Lijden.

[Naadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Madelief

..... wie weet wordt het dan nog eens wat .

It never will be better than today...

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Madelief

Nou omdat jij het bent Renoir hieronder de quote waar het allemaal om gaat.



Zie je hoe jij hem bovenstaande zelf afschildert?

Ik had de neiging om te vragen hoe je toch bij bovenstaande oordelen komt, maar wilde eerst na de reaktie van Nada nog even afwachten hoe dit verhaaltje verder zou lopen. Mij werd al vrij snel helder dat hier een ongelukkige woordkeus aan de gang was waar het e.e.a. aan misverstand + een verkeerde vertaling van Robert uit voort gekomen is.

Mij maakt het verder niet uit hoor Renoir dat jij je door eigen toedoen ( de ongelukkige woordkeuze uit de hierboven gequote alinea ) in de nesten werkt om je er vervolgens met een smoes ( post #73) van af te maken.
Dat de aangehaalde post ( post #73) een smoes is staat wat mij betreft met dikke letters in de onderwerpsregel want je hield je al met de verschijnselen in de dualiteit bezig bladiebladiebla ect.

Fijne vakantie in Noord-Brabant toegewenst

Nou Made, liefje, ik zie inderdaad hoe ik hem zelf afgeschilderd heb. Ik ben met het geven van een beschrijving lustig aan het fantaseren geslagen. Dat ik deze 'gezochte' oorzaak in tweede instantie, omdat ik het telkens weer anders zie (zelfs nogal ge?rriteerd) niet kon herkennen als door mij gezegd.

Dit alles is een aanwijzing dat ik me niet met m' n gedachten bezig moet houden.

Ik ben tot het geven van een voorbeeld gekomen om iets wat ik wilde aantonen te staven. Het oordelende is niet zo sterk oordelend als door je wordt veronderstelt, het is eerder verklarend en begrijpend dan oordelend. En inderdaad heb ik daarvoor niet de passende woorden gevonden.

Je hebt het uitstekend waargenomen en verwoord.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Madelief

Tje het is dus letterlijk wie de schoen passe die trekke hem aan.....ik doelde niet op jou Renoir maar op Nada die schreef:'' ik dacht dat we het wel gehad hadden met die kindmechanismen bladiebladiebla," in reaktie op een schrijven van jouzelf mbt jeugd en toebehoren.

Wel lollig hoor dat jij nu juist mijn schrijven persoonlijk naar je toe trekt want er spelen idd geen KINDMECHANISMEN meer bij jou, echt niet

Het is absoluut geen enkele moeite om de schoen aan te trekken, hij past me uitstekend. Ik zou het zo weer opnieuw doen.
Of dat een kindmechanisme is kan ik niet zeggen het zou zomaar kunnen en dan zit ik daar vervolgens niet mee.

Ik weet niet of je ook op het andere forum leest maar het standaard zijn van een 'kindmechanisme' van ieder tegenwoordig 'probleem' van een eerdere ervaring is ronduit lachwekkend.

[Madelief]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Nou Made, liefje, ik zie inderdaad hoe ik hem zelf afgeschilderd heb. Ik ben met het geven van een beschrijving lustig aan het fantaseren geslagen. Dat ik deze 'gezochte' oorzaak in tweede instantie, omdat ik het telkens weer anders zie (zelfs nogal ge?rriteerd) niet kon herkennen als door mij gezegd.

Dit alles is een aanwijzing dat ik me niet met m' n gedachten bezig moet houden.

Ik ben tot het geven van een voorbeeld gekomen om iets wat ik wilde aantonen te staven. Het oordelende is niet zo sterk oordelend als door je wordt veronderstelt, het is eerder verklarend en begrijpend dan oordelend. En inderdaad heb ik daarvoor niet de passende woorden gevonden.

Je hebt het uitstekend waargenomen en verwoord.

Wat een opmerkelijke uitspraak Renoir, tenminste wel in mijn ogen. Kennelijk heb je de uitspraken niet geheel doordacht opgeschreven en zou ik dus denken dat het mogelijk de moeite waard zou kunnen zijn waar die gedachten die je zo ondoordacht heb opgeschreven vandaan gekomen zijn.

Je geeft nu als excuus, aan en voor jezelf, dat je fantasie met je op de loop ging, waarmee je jezelf tgt het excuus verschaft om e.e.a. niet aan een nader onderzoek te hoeve onderwerpen. M.i. een opmerkelijke zaak voor iemand die geinteresseerd is in bewustwording/zelfontmaskering, maar goed hij zij zo.

Hoe komt het dat je schreef wat je schreef Renoir, waar komt bv die irritatie vandaan, er van uitgaande dat dat wat je ziet in de beoogde persoon soms bv irritatie oproept? Wat werd er in jou precies geraakt toen Nada jou eigen schrijven spiegelde? Het is helder dat het ergens raakte gezien het feit dat je blijk gaf van pijn ergens of waar.

Kijk Renoir dat zijn vragen die mogelijk van belang zouden kunnen zijn voor je, weet ik niet hoor dat is voor jij om uit te maken.

[Madelief]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Het is absoluut geen enkele moeite om de schoen aan te trekken, hij past me uitstekend. Ik zou het zo weer opnieuw doen.
Of dat een kindmechanisme is kan ik niet zeggen het zou zomaar kunnen en dan zit ik daar vervolgens niet mee.

Ik weet niet of je ook op het andere forum leest maar het standaard zijn van een 'kindmechanisme' van ieder tegenwoordig 'probleem' van een eerdere ervaring is ronduit lachwekkend.

Misschien moesten wij hier een apart topic van maken.

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Madelief

Wat een opmerkelijke uitspraak Renoir, tenminste wel in mijn ogen. Kennelijk heb je de uitspraken niet geheel doordacht opgeschreven en zou ik dus denken dat het mogelijk de moeite waard zou kunnen zijn waar die gedachten die je zo ondoordacht heb opgeschreven vandaan gekomen zijn.

Je geeft nu als excuus, aan en voor jezelf, dat je fantasie met je op de loop ging, waarmee je jezelf tgt het excuus verschaft om e.e.a. niet aan een nader onderzoek te hoeve onderwerpen. M.i. een opmerkelijke zaak voor iemand die geinteresseerd is in bewustwording/zelfontmaskering, maar goed hij zij zo.

Hoe komt het dat je schreef wat je schreef Renoir, waar komt bv die irritatie vandaan, er van uitgaande dat dat wat je ziet in de beoogde persoon soms bv irritatie oproept? Wat werd er in jou precies geraakt toen Nada jou eigen schrijven spiegelde? Het is helder dat het ergens raakte gezien het feit dat je blijk gaf van pijn ergens of waar.

Kijk Renoir dat zijn vragen die mogelijk van belang zouden kunnen zijn voor je, weet ik niet hoor dat is voor jij om uit te maken.

Ik zie het zelf niet als excuus maar als een vergissing om er nader op in te gaan. Je mag het ook een miskleun in de beoordeling noemen om nader op de verschijnselen in te gaan. Maar ik zie hier geen aanleiding om te menen dat ik mij aan bewustwording van iets anders dan dit onttrek.

Ik zou omdat ik dit ondoordacht opgeschreven heb in mijn onderbewustzijn moeten gaan spitten naar een diepere betekenis ? Ik heb, nogmaals iets met een verkeerd voorbeeld (laten we het zo maar noemen) een niet terzake doend voorval in het voetlicht getrokken waar ik het helemaal niet over wilde hebben.

Irritatie komt voort uit dat gegeven dat het voorbeeld een eigen leven is gaan leiden zodat het de aandacht wegvoert van hetgeen wat ik wilde zeggen. Vervolgens irriteert me de nadruk die op deze bijkomstigheid komt te liggen. En wat me nu irriteert is dat jij, op insinuerende wijze, mijn bereidheid om aan zelfkennis te doen in twijfel trekt.

Er is een allesoverheersende irritatie dat de boodschap die ik poogde over te brengen volledig in de mist hangt en bijzaken zoals, waar nu kennelijk iemand aan het spiegelen is, om voorrang aan het ijveren is. Ik wil me gewoon heel simpel tot de essentie van mijn verhaal beperken.

Is het antwoord zodanig dat het je bezorgdheid rond mijn bewustwording kan wegnemen ?

[Madelief]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Ik zie het zelf niet als excuus maar als een vergissing om er nader op in te gaan. Je mag het ook een miskleun in de beoordeling noemen om nader op de verschijnselen in te gaan. Maar ik zie hier geen aanleiding om te menen dat ik mij aan bewustwording van iets anders dan dit onttrek.

Ik zou omdat ik dit ondoordacht opgeschreven heb in mijn onderbewustzijn moeten gaan spitten naar een diepere betekenis ? Ik heb, nogmaals iets met een verkeerd voorbeeld (laten we het zo maar noemen) een niet terzake doend voorval in het voetlicht getrokken waar ik het helemaal niet over wilde hebben.

Irritatie komt voort uit dat gegeven dat het voorbeeld een eigen leven is gaan leiden zodat het de aandacht wegvoert van hetgeen wat ik wilde zeggen. Vervolgens irriteert me de nadruk die op deze bijkomstigheid komt te liggen. En wat me nu irriteert is dat jij, op insinuerende wijze, mijn bereidheid om aan zelfkennis te doen in twijfel trekt.

Er is een allesoverheersende irritatie dat de boodschap die ik poogde over te brengen volledig in de mist hangt en bijzaken zoals, waar nu kennelijk iemand aan het spiegelen is, om voorrang aan het ijveren is. Ik wil me gewoon heel simpel tot de essentie van mijn verhaal beperken.

Is het antwoord zodanig dat het je bezorgdheid rond mijn bewustwording kan wegnemen ?

Je hebt toch hoop ik wel in de gaten dat jij e.e.a. zelf veroorzaakt hebt door je niet bewust te zijn van wat je eigenlijk schreef en dat die irritatie vooral jezelf aangaat Renoir? Het lijkt mij dan ook logisch dat je het hele ritje uitzit tot je ziet dat het mogelijk wel eens belangrijk zou kunnen zijn voor iemand die bewustwording hoog in het vaandel heeft te kijken naar waar zijn onbewust geschreven woorden, waardoor de boodschap die hij in essentie wilde overbrengen niet over kwam en de aandacht naar bijzaken liet afvloeien, mogelijk vandaan zou kunnen komen. Maar goed ik begrijp dat het je te veel moeite is om daar voor jezelf aandacht aan te besteden?

Op dan maar naar de volgende aanvaring met allesoverheersende irritatie tot gevolg hebbende.

Tweede kans: Waar wilde je het in essentie eigenlijk over hebben Renoir?

[Rennie]

Oorspronkelijk geplaatst door Madelief

Je hebt toch hoop ik wel in de gaten dat jij e.e.a. zelf veroorzaakt hebt door je niet bewust te zijn van wat je eigenlijk schreef en dat die irritatie vooral jezelf aangaat Renoir? Het lijkt mij dan ook logisch dat je het hele ritje uitzit tot je ziet dat het mogelijk wel eens belangrijk zou kunnen zijn voor iemand die bewustwording hoog in het vaandel heeft te kijken naar waar zijn onbewust geschreven woorden, waardoor de boodschap die hij in essentie wilde overbrengen niet over kwam en de aandacht naar bijzaken liet afvloeien, mogelijk vandaan zou kunnen komen. Maar goed ik begrijp dat het je te veel moeite is om daar voor jezelf aandacht aan te besteden?

Op dan maar naar de volgende aanvaring met allesoverheersende irritatie tot gevolg hebbende.

Tweede kans: Waar wilde je het in essentie eigenlijk over hebben Renoir?

Er is, nogmaals, geen ik, er is irritatie sec. Ik zoek geen oorzaak, jij vroeg er om, evenmin is er een schuldige, die jij nu aangewezen wil hebben.

De antwoorden van mij worden gekunsteld omdat ik me vanwege m'n eigen aanbeveling bewust te zijn verplicht voel verklaringen af te leggen. Om jou te gerieven moet ik in een ik-modus en zeggen ja ik heb het mezelf aangedaan, ja ik ben zelf schuld.

Niet dat ik daar moeite mee heb maar het is nep omdat er geen 'ik' is. Ik (tussen aanhalingstekens) ben me van alles bewust, ook van de consequenties die mijn schrijven kunnen hebben.

Ik heb bewust geschreven en zie vervolgens dat het een andere richting uitwil dan door mij bedoeld. Om jou te gerieven ben ik bereid te verklaren dat ik ze naar bijzaken liet afvloeien maar kan mijn hand daarin niet ontdekken. Mogelijk zegt dit iets over het controle willen hebben waarover Aad, Arie en Leila het steeds hadden en nog steeds hebben, maar ik ken dat niet.

Ik ben ook niet in afwachting van de volgende irritatie, die dient zich wel aan als dat functioneel is.

Over bewustwording wilde ik het hier hebben en hoe het kan dat de wereld lijdende is aan een gebrek daaraan, als uitvloeisel van de vraag van initiatiefneemster van dit draadje. Maar ik ben inmiddels moe van het converseren, de aanvankelijke lust mijn zegje te doen is verdwenen.

[Maria]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Maar ik ben inmiddels moe van het converseren, de aanvankelijke lust mijn zegje te doen is verdwenen.

Misschien is het wel eens goed om op te houden met uitleggen en/of verdedigen, zelfs al weet je dat je gelijk hebt.

[Madelief]

Oorspronkelijk geplaatst door Renoir

Er is, nogmaals, geen ik, er is irritatie sec. Ik zoek geen oorzaak, jij vroeg er om, evenmin is er een schuldige, die jij nu aangewezen wil hebben.

De antwoorden van mij worden gekunsteld omdat ik me vanwege m'n eigen aanbeveling bewust te zijn verplicht voel verklaringen af te leggen. Om jou te gerieven moet ik in een ik-modus en zeggen ja ik heb het mezelf aangedaan, ja ik ben zelf schuld.

Niet dat ik daar moeite mee heb maar het is nep omdat er geen 'ik' is. Ik (tussen aanhalingstekens) ben me van alles bewust, ook van de consequenties die mijn schrijven kunnen hebben.

Ik heb bewust geschreven en zie vervolgens dat het een andere richting uitwil dan door mij bedoeld. Om jou te gerieven ben ik bereid te verklaren dat ik ze naar bijzaken liet afvloeien maar kan mijn hand daarin niet ontdekken. Mogelijk zegt dit iets over het controle willen hebben waarover Aad, Arie en Leila het steeds hadden en nog steeds hebben, maar ik ken dat niet.

Ik ben ook niet in afwachting van de volgende irritatie, die dient zich wel aan als dat functioneel is.

Over bewustwording wilde ik het hier hebben en hoe het kan dat de wereld lijdende is aan een gebrek daaraan, als uitvloeisel van de vraag van initiatiefneemster van dit draadje. Maar ik ben inmiddels moe van het converseren, de aanvankelijke lust mijn zegje te doen is verdwenen.

Was jij niet degene die zijn eigen woorden niet herkende als door hem geschreven? Het spijt me verschrikkelijk maar dat noem ik toch echt een staaltje van onbewust iets geschreven hebben en als gevolg daarvan de consequenties niet zien. Waarna je je nu in een positie bevindt waar jij het gevoel hebt te moeten verklaren en te verdedigen.
Voor mij hoeft je dat niet te doen Renoir, want ik zie dat het je vermoeit, waardoor dan vervolgens irritatie ontstaat.

Jou hele bovenstaande verhaaltje is een schoolvoorbeeld van hoe lijden kan ontstaan.

Nu ga je natuurlijk ontkennen dat je er niet onder lijd omdat je geen ik hebt. Laat ik je dan maar vertellen dat deze hele affaire nog steeds loopt omdat je een ik hebt.

Met andere woorden Renoir je zou mij meer gerieven wanneer je uit die ik-modus blijft, dan dat jij zoals je zegt voor mijn gerief in die zgn ik-modus gaat waar je sowieso al in zat en nog niet uitgeweest bent.

Ps: ik heb niet geschreven dat jij de aandacht naar de bijzaken liet afvloeien, jij was dat namelijk niet, jij was de onschuld zelve die mogelijk ( ik ben voorzichtig)in de val één of ander iets liep om zichzelf iets duidelijk te maken.

Maar goed zoals gezegd hecht jij aan het bovenstaande geen belang en ga liever voor nog meer irritatie cq energieverspilling wanneer dat functioneel is. Veel plezier ermee dan