Esje's aanraakhoekje

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Hey Mihalea, die inbraak was zeker een extreem heftige ervaring, dat maakt het ook een wrang soort humor. Als gedachtenexperiment vind ik het nog wel grappig, wat zou er gebeuren als je een inbreker niet vanuit angst benadert. In het kader van ego, zelfonderzoek ed., hoe natuurlijk zijn je grenzen en je angst in dergelijke situaties? Hij dreigde me aan te randen en neer te steken. Het voelde voor mij tegennatuurlijk om geen 'nee' te zeggen. Als je werkelijk geen grenzen en geen angst zou kennen, hoe zou de 'dader' reageren? Er misbruik van maken of uit de rol vallen door de onverwachte reactie?

Ik durf er wat onder te verwedden dat er van dat laatste sprake zal zijn.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Hey Mihalea, die inbraak was zeker een extreem heftige ervaring, dat maakt het ook een wrang soort humor. Als gedachtenexperiment vind ik het nog wel grappig, wat zou er gebeuren als je een inbreker niet vanuit angst benadert. In het kader van ego, zelfonderzoek ed., hoe natuurlijk zijn je grenzen en je angst in dergelijke situaties? Hij dreigde me aan te randen en neer te steken. Het voelde voor mij tegennatuurlijk om geen 'nee' te zeggen. Als je werkelijk geen grenzen en geen angst zou kennen, hoe zou de 'dader' reageren? Er misbruik van maken of uit de rol vallen door de onverwachte reactie?

Je komt opener over dan de laatste keer dat wij hier over hebben getypt, over dit onderwerp dan.
Fijn om dit te lezen, komt op mij over dat jij meer vrijheid in geworven hebt omtrent de situatie.
De speelsheid, ook al is het voorzichtig, vind ik wat hebben.
Ik merk dat ik gevoelsmatig gelijk me in verplaats.
Ik stuit wel op een soort muur bij mezelf. In de zin, zo een ervaring verlamt me ook.
Het is tegelijkertijd een beetje prikkelend voor de geest, om te wagen om een voorstelling van te maken, hoe een persoon dat vrij van angst is, zou gaan reageren in een soortgelijke situatie.
Gezien het feit dat ik dat niet ben, merk ik dat mijn voorstelling ook niet echt ver gaat.
Wat jij schrijft geeft me wel een blij gevoel, het amuseert een beetje..

Eigenlijk zou ook kunnen dat een persoon dat vrij van angst is, niet anders dan jij reageert op het moment dat het gebeurt. Maar na het gebeuren, is er nog steeds vrijheid, met het gevolg dat het leven gewoon door gaat... zonder trauma..

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik vraag me af waarom jij zoiets schrijft. Want iets promoten doen vaak mensen die iets in te brengen hebben, vooral bij de jeugd, of bij iemand die be?nvloedbaar is.
Het komt op mij een beetje ''bombastisch'' over je zin. Alsof jij vertegenwoordig bent van een soort 'macht' dat iets in te brengen heeft, en dus daardoor voorzichtig is met wat hij zegt.
Op mij komt dat een beetje misplaatst over. Kan je je iets bij voorstellen?

Ik moest er even over nadenken, maar ik kan me je reactie voorstellen als je b.v. zelf geen kinderen hebt.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Ik moest er even over nadenken, maar ik kan me je reactie voorstellen als je b.v. zelf geen kinderen hebt.

Goed, je hebt weer je egotje gered Rob ..(jammer dat je niet verder dan dat komt, je komt weer bij mij terecht in je zelfonderzoek..).

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Goed, je hebt weer je egotje gered Rob ..(jammer dat je niet verder dan dat komt, je komt weer bij mij terecht in je zelfonderzoek..).

Ach jezus, alweer op haar teentjes getrapt ...

Goed, nog maar een keer proberen. Als je ouder bent dan krijg je te maken met kinderen die op een bepaalde leeftijd gaan experimenteren met van alles. Afhankelijk van mijn eigen ervaring is het wijs om het zowel niet te verbieden als het niet te promoten. Veel verder dan dat dacht ik niet bij het opschrijven van 'promoten'. Verder heeft iedereen een zekere invloed op de mensen waar hij / zij mee om gaat. De mijne reikt niet heel ver.

[Esradha]

Mihaela, het heeft mij inderdaad wel een trauma gegeven. Ik leefde niet dagelijks met angst, goddank, maar kon jarenlang wel terugvallen in de emoties van die situatie. Het eerste jaar kwamen die triggers vrij snel, daarna steeds minder snel tot eens per jaar. Dan kon me het me soms nog flink pakken. Een paar maanden geleden heb ik EMDR gehad op die situatie, hetgeen emotioneel voor meer afstand zorgt. Het voelt nog steeds als een heftig iets, maar het zuigt me niet naar binnen. Op moment dat ik emotioneel er vrij genoeg van ben, houd ik wel van zelfspot. Verder vertrouw ik nu wat meer op je natuurlijke/innerlijke wijsheid. Zo dreigend als zijn aanwezigheid was, voelde ik ook dat hij niet gewelddadig durfde te zijn. Door de adrenaline in je lijf, werkt alles razendsnel om je handelen te overwegen en uit te voeren. Ik hoefde geen moed te verzamelen om 'nee' te zeggen, het was voor mij de enige juiste handeling.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Ach jezus, alweer op haar teentjes getrapt ...

Goed, nog maar een keer proberen. Als je ouder bent dan krijg je te maken met kinderen die op een bepaalde leeftijd gaan experimenteren met van alles. Afhankelijk van mijn eigen ervaring is het wijs om het zowel niet te verbieden als het niet te promoten. Veel verder dan dat dacht ik niet bij het opschrijven van 'promoten'. Verder heeft iedereen een zekere invloed op de mensen waar hij / zij mee om gaat. De mijne reikt niet heel ver.

Dan moet je gewoon je gedachten goed verwoorden dan sukkel..
Wees me dankbaar dat ik je op je incompleetheid wees..

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Dan moet je gewoon je gedachten goed verwoorden dan sukkel..
Wees me dankbaar dat ik je op je incompleetheid wees..

Maar voor jou is het: Meneer Sukkel.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Maar voor jou is het: Meneer Sukkel.

Ik ga dit naar mijn eigen draadje verhuizen, is niet netjes om bij Esradha te stoeien..

[Esradha]

Zeg Mihaela, ga op je eigen draadje ruzieen
WiNk

Edit: Haha, je was me al voor. Dank je wel!