|
Advaita Advaita is niet voor doetjes |
|
Discussietools | Zoek in deze discussie | Weergave |
15 May 2016, 10:31 | #81 |
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
|
15 May 2016, 10:32 | #82 | |
Vicaris
Geregistreerd: 29 April 2015
Berichten: 139
|
Citaat:
Het gebruik van andere termen, veroorzaakt rookgordijnen binnen het gesprek. Natuurlijk blijft het verstand werken. Of het verstand niet is opgewassen om helder (in helderheid) te functioneren als leidende werkmeester is voor mij een vraag. Met volle aandacht de dingen doen, zou wel eens een bijdrage kunnen leveren om deze vraag beantwoord te zien worden. Beiden (het handelen en het vinden van antwoorden) zijn geen doel op zichzelf.
__________________
Panta Rhei |
|
15 May 2016, 10:43 | #83 |
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
Ik zie je van de ene rol naar de andere hoppen.
De fleurt, de grapjas, degene die zich niet serieus neemt, de hoogmoedige die toegeeft, de teksten kenner, de leerling die graag de leraar wilt zijn over een groep waarop hij neerkijkt.. Een hol samenraapsel van egospelletjes. |
15 May 2016, 10:54 | #84 | |
Jubilaris
Geregistreerd: 30 January 2011
Berichten: 178
|
Citaat:
Je onbewuste spelletjes doorzien ....als je een keer weet waar het vandaan komt, komt het geheel in het rollen. Het ondergaan, het doorzien is wel iets anders dan voor elke ego detail te moeten weten wat en waarom de reden is. Zoals bv. mensen in hun kindertijd wroeten omdat ze bepaalde dingen niet los kunnen laten en/of lastige of hinderlijke gedragingen vertonen. Het is misschien soms handig om te weten hoe het is ontstaan. maar dat leidt je alsnog niet tot het wezenlijke. De oorzaak. Als je beseft dat de oorzaak de (ego) gedachte is waarmee je je identificeert dan kan deze identificatie doorzien worden en zo werkt dat met elk ego dingetje. Het ego, de gedachten die we overal over hebben, die zijn niet absoluut waar. Ook niet de mooie, die die je plezier geven. Laat de identificatie los en je bent er al. Waarmee ik wil zeggen. als je hebt doorzien dat alles wat tijdelijk is vanuit ego gedachten vandaan komt een grote identificatie is, dan hoef je niet elke detail meer onderzoeken. Dan ben ik bv boos of blij, opgewonden, gestress, nerveus en wat je nog al zo kunt voelen en denken...en weet al dat dat niet de absolute waarheid is en het de juiste plaats in het geheel kan geven. Alles valt dan op zijn plaats. En dan gaat veel vanuit zichzelf al niet meer door. Dan speel je het spelletje mee, voor zolang het nuttig en dienstbaar is in de duale wereld. En de rest laat los, als het je niet (meer) dient. Ik vind het ook een misvatting te zeggen, dat iemand het loslaat. Het laat los....omdat het doorzien wordt en niet meer kleeft. Maar goed dat kan ook een kwestie van verschillende interpretatie zijn en dus ook maar weer een gedachte. Nee, dat is het gewoon. |
|
15 May 2016, 12:02 | #85 | |
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
Citaat:
ego- spel is geworden. Hier heb ik het dus over. Waar jij het over hebt is een overstapje. Men gaat er niet ( meer) onder gebukt, onder gevoelens en emoties, maar heeft een vorm gevonden om daar mee om te gaan. Het is comfortabel, niets mis mee, zie het als een rust-moment voor de echte klim( duik). Het is verleidelijk om in te blijven, want hier uitstappen vraagt moed, om steeds uit de valse beelden te stappen. Inzien hoe je steeds op een zijspoor beweegt. |
|
15 May 2016, 12:51 | #86 | |
Vicaris
Geregistreerd: 18 October 2011
Berichten: 25
|
Citaat:
And all the men and women merely players; They have their exits and their entrances, And one man in his time plays many parts, His acts being seven ages. At first the infant, Mewling and puking in the nurse's arms. Then, the whining school-boy with his satchel And shining morning face, creeping like snail Unwillingly to school. And then the lover, Sighing like furnace, with a woeful ballad Made to his mistress' eyebrow. Then, a soldier, Full of strange oaths, and bearded like the pard, Jealous in honour, sudden, and quick in quarrel, Seeking the bubble reputation Even in the cannon's mouth. And then, the justice, In fair round belly, with a good capon lined, With eyes severe, and beard of formal cut, Full of wise saws, and modern instances, And so he plays his part. The sixth age shifts Into the lean and slippered pantaloon, With spectacles on nose and pouch on side, His youthful hose, well saved, a world too wide For his shrunk shank, and his big manly voice, Turning again toward childish treble, pipes And whistles in his sound. Last scene of all, That ends this strange eventful history, Is second childishness and mere oblivion, Sans teeth, sans eyes, sans taste, sans everything. As you like it. Billie Schudspier
__________________
Ik?! Basta! |
|
15 May 2016, 16:37 | #87 |
Kasuaris
Geregistreerd: 9 July 2011
Berichten: 626
|
|
15 May 2016, 16:57 | #88 | |
Jubilaris
Geregistreerd: 30 January 2011
Berichten: 178
|
Citaat:
Het enige wat je kan hinderen zijn je (ego) ideeën over alles en nog wat. Als die niet gaan zoals je wilt en ego overheerst hier nog in dan voel je dat. En dat kan via allerlei gevoelens. Een idee wat bv gevoelens stress veroorzaakt, zal dat niet meer doen, als je dat idee niet meer gelooft. Enz. Er is wel een maar. Als ego (gevoelens) beginnen los te laten, (omdat je in dat doorzie proces bezig bent) dan merk je ook dat dat hinderen minder wordt. Het is iets wat gebeurt, niet iets wat je zelf bedenkt. Je kunt natuurlijk uiteraard jezelf voor het lapje houden en zeggen, oh ja het is maar mijn ego, dus ik hoef niet boos of wat dan ook te zijn. Dat bedoel ik dus niet. Gevoelens willen wel doorleefd worden, voordat ze doorzien en begrepen kunnen worden. Iets wat je niet bekijkt maar allen wegdringt met weer andere gedachten is idd gewoon weer vervanging voor die gedachte. Dat zie je goed. Wijziging aangebracht door Ulla op 15 May 2016 om 17:25. |
|
15 May 2016, 18:29 | #89 |
Vicaris
Geregistreerd: 18 October 2011
Berichten: 25
|
....oei....
Er is vast wel een vertaling online te vinden. William Shakespeare, monoloog uit: As you like it Ik zal ook wel kijken.
__________________
Ik?! Basta! |
15 May 2016, 18:31 | #90 |
Vicaris
Geregistreerd: 18 October 2011
Berichten: 25
|
"De hele wereld is een schouwtoneel, en alle mannen en vrouwen slechts spelers" (As you like it, Act II, scene 7) Vertaling: Jules Grandgagnage De hele wereld is een schouwtoneel, en alle mannen en vrouwen slechts spelers. Ze komen op, en ze gaan weer weg, en eenzelfde mens speelt vele rollen doorheen de zeven fasen van zijn leven. De bedrijven zijn zeven leeftijden. In het eerste is hij een kind, grienend en kotsend in de armen van de verpleegster. Dan de zeurende schooljongen met zijn schooltas en glimmend ochtendgezicht die zich met tegenzin naar school sleept. En dan de minnaar, zuchtend als een oven, die een treurig lied schrijft over de wenkbrauwen van zijn beminde. Dan de vloekende soldaat, met een baard als een panter, Altijd kwiek zijn eer verdedigend, ruziemakend en op zoek naar de zeepbel reputatie, tot zelfs in de mond van het kanon. En dan is er de rechter, zijn ronde buik met malse kip gevoerd, Met ernstige blik en baard van respectabele snit, Vol wijze gezegden en laatste nieuwtjes. En zo speelt hij zijn rol. De zesde leeftijd verandert hem in een magere oude sufferd met bril en slippers, en een slobberbroek die in zijn jeugd nog paste. Zijn eertijds mannelijke stem klinkt hoog en kinderlijk, met piepjes en gesis. De laatste scéne van alles die deze vreemde, bewogen geschiedenis be?indigt, Is de tweede kindertijd en loutere vergetelheid, zonder tanden, zonder ogen, zonder smaak, zonder alles.
__________________
Ik?! Basta! |