Zicht op mezelf

[Mihaela]

'' Ik moet zicht krijgen op het hele gebied van mijn eigen 'zelf' en dat is zowel het bewustzijn van het individu als dat van de maatschappelijke bewustzijn. Alleen dan, als de geest verder reikt dan dit individuele en maatschappelijke bewustzijn, kan ik een licht voor mezelf worden, een licht dat nooit uitdooft.
Waar beginnen wij nu, als we inzicht in onszelf willen krijgen? Hier ben ik, hoe moet ik mezelf bestuderen, mezelf bekijken, zien wat er daadwerkelijk in mezelf plaatsvindt? Ik kan mezelf alleen bekijken binnen een relatie, het hele leven is immers in relatie staan. Het heeft geen zin in een hokje over mezelf te mediteren. Ik kan niet op mezelf bestaan. Ik besta alleen in relatie tot mensen, dingen en ideeën en als ik zowel mijn relatie tot dingen buiten mezelf en tot mensen, als tot innerlijke zaken bestudeer, begin ik inzicht in mezelf te krijgen. Iedere ander vorm van inzicht is louter een abstract begrip en ik kan mezelf niet bestuderen in het abstracte, ik ben niet iets abstract, daarom moet ik mezelf bestuderen in de realiteit - zoals ik ben, niet zoals ik zou willen zijn.''

[Esradha]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

... daarom moet ik mezelf bestuderen in de realiteit

Is dat niet juist de vraag, wat de realiteit is?

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Esradha

Is dat niet juist de vraag, wat de realiteit is?

Zolang de illusies het zicht in mist verhullen, en de strijd de energie opslokt, is dan de realiteit voor mij vertroebeld.
Voor mij is niet meer de vraag wat de realiteit is, maar hoe kan ik me ontdoen van dat wat in de weg staat.
Ik kom op het antwoord dat ongeacht wat in mij getriggerd wordt, en ongeacht wie mij raakt, ik de verantwoordelijkheid voor moet nemen, en in actie moet komen.
Dit is het antwoord voor mij. Gezond eten, gezond drinken, in beweging zijn, en ten allen tijden mezelf oprecht leren kennen.
Verantwoordelijkheid nemen voor wie ik ben: Licht en duister dat in mij schuilt als totaal mens durven zien, en dan pas is er spraken van in de realiteit leven.

Men kan zeggen: ''Maar je bent toch volmaakt, mens!!'' ... Zeker ben ik volmaakt, een diamant dat in de modder valt veranderd niet van vorm, en die gaat ook niet als Lotusbloem groeien, mits als het haar lot is..

[Cynthia]

O... dit is zo mijn ' thema' ik lees mee!

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Men kan zeggen: ''Maar je bent toch volmaakt, mens!!'' ...

Zegt men dat echt?? Kan me niet voorstellen ...

[Cynthia]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

'' Ik moet zicht krijgen op het hele gebied van mijn eigen 'zelf' en dat is zowel het bewustzijn van het individu als dat van de maatschappelijke bewustzijn. Alleen dan, als de geest verder reikt dan dit individuele en maatschappelijke bewustzijn, kan ik een licht voor mezelf worden, een licht dat nooit uitdooft''

Ik voel zo'n blijdschap bij het lezen van deze tekst!!!

Ik herken...... ik voel me verbonden....... ik voel me begrepen........ ik voel me 1.

Zo mooi!!!!! Ik hou van jou mijn geliefde!!!!!

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynthia

O... dit is zo mijn ' thema' ik lees mee!

Ik lees ook mee Cyntia, schrijf gerust wat jij ondervindt ..

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Zegt men dat echt?? Kan me niet voorstellen ...

Zoals dit, het raakt me uiteraard, daarnaast kan ik ook om glimlachen.
Maar het speldenprik is ook voelbaar. Het voelt dubbel, zelfs als grap kan je iemand kwetsen, en zelfs als ''leraarachtige beweging'' voelt opdringerig voor mij, maar wat zegt mij mijn geraaktheid?

ik ga eerst sporten.. Later..

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynthia

Ik voel zo'n blijdschap bij het lezen van deze tekst!!!

Ik herken...... ik voel me verbonden....... ik voel me begrepen........ ik voel me 1.

Zo mooi!!!!! Ik hou van jou mijn geliefde!!!!!

Ja, de geliefde in deze is Krishnamurti, ik schreef een klein stukje uit zijn tekst die mij ook diep raakt, en mij in beweging zet..

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Zegt men dat echt?? Kan me niet voorstellen ...

Ok, ik heb bewust dit mee genomen onderweg naar de sportschool, en zelfs tijdens het sporten heb ik daar regelmatig bij stilgestaan.
Wat gebeurde met mij bij het lezen van de opmerking? Bijna tegelijk was het gevoel van gekwetst zijn, en glimlachen.
Wat wordt in mij gekwetst? Mijn identiteit leest hier: Je bent niet goed Mihaela, je bent niet volmaakt. Daarbij voel ik me gelijk verdrietig en afgewezen.
Het gevoel van kind, toen mijn ouders stierven, dat ik vervolgens niet geliefd was, kwam naar boven.
Waarom glimlachen? Ik zag tegelijkertijd ook dat wat ik werkelijk ben, mijn echte wezen. Mijn wezen 'is', er is geen spraken meer van goed of slecht of volmaakt of onvolmaakt of geliefd of niet geliefd zijn. Mijn wezen 'is', zonder enige waardeoordeel.
Maar terug te komen naar mijn identiteit (mijn ik), ik merkte mijn slachtofferrol op, en dat gaat bij mij met pijn gekoppeld. Ik ging gewoon bewust voelen.
Ik voelde ook de boosheid, als ik me kwetsbaar opstel, voelde voor mij alsof ik Rob zijn ego in toe sta om macht over mijn kwetsbaarheid te hebben, en mij te kwetsen met zijn grapjes/of mening. Ik weet het niet of zijn doel was om mij te kwetsen, misschien was het alleen de nadruk leggen op iets wat hij als kwetsbaar vindt. Het is ook mogelijk dat dit zijn echte mening is over mij als persoon.
Ik was tijdens het sporten in gesprek met een dame, tegen wie ik de vorige keer al over het boek van Water aan het uitleggen was. Ik stelde haar de vraag voor of ze al bewust water heeft gedronken. Ze gaf aan dat ze netjes water heeft gedronken, meer dan gewoonlijk, dus plas ze zich nu suf.. ik maakte daar een grap over, en ze glimlachte.
Ik merkte bij mezelf een soortgelijke houding zoals ik bij Rob vaak opmerk. De houding van de adviserende persoon, ook ietwat cynisch, en ik vroeg me af: waarom sta ik Rob niet toe in zo een positie, ik geniet wel van als ik iets te adviseren heb, waarom mag een ander dat bij mij niet doen?
Ook interessant om er naar te kijken of ik het advies aan de dame uit een positie van gelijkwaardigheid gaf, of uit behoefte om te domineren, en indruk maken met wat ik weet.. Het is een mengsel, mijn ego was iig zeer voldaan in die positie..

Wat voor mij van belang was uit dit heel verhaal, was het voelen van mijn geraaktheid, mijn pijn en verdriet, en ook op te merken dat een stuk in mij weet wat ik werkelijk ben.