Shankara

[Bassie]

Gewaarzijn kent ook geen innerlijke kracht, integendeel. Het is geheel krachteloos en weerloos. Het kent alleen het vermogen om te zien en daarmee bewust te worden van zichzelf. Het is 'alleen' (enkelvoudig). In die enkelvoudigheid is er niks om mee te strijden, om voor te strijden of om tegen te strijden.

Personen (ego's) zijn krachtig. Die wensen elkaar 'sterkte' als het leven even tegen zit. Het is juist die 'sterkte' waardoor het gewaarzijn wat ze zelf zijn ze ontgaat. Ze strijden tegen hun gevoelens, onwetend als ze zijn dat ver-een-zelvi-ging met gevoelens onnodig is. Gewaarzijn is zich bewust van wat anders dan 'zichzelf', namelijk bewust van gevoelens.

Daarom ligt juist in zwakte je kracht. De waterdruppel holt zelfs het hardste steen uit.....

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Daarom is er ook geen sprake van een 'vermeende' wereld zoals sommigen beweren, maar van een 'geziene' wereld. Er dient geweten te worden wat de betekenis van 'zien' is, zodat men ook de betekenis van presentie (gewaarzijn) kent.

Is dat eenmaal andermaal zowel 'duidelijk als 'helder, dan daagt wat volgt alleen nog zonder inspanning..

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Is dat eenmaal andermaal zowel 'duidelijk als 'helder, dan daagt wat volgt alleen nog zonder inspanning..

Ja, dat klopt. Dat is ontvankelijkheid. Gewaarzijn is niet herleidbaar tot iets anders maar het is wel 'open'. Binnen gewaarzijn kan er per definitie niet iemand zijn die iets doet (zelfs niet onderzoeken).

Binnen de zelf-illusie kan er gepalaverd worden op een forum. Binnen de zelf-illusie kan er een verhouding blijven tot vrienden, familie etc. Hetgeen ook logisch is, geen zinnig mens gaat beweren dat zijn kinderen 'vermeend' zijn of slechts verschijning zijn. Gewaarzijn individualiseert zich dan als 'mij' zodat ik in alle oprechtheid mijn vrienden als vrienden kan beleven. (etc)

Binnen de zelf-illusie kan hetzelfde zichzelf als een ander beleven.


Hier raken we aan de reden waarom Waarheid en bewustzijn niet hetzelfde is.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

https://juwelenschip.nl/2016/04/07/o...en-bevrijding/
Ik moest zomaar aan de forumbaas denken. Ik weet ook niet waarom....

...het omzeilen van de geconditioneerde identificatie met de persoon, zou je om die reden een proces kunnen noemen dat soms relatief gemakkelijk verloopt, maar in de meeste gevallen langdurig en moeizaam is. Jan van Delden noemt dat proces 'sneller leren schieten dan je schaduw', en het belangrijkste deel van zijn onderricht is precies daar op gericht. Want pas als er in elke situatie geen plaats meer blijkt te zijn voor een afzonderlijk individu dat die situatie beleeft, en er daarmee een definitief einde is gekomen aan het gevoel van afgescheidenheid, is er sprake van werkelijke bevrijding - van werkelijk vrij zijn van het individu en het persoonlijk doenerschap.

Precies daarin voorziet gedegen zelfonderzoek waar anders de doener maar buiten het onderzoek blijft. Het proces blijft uiterst moeizaam wanneer ego blijft opspelen.

Er komen weliswaar nog steeds geconditioneerde reflexen, emoties en gedachten op, maar die worden niet meer door 'iemand' beleefd. Bewustzijn als onpersoonlijke werkelijkheid wordt niet meer versluierd door de illusie van een veronderstelde persoon die het gevoel heeft dat hem of haar overkomt wat zich voordoet.

Dat is het euvel wanneer er niet daadwerkelijk aan de gedachten een persoon te zijn wordt gewerkt. Iedere Guru, spiritueel leraar, mentor whatever blijft stoethaspelen rond het opspelen van ego.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

En nu moet ik opeens ook weer aan Rob denken die frustratie (ergernis) bij mij zag. Dat was uiteraard zijn eigen geprojecteerde frustratie.

Je vertoont onmiskenbaar dat kenmerkende ego gedrag. Het is voor eenieder zonneklaar dat je daarmee behept bent. Ook Rob ziet dat in één oogopslag. Het is ook de handigheid van ego om het als geprojecteerd frustratie te benoemen zodat je ego buiten schot blijft.

Mentaal gerealiseerden zijn vrij gemakkelijk te herkennen ondanks hun theoretische grondslag. Zelf menen ze natuurlijk anders......

Jij moet dat weten met je theoretische grondslag, het gedegen zelfonderzoek is uit de praktijk.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Van een ander begin, om voormalig user Nowee te citeren. De opmerking van JvD is wel grappig. Wat het nieuwe begin is, is: Ik (als onpersoonlijk gewaarzijn) én mijn schaduw. De schaduw is je ego. Die is niet denkbeeldig, die loopt steeds met je mee als een schaduw van die onpersoonlijkheid. Daar kom je niet van af, want dat is de persoon die verschijnt. Het is een schaduw die verschijnt. De schaduw die 'in act' is (beweegt). Gewaarzijn beweegt niet, de schaduw wel.

Er staat 'niet het einde is maar een begin', er staat niet 'ander begin'. Oftewel je denkt klaar te zijn maar je hebt nog wat te verhappen. Doorgaans blijkt men nalatig geweest te zijn in het onderzoek naar degene die het is opgestart (het ik of ego) die blijkt dan nog frank en vrij overal z'n stempel op te drukken. Feitelijk kun je dan weer opnieuw beginnen met je onderzoek.
Je maakt er weer een leuk verhaaltje van zodat het beter in jouw kraam te pas komt.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Excuus aan de forumleden dat ik maar een beetje reageer op een gequote stukje tekst. Het is een van de door mij gehanteerde methodes van zelfonderzoek. Zien waar anderen uit hun nek kletsen helpt je zelf vooruit. Zo heb ik Laurens ook jaren gebruikt door te zien waar hij uit zijn nek kletst. Waarvoor nog mijn dank bij deze. In die zin was dit forum nuttig voor mij.

Op die manier werk je in die zin dat alles alleen maar bruikbaar is indien het in jouw kraam te pas komt. Je stippelt een geheel eigen lijn van dogma's uit en kunt daarop geen kritiek verdragen want dan zou je kaartenhuis in elkaar storten. Het is allemaal zeer herkenbaar bij je.

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

geen zinnig mens gaat beweren dat zijn kinderen 'vermeend' zijn of slechts verschijning zijn. Gewaarzijn individualiseert zich dan als 'mij' zodat ik in alle oprechtheid mijn vrienden als vrienden kan beleven. (etc)
Binnen de zelf-illusie kan hetzelfde zichzelf als een ander beleven.
Hier raken we aan de reden waarom Waarheid en bewustzijn niet hetzelfde is.

Er is ont'dekt of er valt te ont'dekken dat de wereld vermeend is, dat niet stoelt op een bewering. Het is ook absurd doorsnee mensen die niet bekend zijn met deze materie met de vermeendheid van de wereld te confronteren. Slechts degenen die willen 'weten wat ze zijn' kunnen ingewijd worden in de materie. Ook dan nog dient daarnaar een zelfstandig onderzoek plaats te vinden. Nakraaien wat de bevindingen van anderen zijn (neo advaita) helpt je geen steek verder.

Nadat ont'dekt is, is er een 'weten' en volgen er geen kunstgrepen om er een mauw aan te passen. De vermeende wereld doet zich voor als echt en wij als participanten (droomfiguren) anticiperen daarin op basis van een geloof dat zij werkelijk bestaat. Het doet geen afbreuk aan de droom.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Binnen de zelf-illusie kan hetzelfde zichzelf als een ander beleven.


Hier raken we aan de reden waarom Waarheid en bewustzijn niet hetzelfde is.

Hetzelfde is het 'andere voor wat Waarheid is..

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Hetzelfde is het 'andere voor wat Waarheid is..

Ja.