Ken je dat?

[alva]

Op vakantie, ergens op weg, zie je een oud kerkje en je gaat naar binnen. Er is niemand daar, en je vindt dat juist fijn. Voor jou is deze leegte niet leeg. Je voel iets bij jezelf binnen. Wat is dit ?iets?? Voor mij is het een wortelgevoel. (Daarmee bedoel ik mijn culturele wortel zonder kerkelijke cadeaupapier). Wat betekent dit gevoel voor jullie?

[Mars]

Doet me denken aan een kerk in de Auvergne waar een grotachtige atmosfeer en een opdringerige stilte hing.
Mn cultureel wortelgevoel (oe la la) is voor mij meer mn
nationalistische stamneiging die ik krijg bij het horen van bagpipes & drums,
en stoer en/of weemoedig samengezang.
Ergens heb ik de pleuris aan groepstoestanden, anderzijds weer niet.

[alva]

Bijzonder, die stamneiging. Ik kan me dat ergens goed voorstellen. Maar wat voor gevoel had je in die kerk in de Auvergne?

[Mars]

Vooral even tot rust komen. Ik ben daar even op een stoeltje gaan zitten.

[alva]

Zou je hetzelfde voelen ( of ooit al heb gevoeld) in een indiase tempel of een moskee? Benieuwd of de culturele achtergrond van een 'heilige plaats' voor jou iets uitmaakt, en wat je in een kerk anders beleeft als het wel zo is.

[Mars]

Oorspronkelijk geplaatst door alva

Zou je hetzelfde voelen ( of ooit al heb gevoeld) in een indiase tempel of een moskee? Benieuwd of de culturele achtergrond van een 'heilige plaats' voor jou iets uitmaakt, en wat je in een kerk anders beleeft als het wel zo is.

Mn eerste neiging is om te zeggen dat t niets uitmaakt...
(In een Indiase tempel ben ik nog niet geweest, wel in moskeeën en boeddhistische tempels.)
Bij nader inzien maakt t toch weer wel uit,
omdat ik in -exotische-heiligdommen- niet helemaal weet of ik me wel helemaal aan de lokale gebruiken houd,
en me dus in een kerk wat eerder kan ontspannen.

[Mars]

Kun je dat nog verder omschrijven, jouw -cultureel-wortel-gevoel- ?

[alva]

Ik kan het belangrijkste noemen: het is een soort 'thuisgevoel'. Niet over regels denken die je niet ken, niet zich afvragen of je iets wel of niet goed begrijpt e.d. En ook een emotionele verbinding. Je schrijft over rust, ontspanning. Dat ook.

[habbuthabnot]

Oorspronkelijk geplaatst door alva

Ik kan het belangrijkste noemen: het is een soort 'thuisgevoel'. Niet over regels denken die je niet ken, niet zich afvragen of je iets wel of niet goed begrijpt e.d. En ook een emotionele verbinding. Je schrijft over rust, ontspanning. Dat ook.

Dat thuisgevoel spreekt me wel aan. Ik ben overal ter wereld religieuse gebouwen binnengestapt maar het kerkgevoel in bijv. Europa tref ik daar niet aan. Die cultuurstam heeft er wel mee te maken denk ik. Vormen die dicht bij je staan en waar je je vervolgens mee verbindt brengen rust in de geest. Herkenning is noodzakelijk. Herkenning ligt minder voor de hand in een cultuurvreemde omgeving.

Hab

[Sterre]

Oorspronkelijk geplaatst door alva

Op vakantie, ergens op weg, zie je een oud kerkje en je gaat naar binnen. Er is niemand daar, en je vindt dat juist fijn. Voor jou is deze leegte niet leeg. Je voel iets bij jezelf binnen. Wat is dit ?iets?? Voor mij is het een wortelgevoel. (Daarmee bedoel ik mijn culturele wortel zonder kerkelijke cadeaupapier). Wat betekent dit gevoel voor jullie?

Daarvoor hoef ik niet eens een kerkje of heilig gebouw binnen te gaan...

... gewoon, of misschien wel juist, een sterrenhemel geeft al het speciale gevoel van thuiskomen/thuiszijn....

Spiritualiteit zit voor mij niet in een specifiek iets, maar in het heel-AL....