PRI en de kunst van bewust leven. - Pagina 9

Tine · 22 May 2013, 16:07

Je weet inderdaad nooit wat er zich juist afspeelt in iemand anders? leven en zijn. Maar ik weet wél hoe belangrijk het kán zijn iemand te ontmoeten die een doodsverlangen BEGRIJPT en geen verzet aantekent vanuit de eigen angst. Er wordt inderdaad vaak gedacht dat je hulp nodig hebt om dat verlangen OM TE KEREN, om er zo vlug mogelijk vanaf te geraken.

Ik heb enkele mensen in mijn leven ontmoet die een oprechte doodswens koesterden en zich daar eigenlijk geen raad mee wisten (= er tegelijk bang voor waren). Mijn begrip, mijn bereidheid om die doodswens als re?el en onoverkomenlijk te aanvaarden (al ging het om dierbaren die ik liever NIET ?kwijt? wilde), bleek uiteindelijk datgene te zijn wat zij nodig hadden, zonder dat ze dat zélf echt beseften. Geen advies om hulp te zoeken, geen pogingen om hen op andere gedachten te brengen, geen (ver)oordelen? Iemand van ganser harte het recht gunnen om zich zo te voelen, aanvaarden dat iemand effectief het liefst dood wil zijn, vraagt een bepaald soort moed maar kan duidelijk een bevrijdend effect hebben.

Toen ik recentelijk zélf maandenlang een innige doodswens koesterde (omdat ik echt geen enkele reden meer zag om in leven te blijven en alle levenskracht/-wil/-lust mij verlaten had), waren de ervaringen met die andere mensen mijn ?redding?. Ik was daardoor immers in staat om me niet te verzetten tegen mijn eigen doodsverlangen, waardoor ik mijn angst voor dat verlangen onder ogen kon komen (?n transformeren naar aanvaarding ervan). Ik gaf mezelf eenzelfde recht als ik anderen had gegeven, namelijk : het is oké om dood te willen zijn.
Ondertussen is mijn doodswens in rustiger vaarwater terecht gekomen. Het lijkt alsof het verlangen om te leven (eros) en het verlangen naar de dood (thanatos) met elkaar ?versmolten? zijn of dat ze alleszins in vrede naast elkaar leven in mezelf. Ik ben daardoor noch bang om te leven en pijn te lijden, noch ervaar ik angst om dood te gaan/zijn (of dat te willen) en in ?het grote niets? te belanden?

Rennie · 22 May 2013, 16:49

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door tineke

Je weet inderdaad nooit wat er zich juist afspeelt in iemand anders? leven en zijn.

Zouden we dit dan niet beter even in gedachten houden en niet gaan amateurtherapeuten ?

Tine · 22 May 2013, 16:58

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Zouden we dit dan niet beter even in gedachten houden en niet gaan amateurtherapeuten ?

Ik ga ervan uit dat "we" sowieso doen waartoe we ons geroepen voelen. Of dit dan ook effectief behulpzaam(heid) is -of als dusdanig wordt ervaren- kan moeilijk op voorhand geweten worden... Als graadmeter voor je eigen integriteit/goede bedoelingen heb je eigenlijk alleen jezelf...

Rennie · 22 May 2013, 17:04

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door tineke

Ik ga ervan uit dat "we" sowieso doen waartoe we ons geroepen voelen. Of dit dan ook effectief behulpzaam(heid) is -of als dusdanig wordt ervaren- kan moeilijk op voorhand geweten worden... Als graadmeter voor je eigen integriteit/goede bedoelingen heb je eigenlijk alleen jezelf...

Da's waar, vandaar ook de aanbeveling. In onze overbehulpzaamheid met onze goede bedoelingen moeten we wellicht soms wat geremd worden.

Tine · 22 May 2013, 17:18

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

In onze overbehulpzaamheid met onze goede bedoelingen moeten we wellicht soms wat geremd worden.

Inderdaad, zeker wanneer behulpzaamheid vanuit een (redders-)behoefte/drang vertrekt -wat daarom nog niet als dusdanig (in)gezien wordt door de behulpzame- kan een rem een zeer nuttige tool zijn...

Maria · 22 May 2013, 17:37

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door tineke

Ik heb enkele mensen in mijn leven ontmoet die een oprechte doodswens koesterden en zich daar eigenlijk geen raad mee wisten (= er tegelijk bang voor waren). Mijn begrip, mijn bereidheid om die doodswens als re?el en onoverkomenlijk te aanvaarden (al ging het om dierbaren die ik liever NIET ?kwijt? wilde), bleek uiteindelijk datgene te zijn wat zij nodig hadden, zonder dat ze dat zélf echt beseften. Geen advies om hulp te zoeken, geen pogingen om hen op andere gedachten te brengen, geen (ver)oordelen? Iemand van ganser harte het recht gunnen om zich zo te voelen, aanvaarden dat iemand effectief het liefst dood wil zijn, vraagt een bepaald soort moed maar kan duidelijk een bevrijdend effect hebben.

Dat is zeker zo Tineke, maar er is wel een verschil tussen iemand het recht gunnen zich zo te voelen door ernaast te gaan staan, en op iemand door te gaan die al heeft aangegeven daar geen prijs op te stellen. Mij lijkt in zo'n situatie van belang dat je vooral goed luistert en het ??k hoort als iemand "stop" zegt. Voor de rest ben ik het helemaal met je eens.

Mihaela · 22 May 2013, 18:26

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Maria

Dat is zeker zo Tineke, maar er is wel een verschil tussen iemand het recht gunnen zich zo te voelen door ernaast te gaan staan, en op iemand door te gaan die al heeft aangegeven daar geen prijs op te stellen. Mij lijkt in zo'n situatie van belang dat je vooral goed luistert en het ??k hoort als iemand "stop" zegt. Voor de rest ben ik het helemaal met je eens.

Dit is wel heel bot om zo te zeggen Maria.
Dit is een forum, en je kan echt niet naar de ander luisteren. Ieder hier is voor zichzelf, je komt niet om mensen in nood te redden, daarvoor heb je andere fora's voor..
Als iemand met zulke ernstige problemen mee kampt, moet je geen doorsnee forumlied kwalijk nemen dat ze daar geen verstand van hebben.
Dit is Zelfkennis/Bewustwording forum, en het gaat hier juist om om elkaar een spiegel voor te houden, en niet de andere uit de klauwen van de Dood te bevrijden.

Hoe vaak zegt men niet dat ze even klaar zijn met een gesprek en daarna door gaan? Ik vind het heel vreemd hoe jullie alles omdraaien naar jullie wens..

Esradha · 22 May 2013, 18:34

Citaat:

...en niet de andere uit de klauwen van de Dood te bevrijden.

Neen, dat kunnen we niet. Iemand de dood insturen is echter de andere kant. Ook al is het vanuit het idee dat het die persoon kan helpen. Dat helpen is niet waar we hier voor op het forum zijn. Je mag best herkennen wanneer het niet aan ons is om een spiegel te geven en iemand beter af is met andere hulp.

Mihaela · 22 May 2013, 18:35

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Neen, dat kunnen we niet. Iemand de dood insturen is echter de andere kant. Ook al is het vanuit het idee dat het die persoon kan helpen. Dat helpen is niet waar we hier voor op het forum zijn. Je mag best herkennen wanneer het niet aan ons is om een spiegel te geven en iemand beter af is met andere hulp.

Nee Esradha, via een forum kan je een ander niet de Dood in sturen, de persoon kiest er zelf voor.

Mihaela · 22 May 2013, 18:36

Bezoek geen Zelfkennis/Bewustwordingforum als je bang bent voor jezelf, als je bang bent voor de Dood, als je bang bent dat een ander forumlied door je uitspraak zichzelf zou gaan doden. Bezoek gewoon een forum die over planten of insecten gaat, over iets veilig..
Spiegel voorhouden gaat in ieder situatie, niet alleen maar als het veilig is..

22 May 2013, 16:07	#81
Tine Asprirant lid Geregistreerd: 29 September 2011 Berichten: 0	Je weet inderdaad nooit wat er zich juist afspeelt in iemand anders? leven en zijn. Maar ik weet wél hoe belangrijk het kán zijn iemand te ontmoeten die een doodsverlangen BEGRIJPT en geen verzet aantekent vanuit de eigen angst. Er wordt inderdaad vaak gedacht dat je hulp nodig hebt om dat verlangen OM TE KEREN, om er zo vlug mogelijk vanaf te geraken. Ik heb enkele mensen in mijn leven ontmoet die een oprechte doodswens koesterden en zich daar eigenlijk geen raad mee wisten (= er tegelijk bang voor waren). Mijn begrip, mijn bereidheid om die doodswens als re?el en onoverkomenlijk te aanvaarden (al ging het om dierbaren die ik liever NIET ?kwijt? wilde), bleek uiteindelijk datgene te zijn wat zij nodig hadden, zonder dat ze dat zélf echt beseften. Geen advies om hulp te zoeken, geen pogingen om hen op andere gedachten te brengen, geen (ver)oordelen? Iemand van ganser harte het recht gunnen om zich zo te voelen, aanvaarden dat iemand effectief het liefst dood wil zijn, vraagt een bepaald soort moed maar kan duidelijk een bevrijdend effect hebben. Toen ik recentelijk zélf maandenlang een innige doodswens koesterde (omdat ik echt geen enkele reden meer zag om in leven te blijven en alle levenskracht/-wil/-lust mij verlaten had), waren de ervaringen met die andere mensen mijn ?redding?. Ik was daardoor immers in staat om me niet te verzetten tegen mijn eigen doodsverlangen, waardoor ik mijn angst voor dat verlangen onder ogen kon komen (?n transformeren naar aanvaarding ervan). Ik gaf mezelf eenzelfde recht als ik anderen had gegeven, namelijk : het is oké om dood te willen zijn. Ondertussen is mijn doodswens in rustiger vaarwater terecht gekomen. Het lijkt alsof het verlangen om te leven (eros) en het verlangen naar de dood (thanatos) met elkaar ?versmolten? zijn of dat ze alleszins in vrede naast elkaar leven in mezelf. Ik ben daardoor noch bang om te leven en pijn te lijden, noch ervaar ik angst om dood te gaan/zijn (of dat te willen) en in ?het grote niets? te belanden?

22 May 2013, 18:36	#90
Mihaela Kasuaris Geregistreerd: 9 July 2011 Berichten: 626	Bezoek geen Zelfkennis/Bewustwordingforum als je bang bent voor jezelf, als je bang bent voor de Dood, als je bang bent dat een ander forumlied door je uitspraak zichzelf zou gaan doden. Bezoek gewoon een forum die over planten of insecten gaat, over iets veilig.. Spiegel voorhouden gaat in ieder situatie, niet alleen maar als het veilig is..