Vagebond

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

.
Meisje werkte ondertussen aan zichzelf en langzamerhand kwam de acceptatie dat de zaken nu eenmaal waren zoals ze waren ...

Wat ik begrijp is dat er een Vagebond is, die affiniteit heeft met de 'eenheid', en een Vagebond die de ruiten ingooit.
Je hebt er aan gewerkt, en het gaat je beter af.
Het ging je beter af dan..tot dat je weer uitgenodigd werd om er naar te kijken.


Laatst kwam ik een kennis tegen. Ze ligt in de scheiding. Zo een volmaakt poppetje geweest altijd, haar man heeft nu een andere.
Ik was een beetje verbaasd, ze is niet de type mens die leed kent, of aantrekt. En toch..
Vroeger, het eerste wat in me opkwam was om de ander te troosten, nu ben ik alleen maar benieuwd naar de onderliggende stromingen, en of men de kans benut om iets bij zichzelf te verhelderen.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

.
Maar meisje zat net als de jongen in een nogal heftig proces dus de emoties ging van hot naar her en omgekeerd. Dus op een gegeven moment zat meisje gek wordend onder de tafel, letterlijk, toen ze plot de jongen zag verschijnen voor haar geestesoog. Hij keek haar aan, zijn ogen werden groot en hij zei:' jij bent het, jij bent mijn grote trauma.' Zij keek hem Hem vol liefde aan en knikte:' ja ik ben het,'( ze had hem een paar dagen, denk ik, daarvoor excuus aangeboden voor het feit dat zij hem in de steek had gelaten, want dat had ze) en de kwartjes regen viel....

Michaela ik kan niet vertellen hoe ongelofelijke bevrijding dit inzicht van/bij hem en mijzelf heeft gegeven. We zijn vrij, we kunnen elkaar weer liefhebben, we gunnen elkaar weer de ruimte. Ik hoef hem, en daar ben ik geloof ik nog wel het aller gelukkigst mee, niet meer achterna te rennen met een cadeautje dat door iedereen werd beschouwd als iets vreselijks, terwijl het al die tijd niets anders dan bevrijding heeft betekent. Echt Michaela, ik ben zo gelukkig dat het eindelijk naar al die jaren voorbij is.

En hoe dan nu verder zul je vragen. Liefje ik weet het niet. Een ding weet ik wel en dat is dat op dit moment geen ruimte is irl om bij elkaar te zijn. Is dat dan erg? Nee totaal niet. Hij en en ik zijn het zelfde, we zijn één. Dat onze wegen irl, relatief gezien, ieder een andere kant uit lijken te gaan is zo als het moet op dit.

Ik kijk naar hem, ik volg hem en ik vind het allemaal even fantastisch echt. Of hij mij ookvolgt? Ik heb een vermoeden...😉

Hé?
Dus acceptatie? Of is het even een rustpunt?
Heb jij verdriet, of niet?
Ik snap het, maar ook niet..

[Mihaela]

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Dat alles in contact met elkaar staat geloof ik zeker, maar dat het ego er een zooitje van maakt, is het ook net zo waar..
Wij kunnen ook zegen dat alles perfect is zoals het is, en alles is een, maar je kan niet ontkennen dat sommigen situaties niet fijn zijn.
Als ik in situaties verkeer waarin ik lijd onderzoek ik mijn overtuigingen; perceptie, en vooral zie ik vervolgens de oorzak/gevolg factor dat altijd terug naar mezelf leidt.

Ik heb het idee dat wij onze focus op een ander aspect richten.
Hoe verwerk jij wat jij nu mee maakt? Hoe kijk jij hierna?

Ikzelf heb altijd interesse in de werking en de invloed van het ego op alles wat ik beleef en voel.
Tegelijkertijd zie ik dat als ik mezelf onder ogen kom, steeds minder de neiging heb om mijn leed en ongenoegen bij de ander te leggen. Ik doe het nog steeds, maar ik herken het snel, waardoor voor mij interessanter is om daar anders naar te kijken.

Waar richt jij je op in deze situatie? Tracht je iets te verwerken, of is het even alleen 'kopje onder'?
Het is mij niet echt duidelijk.

Hey liefje,

Ik heb dus niks met ego. Ego bestaat niet voor mij en is m.i. een verzonnen dingetje.

Of alles perfect is, dat weet ik niet. Ik zou liever zeggen dat alles 'is' of iets in die geest, gatver zeg ga nu echt een beetje al spirispiri klinken.
Situaties kunnen niet fijn aanvoelen, maar dat wil nog niet zeggen dat ze daarom negatief zouden zijn. Binnen het grotere geheel is hun enige taak mee te helpen aan het ontwaken van het universum tot bewustzijn. Mbt daartoe is fijn of niet fijn niet zo van belang, alhoewel niet fijn eerder aanzet tot onderzoek. Bij de ontwaakte mens is fijn en/of niet fijn van geen belang. Hij/zij speelt zijn rol in het geheel ongeacht allerlei van omstandigheden. Hij/zij doet wat ie doet omdat hij/zij het grotere geheel ziet.

Hoe ik omga met mijn huidige situatie?
Dat is lastig uit te leggen. Laat ik het zo zeggen: ik ga met de stroom mee die zich aandient met alle kuilen en stenen, dat geeft soms wat blauwe plekken, gebroken benen, ja en er wordt gehuild ook en daarbij gaat dan ineens het licht aan, zoiets?
Echt Michaela, ik ben een lui varken, ik doe geen zak, helemaal niks, het komt me gewoon allemaal aanwaaien. Soms is er storm, dan weer een briesje of het is windstil, het heeft allemaal zijn charme.

Kopje onder zou ik het niet willen noemen. Eh..laat ik het zo zeggen: ik heb een poosje in een grot geleefd wat mij geholpen heeft bij mijn verdere bewustwording of iets in die geest. In die grot is zoveel gebeurd dat het nog wel even zal duren voor het allemaal weer helder is. Ik hoef verder niks te doen dan achterover leunen en relaxen...

Beter kan je het niet hebben als het over bewustwording gaat.

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Wat ik begrijp is dat er een Vagebond is, die affiniteit heeft met de 'eenheid', en een Vagebond die de ruiten ingooit.
Je hebt er aan gewerkt, en het gaat je beter af.
Het ging je beter af dan..tot dat je weer uitgenodigd werd om er naar te kijken.

Vagebond heeft geen affiniteit met eenheid, Vagebond ervaart eenheid, niet lullig bedoelt maar het toch net ff anders.
Vagebond heeft niet gewerkt aan het gegeven dat ze ruiten heeft in gegooid. Moet je maar eens aan Rennie vragen die heeft alle moeite gedaan om vagebond aan het werk te krijgen 🤣. Marijke heeft ruiten in gegooid en wist waarom er ruiten werden in gegooid. Er werden ruiten in gegooid om bewustwording te creëren, tja en dat de omgeving dat dan weer niet zag, daar kan vagebond dan rustig schijt aan hebben. Vagebond heeft niettemin wel veel gehad aan de stormen die haar aktie(s) leken te creëren, goede training is nooit een weggegooid dingetje. 💋

Laatst kwam ik een kennis tegen. Ze ligt in de scheiding. Zo een volmaakt poppetje geweest altijd, haar man heeft nu een andere.
Ik was een beetje verbaasd, ze is niet de type mens die leed kent, of aantrekt. En toch..
Vroeger, het eerste wat in me opkwam was om de ander te troosten, nu ben ik alleen maar benieuwd naar de onderliggende stromingen, en of men de kans benut om iets bij zichzelf te verhelderen.

Wat zie je dan en wat heb je daaraan voor jezelf?

[Vagebond]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Hé?
Dus acceptatie? Of is het even een rustpunt?

Geen acceptatie, ook geen rustpunt, dat wat er was is weg, verdwenen, opgelost....

Heb jij verdriet, of niet?
Ik snap het, maar ook niet..

Dit is een wat lastiger vraag. Of ik verdriet heb hangt af van het standpunt bij een bepaald onderwerp.
Vanuit een enkel standpunt zou je kunnen zeggen dat er verdriet is en vanuit andere dat er begrip is en weer andere spelen beiden zowel geen als wel een rol.

Een voorbeeld dat momenteel speelt:
Werner heeft de deur voor mijn neus dicht geslagen omdat ik een verzoek van hem in de wind geslagen omdat ik dacht dat wel even kon....

Standpunt 1: ik ben verdrietig en/of boos want waarom doe je zoiets, ik heb toch niks kwaads gedaan, ik wilde alleen maar behulpzaam zijn en een beetje plagerig.., doe niet zo flauw en doe gewoon die deur weer open...ect. Deur blijft potdicht.

Standpunt 2: ik snap het wel want ik zie dat hij die ruimte voor zichzelf nodig heeft en het geeft geen pas dat ik er zomaar kom binnen denderen zelfs niet voor even. Dus volkomen gelijk dat mij met kop en kont bij de lurven hebt gepakt en me buiten hebt gezet, had ik ook gedaan in jou geval. Deur zal vanzelf opengaan wanneer het zover is. Ik ga intussen mezelf wel ff vermaken. Leuk reisje of zo....😀

Standpunt 3: Er is geen deur, er is gewoon contact maar dan niet op dagdagelijks niveau. Elk ander ziet een gesloten deur maar hij en ik ervaren die niet. Dit contact lijkt erg veel op contact in dagdagelijks niveau. We voelen alles van elkaar ook de geheime gedachten waarvan we liever niet zouden willen dat de ander ze zag. Zoals ik al zei er zijn geen deuren, alles is zichtbaar. Dus bv als ik denk:' ik vind jou een kutkind,' dan is dat direct gevoelt en gezien en daar moet dan dus iets gebeuren. De gedachte mag er zijn er is geen oordeel over van de gene die een kutkind gevonden wordt zodat de ander alle kans heeft om op te ruimen wat opgeruimd moet worden.

Dit is overigens een buitengewoon interessant maar ook prettig standpunt. Er is respect, liefde, heel veel liefde, en verwerking....

En daarna? Ik begin er zicht op de krijgen maar is nog niet helemaal duidelijk.

Als het zover is kom ik het vertellen...

[Vagebond]

Om het verhaaltje nu af te maken.....

Nadat de oude pijn was op gelost ervoeren wij een paar zeer genoegelijke uren buiten de dagdagelijkse realiteit. Hierbinnen werd me duidelijk dat hij van plan was e.e.a. van wat wij ervoeren hadden naar het dagdagelijkse te brengen.nou dat vond ik dus een heel slecht idee. Maar goed de volgende dag, het was best spannend, verscheen er idd een bericht. Ik lezen en ik dacht gelijk:' dit kan niet waar zijn....' Maar het was waar, ik voelde aan mijn water dat het bericht op hem en mij sloeg, maar toch..... De twijfel sloeg en toe en hoe....

De innerlijke criticaster kwam met allerlei, in mijn ogen, goede argumenten waarom mijn interpretatie niet waar zou zijn.... En ik heb W. laten weten wat er in mij gaande was betreffende de criticaster en dat ik voor de argumenten van de criticaster zou gaan. Wow wel een ietsipietsie pijnlijk eigenlijk. Zeker achteraf gezien waarin ik kan zien dat hij best een ietsipietsie nerveus moet zijn geweest bij het schrijven van dat heerlijke en geweldige berichtje. Ach mijn liefste

Dus nu we kunnen eigenlijk wel concluderen dat V. maar weer eens weggegaan is, dit keer minder erg want nu is de reden bekent, en dat W. nu de deur heeft gesloten, ook vanwege zijn eigen proces. <= in nevenstaande stuk tekst zit een discrepantie maar ik zie niet wat het is 🙁. Oh ik zie het denk ik al....V. dacht op net geboren oude voet door te kunnen gaan, maar dat feestje ging, terecht niet door....

De criticaster,
wat is de reden dat V. voor de criticaster gaat en niet voor een mogelijke liefde irl want dat had er m.i. zeker in kunnen zitten, geen idee hoor of dat ook zo is en het doet er ook niet toe.

V. gaat voor de criticaster omdat daar een nog op te lossen dingetje zit. De criticaster lijkt cruciaal te zijn mbt mijn thuis komen.

Wat is nu het ding...ik werd me in de afgelopen dagen er van bewust dat ik de criticaster al eens eerder tegen gekomen was en dat hij daar van groot belang is geweest mbt mijn ontwaken. En dus lijkt het mij belangrijk toch eens wat meer die kant uit te kijken i.p.v. hem te ontkennen, te marginaliseren en/of de andere kant uit te kijken, of iets in die geest.

Heb ik daar dan nu zin in? Nee ik denk niet dat ik er zin in heb. Ik kan me van de vorige keer namelijk herinneren dat het best een flink gevecht is geweest, ten minste dat denk ik want helaas is hoe van het ene punt naar het andere kwamen volledig uit mijn geheugen verdwenen.

Dus nu dit bekent is is het afwachten....

[Vagebond]

Hé gatver, nu ik bovenstaande stuk door zit te lezen komen er nog weer andere uitzichtpunten bij. Het hele verhaaltje kan nog altijd een andere kant, en/of kanten, uit gaan dan wat nu de voorkeurskant lijkt te zijn.

Nah, ja, we zien het wel....

Los laten, los laten, het wordt vanzelf wel helder....

Pijn in mijn buik 😕

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Wat zie je dan en wat heb je daaraan voor jezelf?

Het viel me op dat ook iemand die normaal gesproken geen 'abonament' op de 'slachtofferrol' heeft, net zo slachtofferig doet.
Ongeacht de situatie, iemand die lijdt ziet zijn eigen 'bijdrage' in zijn eigen leed niet, die heeft alleen maar medelijden met zichzelf.
Dit onderwerp boeit me omdat ik zelf nog steeds een 'abonament' heb.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Pijn in mijn buik 😕

Sterkte...