brengen, dus onrechtstreeks kan het bijdragen aan het ontdekken van het onbetrekkelijke. Vandaar allemaal zeer nuttig, zolang je maar op een gegeven moment gaat inzien dat roeren in een leeg glas de lucht niet maakt die je inademt. Je laat het roeren dan voor de boter (het betrekkelijke) en ziet gewoon dat de lucht (het onbterekkelijke) geen beroering behoeft. Dat zien komt er echt niet als je met de lepel tegen aan gaat.

Wat ik bedoel is dat het allemaal niet totaal nutteloos is, onderzoek naar dat zelf, allerlei wegen, vergelijkende en verdiepende studie kan tot op een zekere hoogte nuttig zijn, zolang het op een gegeven moment ook weer achtergelaten kan worden, en er niet aan vastgehouden wordt, want dan wordt het het grootste obstakel. Het gebeurt uiteindelijk niet in de kop, niet met de kop en niet door de kop. Enkel een zien dat niet meer gaat via de kop zal de werkelijkheid zoals die is ontdoen van de kop-fratsen die er maar aan opgelegd, toegevoegd blijven worden. En dan doet er zich inderdaad een gelijktijdigheid van zien en van verder blijven verschijnen voor. Maar niet meer van een persoon die geen andere mogelijkheid meer heeft dan het spel mee te spelen. Het spel is dan juist uitgespeeld in plaats van het eindeloos te moeten blijven herhalen. En als het dat weer even niet meer zou zijn, als het toch weer opspeelt, wordt het gewoon gezien, zodat het weer uiteen kan vallen in plaats van blind door te blijven opspelen.

P.s. de werkelijkheid van het zelf zien is bedoeld als: te zien dat het zelf juist geen werkelijkheid heeft. De werkelijkheid van het zelf is dan dat het illusie is.

Mooie beschrijving van hoe het zogezegde grote verstand met onze voeten speelt...
Oei, ik was vergeten dat jou dat niet interesseert...

Jij zegt : Het gebeurt uiteindelijk niet in de kop, niet met de kop en niet door de kop.
en wat zit er nu juist wel in die kop waarmee men nergens komt??? Juist ja, het verstand...

[Dorje]

No hard feelings, Marie.

Zoals ik eerder al schreef, schrijf je soms rake dingen, het is niet zo dat mijn interesse daar niet naar uit zou gaan. Waar mijn interesse niet naar uitgaat is jouw verheerlijking van het Ik, en het daarmee samenhangende vol zijn van jezelf.

Met 'verstand of niet' geraken we daar ook niet uit. Verstandelijk het bestaan van het ik verwerpen is niet beter dan ervaringsgericht het Ik verheerlijken. Maar beiden kunnen gezien worden als niet werkelijk. Daarvoor moet eerst gezien zijn dat de werkelijkheid geen ervaring is, zelfs geen eenheidservaring, en dat zien kan niet via de omweg van de ervaring, zoals het ook niet via de omweg van het verstand kan. Beiden zijn uiteindelijk obstakel tot direct zien.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Zolang je focus ligt op 'wat' je ziet zul je nooit het 'zijn' gewaar worden.

..

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

de werkelijkheid van het zelf zien is bedoeld als: te zien dat het zelf juist geen werkelijkheid heeft. De werkelijkheid van het zelf is dan dat het illusie is.

..

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

No hard feelings, Marie.

Zoals ik eerder al schreef, schrijf je soms rake dingen, het is niet zo dat mijn interesse daar niet naar uit zou gaan. Waar mijn interesse niet naar uitgaat is jouw verheerlijking van het Ik, en het daarmee samenhangende vol zijn van jezelf.

Met 'verstand of niet' geraken we daar ook niet uit. Verstandelijk het bestaan van het ik verwerpen is niet beter dan ervaringsgericht het Ik verheerlijken. Maar beiden kunnen gezien worden als niet werkelijk. Daarvoor moet eerst gezien zijn dat de werkelijkheid geen ervaring is, zelfs geen eenheidservaring, en dat zien kan niet via de omweg van de ervaring, zoals het ook niet via de omweg van het verstand kan. Beiden zijn uiteindelijk obstakel tot direct zien.

Als jij denkt dat ik mijn 'ik' ophemel en er zo vol van zou zijn dan heb jij inderdaad niets begrepen; niet verstandelijk en niet gevoelsmatig...

Als ik tegen heug en meug zou beweren en zou blijven beweren dat jij jouw benen nodig hebt om te lopen, wil dat daarom zeggen dat ik die benen ophemel??? En toch zal ik blijven beweren dat je ze nodig hebt om te kunnen lopen...

Hetzelfde met het 'ik'... Niet alleen mijn 'ik' maar iedereen zijn 'ik'; zelfs planten, dieren en alle levende wezens die zich zelfs misschien niet eens realiseren dat ze zoiets als een 'ik' hebben...
'ik' is en blijft, misschien wel de enige, weg naar de Waarheid...
Niemand anders kan het in jouw plaats doen en jij hebt geen beter, geen directer onderzoeksmateriaal dan jouw innerlijke 'ik'...
Zijn het jullie niet die hier de hele tijd beweren dat de buitenwereld enkel een kunstmatige voorstelling van en door ons zelf is???
Nogmaals ik heb het niet over het kunstmatig door onze opvoeding en ons verstand in leven geroepen 'ik'..., want inderdaad dat brengt ons eerder verder dan dichter bij huis...

Ik waardeer waar je zegt dat je opzoekingen kunt doen, theorieën kunt volgen en veel kunt lezen... maar vooral dat je er niet in moet blijven vastzitten... Inderdaad want dan vervalt je tot een onvrije persoon die enkel voorschriften volgt en zichzelf aan buiten zichzelf geldende wetten wil aanpassen...
Wat waar is en door jou als waar wordt ingezien blijft je vanzelf bij en is direct in je opgeslagen...

Met 'verstand of niet' geraken we daar ook niet uit. Verstandelijk het bestaan van het ik verwerpen is niet beter dan ervaringsgericht het Ik verheerlijken. Maar beiden kunnen gezien worden als niet werkelijk. Daarvoor moet eerst gezien zijn dat de werkelijkheid geen ervaring is, zelfs geen eenheidservaring, en dat zien kan niet via de omweg van de ervaring, zoals het ook niet via de omweg van het verstand kan. Beiden zijn uiteindelijk obstakel tot direct zien.

Indien we 'direct zien' eens zouden vervangen door 'direct zijn'...
'ik ben' zonder er ook maar één woord in meer aan toe te voegen... dat is direct zijn...
En de 'ik' is daar niet als ophemelende factor; het 'zijn' zijn wel...
Nu kun jij dat afdoen als enkel een ervaring en dan kan ik alleen maar antwoorden dat jij inderdaad nog niet weet waarover je spreekt... of dat er ervaringen en ervaringen zijn...

[Bassie]

Een oude wijsgeer zag al in dat het verstand de menner is van de paarden 'wil' en 'verlangen'. Ik zie hier onwetenden de menner in de kliko gooien. Die gebruiken dus hun verstand niet.....

Het verstand is van het hoogste belang in zelfkennis. Hetzelfde verstand wat ook de zelf-illusie voortbrengt.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Hetzelfde verstand wat ook de zelf-illusie voortbrengt.

Nee, dat moet ik herroepen. De zelf-illusie komt ook voort uit het zien van anderen dan 'ik'. Het is het zien zelf (bewustzijn van iets anders dan 'ik') van 'wat' je ziet dat de illusie opwekt.

Het is het verstand wat de illusie eigenlijk bevestigd.

Daarnaast heeft de zelf-illusie ook een bepaald nut. Het 'verhaal' (de geschiedenis) had niet tot stand kunnen komen zonder zelf-illusie.

Dat het verstand niet de hoofdschuldige is bewijzen de dieren, die ook iets van een zelf-illusie kennen.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Dat het verstand niet de hoofdschuldige is bewijzen de dieren, die ook iets van een zelf-illusie kennen.

En dieren bewijzen ook dat het verstand als 'menner' noodzakelijk is om tot zelfkennis te komen. Dieren zijn bij mijn weten niet in staat tot zelfkennis.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Door eindelijk eens uit dat denken en begrijpen te geraken en direct te zien. Het denken, begrijpen, boeken lezen, Bevrijdingswegen bewandelen of bestuderen is er geen rechtstreekse aanloop toe, net als koemelk roeren geen aanloop is naar lucht inademen. Het is wel zo dat boter maken uit melk opeens de betrekkelijkheid ervan in zicht kan brengen, dus onrechtstreeks kan het bijdragen aan het ontdekken van het onbetrekkelijke. Vandaar allemaal zeer nuttig, zolang je maar op een gegeven moment gaat inzien dat roeren in een leeg glas de lucht niet maakt die je inademt. Je laat het roeren dan voor de boter (het betrekkelijke) en ziet gewoon dat de lucht (het onbterekkelijke) geen beroering behoeft. Dat zien komt er echt niet als je met de lepel tegen aan gaat.

De vraag was hoe dat zien er dan wel komt.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Wat ik bedoel is dat het allemaal niet totaal nutteloos is, onderzoek naar dat zelf, allerlei wegen, vergelijkende en verdiepende studie kan tot op een zekere hoogte nuttig zijn, zolang het op een gegeven moment ook weer achtergelaten kan worden, en er niet aan vastgehouden wordt, want dan wordt het het grootste obstakel. Het gebeurt uiteindelijk niet in de kop, niet met de kop en niet door de kop. Enkel een zien dat niet meer gaat via de kop zal de werkelijkheid zoals die is ontdoen van de kop-fratsen die er maar aan opgelegd, toegevoegd blijven worden. En dan doet er zich inderdaad een gelijktijdigheid van zien en van verder blijven verschijnen voor. Maar niet meer van een persoon die geen andere mogelijkheid meer heeft dan het spel mee te spelen. Het spel is dan juist uitgespeeld in plaats van het eindeloos te moeten blijven herhalen. En als het dat weer even niet meer zou zijn, als het toch weer opspeelt, wordt het gewoon gezien, zodat het weer uiteen kan vallen in plaats van blind door te blijven opspelen.

Wat bedoel je met 'het spel dat uitgespeeld is'?

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

P.s. de werkelijkheid van het zelf zien is bedoeld als: te zien dat het zelf juist geen werkelijkheid heeft. De werkelijkheid van het zelf is dan dat het illusie is.

Wat versta je onder 'illusie'?

Hoe noem je 'dat wat ziet'?

Wat is dat 'zelf' wat geen werkelijkheid. heeft, een illusie is?

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Is er sprake van ontdaan- of geraaktheid dan is er ego in het spel dat eveneens een ontwikkeling heeft doorgemaakt ten behoeve van het voortbestaan maar tegenwoordig vrijwel geheel overbodig is geworden en bovendien totaal doorgeslagen. Daar ligt de veroorzaker van het ontstaan en de voortdurende instandhouding van een 'ik'.

Ik zeg met mijn quote alleen maar dat je de 'oplossing' van het door je aangeroerde 'probleem' in de juiste hoek moet zoeken. De relatieve begrippen staan tussen aanhalingstekens om te voorkomen dat daarover verder doorgezaagd gaat worden.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Of het illusoir zelf daarmee (permanent) al weg komt te vallen valt te bezien, zelf heb ik daar weinig vedusie in. Ik vraag me af in hoeverre daarmee ook het 'ego' is verdwenen.

Verder bevat de quote mijn visie dat 'zien' alleen ontoereikend is. Qua inprenting van impressies moet er altijd 'gedaan' worden. Vandaar gedegen zelfonderzoek doen, waar men actief kan ontdekken.