Doe-het-zelf-realisatie

[InX]

Oorspronkelijk geplaatst door Mars

We willen geen makkelijk.

Willen we geen gemakkelijk, of denken/geloven we dat gemakkelijk vrijwel onmogelijk is? Omdat we menen dat we er zelf zo hard voor gewerkt hebben, een hoge prijs voor hebben betaald ( letterlijk dan wel figuurlijk), waardoor het ons schier onmogelijk lijkt dat anderen het cadeau lijken te krijgen?

[InX]

Uit nieuwsgierigheid heb ik het interview afgekeken, nadat ik het benoemd heb gezien in een ander topic. Nicky geeft in de loop van het interview min of meer ook aan, dat het "wakker worden" niet door een grote crisis is ontstaan, maar doordat ze het op een heleboel gebieden in haar leven niet naar haar zin had. Ontevreden was met zichzelf.
Ook benoemt ze het "sterven aan je ego". Letterlijk zegt ze op een bepaald moment "ga maar kapot" aan wat je voelt. Dus of ze de makkelijke weg wijst?

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Willen we geen gemakkelijk, of denken/geloven we dat gemakkelijk vrijwel onmogelijk is? Omdat we menen dat we er zelf zo hard voor gewerkt hebben, een hoge prijs voor hebben betaald ( letterlijk dan wel figuurlijk), waardoor het ons schier onmogelijk lijkt dat anderen het cadeau lijken te krijgen?

Ik wil het nog wel een keer speciaal voor jou herhalen dat er in India, waar realisatie hoog op het verlanglijstje staat de snelste methode ontwikkeld is en wel gedurende een periode vanaf de vroegste jaartelling, en alhier bekend staande onder de naam 'gedegen zelfonderzoek'.

Het wiel is dus al uitgevonden en waar er vele eeuwen overheen is gedaan om het systeem te perfectioneren lijkt het me uitermate stug dat een salsa danseres die van toeten noch blazen weet dat wiel, recentelijk wereldkundig gemaakt, in een paar jaar tijd opnieuw heeft uitgevonden. Niet vergeten mag worden dat de inspanningsloze realisatie door toedoen van de neo advaita inmiddels toch ook alweer enige decennia gepredikt wordt, nieuw is de snelle inspanningsloze realisatie dus allerminst. Het is alleen dat ik er geen al te hoge pet van op heb wanneer in de confrontatie nog steeds een hoog egogehalte zich wil doen gelden (waarbij aangetekend dat zulks wel pas middels een afgerond gedegen zelfonderzoek kan worden ge- en doorzien of dat het geval is, een egobehepte die dat onderzoek niet gedaan heeft ziet namelijk onder alle omstandigheden ego).

Als er een makkelijke realisatie zou zijn zou ik dat, ondanks dat ik er zelf gedurende lange tijd hard voor heb gewerkt, van harte aanbevelen want de hoeveelheid daaraan door mij gespendeerde tijd is niet bepaald maatgevend, maar geloven doe ik er niet in. Verder is niets mij zo lief dan elkaar in puur bewustzijn, d.w.z. zonder ego aandrijving, te kunnen ontmoeten. Dus realisatie ja graag.

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Maar daarbij is de vraag wanneer er in godsnaam eens een keer boven de fundering gebouwd gaat worden, want de voorbereidende fase lijkt wel het enige werk te zijn wat er verzet wordt.

De fundering die je noemde kan in dat kader vergeleken worden met de hoeveelheid egoweerstand. Die is hier zoals voor de kenner is waar te nemen uitzonderlijk groot. In het leren doorzien van die weerstand gaat veel tijd zitten, deze weerstand niet zien en zelfs ontkennen is dus helemaal hopeloos om ooit boven de grond verder te kunnen met de werkelijke bouw van het huis.

Als je het onderzoek naar de weerstand van ego niet onderzoekt en meteen met de bouw begint zal het bouwwerk al weer spoedig nadat het is opgericht in elkaar zakken omdat egoaanwezigheid de basis doet ontbreken en ook het cement van de constructie na enige tijd weer teniet doen. Tot onpasselijk worden toe heb ik het een lange periode over deze tegenwerkende kracht van ego gehad, maar men lijkt zelfs het wijzen op hoe egoweerstand zich manifesteert en het werkelijke onderzoek torpedeert niet op mijn voortdurend aandringen met eigen ogen te willen (be)zien.
Met deze ontbrekende bereidheid blijft het natuurlijk alleen nog maar werken aan de fundering.

Maar is het daarna een peulenschilletje wanneer deze hindernis is overwonnen want per slot van rekening ben je 'het' al en kon het zich alleen maar niet manifesteren door deze identificatie met wat je nooit of te nimmer bent geweest maar slechts meende te zijn.

[Theo]

Oorspronkelijk geplaatst door InX

Willen we geen gemakkelijk, of denken/geloven we dat gemakkelijk vrijwel onmogelijk is? Omdat we menen dat we er zelf zo hard voor gewerkt hebben, een hoge prijs voor hebben betaald ( letterlijk dan wel figuurlijk), waardoor het ons schier onmogelijk lijkt dat anderen het cadeau lijken te krijgen?

Deze mevrouw spreekt over een glorieuze hereniging met het Zelf als een donderklap bij heldere hemel. Die hereniging is echter niet mogelijk zolang het ego nog als middelpuntvliedende kracht aanwezig is. Deze middelpuntvliedende kracht verzamelt zich in het 'zijn' en dat is wat zij waarneemt. De Al-energie is echter alleen waarneembaar in het 'niet-zijn'.
Ze verslijt dus een abuisievelijke aanname als zijnde 'gerealiseerd'. Hetgeen ik ook terugvind in het filmpje waar ik mij gedeeltelijk doorheen heb geworsteld.

Het aloude mantra wordt daar herhaald (geloof je gedachten niet) en je gevoel hoef je niet te onderzoeken. Dat zegt ze min of meer ook met deze zin:

Het lijden ontstaat namelijk maar op één plek, in gedachten.

Wat ze adviseert is om de gedachten te onderzoeken en niet het lijden.
Maar het lijden is een middelpuntvliedende ego-kracht die niet verdwijnt door gedachten te onderzoeken of door (voor jezelf) te stellen dat gedachten onwaar zijn. Het lijden zelf zal onderzocht dienen te worden. Maar ze zegt juist dat dat niet moet.

Het vinden van het 'zijn' en de aanname dat je gedachten onwaar zijn, dat doe je in een achternamiddag. Het opzoeken van het lijden daarintegen zal altijd moeite kosten, je moet immers tegen die middelpuntvliedende kracht in werken om het 'middelpunt' te vinden waar de centrifugale krachten niet aanwezig zijn.
Dat kan je het Niets noemen, de Leegte, het 'niet-zijn'.

Eenmaal het 'niet-zijn' ervaren, krijgt het 'zijn' ook een totaal andere betekenis.
Zij komen uit elkander voort, het een is de verschijningsvorm van het andere.

Oorspronkelijk geplaatst door Natan

Het is makkelijk iemand anders te beoordelen. Iemand af te kraken of de hemel in te prijzen. Meestal komt daar men toch vroeger of later op terug. Zoals kinderen hun ouders afvallen totdat ze zelf kinderen krijgen!... Slechts een voorbeeld natuurlijk.
Ik vond de video, interview met Nicky Verbeek leuk en interessant. Maar dat zegt mogelijk meer iets over mij dan over haar.
Je hebt niemand nodig om tot de Waarheid te komen aan de andere kant kunnen we niet om elkaar heen. Je ontmoet nu eenmaal anderen, al is het de wind in je haar tijdens een wandeling langs het strand. De meeuwen die opspringen of krijsen. We zijn niet alleen. Maar je kijkt wel in stilte naar jezelf. Jij alleen ziet waarom je iemand echt leuk en aardig vindt of juist niet.
En wie nog behoefte heeft aan een goeie leraar buiten zichzelf heeft nog niet zichzelf bevrijdt. Je kunt alleen in volkomen eenzaamheid tot jezelf echt volledig doordringen maar tot die tijd struikel je misschien over hen die zich presenteren als spirituele leraren. Misschien zit er iemand tussen die waarlijk een vriend(in) is. Want goed gezelfschap is natuurlijk nooit weg. WiNk

Je slaat onwetende dat dat het geval is de spijker op de kop en het is onwetende omdat je niet al gerealiseerd hebt dat er niet iemand, oftewel niemand is. Realisatie houdt in dat je intrinsiek weet dat je niet een iemand bent en een niet iemand zijn betekend dat je niet af te kraken of in de hemel te prijzen bent want er is immers niemand. Waar jij met je opmerking niet vertoeft blijkende uit je uitspraak maar waar je wel vertoeft is in egoland waar het namelijk not done is 'iemand' anders negatief te beoordelen (hoewel de hemel inprijzen dat mag daar altijd, graag zelfs al heeft een 'niet iemand' ook dat niet nodig).

Als je zoals jij steeds nieuwe wegen zoekt om een zelfde thema anders te benaderen dan is natuurlijk iedere nieuwe inventieve geest een aansporing om dat toe te juichen. Nieuw is het modewoord en je bent op voorhand verzekerd van een jeugdig, op snelle consumptie, gericht publiek. Ook de neo advaita waar de gebraden haantjes je in de mond vliegen is uitermate populair onder de jeugd. Echter waar ik een lans voor wil breken is dat wat oud is niet per definitie slecht is. Sterker nog de methode van advaita is beproeft gepokked en gemazzeld en er is van bekend dat het gedurende eeuwen effectief werkzaam is geweest maar wel in zijn authentieke vorm en niet die op nieuwe leest is geschoeid zoals in de neo advaita.

Er is doorgaans wel degelijk hulp nodig en wel bij het doorbreken van de egoweerstand. Het is een ander verhaal wanneer je die toch niet aanpakt maar dan praten we al niet meer over gedegen zelfonderzoek naar de leer van advaita. Dan priegel je lustig in de marge ter zelfverbetering en is het je helemaal niet te doen om te weten te komen 'wat' je bent maar wil je alles te weten komen over 'wie' je bent. De bevrijding die je in het tweede deel noemt is de bevrijding van je opvoeders, de staat en de kerk, waarvoor de leraar hier de representant is, niet van je ego.

[Natan]

Oorspronkelijk geplaatst door Mars

http://www.stripspeciaalzaak.be/beel...terix10_PR.jpg

Sterke mannen!

[Natan]

Oorspronkelijk geplaatst door Puppetji

Ik vroeg me na het deels bekijken ervan af of jij haar nu aangebracht had als grap of niet.

Nee, gewoon een reactie op iets van jou, vrind!

[Natan]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Je slaat onwetende dat dat het geval is de spijker op de kop en het is onwetende omdat je niet al gerealiseerd hebt dat er niet iemand, oftewel niemand is. Realisatie houdt in dat je intrinsiek weet dat je niet een iemand bent en een niet iemand zijn betekend dat je niet af te kraken of in de hemel te prijzen bent want er is immers niemand. Waar jij met je opmerking niet vertoeft blijkende uit je uitspraak maar waar je wel vertoeft is in egoland waar het namelijk not done is 'iemand' anders negatief te beoordelen (hoewel de hemel inprijzen dat mag daar altijd, graag zelfs al heeft een 'niet iemand' ook dat niet nodig).

Als je zoals jij steeds nieuwe wegen zoekt om een zelfde thema anders te benaderen dan is natuurlijk iedere nieuwe inventieve geest een aansporing om dat toe te juichen. Nieuw is het modewoord en je bent op voorhand verzekerd van een jeugdig, op snelle consumptie, gericht publiek. Ook de neo advaita waar de gebraden haantjes je in de mond vliegen is uitermate populair onder de jeugd. Echter waar ik een lans voor wil breken is dat wat oud is niet per definitie slecht is. Sterker nog de methode van advaita is beproeft gepokked en gemazzeld en er is van bekend dat het gedurende eeuwen effectief werkzaam is geweest maar wel in zijn authentieke vorm en niet die op nieuwe leest is geschoeid zoals in de neo advaita.

Er is doorgaans wel degelijk hulp nodig en wel bij het doorbreken van de egoweerstand. Het is een ander verhaal wanneer je die toch niet aanpakt maar dan praten we al niet meer over gedegen zelfonderzoek naar de leer van advaita. Dan priegel je lustig in de marge ter zelfverbetering en is het je helemaal niet te doen om te weten te komen 'wat' je bent maar wil je alles te weten komen over 'wie' je bent. De bevrijding die je in het tweede deel noemt is de bevrijding van je opvoeders, de staat en de kerk, waarvoor de leraar hier de representant is, niet van je ego.

Volgens mij is Mandarijn leren makkelijker dan jou hier te begrijpen, Laurens! Even goede vrienden natuurlijk, want je discussieert gewoon heerlijk mee! Sorry, ik kom er niet doorheen...

Oorspronkelijk geplaatst door Natan

Volgens mij is Mandarijn leren makkelijker dan jou hier te begrijpen, Laurens! Even goede vrienden natuurlijk, want je discussieert gewoon heerlijk mee! Sorry, ik kom er niet doorheen...

Zo makkelijk geef ik het niet op wat begrijp je er niet van?

Met je 'Het is makkelijk iemand anders te beoordelen. Iemand af te kraken of de hemel in te prijzen.' geef je aan in welke modus je je bevindt, je ziet dus iemand die te kwetsen is en zit dan in de egomodus. Dan verplaats ik me in die egomodus anders begrijp je mij niet en nou geef je tot mijn verbazing aan dat toch weer niet te doen, dus wat mankeert er aan mijn uitleg?

Ik weet van je dat je boeken schrijft en die gaan doorgaans over een andere benadering van een bekend thema, vanuit die hoek begrijp ik je enthousiasme voor het nieuwe. Daar stel ik het betrouwbare van het beproefde tegenover.

Dan heb je het over bevrijding en het niet nodig hebben van een spiritueel leraar. Uit je egocontext begrijp ik dat het niet nodig hebben van de leraar de representant is van de opvoeders waarvan je zegt dat je je daarvan moet bevrijden.

Dat zegt dus niks over het nut of het nodig hebben van de spirituele leraar maar eerder van de bevrijding van jou gevormd zijn door je opvoeders. Het gaat je kennelijk niet om de bevrijding van je ego waarbij een spiritueel leraar je wel degelijk behulpzaam kan zijn.

Dat zijn feitelijk slechts een aantal puntjes die voor de duidelijkheid op de i zijn gezet.