Alles draait om zingeving???

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Met dit laatste ben ik het eens; maar je zult toch woorden en zinnen moeten gebruiken en overal kan je het er wel van maken dat het ego-belang zou kunnen zijn, zonder dat het dat moet zijn...

Weet als ik bij mijzelf ego-belang zie of vermoed, ik het niet aanvaard...

Door van ego een ego-belang te maken wordt het zelfkennis. Het ego-belang wordt een gewicht dat op de natuurlijke toegankelijkheid gaat wegen. Daarmee is de cirkel van aanhoudende hypnose gesloten en is ego ervan overtuigd ego te zien.

Gedegen zelfonderzoek is achterhalen wat het is dat van ego ego-belang maakt. Wat maakt de zelfkennis tot een eigen belang? Wat zijn de kenmerken die van een natuurlijke subjectiviteit een ego-belang maken?
Waar ego ervan overtuigd is ego te zien, is gedegen zelfonderzoek 'doorzien van ego'.
Met dezelfde vermogens waarmee ego-belang wordt onderhouden (redelijke aandacht), wordt het ego-belang doorzien, worden de kenmerken van de aanhoudende hypnose geduid.
Het resultaat is gedegen zelfonderzoek als het ontdekken van onmiddellijkheid.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Door van ego een ego-belang te maken wordt het zelfkennis. Het ego-belang wordt een gewicht dat op de natuurlijke toegankelijkheid gaat wegen. Daarmee is de cirkel van aanhoudende hypnose gesloten en is ego ervan overtuigd ego te zien.

Gedegen zelfonderzoek is achterhalen wat het is dat van ego ego-belang maakt. Wat maakt de zelfkennis tot een eigen belang? Wat zijn de kenmerken die van een natuurlijke subjectiviteit een ego-belang maken?
Waar ego ervan overtuigd is ego te zien, is gedegen zelfonderzoek 'doorzien van ego'.
Met dezelfde vermogens waarmee ego-belang wordt onderhouden (redelijke aandacht), wordt het ego-belang doorzien, worden de kenmerken van de aanhoudende hypnose geduid.
Het resultaat is gedegen zelfonderzoek als het ontdekken van onmiddellijkheid.

Looro, bij iets dat natuurlijk is, is geen 'ego'-belang; is er geen belang voor de betrokken persoon, tout court. Als men ego-belang vermoedt of voelt wil dat zeggen dat de observatie niet meer spontaan gebeurt; of indien je wil, niet meer onmiddellijk is. Het verstand, dat later komt, heeft het spontane beinvloed...
En dat is ook een natuurlijke reactie; ik zit echt niet op de loer om mijn 'ego' de hele tijd onder de loep te nemen; maar ik heb onmiddellijk door wanneer het spontane verloren is gegaan...

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Looro, bij iets dat natuurlijk is, is geen 'ego'-belang; is er geen belang voor de betrokken persoon, tout court. Als men ego-belang vermoedt of voelt wil dat zeggen dat de observatie niet meer spontaan gebeurt; of indien je wil, niet meer onmiddellijk is. Het verstand, dat later komt, heeft het spontane beinvloed...
En dat is ook een natuurlijke reactie; ik zit echt niet op de loer om mijn 'ego' de hele tijd onder de loep te nemen; maar ik heb onmiddellijk door wanneer het spontane verloren is gegaan...

Dit vermoeden of aanvoelen van spontaniteit en de aanhoudende bevestiging ervan is het uitgangspunt voor zelfkennis .
Onmiddellijkheid is geen spontaniteit of natuurlijkheid. Zelfkennis leidt niet tot gedegen zelfonderzoek.

Gedegen zelfonderzoek pakt door op zelfkennis tot het belang als ego ophoudt. Doorzien is de natuurlijkheid als subject, als zichzelf gebruiken stoppen in de ontdekking van onmiddellijkheid als van ander begin.

Het ego-belang is geen schakelaar dat aan en uit kan gezet worden. Ik neem best aan dat je als van jezelf spontaan en natuurlijk reageert.
Gedegen zelfonderzoek is het belang doorzien voor wat daar blijkbaar is als zichzelf.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Dit vermoeden of aanvoelen van spontaniteit en de aanhoudende bevestiging ervan is het uitgangspunt voor zelfkennis .
Onmiddellijkheid is geen spontaniteit of natuurlijkheid. Zelfkennis leidt niet tot gedegen zelfonderzoek.

Gedegen zelfonderzoek pakt door op zelfkennis tot het belang als ego ophoudt. Doorzien is de natuurlijkheid als subject, als zichzelf gebruiken stoppen in de ontdekking van onmiddellijkheid als van ander begin.

Het ego-belang is geen schakelaar dat aan en uit kan gezet worden. Ik neem best aan dat je als van jezelf spontaan en natuurlijk reageert.
Gedegen zelfonderzoek is het belang doorzien voor wat daar blijkbaar is als zichzelf.

En wat is er als zichzelf???

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

En wat is er als zichzelf???

De persoon als subject: denkend, voelend, wetend, ... kortom als levend en bestaand.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

De persoon als subject: denkend, voelend, wetend, ... kortom als levend en bestaand.

En die persoon als subject moet doorzien worden om de waarheid te kunnen vinden... Die persoon doorzien wie of wat gaat dan de waarheid ontdekken???

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

En die persoon als subject moet doorzien worden om de waarheid te kunnen vinden... Die persoon doorzien wie of wat gaat dan de waarheid ontdekken???

Elk subject kan met enige redelijkheid het lot van bestaan en leven, van waarheid en eeuwigheid achterhalen. Elke uitvaart toont de meedogenloosheid van dit lot aan. Het verdwijnen van de persoon is onherroepelijk een stopzetten van elk belang (ego) dat aan zichzelf als persoon werd gehecht en kon worden gehecht.

Met deze vaststelling is het al duidelijk dat ontdekking van het zelf geen ontdekken is van de waarheid maar een doorzien is van niets, doorzien is van leegte (= denkbeeldigheid). Een denkbeeldigheid die de persoon als ego, als zichzelf beleeft, als waarheid en eeuwigheid van bestaan aanneemt.
Het belang van ego is het bestaan zelf zijn, is de waarheid achterhalen als verantwoording om bestaan voor zichzelf te zijn.

Gedegen zelfonderzoek gaat om de ontdekking van zelf, van onmiddellijkheid als van ander begin. In deze ontdekking is het belang als ego gestopt en is er beschikbaarheid zonder voorwaarden, zonder belang om als zichzelf, als persoon (subject = onderwerp) te zijn.

[marie]

Oorspronkelijk geplaatst door Looro

Elk subject kan met enige redelijkheid het lot van bestaan en leven, van waarheid en eeuwigheid achterhalen. Elke uitvaart toont de meedogenloosheid van dit lot aan. Het verdwijnen van de persoon is onherroepelijk een stopzetten van elk belang (ego) dat aan zichzelf als persoon werd gehecht en kon worden gehecht.

Hier vertrek je van een aanname van jewelste, nl. dat de aardse dood onherroepelijk het einde van het totale individu (dus niet alleen zijn aards lichaam) zou betekenen...

En vertrekkend van dat standpunt kun je niet anders dan alles als leegte en als denkbeeldigheid te brandmerken...

[Looro]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Hier vertrek je van een aanname van jewelste, nl. dat de aardse dood onherroepelijk het einde van het totale individu (dus niet alleen zijn aards lichaam) zou betekenen...

En vertrekkend van dat standpunt kun je niet anders dan alles als leegte en als denkbeeldigheid te brandmerken...

De quote gaat niet over de dood maar over het onherroepelijk lot van de persoon (denkbeeldigheid):

Het verdwijnen van de persoon is onherroepelijk een stopzetten van elk belang (ego) dat aan zichzelf als persoon werd gehecht en kon worden gehecht.

Wat in dat verdwijnen van de persoon kan worden vast gesteld is de egoloosheid, de totale belangeloosheid ?n de volledige beschikbaarheid zonder voorwaarden.
Egoloosheid is niet het einde want er niets om te be?indigen. Er is geen individu en ook geen leegte waar eens belang was om die persoon te zijn maar beschikbaarheid zonder voorwaarden, onmiddellijkheid als van ander begin.

Gedegen zelfonderzoek is niet het onherroepelijke over zichzelf afroepen maar doorzien van ego als het belang aantonen om als persoon zichzelf te beleven als werkelijk. Belang aantonen en doorzien is verwerken van onmiddellijkheid.

[katerie]

Oorspronkelijk geplaatst door marie

Wanneer men de zoektocht naar de waarheid begint is één van de eerste vragen die men tegenkomt: 'Is er leven na de dood?'

Lijkt me dat je 'men' beter vervangt door 'ik'.
Mij heeft de vraag of er leven na de dood is nooit geïnteresseerd.
Jij als 'ik', als persoon, bent geïnteresseerd in de vraag of er leven na de dood is.

Onpersoonlijk Bewustzijn echter, maakt zich totaal niet druk om de verschillende stadia die het lichaam-geestorganisme als een natuurlijk proces doorloopt. Noch maakt het zich druk over het proces na de dood, als het zich terugtrekt uit het ene lichaam en in een nieuw schepsel, een nieuw lichaam binnengaat.

Het is dus het ge?dentifceerd bewustzijn, het ego, dat zich niet alleen zeer druk maakt over de verschillende de stadia in het bestaan- in het bijzonder het verlies van jeugd en de nadering van ouderdom -, maar zich ook zorgen maakt over wat er na de dood komt en angst heeft voor het onbekende.

Het in een lichaam-geestorganisme genestelde Bewustzijn doorloopt de stadia van kind zijn, jeugd en ouderdom. Net zo gaat het ingenestelde Bewustzijn bij de dood van het lichaam over naar een ander lichaam. De wijze houdt zich niet bezig met dit fenomeen.

Als het denken met de dood bezig is, kijkt het naar niets en noemt het iets, om niet te hoeven voelen wat het ? het denken ? werkelijk is. Totdat je weet dat de dood gelijk is aan het leven, zul je altijd proberen greep te houden op wat er gebeurt, en dat doet altijd pijn.

De angst voor de dood is het laatste rookgordijn voor de angst voor de liefde. We denken dat we bang zijn voor de dood van ons lichaam, maar waar we echt bang voor zijn, is de dood van onze identiteit. Maar door diepgaand zelfonderzoek kunnen we begrijpen dat de dood niet meer is dan een concept en dat onze identiteit ook een concept is, en realiseren we ons wie we zijn. Dat is het einde van angst.