Lily's

[Lily]

Oorspronkelijk geplaatst door Vagebond

Bij de volgende strafpunten?

Als je de straf als een beloning ziet, kan je gewoon doorgaan niet?

[Lily]

Dankjewel mijn dierbare.

[Renoir]

Oorspronkelijk geplaatst door Lily

Dankjewel mijn dierbare.

Hier heb je al je persoonlijke vrijheid.


Maak het niet tot je persoonlijke gevangenis.

[Lily]

Ik ben zo vrij te zijn wie ik ben.

[Renoir]

Oorspronkelijk geplaatst door Lily

Ik ben zo vrij te zijn wie ik ben.

Hier is dat binnen de forumvoorschriften.

[Lily]

Oorspronkelijk geplaatst door Lily

Als je de straf als een beloning ziet, kan je gewoon doorgaan niet?

Was niks mis mee.

[Lily]

En wat heb ik geleerd?

Iemand vroeg koffie en ik had alleen 2 soorten thee. En schonk dus thee in plaats van koffie. Dat was toch een lastige ervaring voor degene die echt koffie wilde.

Er was een prachtige tuin, heel mooi onderhouden, met zoveel zorg ingericht en zoveel mensen die er samen aan werkten. Zo hun best doen om het zo goed mogelijk te maken. En iedereen was zo vrijwillig, er werd niets betaald omdat ze dat gewoon zo graag deden.
Ik had als taak gekozen het gras maaien. Met veel plezier ging ik vooruit, maar daar stonden kleine jonge buxusplanten klaar op het gras om te planten en ik ging er gewoon met de maaier over om het gras te kunnen maaien en daarmee maaide ik geen gras maar alle planten.
Eigenlijk stonden die daar ook niet waar ze hoorde en ik had het wel kunnen zien. Ik had ze misschien kunnen planten en mijn taak kunnen veranderen en dat heb ik niet gedaan.
Waarom niet?

[Lily]

Oorspronkelijk geplaatst door Lily

En wat heb ik geleerd?

Iemand vroeg koffie en ik had alleen 2 soorten thee. En schonk dus thee in plaats van koffie. Dat was toch een lastige ervaring voor degene die echt koffie wilde.

Er was een prachtige tuin, heel mooi onderhouden, met zoveel zorg ingericht en zoveel mensen die er samen aan werkten. Zo hun best doen om het zo goed mogelijk te maken. En iedereen was zo vrijwillig, er werd niets betaald omdat ze dat gewoon zo graag deden.
Ik had als taak gekozen het gras maaien. Met veel plezier ging ik vooruit, maar daar stonden kleine jonge buxusplanten klaar op het gras om te planten en ik ging er gewoon met de maaier over om het gras te kunnen maaien en daarmee maaide ik geen gras maar alle planten.
Eigenlijk stonden die daar ook niet waar ze hoorde en ik had het wel kunnen zien. Ik had ze misschien kunnen planten en mijn taak kunnen veranderen en dat heb ik niet gedaan.
Waarom niet?

Ik zou zeggen als ik niet kan schenken wat nodig is, dat het beter is dat ik verdwijn want dan richt ik alleen maar schade aan.
Ik laat de tuin dan maar zo achter.
Ze is in goede handen.
Zoveel meer tuinen waar ik wel kan meewerken.
Zoiets...

[Lily]

Als degene die de buxus planten niet kan planten, dan moet ik even halt houden.
Niemand kan de ogen voor een ander openen, hoewel ik heel graag zou helpen net zoals ik ook graag zou hebben dat anderen me dat zouden geven om vooruit te gaan.
Dat gaat niet, zie nu ook in dat ik het los kan laten, de controlefreak die ik ben.
Ik ga alle tijd van de wereld geven. Ik blijf eeuwig wachten als dat nodig is.

[Lily]

Oorspronkelijk geplaatst door Gargamel

Hier heb je al je persoonlijke vrijheid.


Maak het niet tot je persoonlijke gevangenis.

Ik doe mijn uiterste best om er geen persoonlijke gevangenis van te maken.
Dus ik dacht dat het goed zou zijn, dat ik regelmatig de golven van de zee zou beschrijven. Dat wat gewoon opkomt en weer gewoon verdwijnt.

Ik zie Renoir als een perfecte gids. Geen idee hoe ik daar oorspronkelijk toe kwam, niets heeft me dat verteld tenzij dan die keer dat ik dat in een ogen-blik kon ervaren en toen ik een paar dagen geleden dat helder moment beleefde dankzij hem.
Ik voel zo'n ongelofelijke dankbaarheid voor hem.
Misschien beseft hij dat niet en wil ik dat nogmaals meedelen.
Het inzicht wat ik nu ervaar is een diep schuldgevoel.
Ik voel zo'n ongelofelijke verantwoordelijkheid en dat zit geworteld in mijn streng christelijke opvoeding.
Waar ik altijd moet zeggen: ik ben schuldig terwijl ik zo mijn best deed. Ik voelde me niet schuldig.
Als ik gewoon niet ben wie ik ben zonder dat ik mezelf die schuld geef, dan zal ik nooit weten wat fouten maken is en zal ik ook nooit wat kunnen leren.
Dus ik heb zo van Renoir geleerd wat de gevolgen zijn van te zijn wie ik ben, ook al heb ik schade aangericht.