Vagebond

[glans]

Van harte beterschap voor je vader.
Sterkte voor degenen die dicht bij en om hem heen staan.

[Ogenblik-sem]

....

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Ja dat kan lastig zijn idd .

Komt wel goed en is wel goed te doen. En het kan best zijn dat je ouders elkaar (onbewust) bevestigen/ versterken in hun klachten. Dat werkt al bij kleinere dingen zo, als je dat niet doorhebt. Maar dat had je zelf ook al opgemerkt, begrijp ik.

Hoe dan ook, hoop dat je ouders gauw weer lekker thuis mogen zijn.

[Aart]

Ach het enige wat telt is wat Vagebond bij haar zelf tegenkomt toch?

De rest is maar kul.

Hoe een ieder hier weer tegen aan kijkt zegt weer enkel iets over je binnenwereld.

Ik kruip de kist weer in.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Ach het enige wat telt is wat Vagebond bij haar zelf tegenkomt toch?

De rest is maar kul.

Hoe een ieder hier weer tegen aan kijkt zegt weer enkel iets over je binnenwereld.

Ik kruip de kist weer in.

Alles is uteindelijk "kul", wat we tegenkomen, hoe we ertegen aan kijken en wat daar dan weer van gevonden wordt enz. Elke poging iets over te willen zeggen, dus dit ook weer. Het zeggen verhult de "stilte" .

[Aart]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Alles is uteindelijk "kul", wat we tegenkomen, hoe we ertegen aan kijken en wat daar dan weer van gevonden wordt enz. Elke poging iets over te willen zeggen, dus dit ook weer. Het zeggen verhult de "stilte" .

Wel fijn als het als 'kul' ervaren wordt als we iets tegenkomen, toch?

Beter gezegd vanuit heelheid/'weten wat je bent' zul je niets meer tegenkomen.

Bv; de ellende/ziekte bij de ander/bij jezelf is niets anders dan een zonnestraal op je huid.

Of ben ik nou gek, heb ik nou echt geen gevoel/empathie of iets dergelijks meer.

Zal door de chemokuur komen waarschijnlijk.

Pas op Aart.

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Aart

Wel fijn als het als 'kul' ervaren wordt als we iets tegenkomen, toch?

Beter gezegd vanuit heelheid/'weten wat je bent' zul je niets meer tegenkomen.

Bv; de ellende/ziekte bij de ander/bij jezelf is niets anders dan een zonnestraal op je huid.

Of ben ik nou gek, heb ik nou echt geen gevoel/empathie of iets dergelijks meer.

Zal door de chemokuur komen waarschijnlijk.

Pas op Aart.

Volgens mij heeft helemaal niets ervaren, geen gevoelens hebben niet meer van doen met Bewustzijn zijn dan nog wel gevoelens ervaren. En speelt dat geen wezenlijke rol bij het zien ervan. Ik zeg het mogelijk niet helemaal goed, maar kom er even niet op.

Pas als het niet meer nodig of functioneel is, verdwijnen
dingen/vormen/angsten/verschijnselen/gevoelens. En voor mijn gevoel zijn dat dan vooral die dingen die er niet toe doen bij het overleven. Maar dan kun je ze nog wel zien als een soort van voorkeur, die het duale leven kleuren. Maar wat je niet als ramp ervaart, als ze er niet (meer) zijn.

Het functionele bij de aardse mens zit hem nog steeds in de drang van overleven. Geen "last" van ellende hebben kan op die manier nog wel compassie zijn bij het zien van het lijden/ziekte.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Volgens mij heeft helemaal niets ervaren, geen gevoelens hebben niet meer van doen met Bewustzijn...

Klopt en is alleen zo dat het je niet meer overkomt, het gebeurt niet aan jou.
Ach het is leuk om anekdotes van anderen te lezen, iets plaatsvervangend mee te maken als het ons zelf niet overkomt. Alleen we zijn het niet h?, dus voor zelfonderzoek kunnen we het maar beter even buiten beschouwing laten.

We hebben hier ook gezellige babbelboxen voor de broodnodige ontspanning, de boog kan niet altijd gespannen blijven, straks krijgen we er weer van langs omdat we datgene wat we denken niet zijn. Nu is het tijd om even lekker te beppen en ons mens te voelen.

[glans]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Nu is het tijd om even lekker te beppen en ons mens te voelen.

:)

[glans]

Oorspronkelijk geplaatst door Ogenblik-sem

....

KiSs