Help! Ik heb geen beeld meer over God.

[Mihaela]

Ik heb geen beeld meer van God, en ik bedoel niet de icoontjes die ik nog wel in huis heb(afbeelding, beeltenis).
Er is er geen beeld in mijn denken/voelen/beleven van God.
Er is wel iets.. maar vraag me aub niet wat dat is, want ik heb totaal geen woorden meer voor, en weet echt niet wat dat is.

[Rob]

Soms word je er niet minder van als je iets kwijtraakt ...

Wat was het beeld van god wat je had dan?

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Soms word je er niet minder van als je iets kwijtraakt ...

Wat was het beeld van god wat je had dan?

Vroeger had het leven voor mij iets onvoorspelbaar, en was het leven voor mij gevaar inhoudend.
Het beeld, dat ik onbewust van God had, gaf me een veilig gevoel, en voelde het alsof ik erdoor beschermd werd. God was voor mij een 'redder in nood'.
Waar ik vroeger bang van was, is iets wat nu mijn interesse prikkelt: de dood, en het onbekende.

Er is nu een vacature ontstaan, wat Godsbeeld betreft.

Leemte...

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Vroeger had het leven voor mij iets onvoorspelbaar, en was het leven voor mij gevaar inhoudend.
Het beeld, dat ik onbewust van God had, gaf me een veilig gevoel, en voelde het alsof ik erdoor beschermd werd. God was voor mij een 'redder in nood'.
Waar ik vroeger bang van was, is iets wat nu mijn interesse prikkelt: de dood, en het onbekende.

Er is nu een vacature ontstaan, wat Godsbeeld betreft.

Leemte...

Het lijkt me een leuk baantje,
alleen die onregelmatige werktijden spreken me niet zo aan.

Zoals ik al schreef, die leemte lijkt me een enorme stap vooruit.
Er zijn er die nooit van God los komen ...

[Ulla]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik heb geen beeld meer van God, en ik bedoel niet de icoontjes die ik nog wel in huis heb(afbeelding, beeltenis).
Er is er geen beeld in mijn denken/voelen/beleven van God.
Er is wel iets.. maar vraag me aub niet wat dat is, want ik heb totaal geen woorden meer voor, en weet echt niet wat dat is.

Ja op een bepaalde manier herkenbaar, ( alweer een tijdje terug) Met 14 kwam ik tot het inzicht dat er geen god bestaat die eisen aan mij stelt.

[Frederiki]

Oorspronkelijk geplaatst door Rob

Het lijkt me een leuk baantje,
alleen die onregelmatige werktijden spreken me niet zo aan.

Zoals ik al schreef, die leemte lijkt me een enorme stap vooruit.
Er zijn er die nooit van God los komen ...

Waarom zou je loskomen van God, als je een beeld hebt waar je troost in vindt?

En is die leemte een stap vooruit?

Wie zich verdiept in de leegte kan hier ten onder aan gaan...
Tenminste, dat is mij overkomen.
'Je staart in de afgrond, en de afgrond begint in jou te staren!' Hoe goed begrijp ik deze woorden van Nietzsche.

Er is één energie die dit alles veroorzaakt. Die zich verdeelt in de wereld en de waarnemers van die wereld, die zich min of meer bewust zijn van het feit dat ze bestaan.
Die energie houdt de mogelijkheid van bewustzijn in... dat is zeker!
Dat ze is en dit allemaal bewerkstelligt, en ook intens lijden veroorzaakt, is een niet te doorgronden mysterie.

Voor de pessimistische filosoof Schopenhauer was het de 'Wil', volkomen a-moreel, de blinde wil om te bestaan, de Shakti.

[glans]

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Ik heb geen beeld meer van God,

is dit zomaar opeens gekomen?
is er misschien iets gebeurd waardoor het beeld (wat er was) verdwenen is?
hoe voelt het zonder dit beeld?

(zomaar wat vragen die bij me opkomen...kijk maar rustig voor jezelf of je ze wilt beantwoorden)

[Rob]

Oorspronkelijk geplaatst door Frederiki

Waarom zou je loskomen van God, als je een beeld hebt waar je troost in vindt?

Ja, das een goeie vraag Fred ....
... waarom zou je van iets loskomen waar je troost in vind ...
...... daar moet ik eens even heel diep over nadenken ....

[Mihaela]

Oorspronkelijk geplaatst door glans

is dit zomaar opeens gekomen?
is er misschien iets gebeurd waardoor het beeld (wat er was) verdwenen is?
hoe voelt het zonder dit beeld?

(zomaar wat vragen die bij me opkomen...kijk maar rustig voor jezelf of je ze wilt beantwoorden)

Het beeld dat ik vroeger van God had voelde in grote maten als afhankelijkheid, troost bij verdriet, en redding in nood.
Door mezelf ieder dag beter te leren kennen, merk ik dat er veel beelden overbodig worden, en vanzelf uit mijn beleving verdwijnen.

Het beeld dat ik vroeger over God had, is weg.
Het vonkje is er nog. Het voelt voor mij als rust.

[glans]

Bij het lezen van de topictitel kreeg ik de indruk dat het vervelend voor je is geen beeld(en) van god meer te hebben.
Als ik je goed begrijp is het een heel geleidelijk proces.
En vind ik het mooi/rustig om te lezen waar je nu bent.

Oorspronkelijk geplaatst door Mihaela

Het beeld dat ik vroeger over God had, is weg.
Het vonkje is er nog. Het voelt voor mij als rust.

(Als we god willen laten bestaan, heeft hij/zij/het m.i. geen beeld nodig.
dat is misschien wel het mooiste beeld.
En misschien zijn alle godsbeelden die we achter ons laten wel kleine stapjes om uit te komen bij een god die niet bestaat en er toch tegelijkertijd altijd is, als een vuurtje/vonkje dat altijd brandt...wie weet...misschien...misschien ook niet...)