Advaita is uiteindelijk zelfvernietigend.

[Darsho]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Het enige wat ik uit eigen ervaring kan aanraden is om alles tot object van waarneming te maken, want laat dat nu precies zijn wat bewustzijn doet.....

Oude bekende koek waar ook de cursus in wonderen mee begint.
Zie...

Les 1

Niets wat ik in deze kamer [in deze straat, uit dit raam, op deze plek] zie betekent iets.

1. Kijk nu langzaam om je heen en oefen je in het heel specifiek toepassen van dit idee op wat je maar ziet:

Deze tafel betekent niets.
Deze stoel betekent niets.
Deze hand betekent niets.
Deze voet betekent niets.
Deze pen betekent niets.

2. Kijk dan wat verder dan je directe omgeving en pas het idee in een wijder blikveld toe:

Die deur betekent niets.
Dat lichaam betekent niets.
Die lamp betekent niets.
Dat bord betekent niets.
Die schaduw betekent niets.
...

bron

[Dorje]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

Zelfkennis levert ook (intellectuele) kennis op.

Nagel op de kop!

Je heb persoonlijke realisatie, dat is de realisatie van een twee, drie jarige die 'realiseert' een persoon te zijn. Gelukkig passseren de meesten voorbij dit stadium, anders zou de wereld nogal een mentaal gehandicapt boeltje zijn.

Een klein deel hiervan komt door het onderzoek naar de wereld te verplaatsen naar het onderzoek naar de waarnemer van die wereld terecht in mentale realisatie: de realisatie niet de persoon te zijn, maar het bewustzijn te zijn. Dit heeft invloed op de persoon en zijn gedachten, de persoon wordt niet weggevaagd, het is mentaal (intellectueel) gerealiseerd als zelf iets dat verschijnt aan bewustzijn.

Kennis is hier zeer nuttig. Persoonlijke realisatie maakt psychologische kennis mogelijk, mentale realisatie maakt zelf kennis mogelijk.

Met die psychologische kennis is het gemakkelijker te navigeren door die wereld, maar de wereld wordt wel nog voor echt aanzien.

Met die zelfkennis is het gemakkelijker vrede te vinden met die wereld, omdat het niet meer voor echt wordt gezien, maar iets relationeel, relatief, veranderlijk, wordend, niet iets om in te investeren. Maar het zelf wordt wel nog voor echt aanzien.

Slechts enkelen komen door het directe vaststellen, het vaststellen dat niet gaat via een zelf/subject, maar Direct, tot de realisatie dat dit zelf ook nog iets is dat niet Werkelijk is. Het is maar in het Directe Zien dat het zelf Gezien is (als zelf iets dat ook geen Werkelijkheid heeft op zich), al de rest is het zien vanuit een zelf/subject en kan het zelf dat ziet nooit in zicht krijgen. Dit laatste is Wezenlijke Realisatie en is het failliet van de kennis. Kennis verdwijnt niet, het blijft zijn nut hebben om psychologisch in deze vermeende wereld te bewegen, het blijft zijn nut hebben in bevrijdt te zijn van de Realiteit van die wereld, maar in het licht van het Directe Zien verliest het elke Absolute waarde. Het is dan Gezien als maar geldig binnen de vele psychologische toevoegsels op de Werkelijkheid, de vele lagen die er op gelegd worden zonder de Werkelijkheid aan te raken of aan te tasten. Het is dan Gezien als maar geldig binnen de laatste, ultieme, subjectieve toevoeging op de Werkelijkheid. De waan, de eigenwaan dat de Werkelijkheid een subject, een zelf nodig heeft om Werkelijk te zijn. De laatste laag die op de Werkelijkheid wordt gelegd.

Pas als dit Wezenlijk Gerealiseerd is als ook nog een laag, geen Werkelijkheid op zich, komt men tot het einde van kennis. Het einde van de Absolute waarde van kennis. Kennis blijft dat iets dat zeer betrekkelijk is en zeer relatief, inclusief die kennis van het zelf.

Het is de beweging van wie ben ik (persoon), naar wat ben ik (Bewustzijn), naar wat gewoon is (wat is, niet-twee).

Dit is vast te stellen, maar niet als er vasthouden is en blijft aan wat voor kennis dan ook.

Oorspronkelijk geplaatst door Guido

Laurens.
Manker dan dat kun je niet lopen.
Het kan niet anders zijn dan bovenstaande contradictie.. (De context doet er niet toe.)

'Diep en/of gedegen zelfonderzoek reduceert alle oprechte en geloofwaardige duiding tot nul komma nul. En daar ontkom jij ook niet aan.

Duiding heeft alleen een werkelijkheid van betekenis daar waar het (De duiding) ontstaat. (Jouw intellect) Het duiden is getoetst aan de oprechtheid en geloofwaardigheid van jouw conceptuele vermogen het een of ander in 'zinnige' verwoording grammaticaal vorm te geven.

En buiten jouw oprechtheid is de geloofwaardigheid van jouw duiding alleen nog levensvatbaar door de betekenis die er door een ander aan gegeven of gekoppeld wordt. Kortom alle duiding roept eenvoudig de een of andere betekenis van beleving op, maar betekenis noch beleving zijn datgeen wat het oogmerk van duiding in deze is. (Althans, dat mag ik toch aannemen.)

Niet dat dit mij verder bezighoud, integendeel, het valt mij eenvoudig steeds vaker op dat de jarenlange duur van dit forum gewoon gebaseerd is op grammaticale lulligheden en trucjes.
Ik ben bijna geneigd te zeggen dat jij zelf de constante aanleiding bent tot wat het jarenlange geneuzel gaande houd..

Voor Bassie is dat duidelijk, voor Marie is dat duidelijk, voor Dorje is dat duidelijk, voor Darsho is dat duidelijk en voor mij is dat duidelijk.. alleen voor jou nog niet.

Waar er hier tot niks wordt gekomen is dat te wijten aan het niet doen van gedegen zelfonderzoek. Nergens anders aan.

Je kunt mijn manier van schrijven niet volgen vanwege een mankerende perceptie en legt de oorzaak van dat onvermogen bij mij. Je zegt dan voor anderen te spreken maar die hebben weer andere onvolkomenheden niet die van jou. De hoofdoorzaak van het niet kunnen toetreden van het gesproken en geschreven woord is ego. Vervuld van zichzelf is er geen ruimte voor iets anders. Voorts is er op dit forum een neiging tot alsmaar discussiëren alsof dat jou of willekeurig wie dan ook iets zou kunnen brengen. Ik doe daar aan mee uit gebrek aan iets beters, namelijk doen van gedegen zelfonderzoek. Standpunten verdedigen is niet mijn sterkste zijde, dat heb ik afgeleerd, en uiteraard loopt de wisselwerking dan ook regelmatig vast. Ik snap wel dat het jou en anderen te doen is om verstandelijke communicatie ik echter heb niks met redeneren. Mijn aanwezigheid is gericht op het begeleiden van gedegen zelfonderzoek hetgeen dus helemaal niet aan bod komt. Mijn hoop en intentie is vervolgens dat er ergens iemand is die hier leest en die aangesproken wordt door hetzelfde verlangen wat mij heeft aangezet, te weten willen komen 'wat' ik ben. Voor diegene sta ik klaar.

Maw, Waarheid herkent Waarheid, een uiting die jij vaak gebruikt, betreft feitelijk niet veel meer dan dat iemand met een goed ontwikkeld grammaticaal gevoel voor woord betekenis en zinsverbanden m.b.t deze materie jou de constatering kan geven in Waarheid te verkeren, en een ander die dat ontwikkelde grammaticale gevoel ontbeert, en puur oprecht uit een diepe onbeschrijfelijke herkenning van Waarheid een uiting plaatst die nogal gekunsteld en warrig leest, is dan per definitie niet in Waarheid verkerend.

Ik wijt het onvermogen dit te kunnen begrijpen (het voert verder dan begrijpen) aan de onmogelijkheid dit verstandelijk te kunnen benaderen. Het Waarheid herkennen heeft dan wel geen grammatica maar wel taal nodig omdat dit nou eenmaal een plaats is zonder fysieke aanwezigheid. Het geschrevene kan iets in de mens losmaken aan gevoel maar kan ook appelleren aan een innerlijk Weten. Dat Weten staat los van enige kennis en wordt dan ook met een hoofdletter aangeduid om het te onderscheiden. Dat Weten heeft iedereen in zich maar is niet overal tot ontwikkeling gekomen. Wanneer Weten zonder verstandelijke benadering Weten elders bereikt is er sprake van Waarheid herkent Waarheid. Maar goed dat is hier ook al *tig keer uitgelegd, de eigen vervuldheid belemmert alsmaar de opname ervan met als gevolg een zich eindeloos herhalende klacht omtrent hetzelfde.

Het is alleen maar voor ego pijnlijk dat het ergens niet toe in staat zou kunnen zijn dus zet het zich daartegen af. Om dus te verklaren waarom iets niet kan toetreden moet ik wijzen op ego als zijnde de poortwachter. Dat er veelvuldig over het inferieure karakter van ego wordt gesproken steekt wederom ego. In zo'n vicieuze cirkel hangen wij hier doorgaans.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Het is de beweging van wie ben ik (persoon), naar wat ben ik (Bewustzijn), naar wat gewoon is (wat is, niet-twee).

De persoon blijft gewoon de persoon die een verhouding heeft met de wereld.
Alleen is er geweten dat deze verhouding in het verleden heeft geresulteerd in een geestelijk zelfbeeld. Het geestelijk zelfbeeld is verdwenen en heeft plaats gemaakt voor de zelfverhouding in bewustzijn.

In die zelfverhouding is er geen onderscheid tussen 'mij' en anderen. Ik kan daar mijzelf alleen bepalen aan mijzelf. De zelfverhouding is tevens het zijnde.

[Bassie]

Oorspronkelijk geplaatst door Darsho

Oude bekende koek waar ook de cursus in wonderen mee begint.
Zie...

Merkwaardig dan dat jij die oude koek nooit gegeten hebt en drugs nodig had om tot (nep)realisatie te komen. Je bent nog ongeloofwaardiger dan de Nederlandse regering, beste vriend.

Daarnaast heb ik er 40 jaar over gedaan om die oude koek te eten. Net alsof een of andere cursus dat kan versnellen.

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Bassie

want laat dat nu precies zijn wat bewustzijn doet.....

Wat bewustzijn mogelijk laat zijn.

(There is no doer in the game)

[Guido]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Waar er hier tot niks wordt gekomen is dat te wijten aan het niet doen van gedegen zelfonderzoek. Nergens anders aan.

Je kunt mijn manier van schrijven niet volgen vanwege een mankerende perceptie en legt de oorzaak van dat onvermogen bij mij. Je zegt dan voor anderen te spreken maar die hebben weer andere onvolkomenheden niet die van jou. De hoofdoorzaak van het niet kunnen toetreden van het gesproken en geschreven woord is ego. Vervuld van zichzelf is er geen ruimte voor iets anders. Voorts is er op dit forum een neiging tot alsmaar discussiëren alsof dat jou of willekeurig wie dan ook iets zou kunnen brengen. Ik doe daar aan mee uit gebrek aan iets beters, namelijk doen van gedegen zelfonderzoek. Standpunten verdedigen is niet mijn sterkste zijde, dat heb ik afgeleerd, en uiteraard loopt de wisselwerking dan ook regelmatig vast. Ik snap wel dat het jou en anderen te doen is om verstandelijke communicatie ik echter heb niks met redeneren. Mijn aanwezigheid is gericht op het begeleiden van gedegen zelfonderzoek hetgeen dus helemaal niet aan bod komt. Mijn hoop en intentie is vervolgens dat er ergens iemand is die hier leest en die aangesproken wordt door hetzelfde verlangen wat mij heeft aangezet, te weten willen komen 'wat' ik ben. Voor diegene sta ik klaar.

Ik wijt het onvermogen dit te kunnen begrijpen (het voert verder dan begrijpen) aan de onmogelijkheid dit verstandelijk te kunnen benaderen. Het Waarheid herkennen heeft dan wel geen grammatica maar wel taal nodig omdat dit nou eenmaal een plaats is zonder fysieke aanwezigheid. Het geschrevene kan iets in de mens losmaken aan gevoel maar kan ook appelleren aan een innerlijk Weten. Dat Weten staat los van enige kennis en wordt dan ook met een hoofdletter aangeduid om het te onderscheiden. Dat Weten heeft iedereen in zich maar is niet overal tot ontwikkeling gekomen, Wanneer Weten zonder verstandelijke benadering Weten elders bereikt is er sprake van Waarheid herkent Waarheid. Maar goed dat is hier ook al *tig keer uitgelegd, de eigen vervuldheid belemmert alsmaar de opname ervan met als gevolg een zich eindeloos herhalende klacht omtrent hetzelfde.

Het is alleen maar voor ego pijnlijk dat het ergens niet toe in staat zou kunnen zijn dus zet het zich daartegen af. Om dus te verklaren waarom iets niet kan toetreden moet ik wijzen op ego als zijnde de poortwachter. Dat er veelvuldig over het inferieure karakter van ego wordt gesproken steekt wederom ego. In zo'n vicieuze cirkel hangen wij hier doorgaans.

Oké.

Waarheid is van geen betekenis..
Dat is het kwartje wat valt of niet valt.
Zo moeiteloos..
En toch zo ontiegelijk moeilijk, omdat betekenis zichzelf niet kan weerleggen. Elke weerlegging voed en scherpt eenvoudig het betekenis geven. Een no wat out toestand.

Oorspronkelijk geplaatst door Darsho

Oude bekende koek waar ook de cursus in wonderen mee begint.
Zie...

Dit is een voorbeeld van het niet kunnen toetreden en wel belangrijk om even op te wijzen. Deze persoon draagt op andere wijze kennis van wat hier aangereikt wordt en sluit de doorgang middels de perceptie daarvoor af waardoor het niet meer kan toetreden.

Het moet u wel eens overkomen zijn dat iets wat u las nietszeggend over kwam. U hebt er wellicht honderden keren overheen gekeken zonder dat het iets in u losmaakte en ineens BAM viel het kwartje en drong de betekenis tot u door. Waar ik hier op wacht is op dat BAM moment nadat alles al honderd keer is gezegd en waarover al honderd keer is heen gelezen.

Waarom is dat belangrijk om te weten?
Wel met Waarheid herkennen is ook zoiets aan de hand. In den beginne wordt het niet herkend en er wordt duizenden keren overheen gelezen maar dan ineens pakt het. Maar dat niet alleen het breidt zich met een sneltreinvaart uit. Waarheid wil niks liever dan ont'dekt worden, het reikt je een leven lang van alles aan om te 'zien' maar we zijn blind geworden en lezen er overheen.

Oorspronkelijk geplaatst door Dorje

Kennis is hier zeer nuttig.

Niet voor gedegen zelfonderzoek, dat op zoek is naar 'weten'.

[Darsho]

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Waar ik hier op wacht is op dat BAM moment nadat alles al honderd keer is gezegd en waarover al honderd keer is heen gelezen.

Oorspronkelijk geplaatst door Laurens

Je hebt gelijk Marie. Je bleek een kritische geest die ik graag op mijn forum verwelkoomde. Inmiddels zijn we alweer meer dan tien jaar aan het stoethaspelen met elkaar. Er zit geen enkele progressie in.

Zeg, marie is geregistreerd op 7 juli 2014, dat is nog maar 7,5 jaar stoethaspelen met elkaar en geen 10 in afwachting van het BAM-moment.

Maar wat maakt tijd uit, want zoals ik al dikwijls eerder geschreven heb: 'God is nooit te laat of te vroeg'.
Dus wees niet gefrustreerd dat je gehoopte BAM moment niet komt wanneer jij wilt.
Zijn wil geschiedde, niet de jouwe.