|
Overige religie Gnosis, geschriften |
|
Discussietools | Zoek in deze discussie | Weergave |
4 January 2011, 12:35 | #81 | |
Actuaris
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 513
|
Citaat:
Maar deze is nog wel van belang m.i. en misschien ok indirect alsnog een antwoord op de vraag van Glans. Het gaat niet om het buiten schot blijven of centraal opstellen. Wat dat aangaat is alles geoorloofd, ook al is het misschien niet nuttig. Cruciaal hierin speelt de kwestie werkelijk te weten wat / wie ik ben. Dat beweegt zich eerst van de overtuiging de persoon te zijn naar het inzicht onpersoonlijk bewustzijn te zijn wat aan alles vooraf gaat. In het feestgedruis van deze ontdekking wordt vaak afstand genomen van wat men eerst meende te zijn, namelijk de persoon. Maar het verhaal is nog niet klaar. Het is geen of / of verhaal, de persoon of bewustzijn ... Te weten bewustzijn te zijn is ook ten volle weten de persoon te zijn die zich in dat bewustzijn manifesteerd! Géén twee! In het licht daarvan is het uitgesloten om bewustzijn te preken en zelf buiten schot te willen blijven. Alleen in de ontmoeting van volledig bewustzijn (met volledig bewustzijn) vindt het wonder plaats. Grote woorden wellicht, maar je weet wat ik bedoel. |
|
4 January 2011, 13:42 | #82 | |
Missionaris
Geregistreerd: 18 April 2010
Berichten: 275
|
Citaat:
Ze is, zoals ik het zie, de blanco spiegel van een antiguru. Iets dat alleen maar terugkaatst wat het heeft opgevangen, zonder daarin ook maar enig interpretatie te leggen. Ik had het niet alleen over hoe ze binnen jouw specifieke perceptie wordt ontvangen, maar over iedere willekeurige weerstand, het kan een vorm aannemen al naar gelang zich die behoefte doet gevoelen. Jouw weerstand betreft hier dat het zich hier niet lijkt af te spelen langs de lijn waarlangs het 'in jouw opvatting' behoort af te spelen. Dat is prima, maar niettemin een opvatting waaraan de werkeijkheid zich gaat onttrekken, inherent aan de willekeur die we leven noemen. Laten we het daarom over een denkfout hebben zoals het zich voltrekt volgens je zienswijze, sommigen zien direct zonder daar een steen van het ego voor te hoeven afbreken en dat is niet bepaald langs de door jou uitgedachte lijn. Zo vind ik het niet bepaald logisch dat wanneer je gezien hebt nog allerhand jantjes op te ruimen krijgt, maar zulke verhalen doen de ronde. In het EEN zijn blijkt dat geaardheid, althans niet iets om nog driftig mee aan de slag te zijn. Dit is maar mijn opvatting waar de werkelijkheid zich aan lijkt te onttrekken. Maar het verhaal was nog niet klaar. Vervolgens komt bewustzijn tot leven in een manifestatie die partieel bestaat uit zichzelf en zoekende is naar z'n heelheid of er in berust onvolledig te zijn. Het terug EEN zijn bestaat vervolgens uit de ervaring van heelheid ondanks de eveneens ondervonden diversiteit. Het plaatje is vol-(maar evengoed ook)-ledig. Het kenmerkende aan je wordt bewustzijn en je geaardheid maar het is niet langer je persoonlijkheid die voorop staat. Dus dat die niet op de voorgrond treedt is tengevolge van je staat van Zijn. Echter in de duale wereld lijkt er de noodzaak er weer een aan te meten omdat daar regels gelden hoe je behoort te zijn. Aan een erkende Guru lijkt het toegestaan niet als persoon op te treden bij ieder ander ben je uiterst dwingend en hardnekkig dit te willen zien. Wanneer persoonlijkheidskenmerken (let wel niet geaardheid) optreden ben je simpelweg gewoon niet verlicht. Dus kun je proberen voor te wenden deze niet te hebben, wat velen dan ook trachten te doen, maar uit de reacties is wel degelijk te herleiden dat ze er in persoon nog zijn, ondanks soms verwoede pogingen geraaktheden onder te schoffelen en zelfs klinisch dood te lijken. Of je verlicht bent of een Guru is echter voor niemand van enig belang, het is niets om je op voor te staan of je zeggenskracht aan te ontlenen. Iedereen ontkomt er niet aan de waarheid zelf te ont-dekken, daar helpt geen lieve Guru (moeder) aan. De meeste kans waarheid te vinden is wanneer er geen belangen spelen en vervolgens feeling te krijgen voor de hoeveelheid persoon er in de woorden steekt. Zo beoordeel ook ik Anja en she is doing a good job. Ik gebruik een verhaallijn naar gelang de gedachten zich aandienen dus waar ik niet tegemoet kom aan je verwachtingen dienaangaande moet je dat maar laten weten. |
|
4 January 2011, 14:20 | #83 |
Actuaris
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 513
|
Als jij, Renoir, een stukje schrijft, dan is dat typisch Renoir. Behalve dat het een uiting van bewustzijn is, is het in de vorm onmiskenbaar Renoir. Zou je het typische dat jou tot Renoir maakt willen uitschakelen, dan wordt het een tour de force zoals dat vaak te zien is bij mensen die zich als guru wensen te manifesteren en daarbij de ontkenning van hun eigen bestaan als persoon hanteren. Dat geforceerde zichzelf buiten spel zettende was dat wat gaande was. Zoals je zelf ook schrijft: proberen het niet hebben van persoonlijkheidskenmerken voor te wenden; dat was wat er gebeurde. Terwijl de geraaktheid en irritatie zichtbaar was, dat blijven ontkennen. Trieste zaak.
|
4 January 2011, 14:34 | #84 | |
Missionaris
Geregistreerd: 18 April 2010
Berichten: 275
|
Citaat:
Ik ben dyslectisch en het gevolg daarvan is dat ik geleerd heb de problemen te omzeilen door een bepaald taalgebruik, ik zie dat wel bij meerder dyslectici. Vervolgens probeer ik door accurate woordkeuze zo weinig mogelijk aan het toeval over te laten, omdat ik een klere hekel heb aan discussie, voor mij toe te schrijven aan m'n geaardheid. Verder is er haperende chemie huishouding die mij depressief doet voelen. Depressiviteit is niet bepaald common onder verlichten, dus ik ben het dan helaas maar niet, jammer dan. Leuk om te weten, ik verwerf er misschien wat sympathie door, maar het heeft dus absoluut helemaal niks te maken met wat ik ben. Ik heb geen geraaktheid gezien en irritatie kan toegeschreven worden aan geaardheid, een ongeduldig iemand is makkelijk geirriteerd. Het trieste vond ik dat het gehakketak en het geneuzel gewoon weer doorgaat en kennelijk om die reden vond ze het wel weer genoeg. |
|
4 January 2011, 18:06 | #85 |
Actuaris
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 513
|
Als jij jezelf wil neerzetten als dyslecticus met de neiging tot neerslachtigheid, wie ben ik dan om jou tegen te spreken ...
Dat waren niet de typisch kenmerken die mij jou als Renoir doen herkennen en die ik hiervoor bedoelde. Ik vond jou op je sterkst en ook herkenbaar als Renoir wanneer de discussies op het scherpst van de snede gingen over wie / wat wij zijn. Degenen die als 'erkende verlichten' te boek staan zijn allen als persoon herkenbaar in de wijze waarop zij de wereld tegemoet treden. Zo is er maar één Osho en één Alexander Smit. En in de wijze waarop zij hun boodschap brachten waren zij als persoon herkenbaar en was er geen behoefte om het te doen voorkomen alsof zij niet bestonden; integendeel: de boodschap zowel als de wijze waarop die gebracht waren herkenbaar uit duizenden. Ik wil verder ook niet argumenteren over wie er wel of niet verlicht zijn, alleen de afwezigheid van gevoel voor humor is iig een belangrijk kenmerk dat het licht nog niet is aangegaan. Aanwezigheid van gevoel voor humor daarentegen is ook geen teken dat het licht wél is aangegaan, maar het is een belangrijk hulpmiddel om het lichtknopje te kunnen vinden. Wie lacht er niet die de mens beziet? |
4 January 2011, 19:49 | #86 | |
Jubilaris
Geregistreerd: 1 September 2010
Berichten: 191
|
Citaat:
dat welbevinden heeft niets te maken met welvaart, niet materieel niet geestelijk emotioneel. dat welbevinden behoeft geen door de mind gestuurde aandacht omdat dat welbevinden eenvoudig de aandacht is, een universeel gegeven. waar bewustzijn zich manifesteert, is aandacht. waar word verkondigd dat er meer nodig is voor dat welbevinden dan alleen die aandacht, daar is niets anders werkzaam dan de over bekende mindfuck. het kundig of onkundig benoemen waar psychologisch iets wringt, benauwd, of tegenhoud accentueert een 'probleem' wat er feitelijk niet is voor aandacht. alleen mindfuck heeft belang bij mindfuck. voor het aanwezig zijn als die oorspronkelijke door niets bezoedelde aandacht is elke (psychologische) raad on-raad. |
|
5 January 2011, 09:13 | #87 |
Vicaris
Geregistreerd: 28 April 2010
Berichten: 44
|
|
5 January 2011, 12:41 | #88 | |
Missionaris
Geregistreerd: 18 April 2010
Berichten: 275
|
Citaat:
Ik, vanuit mij, heb de stellige indruk dat de 'ik' daar tussenuit moet blijven en in die opvatting wordt ik bij voortduring bevestigd. De reactie gaat zich bij voorkeur richten op kenmerken, zoals overigens gebruikelijk is voor iets dat zich als persoon ervaart, op deze 'ik' met zulke woorden zoals bijvoorbeeld 'als jij jezelf wil neerzetten...'. Vanuit mijn positie bezien ben ik altijd gedwongen met 'mezelf' te komen, en het gevolg daarvan is weer dat ik mezelf in mijn reactie ook als een mezelf moet zien en dat vervolgens ook moet gaan recapituleren als ervaring. Een gedwongen internering in Renoir. Op het andere forum ontaarde dat dan ook altijd in een discussie over het ervaren terwijl ondertussen de boodschap in het luchtledige bleef hangen. Wat je daar van me hebt gezien was tegen wil en dank en ik baalde van de gemiste kansen om de boodschap te zien. Het is hier niet veel anders, nog steeds lijkt de boodschap niet te worden ontvangen. Ik denk te weten dat Anja daarvan geleerd heeft en bewust niet met zichzelf komt. Ze heeft kennelijk inmiddels wel wat beters te doen dan discussieren over wat iedereen graag van haar wil zien (let wel dat dit rede is, er bestaat wel degelijk kans op echte afwezigheid). Maar ik begin onderhand weer behoorlijk te balen van alle aandacht rond personen, dus ik ga maar niet meer in op Osho en Alexander. Laat je overigens vooral ook niet misleiden door je idee rondom humor. Degene die lachend de mens beziet moet een enorme egotripper zijn. |
|
5 January 2011, 12:57 | #89 | |
Missionaris
Geregistreerd: 18 April 2010
Berichten: 275
|
Citaat:
Je kunt je persoonlijk bewustzijn inderdaad gewoon richten op datgene dat je poogt te verkrijgen. Is het verkregen ga je op zoek naar een andere zingeving met vervolgens de daarop gerichtte aandacht. Aandacht focused, hetgeen betekend dat de aandacht voor ander zaken wegvalt, hetgeen op zich een welbevinden kan zijn. Helemaal niets meer nodig hebben is het grootste welbevinden. Dit is niet het terrein van de psychologie, alleen wanneer er verkramping is rond de wens komt de psychologie als alternatief om de hoek kijken om weer in overeenstemming te zijn met dat wat er is. Van daaruit leer je de aandacht op iets anders te richten en dat heft de strubbeling weer op. |
|
5 January 2011, 19:48 | #90 | |
Actuaris
Geregistreerd: 27 April 2010
Berichten: 513
|
Citaat:
Je wordt namelijk niet gedwongen om met jezelf te komen, omdat je (n?ch door er enige moeite voor te doen, n?ch door er moeite voor te doen om het te voorkomen) al met jezelf komt. Moeiteloos, spontaan, als vanzelf. Het verschil is dat mensen er juist moeite voor doen om NIET met zichzelf te komen en juist dát maakt het (de hele verschijning) zo gekunsteld en ongeloofwaardig. Er is geen enkele noodzaak om jezelf (de persoon) uit het verhaal te halen. |
|
|
|
Soortgelijke discussies | ||||
Discussie | Auteur | Forum | Reacties | Laatste bericht |
Spirituele verlichting | diane | Niet verlicht | 147 | 15 October 2017 14:36 |
Ego en Het Spirituele Pad (10/7/09) | Renoir | Overige religie | 10 | 25 June 2010 02:31 |