Mihaela's arena

[Nadje]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik heb het niet over accepteren Nadje, ik heb het over mee kijken. Wat kost je dan om het te onderzoeken, te zien, te voelen, en met mijn ogen te zien/kijken?

Dat ik je bedankje afpoeierde is omdat jij niet echt mee keek, maar jij je met een leuk gedicht jezelf verdedigde, en met een bedankje mij tot rust wilde brengen, ook al doe jij dat mogelijk onbewust.

Hallo Mihaela, om met bovenstaande te beginnen. Ik kan best met/door jouw ogen meekijken, maar jij ziet het plaatsen van het gedicht als iets om mezelf mee te verdedigen. Ik kwam dat gedicht gisteren toevallig tegen en het leek me passend als reactie op Ulla, die met bepaalde dingen worstelde. Daarna kwam jij met jouw reactie en vond ik het daar ook wel bij passen, vandaar dat ik het aan jullie beiden richtte. Met zelfverdediging had dat niks te maken. Jij kijkt dus als het ware, al door een gekleurde bril, getuige je aannames en ver/vooronderstellingen. Daar kan ik dus niks mee, snap je?

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Het gaat het niet over of wij Ok zijn, maar of wij, door met elkaar in gesprek te gaan, onze ideeën en illusies armer zouden kunnen worden.

Als gezien/geweten is dat alles ok is, waar zouden we ons dan nog van moeten bevrijden? Welke illusie(s) zouden we dan nog kwijt moeten raken?

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Je bent zo op gericht op Ok te zijn, en je zegt eigenlijk met je teksten : ''Ik mag er zijn'', en dat soort dingen.
laatst zei je ook: ''ik oordeel mensen niet .. '' en eerder zei je dat je graag mensen kijkt als je op terras zit, met het doel om mensen te bekijken. Is het doel niet om het te oordelen? Ik hoop dat je dit punt niet naar voren brengt straks, want het gaat mij meer om je houding van ''positief'' in het leven staan wat in mijn beleving juist iets verstopt bij je..

Ik heb bij jou de indruk dat jij continue je beeld over jezelf verdedigt, en dat jij graag Ok wilt zijn.. maar is dat zelfkennis dan?

Als alles en iedereen ok is en dat je (levende) ervaring is, dan kun je niet anders dan "positief" in het leven staan.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik zeg niet dat jij vervolgens jezelf als niet Ok moet beschouwen, en in onzekerheden moet verzanden, en jezelf minderwaardig moet vinden, maar iemand die continue met zijn gedrag gilt: ''Ik ben Ok, ik ben het waard,'' laat mij juist onzekerheid zien, verhulde, en onderdrukte onzekerheid...
Dat zie ik bijna in ieder tekst van jou terugkomen Nadje, van die ''positive'' kreten, om jezelf op te krikken.

maar zeker ben je Ok Nadje, zoals de hele wereld Ok is, en als jij geen feedback wenst, of als mijn kijk op dingen simpelweg afwijkend is voor je, en jij daarmee niets kan, zal je gewoon laten..

Tuurlijk ben ik nog wel eens onzeker, maar gelukkig steeds minder. Ik heb gekeken wat je me nu aanreikt mbt continue roepen: ik ben ok, ik ben het waard??? Ik heb niet de indruk dat ik dat voortdurend roep, er is dus geen herkenning. Waarmee niet gezegd is dat er geen bereidheid is tot (mee)kijken. Ik heb gekeken naar wat je zei. Dus blijf vooral dingen aanreiken. Dat is prima. Als je d'r dan ook maar mee kunt leven dat het niet als zodanig herkent wordt. Hoe zit het andersom met het meekijken met mij dan? Is daar iets van herkenning?

[Nadje]

Als ik zo naar buiten kijk en buienradar moet geloven, dan komt er zo een enorme bui deze kant op. Ik zit toch al/nog in de bikini, dus ik ga me opmaken voor even lekker dansen in de regen. Ik ga de handdoeken vast klaar leggen. Ik heb Rob ook uitgenodigd oim lekker samen met mij in de regen te gaan dansen,maar hij is nog niet echt enthousiast. Wie doet ermee?? Yoehoe.....

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Als ik zo naar buiten kijk en buienradar moet geloven, dan komt er zo een enorme bui deze kant op. Ik zit toch al/nog in de bikini, dus ik ga me opmaken voor even lekker dansen in de regen. Ik ga de handdoeken vast klaar leggen. Ik heb Rob ook uitgenodigd oim lekker samen met mij in de regen te gaan dansen,maar hij is nog niet echt enthousiast. Wie doet ermee?? Yoehoe.....

Misschien ga ik wel in een plas stampen.

[Nadje]

Het was heerlijk. Zelfs Rob zo gek gekregen. We zijn heerlijk opgefrist.

[Esradha]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik vroeg me af wanneer jij zou komen Esradha, met zo een vraag..

Het was een oprechte vraag om je reactie te begrijpen.

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

We zijn heerlijk opgefrist.

http://www.youtube.com/watch?v=YP7ItG9B5fI

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Hallo Mihaela, om met bovenstaande te beginnen. Ik kan best met/door jouw ogen meekijken, maar jij ziet het plaatsen van het gedicht als iets om mezelf mee te verdedigen. Ik kwam dat gedicht gisteren toevallig tegen en het leek me passend als reactie op Ulla, die met bepaalde dingen worstelde. Daarna kwam jij met jouw reactie en vond ik het daar ook wel bij passen, vandaar dat ik het aan jullie beiden richtte. Met zelfverdediging had dat niks te maken. Jij kijkt dus als het ware, al door een gekleurde bril, getuige je aannames en ver/vooronderstellingen. Daar kan ik dus niks mee, snap je?

Ik meen waar te nemen hoe een tekst geschreven is, uit welke intentie, en dan heb ik het niet over bewuste intenties, maar impulsen die ontstaan vanuit een verdedigende houding in dit geval.
Zoals bv 'toevallig' het vinden van een gedicht die 'toevallig' heel erg passend is met de situatie. Als jij je bewust afvraagt of zo een gedicht jouw kant aansterkt, kan je ook ontdekken dat jij dus onbewust naar iets grijpt wat je mening vervolgens bijvalt. Het gedicht zegt weer: Ik bent Ok!
Ook al is het gedicht uit vrijheid geschreven, jouw onbewuste intentie waaruit je het gedicht plaatste doet de waarde van het gedicht in het niets verdwijnen.
Maar ik begrijp hieruit dat jij niet zo ver bij jezelf op zoek gaat, naar bewuste en onbewuste intenties. Mogelijk kijk ik anders naar..

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Als gezien/geweten is dat alles ok is, waar zouden we ons dan nog van moeten bevrijden? Welke illusie(s) zouden we dan nog kwijt moeten raken?

Het is een verschil tussen doordrongen weten dat alles en iedereen Ok is, en het hypnotische herhalen van positieve kreten, en waardevolle dingen zeggen die eigenlijk uiteindelijk alleen maar illusies creëren, en gescheidenheid in je geest, en vooral het ontkennen van stukken die niet stromen.
Bij jou komt op mij inderdaad over alsof jij, zoals Niets trouwens ook, gewoon iets zegt wat niet door ieder cel van je wezen doordrongen is, daardoor blijft een vorm van theorie, en jezelf hypnotiseren.

Oorspronkelijk geplaatst door Nadje

Tuurlijk ben ik nog wel eens onzeker, maar gelukkig steeds minder. Ik heb gekeken wat je me nu aanreikt mbt continue roepen: ik ben ok, ik ben het waard??? Ik heb niet de indruk dat ik dat voortdurend roep, er is dus geen herkenning. Waarmee niet gezegd is dat er geen bereidheid is tot (mee)kijken. Ik heb gekeken naar wat je zei. Dus blijf vooral dingen aanreiken. Dat is prima. Als je d'r dan ook maar mee kunt leven dat het niet als zodanig herkent wordt. Hoe zit het andersom met het meekijken met mij dan? Is daar iets van herkenning?

je zegt dat je gekeken hebt naar wat ik zei, en dat er geen herkenning is. Ik kan er mee leven, maar daarnaast neem ik afstand van je. Niet omdat ik boos ben, maar je gedrag is voor mij zo opvallend, en je zegt dat je, hoeveel je er naar kijkt, niets in herkent in wat ik zeg, dat het voor mij geen enkele zin meer heeft om me in een gesprek met jou te verdiepen.
Ik heb bv een collega die heel jaloers gedrag laat zien naar bepaalde type dames. Een keer sprak ik haar op aan, omdat wij een beetje vriendinnetjes aan het worden waren, ze keek me zo verbaasd aan, en ze zei: ''Ik heb geen botje jaloezie in mijn lijf..'' Haar gedrag, en opmerkingen zijn voor mij zo super duidelijk, maar ik weet dat zij dat nooit zou gaan herkennen. Wat te doen? Ik voel geen behoefte meer om met haar close om te gaan, ik geef nog steeds om haar, maar als zij haar gedrag zo ontkent, kan ik simpelweg niets meer mee.

Zo bij jou ook Nadje, ik zie bij jou zo duidelijk je gedrag, en jij hebt daar geen herkenning bij, het beste is om het te laten voor mij dus..
Ik kijk anders naar mijn reacties en impulsen dan jij, dat is me nu duidelijk.
Het gevolg is afstand voor mij, want bewustwording en zelfkennis hebben voor mij totaal een ander gezicht dan dat wat jij hier laat zien.

Wat ik wel zie is dat jij bereid bent om mee te kijken. Dat is zeker duidelijk. Wat ik verder zie is dat tussen ons duidelijk een té grote afstand is van hoe wij onszelf zien, en dat dat niet te overbruggen valt.
Wij kunnen met elkaar in gesprek, en soms een beetje dollen, maar daar blijft erbij, en dat is voor mij oppervlakkig, want mijn belangstelling gaat naar oprechte onderzoek, en ik meen jou niet te zien doen. Niet dat je niet wilt, maar omdat jij jezelf hebt gehypnotiseerd met de gedachten dat het Ok is zoals het is.
Dus het beste is om het zo te laten Nadje, waarom jou op dingen blijven attenderen waarin jij je nooit in zou gaan herkennen?
Dat is me nu al duidelijk, het zal dit gesprek keer op keer in herhaling gaan, als ik jou ergens op attendeer, dus zinloos!.

Wat ik wel zie bij mezelf, tijdens dit gesprek, is voor mij nu wat ik kan onderzoeken.
Omdat ik geen wisselwerking ervaar, wegens onze zo verschillende kijk op zelfkennis, laat ik het hier bij, ik voel geen behoefte om hier verder iets over te delen.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Het was een oprechte vraag om je reactie te begrijpen.

Dat weet ik dat het voor jou oprecht is Esradha, maar mijn kijk op de reacties onderling, die plaats vinden op het forum, is zo afwijkend blijkt, dat het voor mij geen zin meer heeft om te noemen hoe ik het zie.
Ik neem zo duidelijk waar, de stroming van onbewuste intenties die men tot reacties zet, ik kan alleen maar leren om het te laten, en alleen te delen met mensen die dezelfde kijk op hebben, anders voelt het als dweilen met de kraan open voor mij...

Hoe is het met je trouwens?

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Bij jou komt op mij inderdaad over alsof jij, zoals Niets trouwens ook

Waarom haal jij bij je aanvallen op Nadje elke keer mij er bij? Zomaar een vraag die bij me opkwam, dus je mag hem negeren ook.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Ietsepietsje

Waarom haal jij bij je aanvallen op Nadje elke keer mij er bij? Zomaar een vraag die bij me opkwam, dus je mag hem negeren ook.

Aanvallen?