Hebben dieren een 'ik' of 'ego'?

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Neen, Guido, vroeger was het eenvoudiger... niet nu...

Dat kan ook, het verleden (Zoals dat in 'kaart' wordt gebracht) is tenslotte een stuk overzichtelijker dan het heden, laat staan zoiets als de toekomst.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Alles gaat vanzelf, Guido, maar wat er van gemaakt wordt en aldsusdanig geloofd wordt komt er bovenop. Geloven wat er van gemaakt wordt is maar een optie.

Als verhaaltje klinkt dat afdoende.. maar waar is de mogelijkheid van die optie in de praktijk van 'diep zelfonderzoek? die is er niet, omdat het er niet toe doet wat er wel of niet geloofd wordt..

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Als verhaaltje klinkt dat afdoende.. maar waar is de mogelijkheid van die optie in de praktijk van 'diep zelfonderzoek? die is er niet, omdat het er niet toe doet wat er wel of niet geloofd wordt..

Klopt, Guido, 'wat' er geloofd wordt of 'wat' er niet geloofd wordt, doet er niet toe. Wel dat er geloofd wordt.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Klopt, Guido, 'wat' er geloofd wordt of 'wat' er niet geloofd wordt, doet er niet toe. Wel dat er geloofd wordt.

En dat gaat dus geheel vanzelf, inclusief het haperen, onkundigheid, dyslexie, you name it.
Veel meer dan een 'wereld' van afspraken betreft het allemaal niet. Er is daarin niets hoog noch laag te houden.

It's all in the eye of the beholder..

[Sam]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Toch maar eens wat gezocht op internet over het hebben van een ego, ook al spreken ze over 'ego' als ze het over 'ik' hebben, maar dat is jou niet vreemd. Daarbij dat intellectueel vermogen bij dieren kun je niet generaliseren, sommigen hebben wel degelijk intellectueel vermogen.

Dat verhalende zie ik een dier toch niet doen.
Hier onder de gehele tekst.

Nogal vooringenomen

Wie weet zéker of dieren en wát dieren denken?

Voor wat hier gezegd wordt aangaande ego gebruiken we het 'ik' om het te onderscheiden van het beschermende element van 'ik' noemen we dat beschermende deel het 'ego'.

Hoe zit dat bij andere dieren? Ze 'benoemen niet, omdat ze geen mensentaal spreken. Maar welk mens kan daadwerkelijk (woord- en/of gedachtelijk') communiceren met een dier?

Is een paardefluisteraar b.v. een bedrieger of een 'heldere geest?

[Sam]

Waarom steekt een wesp?

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

En dat gaat dus geheel vanzelf

Alles gaat vanzelf, de geloofslaag die er op gelegd wordt, is er op gelegd, op de Werkelijkheid.

Eens dat er op gelegd is, zoals je laat zien, blijft het (dat geloof erin) inderdaad ook vanzelf maar doorgaan.

Tot Gezien is dat het op Werkelijkheid gelegd is. Dit Zien heft het geloof er in op. Dat is de praktijk van diep zelfonderzoek.

Dat weet jij evengoed als ik. Het verschil is dat er bij jou om één of andere bizzarre reden toch nog een geloof is overgebleven dat er geloof moet zijn om te kunnen communiceren ("quotes voortbrengen"), en als er ergens nog een geloof in is en dit is niet Gezien, dan wordt het verdedigd tot in het absurde toe (zelfs de praktijk van diep zelfonderzoek gebruiken om wat geloofd is te verantwoorden als dat het vanzelf gaat).

Nog één keer duidelijk stellen: wat er allemaal op de Werkelijkheid (die vanzelf gaat) gelegd wordt, en vooral wat er maar blijft op gelegd worden ter verdediging, gaat maar vanzelf juist omdat er geloof is in wat verdedigd wordt. Diep zelfonderzoek doet de illusie hiervan dagen, waardoor wat er op gelegd wordt niet meer voor Werkelijkheid wordt genomen. Werkelijkheid kan dan gewoon verder gaan Werkelijkheid te zijn. En zelfs dat er nog wat op gelegd wordt kan dan ook gewoon vanzelf verder gaan, dat is inherent aan communicatie, quotes kunnen blijven gespuwd worden. Dat ze niet meer geloofd worden is het verschil en dit geeft ook een verschil in hoe dat het verder vanzelf loopt: blijven verdedigen, verwarring scheppen tot in het absurde, of helderere communicatie die de praktijk van diep zelfonderzoek aanzwengelt, in plaats van er proberen uit te lullen dat er ergens nog geloof nodig zou zijn om te communiceren.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Toch maar eens wat gezocht op internet over het hebben van een ego, ook al spreken ze over 'ego' als ze het over 'ik' hebben, maar dat is jou niet vreemd. Daarbij dat intellectueel vermogen bij dieren kun je niet generaliseren, sommigen hebben wel degelijk intellectueel vermogen.

Dat verhalende zie ik een dier toch niet doen.
Hier onder de gehele tekst.

Wat hiervan is vooringenomen?
Het artikel gaat over de werking van 'ik' of 'ego' bij mensen. Het hier verwoorde verhalende bij mensen zie ik bij dieren nog niet gebeuren. Daarvoor moet je wel even de tekst lezen.

Wie weet zéker of dieren en wát dieren denken?

Ik zou het niet weten, daar ging het wat mij betreft dan ook niet over. Door je volhouden dat dieren een 'ik' of 'ego' hebben wat in mijn ogen niet het geval kan zijn zocht ik daarnaar op internet.

Hoe zit dat bij andere dieren? Ze 'benoemen niet, omdat ze geen mensentaal spreken. Maar welk mens kan daadwerkelijk (woord- en/of gedachtelijk') communiceren met een dier?

Is een paardefluisteraar b.v. een bedrieger of een 'heldere geest?

Het zijn jouw vragen.
Zover beoogde ik niet te gaan.
Dieren hebben in mijn opvatting gewoon geen 'ik' of 'ego'. Maar ik ga daar geen halszaak van maken. Het is ook allemaal maar bijzaak of dat het geval is of niet.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Alles gaat vanzelf, de geloofslaag die er op gelegd wordt, is er op gelegd, op de Werkelijkheid.

Eens dat er op gelegd is, zoals je laat zien, blijft het (dat geloof erin) inderdaad ook vanzelf maar doorgaan.

Tot Gezien is dat het op Werkelijkheid gelegd is. Dit Zien heft het geloof er in op. Dat is de praktijk van diep zelfonderzoek.

Dat weet jij evengoed als ik. Het verschil is dat er bij jou om één of andere bizzarre reden toch nog een geloof is overgebleven dat er geloof moet zijn om te kunnen communiceren ("quotes voortbrengen"), en als er ergens nog een geloof in is en dit is niet Gezien, dan wordt het verdedigd tot in het absurde toe (zelfs de praktijk van diep zelfonderzoek gebruiken om wat geloofd is te verantwoorden als dat het vanzelf gaat).

Nog één keer duidelijk stellen: wat er allemaal op de Werkelijkheid (die vanzelf gaat) gelegd wordt, en vooral wat er maar blijft op gelegd worden ter verdediging, gaat maar vanzelf juist omdat er geloof is in wat verdedigd wordt. Diep zelfonderzoek doet de illusie hiervan dagen, waardoor wat er op gelegd wordt niet meer voor Werkelijkheid wordt genomen. Werkelijkheid kan dan gewoon verder gaan Werkelijkheid te zijn. En zelfs dat er nog wat op gelegd wordt kan dan ook gewoon vanzelf verder gaan, dat is inherent aan communicatie, quotes kunnen blijven gespuwd worden. Dat ze niet meer geloofd worden is het verschil en dit geeft ook een verschil in hoe dat het verder vanzelf loopt: blijven verdedigen, verwarring scheppen tot in het absurde, of helderere communicatie die de praktijk van diep zelfonderzoek aanzwengelt, in plaats van er proberen uit te lullen dat er ergens nog geloof nodig zou zijn om te communiceren.

Mijn god, wat een verhaal gooi je er weer in.
Ik zie dat je mijn quote niet goed gelezen hebt.
Of dat jij met de quote waar ik op reageerde, een onjuiste gramaticaal opgezette voorstelling triggert. Je zegt ' Dat er geloofd wordt, doet er toe'.. daarop reageerde ik, dat het ertoe doet in een subjectieve sociale 'wereld' van afspraken, anders kun je net zo goed in een grot gaan zitten.

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Mijn god, wat een verhaal gooi je er weer in.
Ik zie dat je mijn quote niet goed gelezen hebt.
Of dat jij met de quote waar ik op reageerde, een onjuiste gramaticaal opgezette voorstelling triggert. Je zegt ' Dat er geloofd wordt, doet er toe'.. daarop reageerde ik, dat het ertoe doet in een subjectieve sociale 'wereld' van afspraken, anders kun je net zo goed in een grot gaan zitten.

Er is iets waar ik de vinger nooit goed heb kunnen op leggen. Het lijkt alsof je verstoken van de aanwezigheid van een wereld, in een grot wonende, denkt. Alsof het zoiets als een computerspel betreft waar je in zit en waar je alleen binnen bepaalde parameters kunt opereren, dan wel de wereld ziet als hypothetisch waar geen werkelijke, alleen maar bedachte, invloed mogelijk is.

Iets waarvan ik zelf niet uitga wetende dat het bestaande vermeend is om gewoon mijn dagelijkse ding weer te kunnen doen, en om die contradictie te verklaren dat 'als of' te kunnen doen 'geloof' noem. Kortom ik keer wel terug naar de marktplaats waar alles mogelijk is omdat het zo lijkt.