Mihaela's arena

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Ietsepietsje

In deze kwestie laat ik de ratio (meestal) de boventoon voeren. De mens is best in staat om de natuur (wederom) zijn gang te laten gaan. Ik zie het als een collectief ego van ons (de mens) die wil heersen over de natuur. Natuurlijk kan het 'de natuur' niks schelen wat wij wel of niet doen. Daarom gaat het ook om ons handelen als collectief. (de gehele mensheid)

We vissen de zeeen leeg, we hebben vele dieren verdreven in enclave's. Enerzijds is dat onvermijdelijk. Anderzijds is het de hebzucht en heerszucht van 'de mens'.

Ik maak deel uit van dat collectief en ik kan ook beslissingen nemen op individueel niveau. Als collectief zouden we dat zeehondje aan zijn lot over moeten laten, zo gaat dat al miljoenen jaren. Maar het individu wil het zielige zeehondje redden. In feite verschilt het individu daar niet mee van het individu dat de laatste wolf dood schoot, de laatste vis ving enz enz enz. Het individu is altijd maar bezig met zichzelf. Zijn of haar mening/gevoel prevaleert.

Daar zeg je wat. Wat betreft het verdwijnen van dieren zouden de dino's ook verdwenen zijn door toedoen van de mens? Het collectief steunt overigens ook de acties van dieren redden enz toch? Of ben ik nu gek en begrijp je antwoord gewoonweg niet?

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Als het gaat om je gesprekken met Naadje of iemand anders de behoefte om iemand te willen beschermen dat heb ik al langer opgemerkt en doorzien. Als ik de behoefte voel dan blijf ik meestal nu bij mezelf en vraag me af of het echt nodig is. We zijn tenslotte allemaal volwassen mensen en geen kinderen meer. Wat niet betekent dat mijn bescherminstinct daarom is verdwenen. Maar wel transparanter geworden. En dus ook minder dominant voelbaar. Maar ik ben hier net......

Ik vind het ook helemaal haar eigen proces als ze meent zich te moeten verdedigen ten opzichte van die dingen die aandraagt. Dat is wat ik meen te zien en waarbij ik me afvraag, waarom doe je dat Naadje. Maar zij zegt dat het niet zo is. Ik heb niet het gevoel dat ik dan door moet drammen en zeggen maar ik zie het toch wel?

Wat ik ook zie is dat jij zo je heldere momenten hebt maar ook dat je vasthoud aan je overtuigingen en voorwaarden. Wat me opvalt dat je vaak hebt benadrukt dat je het bij het rechte eind hebt en dingen ziet. Wat je hierin diep zou kunnen bekijken waarom kets je mensen af als ze daar niet in meegaan. Is het werkelijk waar ( kun jij je dus zelf afvragen) dat het alleen vanuit afleiding gebeurt ( met je eigen proces) of spelen daar ook nog andere motieven een rol die je nu misschien (nog) niet ziet. Ik zie ook van alles maar ga er tegenwoordig van uit dat het niet zomaar waar en interessant hoeft te zijn. Want hoe interessant is het werkelijk of ik het bij het rechte eind heb? Alleen toch maar voor de bevrediging van mijn belang.

Vraag jezelf bv. eens af of je al die voorwaarden die je in de omgang met mensen stelt werkelijk altijd nodig hebt.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Sterre

LOL
Zit er wel een bospaddenstoelensoepie in ? ;)

.... sinds die hele 'discussie' kan ik geen champignon- of bospaddenstoelensoepje meer zien (al dan niet opgewarmd), zonder aan Rob en vervolgens aan olifanten te denken ... En ik had al zoveel associaties met soep.... en olifanten....

Mocht het er ooit van komen, dan ga ik geen bospaddenstoelensoep eten met Rob. En met Vaagje ga ik niet naar de dierentuin, iig zeker niet naar de olifanten.

[Freerider]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Daar zeg je wat. Wat betreft het verdwijnen van dieren zouden de dino's ook verdwenen zijn door toedoen van de mens? Het collectief steunt overigens ook de acties van dieren redden enz toch? Of ben ik nu gek en begrijp je antwoord gewoonweg niet?

Ik bedoel te zeggen dat we niet zo veel zouden moeten ingrijpen in de natuur.
Maar de zeehondenpopulatie hadden we in de jaren 70/80 zelf gedecimeerd door onze giflozingen. Daarna hebben we ons wanbeleid enigzins hersteld door zeehonden op te vangen om de populatie in stand te houden. Maar momenteel is de populatie op een peil dat draaglijk is voor het gebied. Groter hoeft de populatie niet te worden, we kunnen de natuur zijn gang laten gaan.

Op lange termijn maakt het niet zo veel uit. Als we (de mensheid) op de huidige voet doorgaan is het binnen een paar honderd jaar gebeurd met 'ons' op deze schaal. De natuur zal zich gewoon weer herstellen, al roeien we bijna alle diersoorten uit.

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Als het gaat om je gesprekken met Naadje of iemand anders de behoefte om iemand te willen beschermen dat heb ik al langer opgemerkt en doorzien. Als ik de behoefte voel dan blijf ik meestal nu bij mezelf en vraag me af of het echt nodig is. We zijn tenslotte allemaal volwassen mensen en geen kinderen meer. Wat niet betekent dat mijn bescherminstinct daarom is verdwenen. Maar wel transparanter geworden. En dus ook minder dominant voelbaar. Maar ik ben hier net......


Wat me nu zo net opvalt merk je ook dat je gedrag dat je van anderen verwacht als conditie opslaat en daardoor zelf ook een bepaalde verwachting bij jezelf schept? Ik ben zelf in de vakantiemodus. En denk er ook over na om na de zomer heel wat anders te gaan doen.......of in andere banen te leiden. Heb het een beetje gehad met al dat helpen.....ook al is de neiging er soms nog wel.

Leuk wat je schrijft Ulla, ook meen ik je tekst als 'meer bij jezelf blijven' te beleven, wat heel prettig voelt. Uiteindelijk, als de drang om te helpen minder opdringerig is bij je, zul je juist uit vrijheid geven, zo zie ik het bij mezelf iig.

En zeker is dat wat je bij mij opmerkt waar, zoals ik in het verleden heb gezegd, volgens mijn klopt bijna alles waar mensen elkaar op attenderen, alleen wij willen geen van allen toegeven.
Gelukkig blijkt dat (bijna) iedereen, stilletjes en bij zichzelf, zich wel afvragen of dat wat de andere zegt zou kunnen kloppen.
Wat ik opmerk in zulke 'gesprekken' waarbij een soort van strijd is, en heen en weer ons zegje willen zeggen koste wat het kost, is dat ik stellig ben, inderdaad bepaalde verwachtingen heb, en ook door mijn teleurstelling in de ander me terug trek.
Ik heb inderdaad de houding: als je niet naar jezelf kijkt, dan hoef ik je niet meer.
Alsnog valt me op dat voor mij niet het belangrijkste is dat de ander precies ziet wat ik meen te zien, maar dat er een onvoorwaardelijke bereidheid is om dat te doen: Door mijn ogen kijken, en zien of men daar wat aan heeft..
Het resultaat is voor mij niet meer van belang, mee kijken is wel de voorwaarde.
Zoals dit tekst van je, op mij komt je tekst open, eerlijk, en er is geen weerstand of verdediging in. Dan open ik me ook.
Is dat een voorwaarde die ik stel? Ja, zeker is dat zo..

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Leuk wat je schrijft Ulla, ook meen ik je tekst als 'meer bij jezelf blijven' te beleven, wat heel prettig voelt. Uiteindelijk, als de drang om te helpen minder opdringerig is bij je, zul je juist uit vrijheid geven, zo zie ik het bij mezelf iig.

En zeker is dat wat je bij mij opmerkt waar, zoals ik in het verleden heb gezegd, volgens mijn klopt bijna alles waar mensen elkaar op attenderen, alleen wij willen geen van allen toegeven.
Gelukkig blijkt dat (bijna) iedereen, stilletjes en bij zichzelf, zich wel afvragen of dat wat de andere zegt zou kunnen kloppen.
Wat ik opmerk in zulke 'gesprekken' waarbij een soort van strijd is, en heen en weer ons zegje willen zeggen koste wat het kost, is dat ik stellig ben, inderdaad bepaalde verwachtingen heb, en ook door mijn teleurstelling in de ander me terug trek.
Ik heb inderdaad de houding: als je niet naar jezelf kijkt, dan hoef ik je niet meer.
Alsnog valt me op dat voor mij niet het belangrijkste is dat de ander precies ziet wat ik meen te zien, maar dat er een onvoorwaardelijke bereidheid is om dat te doen: Door mijn ogen kijken, en zien of men daar wat aan heeft..
Het resultaat is voor mij niet meer van belang, mee kijken is wel de voorwaarde.
Zoals dit tekst van je, op mij komt je tekst open, eerlijk, en er is geen weerstand of verdediging in. Dan open ik me ook.
Is dat een voorwaarde die ik stel? Ja, zeker is dat zo..

Toch blijf je met meningen en voorwaarden rondzeulen. Hooguit mijn ego kan daarmee gestreeld worden en de afwijzing/voorwaarde zit er al in verscholen. Waar blijft jouw of beter gezegd de Liefde dan?

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Ulla

Toch blijf je met meningen en voorwaarden rondzeulen. Hooguit mijn ego kan daarmee gestreeld worden en de afwijzing/voorwaarde zit er al in verscholen. Waar blijft jouw of beter gezegd de Liefde dan?

Je reactie irriteert me, zoek het maar zelf uit met je ego die zich gestreeld voelt.

[Freerider]

"irriteert me" is een foute uitdrukking. "ergert me" of "wekt irritatie op" is een betere uitdrukking.

Ik schrijf dit omdat ik weet dat je de taal graag beter beheerst. Anders zou het mij niet veel kunnen schelen.

[Esradha]

Waarom meen je dat het fout is, Iets?

Volgens mij is het gewoon goed namelijk.
Ik irriteer me, is niet goed.
Je reactie irriteert me, is wel goed.
http://onzetaal.nl/taaladvies/advies...er-me-aan-haar

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Je reactie irriteert me, zoek het maar zelf uit met je ego die zich gestreeld voelt.

Ja leuk is anders als je een compliment geeft en het wordt niet klakkeloos aangenomen. Het was gewoon bedoeld als een soort van uitnodiging om eens verder mee te kijken. Verder niks. Overigens ook aan mezelf, ik was hier zelf al mee aan het onderzoeken. Ik kijk vaak met jou mee ook al zeg ik dat niet met zoveel woorden. Waarom mag de uitnodiging tot meekijken andersom niet?