Wat is beter dan ik

[Nowee]

De patron legt mij meer werk op dan voorzien. Daardoor ben ik binnenkort een onbepaalde tijd van dit huis weg, dit huis waar wij in vriendschap triomferen over putten die voor anderen zijn gegraven maar waar wij zelf het meest zijn ingetuimeld.

Ik weet hoezeer wij aan elkaar gehecht zijn en het is genegenheid die mij zal verblijden in dat verre-gescheiden-zijn.
Hoewel tegen wil en dank dat ik dit zwijgen voor een tijd vrijwillig opneem en een stap opzij zet, elke stonde daarvan zal ik in vergetelheid mij herinneren hoe wij tezamen zijn begonnen aan deze verwachtingsvolle verbondenheid in het diepe van ons wezen.

De rede die wij elkaar gunnen is nooit echt tot ontwikkeling gekomen waardoor er zoveel over mij in schijn is veroordeeld.
Jullie zijn nooit goed in de plaats van een ander te denken waardoor jullie wat jullie voelen, uitten in jaloersheid, ijdele verontwaardiging, wanhoop zelfs en razernij.

Ik ontken halsstarrig aan deze schijnvertoning te willen meewerken.
Zelfs onder jullie vermanen, aandringen en bedreigen ben ik niet bezweken want de schijn spreekt teveel tegen jullie.
Mijn verzekeringen blijven vruchteloos en jullie straffen mij als een koppige en kwaadaardige leugenaar. Ik kan geen God als getuige oproepen voor mijn onschuld en alleen nog jullie nederig vragen deze onbillijke behandeling te laten ophouden.

Ik ben niet langer koleirig maar heb een affectie opgevat voor jullie, ook al blijven jullie het onrechtvaardige en schijnheilige verdedigen.
Ik beken dat ik beter ben dan wat jullie van mij verwachten en uitspreken. Zo eenvoudig en oprecht als ik ben en al eens kwajongensachtig wil doen, zo staan jullie klaar met jullie veroordeling en uitsluiting.

Ik toon mij zoals ik ben; laag waar ik laag ben; groot waar ik groot ben; ik heb ego ontsluierd zoals jullie hebben gezien en ik heb aangewezen wat zelf tot weten brengt.
Maar jullie zijn verstokt en horen noch zien maar gaan bij elkaar zitten in een kwade verzameling. Jullie zijn mijn medemensen die ik elke dag moet horen zeggen: 'Laat hem maar zuchten over zijn mistasten', 'Laat hem maar blozen over zijn ellende',
Maar in kleinheid richt ik mij naar jullie en vraag oprecht om op jullie beurt ego te ontsluieren en te ontbloten in de leegheid waarin het mag verdwijnen. Wie van jullie kan zeggen: 'Ik ben beter dan die man! Ik ben beter dan ik!'?

Weerleggen kan ik jullie niet waar ik jullie noden wil begrijpen.
O, zo graag wil ik ontdekken wat jullie lotgevallen zijn en hoe jullie, als kinderen van deze tijd het verdienen om 'mens' te zijn en menszijn weten als herauten van de toekomst.
Maar jullie zijn geen voorbeelden, jullie zijn niemand toegenegen dan jullie zelf. Hoe meer ik onderneem hoe meer jullie karakter versteend in een troosteloze horizon van eigenliefde.

In mijn leven doen zich geen bijzonderheden voor en toch ondernemen en verzinnen jullie schaamteloze pogingen jullie eigen leed keer op keer naar mij toe te schuiven.
Ik kan jullie niet vertrouwen zolang jullie je een leven verzinnen van leugens en halve waarheden.

Waarheidsliefde is mijn drijfveer die mij om dit schrijven vraagt.
Ik wil jullie niet overtuigen of vragen iets te overwegen wat buiten de aard van mensen ligt.
Ik wil met jullie treuren om de vele indrukken van afstomping die jullie nalaten en mij laten zien hoe armoedig jullie gevoelsleven is.

Jullie waarheid raakt mij niet ook al liegen jullie uit de mooiste ervaringen van iemand anders.
Mijn ervaringen daarentegen zijn van geheel andere aard en leiden tot waarheid en weten na gedurig onderzoek.
Ik sluit jullie niet uit maar wijs jullie aan onder de beste van mijn vrienden.

Dit aanwijzen is menszijn dat ons allen omgeeft.